Thursday, March 31, 2005

മഹാപഥത്തിലേക്കുള്ള ബസ്സ്‍

(ആരോടും, അപ്പുക്കിളിയോടുപോലും, യാത്ര ചോദിക്കാതെ, മേഷ്ടരേട്ട ഖസാക്കില്‍
നിന്നും തിരിച്ചിറങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു!)

*** *** *** *** *** ***
ഉറങ്ങാന്‍ കിടന്നു.ജനാലയിലൂടെ ആകാശം.
മിന്നുന്നു, തുടിക്കുന്നു.
ഈശ്വരാ, ഒന്നുമറിയരുത്‌.
ഉറങ്ങിയാല്‍ മതി.
ജന്മത്തില്‍നിന്നു ജന്മത്തിലേക്കു തല ചായ്ക്കുക.

കാടായി,
നിഴലായി,
മണ്ണായി,
ആകാശമായി

വിശ്രമം കൊള്ളുക.

അറിവിന്റെ കണ്ണുകള്‍ പതുക്കെ പൂടി.
മിന്നിത്തുടിക്കുന്ന ബഹിരാകാശം കയ്തപ്പൊന്തകളിലേക്കിറങ്ങിവന്ന്‌
ഖസാക്കിലെ മിന്നാമിനുങ്ങുകളായി.
ആ അനന്തരാശിയില്‍ നിന്ന് ഏതോ സാന്ദ്രതയുടെ കിനിവുകള്‍ അയാളുടെ
നിദ്രയിലിറ്റുവീണു.
അവ ആ മനുഷ്യനെ സ്നാനപ്പെടുത്തി.

*** *** *** *** *** ***

പിന്നെ സ്വച്ഛമായ കാറ്റും മഴയും.

സ്നേഹവും പാപവും തേഞ്ഞുതേഞ്ഞില്ലാതാവുന്ന
വര്‍ഷങ്ങള്‍, അനന്തമായ കാലത്തിന്റെ അനാസക്തി.
അതിന്റെ ശാന്തിയില്‍ അവരുടെ കലവറകളില്‍ ഖസാക്കിന്റെ പിതൃക്കള്‍ കിടന്നു.
പൌര്‍ണ്ണമി നിറയുമ്പോള്‍ അവര്‍ കലവറവാതിലുകള്‍ തുറന്നുവെച്ചു.
സംക്രാന്തിരാത്രികളില്‍,
സാംബ്രാണിയുടെ സുഖഗന്ധത്തില്‍,
ശ്രാദ്ധം കൊള്ളാനിറങ്ങി.

1 comment:

  1. hmmm..
    ellarum pokum oru divasam.
    kalan vannal njan parayum enikku viswathinodu onnu parayanam povuannu ennu. hehehe.
    khasakkinte ithihasom thappi poyo? puthiyathonnum kanunnillallo?
    Su.

    ReplyDelete

1. മറ്റു മിക്ക പ്രദേശങ്ങളേക്കാൾ കേരളത്തിൽ പ്രായം കൂടിയവരുടെ അനുപാതം വളരെ കൂടുതലാണു്. കഴിഞ്ഞ ദശകത്തിൽ (2001-2011) നാഗാലാൻഡ് ( -0.6% ) ക...