tag:blogger.com,1999:blog-70603762024-03-19T13:16:21.155+05:30Viswam blogs... | വിശ്വബൂലോഗംThe silent rantings from a misplaced soul... Unknownnoreply@blogger.comBlogger50125tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-24559482965550886462020-03-12T05:04:00.000+05:302020-03-12T05:04:30.719+05:30<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent _3ds9 _3576" data-ft="{"tn":"K"}" data-testid="post_message" id="js_4bs">
1. മറ്റു
മിക്ക പ്രദേശങ്ങളേക്കാൾ കേരളത്തിൽ പ്രായം കൂടിയവരുടെ അനുപാതം വളരെ
കൂടുതലാണു്. കഴിഞ്ഞ ദശകത്തിൽ (2001-2011) നാഗാലാൻഡ് ( -0.6% ) കഴിഞ്ഞാൽ
ഇന്ത്യയിൽ ഏറ്റവും കുറവു് ജനസംഖ്യാപെരുപ്പം ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതു്
കേരളത്തിലാണു്. ( 4.9 %) ആൻഡമാൻ നിക്കോബാർ (6.9%), ഗോവ (8.2%)
എന്നിവിടങ്ങളിൽ മാത്രമാണു് ഒറ്റയക്കം ജനസംഖ്യാപെരുപ്പമുള്ളതു്. ഉത്തർ
പ്രദേശ്, ബിഹാർ, രാജസ്ഥാൻ, മദ്ധ്യപ്രദേശ്, ഝാർഖണ്ഡ് തുടങ്ങിയ
ഇടങ്ങളിലെല്ലാം 20% ത്തിനുമുകളിലായിരുന്നു പതിറ്റാണ്ടുപെരുപ്പം (decadal
growth rate) എന്നോർക്കണം. 2011 മുതൽ 2020 വരെ കേരളജനസംഖ്യയിൽ നേരിയ
വർദ്ധനവുണ്ടായിട്ടുള്ളതു് തദ്ദേശീയരുടെ പ്രത്യുല്പാദനനിരക്കു്
കൂടിയതുകൊണ്ടല്ല, അന്യദേശത്തൊഴിലാളികളുടെ കടന്നുവരവു മൂലമാണു്.<br />
<br />
<br />
ഇതിനർത്ഥം, നമ്മുടെ തദ്ദേശീയജനത ഇപ്പോൾ യൂറോപ്പ്, ജപ്പാൻ ഒക്കെപ്പോലുള്ള
പ്രായാനുപാതങ്ങളിലേക്കു് മാറിക്കഴിഞ്ഞു എന്നാണു്. 2015-ലെ കണക്കനുസരിച്ച്
അറുപതുവയസ്സുകഴിഞ്ഞവരുടെ ജനസംഖ്യാനുപാതം കേരളത്തിലാണു് ഏറ്റവും
കൂടുതലുള്ളതു്. (13.1%). ബിമാരു (ബിഹാർ, മദ്ധ്യപ്രദേശ്, രാജസ്ഥാൻ,
ഉത്തർപ്രദേശ് തുടങ്ങിയവ) പ്രദേശങ്ങളിൽ ഇതു് ഏതാണ്ടു്
നേർപ്പകുതിയാണെന്നോർക്കണം. വർദ്ധിച്ച ആയുർദൈർഘ്യം, ഒന്നാം തലമുറ, രണ്ടാം
തലമുറ പ്രവാസികളുടെ മടങ്ങിവരവു് തുടങ്ങിയ കാരണങ്ങളാൽ കഴിഞ്ഞ
അഞ്ചുവർഷത്തിനുള്ളിൽ ഈ അനുപാതം പിന്നെയും രണ്ടോ മൂന്നോ ശതമാനബിന്ദുക്കൾ
(percentage points) കൂടിയിട്ടുണ്ടാവാം. അതായതു് കേരളത്തിൽ ഇപ്പോൾ
ആറിലൊന്നു പേരെങ്കിലും മുതിർന്ന പൗരരാണു്! <br />
<br />
<br />
ഇതിനൊപ്പം തീരെ പ്രായം
കുറഞ്ഞ കുട്ടികളുടെ അനുപാതവും നോക്കാം. കേരളത്തിലെ തദ്ദേശീയജനതയുടെ 100ൽ
പത്തുപേരും നാലുവയസ്സിനു താഴെയുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളാണു്. താരതമ്യേന ഇവർ
വീടിനുപുറത്തിറങ്ങുന്നതു് വളരെ കുറവായിരിക്കും. <br />
സ്കൂളുകൾ ഇപ്പോൾ
അടച്ചിട്ടിരിക്കുന്നതു് ഒരു നല്ല കാര്യമാണു്. പക്ഷേ ആ കുട്ടികൾ
ഇതൊരവസരമായിക്കണ്ടു് കൂട്ടുകൂടാനും വിരുന്നുപോവാനും
പുറത്തിറങ്ങിക്കളിക്കാനും ഫ്രീക്കു ചെയ്യാൻ തൽക്കാലം അനുവദിച്ചുകൂടാ. <br />
<br />
4 വയസ്സിനും 14 വയസ്സിനും ഇടയിലുള്ള കുട്ടികളുടെ അനുപാതം 15% വരും.<br />
ചുരുക്കത്തിൽ, ശിശുക്കൾ, കുട്ടികൾ, പ്രായമായവർ ഈ മൂന്നു വിഭാഗങ്ങളിലുമായി
കഷ്ടി 40 ശതമാനം ജനങ്ങളാണു് കേരളത്തിലെ തദ്ദേശീയർക്കുള്ളിൽ വീടിനുള്ളിൽ
കൂടുതൽ സമയം ചെലവഴിക്കുന്നവരായി ഉള്ളതെന്നർത്ഥം. (വിദ്യാലയങ്ങൾ
അടച്ചുപൂട്ടിയ അവസ്ഥയിലാണു് ഈ കണക്കു്) <br />
<br />
കൊറോണാവൈറസ് നമ്മുടെ
കൈപ്പിടിയിൽ ഒതുങ്ങാത്ത ഒരു മഹാമാരിയായി പടർന്നാൽ
കുടുംബാംഗങ്ങളിൽനിന്നുതന്നെ അതിന്റെ ഇരകളാവാൻ കൂടുതൽ സാദ്ധ്യതയുള്ളവരുടെ
എണ്ണവും അനുപാതവും കേരളത്തിൽ വളരെ കൂടുതലാണു്.<br />
(അന്യസംസ്ഥാനപൗരന്മാരെ ഈ കണക്കിൽ കൂട്ടുന്നില്ല. കാരണം അവരുടെ
സാമൂഹികസമ്പർക്കഘടന തുലോം വ്യത്യസ്തമാണു്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവർക്കിടയിൽ
രോഗവ്യാപനം തടയുന്നതു് മറ്റൊരു ദുഷ്കരമായ ദൗത്യമാകാനും സാദ്ധ്യതയുണ്ടു്.
നാം സുവ്യക്തം എന്നു കരുതുന്ന പല ആശയവിനിമയമാദ്ധ്യമങ്ങളും നേരിട്ടു
കടന്നുചെല്ലാത്ത മറ്റൊരു ലോകമാണു് നമുക്കിടയിൽ പാർക്കുമ്പോൾ തന്നെ
അവർക്കുള്ളതു്!)<br />
<br />
<br />
2. ഇന്ത്യയിലെ മറ്റു പ്രദേശങ്ങളുമായി
താരതമ്യപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ജനസംഖ്യാനുപാതികമായി തൊഴിൽക്ഷമതയുള്ള ഏറ്റവും
കൂടുതൽ ആളുകൾ മറുനാട്ടിൽ ജീവിക്കുന്നതു് മലയാളികളുടെ വിഭാഗത്തിലാണു്.
സ്വാഭാവികമായും സ്വദേശവാസികൾക്കിടയിൽ പ്രായമായവരും മറ്റു
ദുർബ്ബലവിഭാഗങ്ങളുമാണു് കൂടുതലുള്ളതു്.<br />
<br />
<br />
3. പൊതുവേ
ഇന്ത്യയിലുള്ളതുപോലെത്തന്നെയോ അതിൽ കൂടിയ അളവിലോ വീടിനകത്തുള്ള നമ്മുടെ
പെരുമാറ്റങ്ങൾ ശാരീരികമായും പ്രതലീയമായും (fomite) കുടുംബാംഗങ്ങൾ പരസ്പരം
വലിയ അളവിൽ തന്നെ നിരന്തരം സമ്പർക്കത്തിൽ വരുന്ന രീതിയിലാണു്. യൂറോപ്പിലും
അമേരിക്കയിലും മറ്റും വീടുകൾക്കുള്ളിൽ തന്നെ അംഗങ്ങൾക്കു് നിശ്ചിതമായ
മേഖലാധികാരബോധം (privileges on territory of privacy) കൂടുതലായി കാണാം.
പ്രത്യേകിച്ച് അടുക്കള, കുളിമുറി, കക്കൂസ് തുടങ്ങിയ സൗകര്യങ്ങളിൽ).<br />
<br />
ഇതൊക്കെ എന്തിനാണു് ഇപ്പോൾ ചർച്ചചെയ്യുന്നതെന്നു തോന്നാം.<br />
<br />
ആദ്യതലത്തിൽ അണുബാധ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതു് വിദേശങ്ങളിൽനിന്നു
തിരിച്ചുവരുന്നവർക്കാണെങ്കിൽ അടുത്ത തലത്തിൽ ആ വ്യാപനം ഏറ്റെടുക്കാൻ
പോവുന്നതു് നാട്ടിൽ തന്നെ മൊബിലിറ്റി കൂടുതലുള്ള ആളുകളാണു്. അതിൽ
ജോലിയ്ക്കുപോവുന്ന ഉദ്യോഗസ്ഥർ മുതൽ പലചരക്കുകടക്കാരും
ഓട്ടോറിക്ഷാതൊഴിലാളികളും വസ്ത്രക്കടയിലെ സെയിൽസ്ഗേൾസും വരെ ഉൾപ്പെടാം. <br />
<br />
അത്തരക്കാരിൽ രോഗാണുബാധ സംശയിക്കുന്നവരെ കണ്ടെത്തി സ്വന്തം വീടുകളിൽ തന്നെ
രോഗനിരീക്ഷണത്തിനു കീഴിൽ പാർപ്പിക്കുന്നതുകൊണ്ടു് എന്തെങ്കിലും
പ്രശ്നമുണ്ടോ എന്നാലോചിക്കാം.<br />
<br />
നല്ലൊരു പക്ഷം കുടുംബങ്ങളിലും
താരതമ്യേന ആരോഗ്യവും ദേഹശേഷിയുമുള്ളവരാണു് ദൈനംദിനകാര്യങ്ങൾക്കുവേണ്ടി
പുറത്തിറങ്ങുക. വിദ്യാർത്ഥികളും ചെറുപ്പക്കാരും മദ്ധ്യവയസ്കരും തൊഴിൽ
ചെയ്യാനോ പഠിയ്ക്കാനോ കളിയ്ക്കാനോ വീടിനു പുറത്തിറങ്ങുമ്പോൾ
രോഗാണുവാഹകരായി തിരിച്ചുവരാൻ സാദ്ധ്യത കൂടുതലാണു്. അതേ സമയം പ്രായാധിക്യം
കൊണ്ടോ മറ്റു പ്രശ്നങ്ങളെക്കൊണ്ടോ വീടിനകത്തുതന്നെ മിക്കവാറും സമയം
ചെലവഴിയ്ക്കുന്ന കുടുംബാംഗങ്ങൾ ആ സമയം വരെയും രോഗാണുവിൽനിന്നു്
സംരക്ഷിതരുമാണു്.<br />
ഇങ്ങനെ പുറത്തിറങ്ങിവരുന്ന ആളുകൾക്കാണു് അണുബാധ / ലക്ഷണം/ രോഗാഘാതം ഉണ്ടായതെങ്കിൽ,<br />
<br />
അവരെ സ്വന്തം വീടുകളിൽ അതിശ്രദ്ധയോടെ മറ്റു കുടുംബാംഗങ്ങളിൽനിന്നുപോലും
സമ്പർക്കത്തിനു് അവസരം നൽകാതെ പാർപ്പിക്കേണ്ടിവരികയാണെങ്കിൽ,<br />
കുടുംബം നോക്കിനടത്തുന്ന, ഏപ്പും ശേഷിയുമുള്ള ആളുകളാണു് അണുബാധ മൂലം ഒരു
മുറിയിൽ അടച്ചുപൂട്ടി തടവുപുള്ളികളെപ്പോലെ ജീവിക്കേണ്ടിവരുന്നതെങ്കിൽ,<br />
<br />
വീട്ടിലെ കാര്യങ്ങൾ (അങ്ങാടിയിൽ പോവുന്നതു മുതൽ പാചകം, അടിച്ചുതളി വരെ )
ആരു നോക്കും? ശയ്യാവലംബികളോ വാതരോഗികളൊ ആയ അപ്പൂപ്പനമ്മൂമ്മമാരോ? അതോ
പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളോ?<br />
<br />
അവരെല്ലാം തമ്മിൽ പരസ്പരം തൊടുകയോ
അടുത്തുവന്നിരിക്കുകയോ പാത്രങ്ങളും വാട്ടർ ടാപ്പുകളും ഇരിപ്പിടങ്ങളും
വാതിൽപ്പിടികളും ടീവിയുടെ റിമോട്ട് കണ്ട്രോൾ അടക്കമുള്ള മറ്റു സാമഗ്രികളും
സഹസ്പർശനം നടത്തുകയോ ഇല്ല എന്നു് അവർക്കു തന്നെ 100% ഉറപ്പിക്കാനോ
പാലിക്കാനോ കഴിയുമോ?<br />
<br />
<br />
ഒരിക്കൽകൂടി പറയാം: കേരളത്തിന്റെ പ്രത്യേക
സാഹചര്യങ്ങളിൽ പ്രായാധിക്യമുള്ളവർക്കുണ്ടാകാവുന്ന രോഗഭീഷണി
പുറത്തുനിന്നല്ല, സ്വന്തം കുടുംബാംഗങ്ങളിൽ നിന്നു തന്നെയാണുണ്ടാവുക!<br />
<br />
This brings a different perspective on large scale infection control and massive isolation strategies!<br />
<br />
കുടുംബാംഗങ്ങളിൽനിന്നും ഒഴിച്ചുമാറ്റി വെള്ളപ്പൊക്കസമയത്തുണ്ടായതുപോലെ
താരതമ്യേന ദുർബ്ബലഗാത്രരായ ആളുകളെ കൂട്ടത്തോടെ ക്യാമ്പുകളിൽ
പാർപ്പിക്കേണ്ടിവരുന്ന മഹാദുഷ്കരമായ ഒരു സാദ്ധ്യത നിങ്ങൾക്കു
സങ്കൽപ്പിക്കാനാവുന്നുണ്ടോ?<br />
വിവേകപൂർവ്വം മുൻകൂട്ടി അത്തരമൊരു വഴിയേ
ചിന്തിച്ചാൽ പോലും, അതുകൊണ്ടുണ്ടാകാവുന്ന
സാമ്പത്തിക-മാനവശക്തി-വിഭവബാദ്ധ്യതകൾ അതിഭീമമായിരിക്കും.<br />
ഉന്നതതലങ്ങളിലുള്ളവർ അടിയന്തിരമായി ചർച്ച ചെയ്യേണ്ട ഒരു ഗുരുതരമായ വിഷയമാണിതു്.<br />
ഇപ്പോൾ ഒരവസ്ഥയെപ്പറ്റിയും പറയാനാവില്ല.<br />
<br />
We are on a tipping point!<br />
<br />
മലയാളത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ കിണ്ണത്തിന്റെ വക്കത്തെ കടുകുമണി. അതല്ലെങ്കിൽ
ICUവിൽനിന്നു കേൾകാറുള്ളതുപോലെ, “ഒന്നും പറയാറായിട്ടില്ല. 333 മണിക്കൂർ
കഴിഞ്ഞാൽ പറയാം!“<br />
നമുക്കെല്ലാവർക്കും കൂട്ടായി, ഒരു
കുഞ്ഞുകുട്ടിയെപ്പോലും ഒഴിവാക്കാതെ, ഏറ്റവും ശ്രദ്ധയോടെ അണുബാധ
ഒഴിവാക്കാനുള്ള എല്ലാ മുൻകരുതലുകളും പാലിക്കുക എന്ന ഒരൊറ്റക്കാര്യമാണു്.
അതു ചെയ്യേണ്ടതു് നാമെല്ലാവരും ഒരുമിച്ചാണു്. മന്ത്രിമാർക്കോ
ഉദ്യോഗസ്ഥന്മാർക്കോ പട്ടാളക്കാർക്കോ മാത്രമായി ഇതിൽ ഒന്നും ചെയ്യാനില്ല. <span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/te/1/16/1f622.png" width="16" /><span aria-hidden="true" class="_7oe">:'(</span></span><br />
<br />
ജാതിയും മതവും പാർട്ടിയും ജില്ലയും ഭാഷയും നിറവും ഒന്നും വ്യത്യാസമുണ്ടാക്കാത്ത മറ്റൊരു ദുരന്തകാലമാണു് ഇതു്.<br />
<br />
2018, 2019, 2020... <br />
<br />
<br />
നമുക്കു് ഒന്നടങ്കം ഒരൊറ്റ ജനതയായി തുടരാനുള്ള അവസരങ്ങളും ഓപ്ഷനുകളും പ്രകൃതി നിരന്തരമായി തന്നുകൊണ്ടിരിക്കയാണു്.<br /><br />
അത്തരം ഓരോ പരീക്ഷണങ്ങളിലും നമുക്കു് റാങ്കും A+ ഡിസ്റ്റിങ്ഷനും നേടേണ്ടതുണ്ടു്.<br />
കൊറോണാവൈറസിനെ ഏറ്റവും പെട്ടെന്നു നിയന്ത്രിക്കുന്നതിൽ നമുക്കെന്തെങ്കിലും
താളപ്പിഴ വന്നു് തീരെ കൈവിട്ടുപോയാൽ 3000 മുതൽ 5000 വരെ മരണങ്ങൾ
കേരളത്തിലും 50000 മുതൽ ഒരു ലക്ഷം വരെ മരണങ്ങൾ ഭാരതത്തിലുമാണു് എന്റെ
മോസ്റ്റ് പെസ്സിമിസ്റ്റിൿ വൈൽഡ് ഗസ്റ്റിമേറ്റു്!<br />
<br />
അതിൽ ഒരു പക്ഷേ നിങ്ങളുടെ കുടുംബാംഗങ്ങളും ഉൾപ്പെടാം!<br />
<br />
</div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-44016005586217266832018-03-02T06:15:00.002+05:302018-03-02T06:15:26.210+05:30കാർബൺ ഡൈ ഓക്സൈഡ് ഒരു പാവമാണു്!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent _22jv _3576" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_h">
ഒരു പുതിയ കാർ എഞ്ചിനായിരിക്കും അതേ ദൂരം അത്രതന്നെ വേഗത്തിൽ പോവുന്ന ഒരു പഴയ കാർ എഞ്ചിനേക്കാൾ കൂടുതൽ കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് സൃഷ്ടിക്കുക !<br /> അഥവാ,<br /> കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് ഒരു പാവമാണു്!<br /> =================================<br />
ധാരാളമായി കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് ഉണ്ടാവുന്നതു് പരിസരമലിനീകരണമാണെന്ന ഒരു ധാരണ
പലർക്കുമുണ്ടു്. അതു ശരിയല്ല. കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് നിങ്ങളുടെ അയല്പക്കത്തെ ഒരു
ശത്രുവൊന്നുമല്ല!<br />
ഇതെങ്ങനെയെന്നു മൂന്നു വാക്യത്തിൽ പറയാം:<br />
ഒന്നാം വാക്യം:<br /> ===========<br /> "വായുമലിനീകരണവും കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് വമനവും ഒന്നല്ല".<br />
വിറകു്, കൽക്കരി, ഡീസൽ, പെട്രോൾ, LPG തുടങ്ങിയ ഇന്ധനങ്ങൾ കത്തിക്കുമ്പോൾ
ധാരാളമായി CO2 ഉണ്ടാകുന്നതിനെ നാമിപ്പോൾ ഉദ്ദേശിക്കുന്ന അർത്ഥത്തിൽ
പരിസരമലിനീകരണം ആയി കണക്കാക്കാൻ പാടില്ല.<br />
നിലവിലുള്ള
അന്തരീക്ഷഗാഢതയിൽ CO2 ഒരു വിഷപദാർത്ഥമല്ല. അന്തരീക്ഷത്തിലെ CO2 അളവു്
ഇനിയെങ്ങാനും അഞ്ചോ പത്തോ മടങ്ങുതന്നെ കൂടിയാലും ഒരു രാസവസ്തു എന്ന
നിലയിൽ നമ്മുടെ ആരോഗ്യത്തെ ഉടൻ തന്നെ ബാധിക്കത്തക്ക ഗുരുതരമാവുന്ന
സാഹചര്യം ഇപ്പോൾ ഇല്ല. അതിനാൽ പരിസരമലിനീകരണത്തെ സംബന്ധിച്ചു് CO2 ഒരു
'അടിയന്തിര'പ്രശ്നമേയല്ല. ഇതേ നിരക്കിൽ പോയാൽ ഇനിയും ഒരു പതിനായിരം
കൊല്ലത്തേക്കെങ്കിലും!<br />
എന്നാൽ, CO2വിന്റെ വർദ്ധിച്ച ഉല്പാദനം
ഏറെത്താമസിയാതെ ഭൂമിയുടെ കാലാവസ്ഥയെ വിനാശകരമായി ബാധിച്ചേക്കും എന്നാണു്
ചില ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ പറയുന്നതു്. <br />
കാര്യം ശരിയാണു്. കഴിഞ്ഞ 50
വർഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ മനുഷ്യപ്രേരിതമായ CO2 വ്യാപനം അഭൂതപൂർവ്വമായി
വർദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടു്. ഏതാണ്ട് ഒരു നൂറുകൊല്ലം മുമ്പുവരെ അഗ്നിപർവ്വതങ്ങളും
ജന്തുക്കളുടെ ജീവനപ്രക്രിയകളും പ്രകൃത്യാ ഉണ്ടാകുന്ന കാട്ടുതീയും മറ്റും
വഴി അന്തരീക്ഷത്തിലുണ്ടായ മൊത്തം CO2 ആകെ 300ppm മാത്രമായിരുന്നു. പക്ഷേ
മനുഷ്യന്റെ വ്യവസായവൃത്തികളും വണ്ടിയോട്ടവും തുടങ്ങിയതോടെ അതു് വെറും
നൂറുകൊല്ലത്തിനുള്ളിൽ 400 ppm ആയി മാറി. അതായതു് മുമ്പുണ്ടായിരുന്നതിന്റെ
മൂന്നിലൊന്നും കൂടിയായി വർദ്ധിച്ചു! <br />
പക്ഷേ, 400 ppm എന്നാൽ അത്ര
വലിയൊരു അളവൊന്നുമല്ല.പത്തുലക്ഷം വായു കണികകളുണ്ടെങ്കിൽ അതിൽ 400 എണ്ണം CO2
എന്നർത്ഥം. അല്ലെങ്കിൽ, ഒരു ലിറ്റർ വെള്ളത്തിൽ ഒരു നുള്ള് (അര മില്ലി) പാൽ
ചേർത്തതിനു സമം. അതേ സമയം അത്രതന്നെ വായുവിൽ 210 മില്ലി (അഞ്ചിലൊന്നു്)
ഓക്സിജൻ ഉണ്ടെന്നോർക്കണം.<br />
നാം ശ്വസിച്ചു പുറംതള്ളുന്ന വായുവിൽ
കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് ഉണ്ടു്. അതിലെ അളവു് അത്ര മോശമൊന്നുമല്ല താനും. ശരാശരി 4% (
40,000ppm) വരും നമ്മുടെ ഉച്ഛ്വാസവായുവിലെ കാർബൺ ഡയോക്സൈഡിന്റെ അളവ്.
അതായതു് വായുവിലുള്ളതിന്റെ നൂറിരട്ടി. അത്രയും CO2 നമ്മുടെ ശ്വാസകോശത്തിൽ
ഉല്പാദിപ്പിച്ചിട്ടും നമുക്കു് അപകടമൊന്നും വരുന്നില്ലല്ലോ. അതുകൊണ്ട് CO2
ഒരു വിഷവാതകമൊന്നുമല്ല. പ്രത്യേകിച്ച് വെറും 400ppm. ശ്ശെ. അതൊരു ഇശ്യൂ
പോലും ആക്കാനില്ല!<br />
രണ്ടാം വാക്യം:<br /> ==========<br /> “കാർബൺ കത്തിക്കുന്നുണ്ടോ, ഊർജ്ജം വേണോ, CO2 നിശ്ചയമാവും ഉണ്ടാവുക തന്നെ ചെയ്യും”<br />
ഹൈഡ്രോകാർബണുകളോ കാർബോഹൈഡ്രേകളോ കത്തിച്ച് നാം പാചകം ചെയ്യുകയോ
വണ്ടിയോടിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നിടത്തോളം കാലം CO2 ഉണ്ടാവുകതന്നെ ചെയ്യും.<br />
യാതൊരു എഞ്ചിൻ പ്രശ്നങ്ങളോ കര്യും പുകയുമോ ഇല്ലാതെ 100% ഫലപ്രദമായി
കത്തിത്തീരുന്ന പെട്രോൾ (അല്ലെങ്കിൽ ഡീസൽ, LPG, കൽക്കരി) എന്നാൽ അതിലെ ഓരോ
കാർബൺ തന്മാത്രയും കാർബൺ ഡയോക്സൈഡ് തന്മാത്ര ആയി മാറുക എന്നാണർത്ഥം. <br />
പെട്രോൾ ഒരു ഹൈഡ്രോകാർബൺ സംയുക്തമാണു്. അതായതു് ഹൈഡ്രജനും കാർബണും കൂടി
ഒട്ടിനിൽക്കുന്ന തന്മാത്രകളാണു് ശുദ്ധമായ പെട്രോൾ. നാം പെട്രോൾ
കത്തിക്കുമ്പോൾ അതിലെ ഓരോ കാർബൺ ആറ്റവും അതുവരെയുണ്ടായിരുന്ന ഹൈഡ്രജൻ-കാർബൺ
ബന്ധനങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ചു് വായുവിൽ നിന്നും കടമെടുത്ത ഈരണ്ടു് ഓക്സിജൻ
ആറ്റങ്ങളുമായി പുതിയ ചങ്ങാത്തമുണ്ടാക്കുകയാണു് ചെയ്യുന്നതു്. അങ്ങനെ
പുതിയൊരു സംബന്ധം നടന്നു് CO2 ആവുമ്പോൾ കുറേ ചൂട് ബാക്കിവരും.ആ ചൂട് -
ഊർജ്ജം- ആണു് നാം ഓരോരോ കാര്യങ്ങൾക്കു് ഉപയോഗിക്കുന്നതു്. <br />
പെട്രോളായാലും ഡീസലായാലും വിറകായാലും, 100% ഊർജ്ജപരിവർത്തനം
നടക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, ആ ഊർജ്ജം മുഴുവനും ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ,
അതിൽ നിന്നെല്ലാമുണ്ടാവുന്ന കാർബൺ ഡയോക്സൈഡിന്റെ അളവ് ഒന്നിനൊന്നു
തുല്യമാണു്. <br />
അതായതു്, നിങ്ങൾക്കു് ഫോസിൽ ഇന്ധനങ്ങളിൽനിന്നു് ഊർജ്ജം വേണോ? എങ്കിൽ നിശ്ചയമായും അതേ അളവിൽ CO2 ഉല്പാദിപ്പിച്ചേ പറ്റൂ. <br />
CO2 കൂടുതൽ ഉല്പാദിപ്പിക്കപ്പെടുന്നതു് പെട്രോളിലാണോ ഡീസലിലാണോ എന്നതും
ഒരു പ്രസക്തമായ ചോദ്യമല്ല. ഫോസിൽ ഫ്യൂവലാണോ, അതു CO2 ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കും.
കൂടുതൽ CO2 ഉണ്ടാക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, കൂടുതൽ ഊർജ്ജവും
ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്നുണ്ടു്. <br />
എന്നാൽ, ആ ഊർജ്ജം മുഴുവൻ നമുക്കു്
ഊറ്റിയെടുത്തു് ഉപയോഗിക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ടോ എന്നതു് വേറൊരു ചോദ്യമാണു്.
വിറകു കത്തിക്കുമ്പോൾ കിട്ടുന്ന ഊർജ്ജത്തേക്കാൾ കൂടുതലാണ് അതേ തൂക്കം LPG
കത്തിക്കുമ്പോൾ. കൽക്കരിയേക്കാൾ കൂടുതലാണു് ഡീസലിന്റെ ഊർജ്ജക്ഷമത. പക്ഷേ,
അതിലെല്ലാം, ആകെ ലഭിക്കുന്ന ഊർജ്ജവും ഉല്പാദിപ്പിക്കുന്ന CO2വും
ഒന്നിനൊന്നു സമമായിരിക്കും.<br />
ഒരേ ദൂരം ഒരേ വേഗത്തിൽ പോവുന്ന ഒരു പഴയ കാർ എഞ്ചിനേക്കാൾ കൂടുതൽ CO2 സൃഷ്ടിക്കുക പുതിയ കാർ എഞ്ചിനായിരിക്കും!<br />
അതെങ്ങനെയാണെന്നു് മൂന്നാം വാക്യത്തിൽ പറയാം:<br />
മൂന്നാം വാക്യം:<br /> ===========<br /> “ഇന്ധനത്തിലെ കാർബൺ മുഴുവൻ CO2 ആയി മാറാതിരിക്കുന്ന അവസ്ഥയിലാണു് പരിസരമലിനീകരണം ഉണ്ടാവുന്നതു്!“<br />
നന്നായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ഒരു പുതിയ എഞ്ചിൻ, വിശേഷമായി മറ്റു
കുഴപ്പങ്ങളൊന്നുമില്ലെങ്കിൽ, പരമാവധി ഭംഗിയായി പെട്രോൾ ഏറെക്കുറെ
പൂർണ്ണമായും ജ്വലിപ്പിക്കും. നേരേ മറിച്ച് ശരിയായി ട്യൂൺ ചെയ്യാത്ത ഒരു പഴയ
എഞ്ചിനിൽ പെട്രോൾ എന്ന ഹൈഡ്രോകാർബൺ മുഴുവനായി കത്തിക്കഴിയുന്നതിനുപകരം
അതിലെ ഒരു ഭാഗം പുകയോ പൊടിയോ ദ്രാവകമോ അപൂരിതവാതകമോ ആയി മാറും. <br />
അങ്ങനെ, CO2 ആവുന്നതിനു പകരം പകുതിമാത്രം കത്തി പുറത്തുവരുന്ന കാർബൺ
മോണോക്സൈഡും മറ്റ് മാലിന്യവസ്തുക്കളുമാണു് വായുമലിനീകരണം അഥവാ
പരിസരമലിനീകരണം ഉണ്ടാക്കുന്നതു്. <br />
അല്ലാതെ, CO2 അല്ല!<br />
ഇപ്പോൾ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന നമ്മുടെ ആരോഗ്യപ്രശ്നമാണു് പരിസരമലിനീകരണം. <br />
എന്നാൽ CO2 വമനം, ഇനി വരുന്നൊരു തലമുറയ്ക്കിനിയിവിടെ വാസം സാദ്ധ്യമോ എന്ന ചോദ്യമാണുയർത്തുന്നതു്. <br />
CO2 ഉദ്ഗമനം കൂടുന്നതു് നമ്മുടെ അതിലോലവും കൃത്യവുമായ കാലാവസ്ഥയേയും
ജൈവാന്തരീക്ഷത്തേയും തകിടം മറിക്കും എന്ന അനുമാനമാണു് CO2 വ്യാപനത്തിനെതിരെ
ശാസ്ത്രജ്ഞർ ഇപ്പോൾ മുറവിളി കൂട്ടുന്നതിന്റെ കാരണം. ആ മുറവിളി ഉടൻ
സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന പരിസരമലിനീകരണത്തിനെതിരെയല്ല, ഇനി, മുപ്പതോ
അമ്പതോ കൊല്ലംകഴിഞ്ഞ്, ഒന്നോ രണ്ടോ തലമുറയ്ക്കുള്ളിൽ വരാൻ പോകുന്ന
'അതിഭയങ്കരമായ', ലോകനാശകമായ കാലാവസ്ഥാമാറ്റത്തെക്കുറിച്ചാണു്. <br />
അതിനാൽ വായുമലിനീകരണത്തിന്റെ ആ ഒരു കാര്യത്തിൽ, അതായതു്, CO2 എമിഷനെക്കുറിച്ചു്, തൽക്കാലം നമുക്കു് പരിഭ്രമിക്കേണ്ടതില്ല. <br />
ഏതാണു ഭേദം?<br /> നമുക്കു സുഖമായി ജീവിക്കണോ അതോ നമ്മുടെ കൊച്ചുമക്കൾ സുഖമായി ജീവിക്കണോ?<br />
നാലും അഞ്ചും പിൻതലമുറകൾക്കു വേണ്ടി സ്വത്തും പണവും
സമ്പാദിച്ചുകൂട്ടുന്നതിൽ തിരക്കിലായ നിങ്ങൾ തന്നെ തീരുമാനിക്കുക, ഏതാണു്
കൂടുതൽ നല്ല ചോയ്സ് എന്നു്.<br />
നിങ്ങളുടെ ചോയ്സ് എന്താണു്?<br />
[ഈ
ലേഖനത്തിനു് തീർച്ചയായും ഒരു അനുബന്ധമുണ്ടാവും. അപ്പോൾ അതിന്റെ ലിങ്ക്
ഇവിടെ ചേർക്കാം. അതുകൂടി വായിക്കാൻ മറക്കരുതു്. അതിനുമുമ്പ്, നിങ്ങളുടെ
ചോയ്സ് എന്താണെന്നു് ഞാനും ഒന്നറിയട്ടെ].<br />
<a class="_58cn" data-ft="{"tn":"*N","type":104}" href="https://www.facebook.com/hashtag/ftscienceweek?source=feed_text"><span class="_5afx"><span class="_58cl _5afz"><br />#</span><span class="_58cm">FTScienceWeek</span></span></a> <a class="_58cn" data-ft="{"tn":"*N","type":104}" href="https://www.facebook.com/hashtag/vp14?source=feed_text"><span class="_5afx"><span class="_58cl _5afz">#</span><span class="_58cm">VP14</span></span></a><br /><br />Facebook Link: <a href="https://www.facebook.com/groups/ftkerala7/permalink/1484051591700101/">https://www.facebook.com/groups/ftkerala7/permalink/1484051591700101/</a><br /></div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-72401697974515456212018-03-01T05:03:00.001+05:302018-03-01T05:03:24.710+05:30ആദ്യം വാമൊഴി, പിന്നെ വരമൊഴി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent _22jv _3576" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_19" style="text-align: justify;">
തീരെ ചെറിയ ക്ലാസ്സുകളിൽ ആദ്യം വാമൊഴിയാണു കുട്ടികളെ പഠിപ്പിക്കേണ്ടതു്. ആദ്യമൊന്നും വരമൊഴിയെപ്പറ്റി മിണ്ടുകയേ വേണ്ട.<br />
പകരം കുട്ടികൾ അവർക്കിഷ്ടമുള്ള പോലെ ലളിതമായ, അവർക്കു പരിചിതമായ
വസ്തുക്കളുടെ പടങ്ങളും പാറ്റേണുകളും യാതൊരു നിയന്ത്രണങ്ങളും ചുമത്തപ്പെടാതെ
കോറിവരയ്ക്കട്ടെ. വട്ടം, ചതുരം, വര, വീൺവര, നില്പുവര, ചെരിവുവര, വളവുവര,
തരംഗം തുടങ്ങിയ രൂപങ്ങളൊക്കെ സരസമായിത്തന്നെ ഈ പ്രായത്തിൽ പറഞ്ഞുകൊടുക്കാം.
<br />
എന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ ഒന്നാംക്ലാസ്സ് കഴിയുന്നതുവരെ, കുട്ടികളുടെ വരമൊഴിപരിശീലനം ഇതു മാത്രം മതി.<br />
<br />
<br />
<br />
എന്നാൽ അതേ സമയത്തുതന്നെ, വാമൊഴി പഠനത്തിന്റെ ഭാഗമായി പാട്ട്, കവിത, കഥകൾ,
ഉച്ചാരണം, കൊച്ചുകൊച്ചു ഗദ്യവരികൾ, പിന്നീട് അവയിലെ വാക്കുകൾ, അവയുടെ
അർത്ഥവും സമാനമായ അർത്ഥത്തിലുള്ള മറ്റു വാക്കുകൾ, അവ ചേരുന്ന വിധം,
അടിസ്ഥാനവാചകഘടന ഒക്കെ പരിചയപ്പെടുത്താം.<br />
<br />
<br />
ഈ പരമ്പരയുടെ ഒടുവിൽ
അ,ആ,ഇ,ഈ, ക്രമത്തിൽ തന്നെ ഉച്ചാരണവും പഠിപ്പിക്കാം. ഇതിനുശേഷം മാത്രം,
വരമൊഴി പരിശീലനം തുടങ്ങുമ്പോൾ ഇതേ അക്ഷരമാലാക്രമം വേണ്ടതില്ല. അവിടെ
ലിഖിതാക്ഷരങ്ങളുടെ ജ്യാമിതീയരൂപമാണു് പരിഗണിക്കേണ്ടതു്. അതിനാൽ റ മുതൽ ര,
ത, ന, ഠ, ധ, പ, വ, എ തുടങ്ങിയ ക്രമത്തിൽ ക്ഷ്ണ വരെയും
രണ്ടുമൂന്നുകൊല്ലത്തിനുള്ളിൽ ധൃഷ്ടദ്യുമ്നൻ വരെയും പഠിപ്പിക്കാവുന്നതാണു്.<br />
<br />
<br />
ഇങ്ങനെ ഒന്നു രണ്ടുകൊല്ലം വായ്ത്താരി മാത്രം പഠിപ്പിച്ചുവിട്ടാൽ കുട്ടികൾ
എഴുത്തുപഠിക്കാൻ വൈകില്ലേ? അതും കഴിഞ്ഞു് പിന്നെ ഒരു കുന്നോളം
പഠിക്കാനുള്ളതല്ലേ? ഇത്രയൊക്കെ സമയം കുട്ടിക്കാലത്തു് ഇങ്ങനെ
ഉഴപ്പിക്കളയാൻ നമുക്കുണ്ടോ എന്നാണു് ഇത്തരമൊരു വാദം കേൾക്കുമ്പോൾ പലരും
ചോദിക്കുക. മൗലികഭാഷയുടെ അടിസ്ഥാനം പരമാവധി ഉറപ്പിച്ചുകൊടുക്കുക എന്ന
ഒരൊറ്റക്കാര്യമാണു് വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ നമുക്കു് കുട്ടികളോടു
ചെയ്യാവുന്ന ഏറ്റവും നല്ല ഉപകാരം. അതു നന്നായിക്കഴിഞ്ഞാൽ
ബാക്കിയുള്ളതെല്ലാം (സയൻസും കണക്കും സാമൂഹ്യശാസ്ത്രവും എല്ലാമെല്ലാം)
നന്നായിത്തന്നെ പഠിക്കാനും മനസ്സിലുറപ്പിക്കാനും ഇപ്പോൾ ആവശ്യമുള്ളതിന്റെ
പകുതി സമയം പോലും വേണ്ടി വരില്ല.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
പാതിരികൾ വന്നപ്പോൾ
ബാലപാഠപദ്ധതിയിലെ അക്ഷരമാലാക്രമം പരിഷ്കരിച്ചു എന്നതിന്റെ മുഖ്യകാരണം,
അവർക്കു പരിചയമുള്ള പാശ്ചാത്യഭാഷാപഠനം മുഖ്യമായും വരമൊഴിയെ
അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതായിരുന്നു എന്നതാണു്. എഴുത്തു് വലിയൊരു കാര്യമേ അല്ല,
ഉച്ചാരണവും ശബ്ദസ്മൃതിയുമാണു് ഭാഷാജ്ഞാനം എന്നും ആദ്യകാലത്തെങ്കിലും
സിദ്ധാന്തമായി കരുതിയിരുന്ന ഭാരതീയർ അത്തരമൊരു സരളലേഖനക്രമം ആവശ്യമാണെന്നു
കരുതിയിരുന്നില്ല.<br />
<br />
<br />
<br />
PS. എനിക്കു് കുട്ടിക്കാലത്തു് എഴുതിപ്പഠിക്കാൻ
ഏറ്റവും ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടായിരുന്നതു്, ഏറ്റവും ഒടുവിൽ മാത്രം ആത്മവിശ്വാസം
തോന്നിയതു് കൂട്ടക്ഷരങ്ങളിലൊന്നുമായിരുന്നില്ല. പകരം, ഉ, ഒ, ജ, യ,ഴ, ള
എന്നീ അക്ഷരങ്ങളാണു്. അക്കങ്ങളിൽ 4 എന്ന ഭീകരനും. <span class="_47e3 _5mfr" title="frown emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/fcb/1/16/1f641.png" width="16" /><span class="_7oe">:(</span></span> <br />
ഴ എഴുതുന്നതും 4 എഴുതുന്നതും അവയിൽ അന്തർലീനമായ സൗന്ദര്യശാസ്ത്രംകൊണ്ടു്
ഒരുപോലെത്തന്നെ എന്നു മനസ്സിലായപ്പോൾ ഫാനിന്റെ ടെൿനോളജി
പഠിച്ചറിഞ്ഞാലുള്ളത്ര സന്തോഷം തോന്നി. അതു മൂന്നും ഒരൊറ്റ വിദ്യയാണു്.<br /><br /><br />Facebook link: <a href="https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10157160196783135">https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10157160196783135</a><br /></div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-30369805177766963662018-03-01T04:23:00.000+05:302018-03-01T04:57:34.616+05:30നമുക്കൊരു ചീറ്റപ്പുലിയെ ഡിസൈൻ ചെയ്താലോ?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2 style="text-align: justify;">
<u>നമുക്കൊരു ചീറ്റപ്പുലിയെ ഡിസൈൻ ചെയ്താലോ? </u></h2>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<b>സംശയം:</b></div>
<div style="text-align: justify;">
“ചീറ്റപ്പുലിക്കെന്തേ ഇത്രയും വേഗം?”</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<h4 style="text-align: justify;">
<b>നിവാരണം:</b></h4>
<div style="text-align: justify;">
(ഇതൊരു സീരിയസ് എഞ്ചിനീയറിങ്ങ് ഡിസൈൻ ആയതുകൊണ്ടു് ഈറ്റപ്പുലിയുടെ
വാലുപോലെത്തന്നെ, ഒത്തിരി നീളക്കൂടുതലുണ്ടാവും. അതുകൊണ്ട് വായിക്കാൻ ക്ഷമ
വേണം. ക്ഷമയാണു് സൂപ്പർഎഞ്ചിനുകളുടെ ഡിസൈനിന്റെ രഹസ്യം!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
ആദ്യം തന്നെ പറയാം. ചീറ്റപ്പുലിയുടേതു് ഒരു കദനകഥയാണു് <span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/fe/1/16/1f622.png" width="16" /><span class="_7oe">:'(</span></span> </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
കോർവെറ്റ് എന്നൊരു കാറുണ്ടു്. ഫെറാറി എന്നു വേറൊന്നും. മനുഷ്യൻ ഇന്നേവരെ
കണ്ടുപിടിച്ചതിൽ നിലത്തുകൂടെ പോകുന്ന യന്ത്രങ്ങളിൽ വെച്ചു് ഏറ്റവും
വേഗമുള്ള ഇനത്തിൽ പെടും ഇവ രണ്ടും. അതിനേക്കാൾ വേഗത്തിൽ പുറപ്പെടാൻ
പറ്റുന്ന (accelerate from stationary position) ഒരൊറ്റ മൃഗമേ
ലോകത്തിലുള്ളൂ. ചീറ്റപ്പുലി.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
പക്ഷേ, ഒരു ഫെറാറിയ്ക്കു് ഒരൊറ്റ
ഓട്ടത്തിൽ രണ്ടായിരമോ നാലായിരമോ കിലോമീറ്റർ മറികടക്കാൻ പറ്റിയെന്നിരിക്കും.
(ഇടയ്ക്കു് ഇന്ധനം നിറയ്ക്കേണ്ടിവരുമെങ്കിലും). എന്നാൽ ചീറ്റപ്പുലിക്കു്
കൂടിവന്നാൽ അരക്കിലോമീറ്റർ ദൂരമേ ഒറ്റയോട്ടത്തിനു് എത്തിപ്പെടാനാവൂ.
അതായതു് ഒരു സ്റ്റേഡിയത്തിലെ 400 മീറ്റർ ട്രാക്കിൽ ഒരു ചുറ്റ് ഓട്ടം.
അത്രയും എത്തിപ്പെട്ടാൽ തന്നെ, ആ സമയത്തു് അതിനു നിർബന്ധമായും വിശ്രമം
വേണം. അവിടെനിന്നും ഒരു കുതിപ്പു പോയിട്ടു് ഒന്നു് ഏങ്ങിവലിച്ചുനടക്കാൻ
പോലും അതിനാവില്ല. അര മണിക്കൂറെങ്കിലും നേരം അതു ചെന്നെത്തിയിടത്തു
കുത്തിയിരുന്നു വിശ്രമിച്ചിട്ടുവേണം അതു കീഴ്പ്പെടുത്തിയ ഇരയെ ഒന്നു
രുചിച്ചുനോക്കാൻ പോലും!<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
ഒരു ആഫ്രിക്കൻ മഹാപ്രതിസന്ധി</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
നമുക്കു വീണ്ടും ആഫ്രിക്കയിലെ സാവന്നകളിലേക്കു പോവാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഭൂമിയ്ക്കു ചൂടുകൂടിയ പണ്ടൊരു കാലത്തു് ആഫ്രിക്കയിലെ കൊടുംവനങ്ങൾ
ഇല്ലാതായപ്പോൾ ആൾക്കുരങ്ങന്മാരും ലെമൂറുകളുമെല്ലാം മണ്ണിലിറങ്ങി
ഇരുകാലുകളിൽ നടക്കാൻ തുടങ്ങിയ കഥ മുമ്പു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ. ഒട്ടും ആഹാരം
ഇല്ലാത്ത അവസ്ഥ, നീണ്ടുപരന്നു തുറസ്സായി കിടക്കുന്ന പുൽമേടുകൾ, ചുറ്റുപാടും
ഹിംസ്രമൃഗങ്ങൾ ഇത്തരം വെല്ലുവിളികളെ മനുഷ്യനെപ്പോലെത്തന്നെ മറ്റു
മൃഗങ്ങളും അവയുടേതായ വഴികളിൽ നേരിടാൻ ശ്രമിച്ചു. ആനകൾ മൊപ്പാനി എന്നുപേരായ
ഒരു വൃക്ഷവും എമ്പറർ എന്ന ശലഭവുമായി എല്ലാ കൊല്ലവും
പുതുക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു കരാർ ഉണ്ടാക്കി. കൂടാതെ ഇനിമുതൽ എല്ലായിടവും
ഒരുമിച്ചു സംഘം ചേർന്നുതന്നെ നടക്കാനും തീരുമാനിച്ചു. എരുമകളെപ്പോലുള്ള
ചില ജന്തുക്കൾ (Wildebeest / gnu) എല്ലാ കൊല്ലവും വടക്കോട്ടൊരു ഒരു
തീർത്ഥയാത്രക്കു പോവാനും ആ ഉത്തരായനത്തിനിടയിൽ ആകാവുന്നത്ര
പെറ്റുകൂട്ടാനുമാണു് പരിപാടിയിട്ടതു്. ചില പക്ഷികളാവട്ടെ
മദ്ധ്യവേനലവധിക്കു് വിദേശസഞ്ചാരവും ശീലംആക്കി.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഒട്ടകപ്പക്ഷി ഇനി
മുതൽ പറക്കണ്ട, നല്ല വേഗത്തിൽ ഓടിയാൽ മതി എന്നുതീരുമാനിച്ചു. ഒട്ടകമോ,
വെള്ളത്തിന്റെ ചെലവുചുരുക്കി ആഴ്ച്ചകളോളം ഉണങ്ങിയ പുല്ലും മറ്റും തിന്നു്
അലഞ്ഞുനടക്കാമെന്നു് കണക്കാക്കി.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ചീറ്റപ്പുലി തെരഞ്ഞെടുത്തതു് സ്പ്രിന്റ് ഇനത്തിൽ പെടുന്ന 100 മീറ്റർ ഓട്ടം ആയിരുന്നു. ഒടുവിൽ അവൻ അതിൽ ലോകറെക്കോർഡും കൈക്കലാക്കി.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
വേഗം, ശക്തി, ഊർജ്ജം</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
വേഗത്തിൽ ഓടാൻ, അല്ലെങ്കിൽ എന്തുകാര്യവും ചെയ്യാൻ, വേണ്ടതു് എന്താണു്? ശക്തി.</div>
<div style="text-align: justify;">
ശക്തിക്കു് ഇംഗ്ലീഷിൽ Power എന്നു പറയും.</div>
<div style="text-align: justify;">
ശക്തിയല്ല ഊർജ്ജം. ഊർജ്ജം എന്നാൽ പ്രവൃത്തി ചെയ്യാനുള്ള കഴിവാണു്.
(ഇംഗ്ലീഷിൽ energy). ഒരു നിശ്ചിതസമയത്തിനുള്ളിൽ ഊർജ്ജം ചെലവഴിക്കാനുള്ള
കഴിവാണു് ശക്തി. കുറേ ഊർജ്ജമുണ്ടായിട്ടു കാര്യമില്ല. ആവശ്യമുള്ള സമയത്തു്
ഒറ്റയടിക്കു് അതു പെട്ടെന്നു ചെലവഴിക്കാനുള്ള മിടുക്കുവേണം. ആ
മിടുക്കുള്ളവരാണു് ശക്തിമാന്മാർ. അല്ലാത്തവർ വെറും തടിമാടന്മാർ</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
അതായതു് Power = Energy / Time</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഒറ്റയടിക്കു് ഊർജ്ജം ചെലവാക്കാൻ കഴിയുക എന്നതു് അത്ര എളുപ്പമല്ല. കാരണം
അതു് ചെലവഴിക്കപ്പെടുന്ന മാദ്ധ്യമത്തിനു് അത്രയും ഊർജ്ജം കുറഞ്ഞ സമയം
കൊണ്ടു് സഹിക്കാനോ കടത്തിവിടാനോ സാധിക്കണം. അതു പറ്റില്ലയെങ്കിൽ ആ
മാദ്ധ്യമത്തിനുതന്നെ കേടു വരും. ഒന്നുകിൽ അതു ചൂടുപിടിച്ചു നശിക്കും.
അല്ലെങ്കിൽ പൊട്ടിപ്പോകും. അതുമല്ലെങ്കിൽ രണ്ടു കാരണവും കൊണ്ടു് വളയുകയോ
ചളുങ്ങുകയോ ചെയ്യും. ജീവകോശങ്ങളാണെങ്കിൽ അവ ചത്തും പോവും.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
[ഊർജ്ജം
പെട്ടെന്നുചെലവാക്കാൻ കഴിയാത്തതുകൊണ്ടുണ്ടാകുന്ന പ്രധാന പ്രശ്നം 'ചൂടാകൽ'
തന്നെയാണു്. അങ്ങനെ അമിതമായ ചൂടുകൊണ്ടാണു് ഓവർ വോൾട്ടേജിൽ ബൾബുകളും
കമ്പ്യൂട്ടറുകളും മറ്റും ‘എരിഞ്ഞു’പോകുന്നതു്. ചൂടുകൊണ്ടുള്ള ക്രമരഹിതമായ
വികാസത്താൽ വാഹനങ്ങളുടെ എഞ്ചിനുകൾ, കമ്പ്യൂട്ടറിലെ CPU പോലുള്ള
ഇലക്ട്രോണിക്ക് ഘടകങ്ങൾ, കെട്ടിടങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയൊക്കെ കേടുവന്നുപോവാം.
പ്ലാസ്റ്റിൿ, ഗ്ലാസ്സ് , പെയിന്റ് തുടങ്ങിയവ ചൂടാകുമ്പോൾ ഞളുങ്ങുന്നതും
വിണ്ടുകീറുന്നതും പൊട്ടിപ്പിളരുന്നതും ഇക്കാരണം കൊണ്ടുതന്നെ. ഒരു പരിധിവരെ
നമ്മുടെ കോശങ്ങൾക്കും ഇത്തരം ചൂടാകൽ ഒരു വലിയ പ്രശ്നമാണു്.
(പനിയെക്കുറിച്ചുള്ള ലേഖനം നോക്കുമല്ലോ)]</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
പെട്ടെന്നു് ഊർജ്ജം
ചെലവാക്കാൻ മറ്റു പ്രശ്നങ്ങളുമുണ്ടു്. logistics ആണു് അടുത്ത പ്രശ്നം.
കോശങ്ങളിൽ അതിവേഗം ഊർജ്ജം ഉല്പാദിപ്പിക്കണമെങ്കിൽ അതിനുവേണ്ട ഇന്ധനവും
വായുവും പെട്ടെന്നുതന്നെ അവിടെ എത്തിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയും വേണം.</div>
<div style="text-align: justify;">
10,000 പേർക്കുള്ള ഒരു സദ്യ നമ്മുടെ വീട്ടിലെ അടുക്കളയിലെ
അടുപ്പുപയോഗിച്ചു് തയ്യാറാക്കണമെന്നു കരുതൂ. പ്രധാന പ്രശ്നം
എന്തായിരിക്കും? ഒരൊറ്റ ഗ്യാസുകുറ്റിയും അതിന്റെ ബർണറും വെച്ച് അത്രയും
പേർക്കുള്ള ഭക്ഷണം തയ്യാറാക്കാൻ പറ്റുമോ? പത്തിരുപതു ദിവസം
കൊണ്ടുമതിയെങ്കിൽ പറ്റും. പക്ഷേ രണ്ടുമണിക്കൂർ പോലും കാത്തിരിക്കാൻ നമ്മുടെ
അതിഥികൾ തയ്യാറാവില്ല. അതുപോലെയാണു് ശരീരപേശികളിലെ കാര്യവും. അവിടേക്കുള്ള
അന്നജവും വായുവും എത്തുന്നതു് രക്തചംക്രമണം എന്ന റെയിൽവേ സംവിധാനം
വഴിയാണു്. ആ റെയിൽവേ നമ്മുടെ കേരളത്തിലെ റെയിൽവേ പോലെത്തന്നെയാണു്.
ആകാവുന്നതിലധികം ഗതാഗതഭാരം ഇപ്പോൾ തന്നെയുണ്ടു്. വല്ലപ്പോഴും ട്രാക്കുകൾ
വിണ്ടുകീറിയിട്ടുണ്ടോ എന്നു പരിശോധിച്ചുനോക്കാൻ പോലും ഒരു ഇടവേള
കിട്ടുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ, വേണ്ടത്ര സ്പീഡിൽ വണ്ടിയോട്ടാനും
പറ്റുന്നില്ല. വല്ല അപകടവുമുണ്ടായാലോ!</div>
<div style="text-align: justify;">
ഇനി വേഗത്തിൽ ഓടുക എന്നതിലെ 'പ്രവൃത്തി' എന്താണെന്നു നോക്കാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
പ്രവൃത്തി = ബലം x സ്ഥാനാന്തരണം എന്നു പഠിച്ചിട്ടുണ്ടാവുമല്ലോ. എന്നാൽ പല
സ്കൂളുകളിലും ഊർജ്ജതന്ത്രം പഠിപ്പിക്കുമ്പോൾ ഇതിനു് തെറ്റായ ഒരു ഉദാഹരണം
പറഞ്ഞുകൊടുക്കുന്നുണ്ടു് എന്നു തോന്നുന്നു.</div>
<div style="text-align: justify;">
50 കിലോഗ്രാം ഭാരം എടുത്തുകൊണ്ടു് 100 മീറ്റർ നടക്കുന്ന ഒരാൾ എത്ര പ്രവൃത്തിചെയ്തു?</div>
<div style="text-align: justify;">
50 x 100 = 5000 കിലോഗ്രാം മീറ്റർ എന്നാണുത്തരമെങ്കിൽ അതു തെറ്റാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഫിസിക്സിന്റെ വഴിയിൽ ആ ഉത്തരം കണക്കാക്കുന്നതു് അത്ര എളുപ്പമല്ല. കാരണം അയാൾ യഥാർത്ഥത്തിൽ മൂന്നുതരത്തിൽ ഊർജ്ജം ചെലവാക്കുന്നുണ്ടു്.</div>
<ol style="text-align: left;">
<li>നിലത്തുനിന്നും 50 കിലോഗ്രാം ഭാരം ഭൂഗുരുത്വത്തിനെതിരായി തലയിലേക്കു്
രണ്ടു മീറ്ററോളം ഉയർത്തുക. (ഇതിനു ചെലവാവുന്ന യഥാർത്ഥ ഊർജ്ജം 50 x 9.8 x 2 =
9800 ന്യൂട്ടൺ മീറ്റർ</li>
<li>ഭാരവും തലയിൽ വെച്ചുകൊണ്ടു് "കുത്തിച്ചാടി" നടക്കുക.</li>
<li>അയാൾക്കെതിരേയുള്ള വായുവിന്റെ ഘർഷണബലത്തെ കീഴ്പ്പെടുത്തുക.</li>
</ol>
<div style="text-align: justify;">
വേഗത്തിൽ ഓടണമെങ്കിൽ ഈ മൂന്നു തരത്തിലുള്ള തടസ്സങ്ങളും ചുരുക്കണം.</div>
<div style="text-align: justify;">
അതിനാൽ ഇനി നമുക്കൊരു ചീറ്റപ്പുലിയെ ഡിസൈൻ ചെയ്യാം.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
ലോഡ് കുറയ്ക്കാം</h3>
<h3 style="text-align: center;">
<br /></h3>
<div style="text-align: justify;">
ഏതെങ്കിലും ഒരു ലക്ഷ്യം നാം തെരഞ്ഞെടുത്തുകഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ആ
ലക്ഷ്യപ്രാപ്തി എന്ന വിജയം കണ്ടെത്താൻ താരതമ്യേന പ്രാധാന്യം കുറഞ്ഞ
മറ്റെല്ലാം ഉപേക്ഷിക്കാനും തയ്യാറാവണം.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ആദ്യം വേണ്ടതു് ഭാരം കുറയ്ക്കുക എന്നതാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
വലിയ ഒരു ശരീരം ഉണ്ടാവുന്നതുകൊണ്ടുള്ള ഗുണം മുമ്പൊരിക്കൽ
പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടല്ലോ. (ഉറുമ്പിന്റേയും ആനയുടേയും ഹൃദയങ്ങളുടെ കഥ). എന്നാൽ
വലിയ ശരീരം എന്നാൽ കൂടുതൽ ഭാരം എന്നു കൂടിയാണർത്ഥം. വേഗത്തിലോടാൻ
അത്രയ്ക്കൊന്നും ഭാരം പാടില്ല.</div>
<div style="text-align: justify;">
അതുകൊണ്ടു് നമ്മുടെ ചീറ്റപ്പുലിക്കു് പ്രായപൂർത്തിയെത്തുമ്പോൾ പരമാവധി 50 കിലോ തൂക്കമേ പാടുള്ളൂ.<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
(കഴുതപ്പുലി എന്നു പേരുള്ള, പുലികളുടെ കൂട്ടത്തിൽ പെടുത്തണോ എന്നു പോലും
സംശയമുള്ള ഹയ്നാ എന്ന മൃഗത്തിനുപോലും 55 മുതൽ 80 വരെ കിലോ തൂക്കം കാണും.
പുള്ളിപ്പുലിക്കു് 100, പുലിക്കു് 150 മുതൽ 300 വരെ, സിംഹത്തിനു് 200 മുതൽ
300 വരെ എന്നൊക്കെയാണു് കിലോക്കണക്കിനു് തൂക്കം. ആനച്ചാരുടെ കാര്യം
പറയ്യ്യേ വേണ്ട.).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഭാരം വെറും 50 കിലോ ആക്കിയാൽ ഒരു ദോഷവുമുണ്ടു്.
അതിവേഗത്തിൽ പോകാമെങ്കിലും ഇന്ധനസംഭരണശേഷി തീരെ കുറയും. കുറച്ചുദൂരം
കഴിയുമ്പോഴേക്കും തളർന്നുപോകും. സ്റ്റാമിന തീരെ മതിയാകാതെ വരും.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
എങ്കിലും സാരമില്ല. ലോകറെക്കോർഡ് തലത്തിലുള്ള വേഗം ആണല്ലോ നമ്മുടെ ഡിസൈൻ ലക്ഷ്യം.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
ഷോക്ക് അബ്സോർബറും സസ്പെൻഷനും</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
ഇനി കുത്തിച്ചാടിയോട്ടം എങ്ങനെ നന്നാക്കിയെടുക്കാമെന്നു നോക്കാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Gait locomotion എന്നാണു് കാലുകളുപയോഗിച്ചു് (ശരിക്കും പറഞ്ഞാൽ കാലും
കയ്യും ഇടുപ്പും വാലും ഉപയോഗിച്ചു്) ഓടുന്ന 'കുത്തിച്ചാടിയോട്ടത്തിനു്
പേരു്. (Gait എന്നാൽ നമ്മുടെ ‘ഗതി‘ തന്നെ. ഇംഗ്ലീഷിലേയും മലയാളത്തിലേയും
മിക്കവാറും വാക്കുകളൊക്കെ വകയിൽ പണ്ടുകാലം മുതലേയുള്ള അളിയന്മാരും
നാത്തൂന്മാരുമൊക്കെയായി വരും). </div>
<div style="text-align: justify;">
നാം നടക്കുമ്പോഴും ഓടുമ്പോഴും ഓരോ ചുവടും ശരിക്കും മുന്നിലേക്കുള്ള ഒരു വീഴ്ച്ചയും അതിൽനിന്നുള്ള 'ഉയിർത്തെഴുന്നേൽപ്പു'മാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നാലുകാലുകൾ ഉപയോഗിച്ച് പലതരത്തിലും ഓടാൻ കഴിയും. പൂച്ചകൾ ഓടുന്നതും
നായ്ക്കൾ ഓടുന്നതും ശ്രദ്ധിച്ചുനോക്കണം. കംഗാരുവും കുതിരയും ഓടുന്നതും
എങ്ങനെയെന്നു് വീഡിയോകൾ കണ്ടും പഠിക്കാം. ഓരോന്നിന്റെയും ഗതി ഓരോ വഹയാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
കംഗാരുവും കുതിരയും ഓടുന്നതുകാണാനാണു് രസം. കംഗാരുവിന്റെ മുന്നിലേക്കുള്ള
കുതിപ്പുകണ്ടാൽ അവ ഏതോ സ്പ്രിങ്ങിൻമേലാണു പിൻകാലുകൾ കുത്തി
നിൽക്കുന്നതെന്നു തോന്നും. കുതിരയാവട്ടെ, ആവശ്യമനുസരിച്ചു് പല തരത്തിൽ
ചുവടു വെക്കും. പട്ടാളക്കാർ പോകുന്നതുപോലെ ലെഫ്റ്റ്ബാക്ക്, ലെഫ്റ്റ്
ഫ്രണ്ട്, റൈറ്റ് ബാക്ക്, റൈറ്റ് ഫ്രണ്ട് എന്ന താളത്തിൽ
ചുവടുവെച്ചുകൊണ്ടാണു് കുതിരയുടെ ഏറ്റവും അലസമായ നടപ്പുതന്നെ. Walk
എന്നാണിതിനുപേർ. അതിലും സ്വല്പം കൂടി വേഗത്തിലാണു് Trot. കുതിരകളുടെ സാധാരണ
യാത്രയുടെ ഭൂരിഭാഗവും Trot മോഡിലാണു്. Canter, Gallop ഇവ കൂടുതൽ
ഝടുതിയിലുള്ള ഓട്ടങ്ങളാണു്. സിനിമയിലും മറ്റും നാം കാണാറുള്ള സൂപ്പർസ്റ്റാർ
കുതിരയോട്ടങ്ങൾ ഇവയിൽ പെടും. എന്നാൽ സത്യത്തിൽ ഏതാനും മിനുട്ടുകളേ
ഇത്തരത്തിൽ (അതിവേഗത്തിൽ) കുതിരയ്ക്കും ഓടാൻ കഴിയൂ. ഇതും കൂടാതെ, pace,
ravaal, fox trot, rack തുടങ്ങി മറ്റു പലവിധത്തിലും കുതിരകൾക്കു്
ഓടാനറിയാം!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നമ്മുടെ ചീറ്റപ്പുലിയ്ക്കു് ഇതിൽനിന്നും ഒരെണ്ണം തന്നെ
തെരഞ്ഞെടുക്കാം. Rotatory gallop, Double Suspension Gallop, Jumping
gallop എന്നെല്ലാമാണു് ഈ സ്റ്റൈലിന്റെ പേരു്. മനുഷ്യർക്കിടയിലെ 100 മീറ്റർ
ഓട്ടത്തിന്റെ ചാമ്പ്യന്മാരും ഇതേ രീതിയിൽ തന്നെയാണു് ഓടുക. പക്ഷേ,
മുൻകാലുകൾക്കുപകരം കൈകളാണു് ഉപയോഗിക്കുന്നതെന്നുമാത്രം. മനുഷ്യരുടെ
കാര്യത്തിൽ, കൈകളുടെ ചലനം ബാലൻസ് ക്രമീകരിക്കാനും വായുവിനെ
തുഴഞ്ഞുമുന്നേറാനും സഹായിക്കുന്നു.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ചീറ്റപ്പുലിയ്ക്കു് ശരാശരി 15
സെക്കന്റ് മാത്രമേ ഇങ്ങനെ ഗാലപ്പ് ചെയ്യാൻ കഴിയൂ. ഒരു പക്ഷേ, ചീറ്റയെക്കാൾ
ഇക്കാര്യത്തിൽ മിടുക്കന്മാരാണു് കലമാനുകൾ. അവയ്ക്കു് പരമാവധി 60
കിലോമീറ്റർ/ മണിക്കൂർ വേഗമേ എത്താൻ കഴിയൂ എങ്കിലും 45 കിലോമീറ്റർ സ്പീഡിൽ
ഏതാനും മിനിട്ടുകൾ വരെ സഞ്ചരിക്കാൻ കഴിയും. ഗ്രേ ഹൗണ്ട് എന്നയിനം
നായ്ക്കളും ഇക്കാര്യത്തിൽ ചീറ്റയേക്കാളും മിടുക്കന്മാരാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
പക്ഷേ,
നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം ലോകറെക്കോർഡ് തലത്തിലുള്ള ഹ്രസ്വദൂരചാമ്പ്യൺഷിപ് അല്ലേ?
സ്പീഡാണു താരം. അതുകൊണ്ടു് എത്ര സമയം, എത്രത്തോളം ദൂരം എന്നതു് തൽക്കാലം
ഒരു പ്രശ്നമാക്കണ്ട.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഇനി, ചീറ്റക്കുതിപ്പ് എന്നു പേരിടാവുന്ന നമ്മുടെ double suspension ഗ്യാലപ്പിനു വേണ്ടി ഡിസൈനിൽ എന്തുചെയ്യാൻകഴിയും എന്നു നോക്കാം.<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
ആദ്യം തന്നെ വേണ്ടതു് നീളമുള്ള കാലുകളാണു്. ഒറ്റക്കുതിപ്പിനു് പരമാവധി
നീളം താണ്ടിയെത്താൻ കഴിയണം. മുളയേറിച്ചാട്ടം (പോൾ വോൾട്ട്) എന്നു
കേട്ടിട്ടും കണ്ടിട്ടുമില്ലേ? നാലു മുളകളിൽ ഏറിയൊരു ചാട്ടം പോലെയാണു്
ചീറ്റയുടെ ഓട്ടം എന്നു വിചാരിക്കാം.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
വളയ്ക്കാം, ഒടിക്കരുതു്!</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
അതുകൊണ്ടു് നമുക്കു് ഇനി മുളകളെപ്പറ്റിയും പഠിക്കേണ്ടിവരും!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
മനുഷ്യചരിത്രത്തിലും പുരോഗതിയിലും മുളയുടെ പങ്കുതന്നെ വലിയൊരു കഥയാണു്!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
വളയുകയേ ചെയ്യൂ, ഒടിയില്ല എന്നാണു് സിനിമാനടൻ ജനാർദ്ദനൻ ഒരു സിനിമയിൽ
(മാന്നാർ മത്തായി ആണെന്നു തോന്നുന്നു) ആളുടെ നയത്തെപ്പറ്റി പറഞ്ഞതു്.
അതുപോലൊരു അത്ഭുതവസ്തുവാണു് മുള. തീരെ കനം കുറവു്. എന്നാലോ അതൊരു പ്രശ്നമേ
അല്ലാത്ത വിധത്തിലുള്ള ഉറപ്പു്. മാത്രമല്ല, കുറഞ്ഞ കനം മൂലം അത്രയ്ക്കും
കൂടി ഭാരധാരിത. എത്ര ഉയരത്തിൽ പോയാലും ഒടിഞ്ഞുവീഴുന്ന പ്രശ്നമേ ഇല്ല.
അകത്തു പൊള്ളയായതിനാൽ പെട്ടെന്നു വളരുകയും ചെയ്യും. ഈ അത്ഭുതസസ്യത്തെ
കണ്ടെത്തിയ നാൾ മുതലാണു് വാനരന്മാർ നരന്മാരായിത്തീർന്നതു്. ഹിമാലയത്തോളം
നീളുന്ന ആ കഥ പിന്നൊരിക്കൽ പറയാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നെടുനീളത്തിൽ എന്നാൽ വീതികുറഞ്ഞ്
ഒരുമിച്ചടുക്കിയതുപോലെയാണു് മുളയുടെ കോശങ്ങൾ. അവയെ നമുക്കു് ഫൈബർ (നാരുകൾ -
തന്തുക്കൾ) എന്നുവിളിക്കാം. അളവറ്റ ഇലാസ്തികതയാണു് അവയുടെ പ്രത്യേകത. ഓരോ
കോശത്തിനും മറ്റൊന്നിനുമേൽഅങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും വഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കാനാവും.
അതേ സമയത്തു് കുത്തനേയുള്ള ബലങ്ങൾക്കെതിരേ അവയ്ക്കു് ഒരുമിച്ചു്
പ്രതിരോധിക്കാനുമാവും.</div>
<div style="text-align: justify;">
നമ്മുടെ ചീറ്റപ്പുലിക്കും ഇത്തരം
കാലുകളാണാവശ്യം. വായുവിൽ ഒരു ചരടുപോലെ അതിവേഗം ചുഴറ്റിയെറിയാൻ പറ്റണം. അതേ
സമയം നിലത്തു് അതിശക്തമായി കുത്താനും അങ്ങനെ കുത്തുമ്പോൾ ബാക്കിവരുന്ന
ഊർജ്ജം ഒരു സ്പ്രിങ്ങ് പോലെ ശേഖരിച്ച് തിരിച്ചെടുക്കാനും പറ്റണം.<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
അതുകൊണ്ടു് നമ്മുടെ ചീറ്റമോനുവേണ്ടി നമുക്കു നാലു മുളങ്കാലുകൾ ഓർഡർ
ചെയ്യാം. ചീറ്റപ്പുലിയുടെ തുടയെല്ലുകളും കണങ്കാലെല്ലുകളും നീണ്ടു മെലിഞ്ഞും
ബലവത്തായും എന്നാൽ സ്വല്പം ഇലാസ്തികമായുമിരിക്കും. അവയുടെ പേശീകലകളും
അങ്ങനെത്തന്നെ. പെട്ടെന്നു വലിഞ്ഞുമുറുകാനും അഴിഞ്ഞുപിരിയാനും അവയ്ക്കാവും.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
ഒലക്ക!</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
കാലുമാത്രമുണ്ടായിട്ടു കാര്യമില്ലല്ലോ, ഇനി നമുക്കുവേണ്ടതു് നല്ലൊരു 'ഉലക്ക'യാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഉലക്കയോ? അതെന്തിനാ?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ബസ്സിന്റേയും ലോറിയുടേയും ഒക്കെ അടിയിൽ നോക്കിയാൽ നെടുനീളത്തിൽ ഉലക്ക പോലെ
ഒരു ഇരുമ്പുദണ്ഡുകാണാം. എഞ്ചിനിൽനിന്നും ചക്രങ്ങളിലേക്കു് ശക്തി
പകരുന്നതു് ആ<br />
ഉലക്ക വഴിയാണു്. അത്തരമൊരു ഉലക്കയാണു നമുക്കാവശ്യം.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
പരിണാമവഴിയിൽ ഉയർന്ന സ്ഥാനത്തുനിൽക്കുന്ന ജന്തുക്കളെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ആ
ഉലക്കയാണു് നട്ടെല്ലു്. ശരീരം ആവശ്യംപോലെ അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും വഴങ്ങാനും<br />
ആവശ്യമില്ലാത്തപ്പോൾ വഴങ്ങാതിരിക്കാനും നമ്മെ സഹായിക്കുന്നതു്
നട്ടെല്ലാണു്. ഏറ്റ ഒരു വാക്കോ ആദർശമോ കാത്തുസൂക്ഷിക്കാനാവാത്തവരെ
നട്ടെല്ലില്ലാത്ത ആളുകൾ എന്നു പറയാറില്ലേ?<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
ചാട്ടുളി പോലൊരു പൂമേനി</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
സ്പീഡ് ആണു് നമ്മുടെ ലക്ഷ്യം. അല്ലാതെ, ഒരിടത്തു് ബലം പിടിച്ചു് ചുമ്മാ
ഇരിക്കുകയല്ല. അതുകൊണ്ടു് ചീറ്റപ്പുലിക്കു വേണ്ടതു് വഴക്കം കൂടുതലുള്ള
നട്ടെല്ലാണു്. അതോടൊപ്പം അതിന്റെകൂടെ സമരസപ്പെട്ടുപോകുന്ന ശരീരവും. അതൊരു
ചാട്ടുളി പോലെ ഇരിക്കണം.</div>
<div style="text-align: justify;">
ചാട്ടുളി എന്നു കേട്ടിട്ടില്ലേ?
തിമിംഗലങ്ങളെ വേട്ടയാടാൻ മോബി ഡിക്ക് എന്ന പ്രശസ്ത നോവലിലെ നായകൻ അഹാബ്
ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതു് ചാട്ടുളിയാണു് (harpoon). നാവികയുദ്ധത്തിൽ
അന്തർവാഹിനികൾക്കെതിരെയുള്ള മുഖ്യ ആയുധങ്ങളും അവ തന്നെ. </div>
<div style="text-align: justify;">
കുന്തം, റോക്കറ്റ്, ചാട്ടുളി ഇവയുടെയൊക്കെ മുൻഭാഗം കൂർത്തും ഉടൽ ഉരുണ്ടും ഇരിക്കും.ചിലപ്പോൾ പിന്നിലൊരു നീണ്ട വാലും ഉണ്ടാവും.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ശീലം കൊണ്ടു് നമുക്കു് നമ്മുടെ ചുറ്റുമുള്ള വായു ഒരു വലിയ തടസ്സമായി
തോന്നുന്നില്ലെങ്കിലും അത്ര മോശമൊന്നുമല്ല വായു നമുക്കേൽപ്പിക്കുന്ന
തടസ്സം. പ്രത്യേകിച്ച് അതിവേഗം<br />
സഞ്ചരിക്കേണ്ട അവസ്ഥയിൽ. വേഗം
കൂടുംതോറും വായുവിലെ തന്മാത്രക്കുട്ടികൾ നമ്മെ ഇടിക്കുന്നതിന്റെ
(അല്ലെങ്കിൽ നാം അവയെ ചെന്നു് കൂട്ടിയിടിക്കുന്നതിന്റെ) ശക്തി കൂടും. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
അതുകൊണ്ടു് മൂന്നുണ്ടു് പ്രശ്നം.</div>
<ol style="text-align: left;">
<li>ഏറ്റവും വിലപിടിച്ച കുറേ ഊർജ്ജം നമുക്കു് ആ വഴിതന്നെ നഷ്ടപ്പെട്ടുപോവും.</li>
<li>അത്തരം കൂട്ടിയിടി മൂലം നമ്മുടെ വേഗം കുറയും.</li>
<li> അങ്ങനെ നഷ്ടപ്പെടുന്ന ഊർജ്ജത്തിൽ ഒരു ഭാഗം ചൂടിന്റെ രൂപത്തിൽ നമ്മുടെത്തന്നെ ശരീരത്തെ ചൂടാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കും.</li>
</ol>
<div style="text-align: justify;">
ഇതിൽ മൂന്നാമത്തേതു് ഒരു വലിയ പ്രശ്നമല്ല. അതിഭയങ്കരമായ വേഗത്തിൽ പോകുന്ന
റോക്കറ്റുകൾ, ഉൽക്കകൾ തുടങ്ങിയവക്കാണു് ഈ പ്രശ്നം ബാധിക്കുക. (അമേരിക്കയുടെ<br />
കൊളമ്പിയ എന്ന സ്പേസ് ഷട്ടിൽ തിരിച്ചുവരുമ്പോൾ തകരാൻ കാരണം എന്തായിരുന്നു
എന്നു വായിച്ചുനോക്കുക. ആ അപകടത്തിൽ നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ,
നമ്മുടേതുകൂടിയായിരുന്ന കല്പനാ ചൗളയുടെ ഒരു മുഖ്യഗവേഷണവിഷയവും<br />
അതുതന്നെയായിരുന്നു!)</div>
<div style="text-align: justify;">
വായുവുമായുള്ള ഈ കൂട്ടിമുട്ടൽ ഒഴിവാക്കാൻ എഞ്ചിനീയറിങ്ങിൽ ചില കുറുക്കുവഴികളുണ്ടു്:</div>
<ol style="text-align: left;">
<li>അനുലോമഗതികാകൃതി. (ഗതി+അനുലോമ+ആകൃതി - ഗതിയുടെ അതേ ദിശയ്ക്കു് അനുയോജ്യമായ ആകൃതി - aerodynamic form)</li>
<li>laminar flow control അല്ലെങ്കിൽ p-factor control. (പാളിയൊഴുക്കു്).</li>
</ol>
<div style="text-align: justify;">
ഇതിൽ ആവശ്യംപോലെ ഇടക്കിടെ മാാറ്റിക്കൊണ്ടിരിക്കാനാവാത്തതാണു് ആകൃതി. അതു മുൻകൂട്ടി (ഡിസൈൻ സമയത്തുതന്നെ) നിജപ്പെടുത്തിയിരിക്കണം.</div>
<div style="text-align: justify;">
എന്നാൽ ഓടുമ്പോൾ ആ ആകൃതിയിൽ വായുവിന്റെ ഒഴുക്കിനനുകൂലമായി വേണ്ടപോലെ<br />
ചില ചെറിയ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്താൻ സാധിക്കും. അതാണു് പാളിയൊഴുക്കുനിയന്ത്രണം.</div>
<div style="text-align: justify;">
ക്രിക്കറ്റിൽ സ്പിൻ ബൗളിങ്ങ് എന്നു കേട്ടിട്ടില്ലേ? അതുപോലെ ബൂമെറാങ്ങ്
എന്നൊരു അത്ഭുതവടിയെപ്പറ്റിയും? അവയൊക്കെപ്പോലെത്തന്നെ സ്വന്തം ശരീരവും
ആവശ്യം പോലെ വളച്ചും നീട്ടിയും ഓടാമെങ്കിൽ ഗ്യാസ് ട്രബിൾ (വായുവിന്റെ
ശല്യം) സ്വല്പം കുറയ്ക്കാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
അങ്ങനെ വളയാനും പുളയാനും കഴിയുന്നതാവണം നമ്മുടെ ചീറ്റപ്പുലിക്കുട്ടന്റെ നട്ടെല്ലും ശരീരവും.</div>
<div style="text-align: justify;">
acrobatics എന്നൊരു തരം കായികാഭ്യാസപ്രകടനമുണ്ടു്. ജിംനാസ്റ്റിൿസ് എന്നും
അറിയപ്പെടും. കണ്ടിരിക്കാൻ നല്ല രസമാണു്. റഷ്യക്കാരും അവരുടെ
ചുറ്റുവട്ടത്തുള്ളവരുമാണു് ഇതിൽ ഏറെ മിടുക്കു കാണിക്കുന്നവർ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഓട്ടത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ ചീറ്റപ്പുലികൾ നല്ല ആക്രോബാറ്റുകളാണു്.
വാസ്തവത്തിൽ നമ്മുടെ ഓട്ടക്കാരും അതിൽ മോശമല്ല. ഒരിക്കൽ സെക്കൻഡിന്റെ
നൂറിലൊരംശത്തിനു് ഒളിമ്പിൿ മെഡൽ നഷ്ടപ്പെട്ട ഒരു മലയാളിവനിതയുണ്ടു്.
ആരാണെന്നറിയാമോ? സ്വല്പം ആക്രോബാറ്റിക്സ് കൂടി പഠിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ ഒരു
പക്ഷേ പി.ടി. ഉഷ ആ മെഡൽ നേടുമായിരുന്നു.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഒരു ‘കടുകിട’ നേരം പോലും
ചരിത്രം തന്നെ മാറ്റിക്കുറിക്കാവുന്ന അത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ നമ്മുടെ ഓരോ
ചലനവും ആംഗ്യവും വാക്കും അത്യന്തം പ്രാധാന്യമുള്ളതാണു്. പ്രത്യേകിച്ച്
നമുക്കു് സ്വന്തം പേരിൽ പുതിയൊരു ലോകറെക്കോർഡ് സൃഷ്ടിക്കണമെങ്കിൽ. ഒരൊറ്റ
വാക്കു പിഴച്ചാൽ മതി ഒരു രാഷ്ട്രത്തലവന്റെ ഭാവിപോലും സുയിപ്പാവാൻ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നമ്മുടെ ചീറ്റപ്പുലിയുടെ കാര്യത്തിൽ, നട്ടെല്ലുപോലും ഓട്ടത്തിൽ
ചാമ്പ്യനാവാൻ വേണ്ടി പ്രത്യേകം പറഞ്ഞുണ്ടാക്കിയതാണു്. അതുകൂടാതെ, ഓരോ
ചുവടിലും എങ്ങനെ വളയണം, എങ്ങനെ തിരിയണം, എങ്ങനെ തുഴയണം എന്നുവരെ അവർ
അങ്കൻവാടിക്ലാസ്സു മുതലേ ശീലിച്ചുവെച്ചിട്ടുണ്ടു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
aerodynamic ആവാൻ ഇനി കുറച്ചുകൂടി കാര്യങ്ങൾ ബാക്കിയുണ്ടു്.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
സ്റ്റിയറിങ്ങ് വീൽ</h3>
<div style="text-align: justify;">
ഇനി നല്ലൊരു വാലു വേണം!<br />
വാലോ! വാലുകൊണ്ടെന്തുകാര്യം?<br />
അതറിയണമെങ്കിൽ ഒരു വാൽനരൻ ആയി ജനിക്കണം!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
'വദനമപി കരചരണമല്ല ശൗര്യാസ്പദം<br />
വാനരന്മാർക്കു വാൽമേൽ ശൗര്യമാകുന്നു' എന്നാണു് വിഭീഷണൻ രാവണനോടു പറഞ്ഞതു്. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
(അതെന്തു കഥ എന്നറിയാൻ എഴുത്തച്ഛന്റെ രാമായണത്തിലെ സുന്ദരകാണ്ഡം
വായിച്ചുനോക്കണം. ശരിക്കും സുന്ദരമായ ഒരു കവിതകൂടിയാണു് അതു്.)</div>
<div style="text-align: justify;">
ജന്തുക്കളുടെ വാലിനു് പല ഉപയോഗങ്ങളുമുണ്ടു്. ഈച്ചയെ ഓടിക്കുന്നതുമുതൽ
ശരീരോഷ്മാവു നിയന്ത്രിക്കുന്നതിനുവരെ അവ ആവശ്യമുണ്ടു്. നമുക്കു്
നാവുപോലെത്തന്നെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു ആശയവിനിമയോപാധി കൂടിയാണു് പൂച്ചകൾക്കും
നായ്ക്കൾക്കും വാൽ . മൃഗങ്ങളെ മെരുക്കിയെടുക്കാൻ ആഗ്രഹമുണ്ടോ? വാലിന്റെ ഭാഷ
കൂടി പഠിച്ചെടുത്താൽ കൂടുതൽ എളുപ്പമാണു്. പൂച്ച വാലുപൊക്കിയാൽ ഒന്നുകിൽ
നമ്മെ സോപ്പിടാനാവാം. അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ‘പുരുഷു‘ സ്റ്റൈൽ യുദ്ധത്തിനുള്ള
പുറപ്പാടാവാം. (ഇവിടെ യോദ്ധാ എന്ന ചിത്രത്തിലെ ജഗതിയെ ധ്യാനിക്കണം).</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നമ്മുടെ ചീറ്റപ്പുലിക്കു് വാലിന്റെ ഉപയോഗം ഇതൊന്നുമല്ല. 'അതിവേഗം ചെറുദൂരം
പുരോഗമിക്കുക' (പുരോ-മുന്നിലേക്കു് ഗമിക്കുക- പോവുക) എന്നതാണല്ലോ നമ്മുടെ
തെരഞ്ഞെടുപ്പുവാഗ്ദാനം. വാലിന്റെ ഡിസൈനിലും അതുതന്നെയാണു് പ്രധാന
ശ്രദ്ധാഘടകം. എല്ലാം ശരിയാവാൻ പിന്നണിയിലുള്ള വാലും ശരിയാവണം. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
വിഷുവിനും മറ്റും ചൈനീസ് പടക്കം വാങ്ങിക്കുമ്പോൾ 'വാണം' (Rocket) എന്നൊരു
തരം കരിമരുന്നുസൂത്രം കണ്ടിരിക്കും. ഞങ്ങളുടെ കുട്ടിക്കാലത്തു്
ഉത്സവങ്ങൾക്കും മറ്റും നാടൻ വെടിക്കെട്ടുകാർ മുളകൊണ്ടാണു് വാണം
ഉണ്ടാക്കാറു്. പത്തുമുപ്പതു സെന്റിമീമീറ്റർ നീളമുള്ള ചെറിയൊരു
മുളങ്കുറ്റിയിൽ വെടിമരുന്നുനിറയ്ക്കും. എന്നിട്ട് അതിന്റെ മൂട്ടിൽ ഒരു
തിരിയും അതു കൂടാതെ ഒരു മീറ്ററോളം നീളമുള്ള കനം കുറഞ്ഞ ഒരു മുളവടിയും
ഘടിപ്പിച്ചിരിക്കും. കത്തിച്ചുവിട്ടാൽ നല്ല ഉയരത്തിലേക്കെത്തും അതു്.
ഇപ്പോൾ ഉത്സവങ്ങൾക്കു് വാണം അധികം ഉപയോഗിക്കാറില്ല എന്നു തോന്നുന്നു. അതിനു
പകരം അമിട്ടുകളും ഗുണ്ടുകളുമാണു്. എങ്കിലും ചെറിയ ചൈനീസ് വാണങ്ങൾ ഇപ്പോൾ
കടകളിൽ വാങ്ങാൻ കിട്ടും.</div>
<div style="text-align: justify;">
എന്തിനാണു് ആ വാൽ?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഹെലികോപ്റ്ററിനും
കാണാം വാലുപോലെ നീണ്ട ഒരു പിൻഭാഗം. അതിന്റെ അറ്റത്തു് ഒരു ചെറിയ പങ്കയും.
വിമാനത്തിന്റെ ഉടലും വാലുപോലെ നീണ്ടിട്ടുതന്നെയാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
പിന്നെന്താ,
നമ്മുടെ തുമ്പിപ്പെണ്ണുങ്ങളും (dragon fly) മോശമാണോ? അവ
പൂച്ചെടികളിൽനിന്നും പൂച്ചെടികളിലേക്കു് തത്തിക്കളിക്കുമ്പോൾ വാലുകൊണ്ടു്
ബാലൻസ് ചെയ്യുന്നതു കണ്ടിട്ടില്ലേ? </div>
<div style="text-align: justify;">
വിമാനത്തിലും കപ്പലുകളിലും മറ്റും വാലുപോലെത്തന്നെയുള്ള ഒരു ചെറിയ ഭാഗം ഉണ്ടു്. റഡ്ഡർ എന്നാണു് ഇത്തരം വാലുകൾക്കു പറയുക.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ചീറ്റപ്പുലി തുഴഞ്ഞുമാറ്റിയ വായുപഥത്തിൽ ഈ വാലു കൊണ്ടു് ചെറിയ മാറ്റങ്ങൾ
ഉണ്ടാക്കാനാവും. ചീറ്റയുടെ മൊത്തത്തിലുള്ള മുമ്പോട്ടുകുതിയ്ക്കലിൽ ദിശ
നിയന്ത്രിക്കാൻ ഈ ചെറിയ മാറ്റം പോലും വലിയ സഹായമാവും. ഒരു വിധത്തിൽ
ചീറ്റപ്പുലിയുടെ സ്റ്റിയറിങ്ങ് വീൽ ആണു് അതിന്റെ വാൽ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
അതിരിക്കട്ടെ, ചീറ്റപ്പുലിയുടെ വാലിനെത്ര വരും നീളം?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ചീറ്റപ്പുലിക്കു് ശരാശരി ഏതാണ്ടു് ഒരു മീറ്റർ ഉയരവും ഒന്നരമീറ്റർ
നീളവുമുണ്ടു്. ഉയരത്തിൽ പാതിലധികവും കാലിനും നീളത്തിൽ പാതിയിലധികം വാലിനും
മാത്രമാണു്.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
എഞ്ചിൻ ഡിസൈൻ</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
ഡിസൈനിൽ ഇനി ബാക്കിയുള്ളതു് എഞ്ചിനാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
വിശാലമായ നാസാദ്വാരങ്ങൾ, വലിയ ശ്വാസകോശം, വലിയ ഹൃദയം ഇവയാണു് എഞ്ചിൻ
പ്രത്യേകതകൾ. കുതിക്കുന്ന സമയത്തു് ഒരു മിനിട്ടിൽ 60 മുതൽ 200 വരെ
പ്രാവശ്യം ശ്വാസോച്ഛ്വാസം ചെയ്യുമത്രേ ചീറ്റകൾ. ഉറങ്ങുന്ന സമയത്തു്
മനുഷ്യരുടെ ശ്വാസോച്ഛ്വാസനിരക്കു് എത്രയാണു്?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഹൃദയനിരക്കാണു്
അടുത്തതും ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ടതും. ഇത്രയും വലിയ വേഗത്തിൽ (ശക്തിയിൽ)
കുതിക്കണമെങ്കിൽ പേശികളിൽ എത്ര ഊർജ്ജം കുത്തിച്ചെലുത്തണം! അതിനർത്ഥം
അത്രയും വേഗത്തിൽ രക്തചംക്രമണം നടക്കണമെന്നാണു്. അതുവേണമെങ്കിൽ രക്തം
ഓട്ടുന്ന പമ്പ് (ഹൃദയം) അതിവേഗത്തിൽ മിടിക്കണം. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
മിനിട്ടിൽ 200
വരെയാണു് ഓടിത്തളർന്ന ഒരു ചീറ്റയുടെ ഹൃദയസ്പന്ദനനിരക്കു്. നമ്മുടെ
വിശ്രമസ്പന്ദനനിരക്കിന്റെ രണ്ടര മടങ്ങോളം വരും അതു്. മൃദുഹൃദയമുള്ളവർക്കു
സഹിക്കില്ല ആ നിരക്കു്! കാരണം അത്രത്തോളമൊക്കെ സ്പീഡിൽ ഹൃദയം മിടിച്ചാൽ
എപ്പോൾ ചങ്കുപൊട്ടി എന്നു ചോദിച്ചാൽ മതി! ഓടാത്തോൻ ഓടുമ്പോൾ ഓട്ടം
കൊണ്ടാറാട്ടു്! പതിവായി ശരീരമൊന്നും ഇളക്കാത്തവർ ഒറ്റയടിക്കു് ഭാരിച്ച
പണിയെടുക്കാൻ പോവരുതു്. പലപ്പോഴും ഹൃദയസ്തംഭനം ഉണ്ടാവുന്നതു് അങ്ങനെയാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഈറ്റപ്പുലിയുടെ ഹൃദയം സമാനമൃഗങ്ങളുടേതിനേക്കാൾ സ്വല്പം വലുതാണു്.
എന്നുവെച്ചാൽ എഞ്ചിന്റെ സിലിണ്ടർ വ്യാപ്തം ഇത്തിരി കൂടുതലാണു്.
ഹൃദയപേശീകോശങ്ങളാവട്ടെ ലേശം കൂടി ഉറച്ചതും.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
എക്സ്ട്രാ ഫിറ്റിങ്ങുകൾ</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
ഇനിയുമുണ്ടു് ചീറ്റയുടെ സ്പെഷ്യൽ ഫീച്ചറുകൾ:</div>
<h4 style="text-align: left;">
<u> എക്സ്ട്രാ ഗ്രിപ് ടയറുകൾ:</u></h4>
<div style="text-align: justify;">
ചീറ്റപ്പുലികൾക്കു് പൂച്ചയെപ്പോലെയും മറ്റും നഖങ്ങൾ ഉള്ളിലേക്കു
വലിക്കാനാവില്ല. അതിനുപകരം അവയുടെ ഘടന കാലുകൾ അതിശക്തമായി നിലത്തു്
'ഊന്നിച്ചാടാൻ' സഹായിക്കുന്നു. സ്ഥിരമായി മുറുകിയിരിക്കുന്ന
കാൽനഖങ്ങളാണവയ്ക്കു്. </div>
<h4 style="text-align: left;">
<u>വൈഡ് വിൻഡ്ഷീൽഡും റിയർ വ്യൂ ക്യാമറയും:</u></h4>
<div style="text-align: justify;">
ചീറ്റയുടെ കണ്ണുകൾ ഫിഷ്-ഐ ലെൻസ് പോലെയാണു്. വീതി കൂടിയ ദൃശ്യകോൺ ആണു്
അതിന്റെ പ്രത്യേകത. അതുമാത്രമല്ല ത്രിമാനദൃശ്യസംവേദനത്തിലും അവ
മികച്ചുനിൽക്കുന്നു.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഇനിയും ചില ചില്ലറ അലങ്കാരപ്പണികൾ ഒഴിച്ചുനിർത്തിയാൽ നമ്മുടെ "ചീറ്റപ്പുലിഡിസൈൻ" ഇതോടെ ഏതാണ്ടു പൂർണ്ണമായി.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നമുക്കു പകരം പ്രകൃതി തന്നെ ഈ ഡിസൈൻ മുമ്പേ പൂർത്തിയാക്കിയിട്ടുണ്ടു്.
പക്ഷേ, ഏതൊരു ഡിസൈനും തീരെ നന്നായാലും കുഴപ്പമാണു്. "നരകാസുരനു വരം കൊടുത്ത
പോലെ" എന്നു കേട്ടിട്ടില്ലേ? ചീറ്റപ്പുലിയുടെ കാര്യത്തിലും അതേ അബദ്ധം
പറ്റിയിട്ടുണ്ടു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
അതാണു് ഞാൻ പറഞ്ഞ കദനകഥ.<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
ചീറ്റപ്പുലി എന്ന ട്രാജഡി</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
ആഫ്രിക്കൻ പുൽമേടുകളിലാണല്ലോ നാം യാത്ര തുടങ്ങിയതു്. അങ്ങോട്ടുതന്നെ ഒന്നുകൂടി തിരിച്ചുചെല്ലാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
കാലാവസ്ഥാമാറ്റത്തോടെ മരങ്ങളും നിബിഡവനങ്ങളും നശിച്ചു. പുൽമേടുകൾ മാത്രം
ബാക്കിയായി. കൊടിയ ദാരിദ്ര്യം, ശത്രുക്കൾ നിറഞ്ഞ ചുറ്റുപാടുകൾ, തണൽ
പോലുമില്ലാത്ത നീണ്ടുപരന്ന വരണ്ട പുൽക്കാടുകൾ. ഭാവിയുടെ
വാഗ്ദാനങ്ങളായിരുന്ന സസ്തനികൾക്കു് വെല്ലുവിളി നിറഞ്ഞ കാലമായിരുന്നു അതു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ചില മൃഗങ്ങൾ മാറിയ പരിതസ്ഥിതികൾക്കനുസൃതമായി അവയുടെ ശരീരഘടന
മാറ്റിയെടുത്തു. (എന്നു പറഞ്ഞാൽ അതിൽ വലിയൊരു തെറ്റുണ്ടു്. ബോധപൂർവ്വം
സ്വയം പ്ലാൻ ചെയ്തു മാറ്റിയെടുക്കുകയല്ല ഉണ്ടായതു്. ഒരേ ജീവിയിനങ്ങളുടെ
സന്തതികളിൽ തികച്ചും ആകസ്മികമായി വ്യത്യസ്തമായ പല ഘടനകളും
ഉണ്ടായിത്തീരുകയും അവയിൽ പരിസ്ഥിതിക്കു് അനുകൂലമായവ മാത്രം നിലനിൽക്കുകയും
മറ്റു താവഴികളൊക്കെ നശിച്ചുപോവുകയുമാണു് യഥാർത്ഥത്തിൽ സംഭവിച്ചതു്. പരിണാമം
എന്നും പ്രകൃതിയുടെ രൂപകല്പന എന്നും പറയുമ്പോഴൊക്കെയും ഇക്കാര്യം
നിർബന്ധമായും ഓർക്കണം.)<br />
</div>
<h3 style="text-align: center;">
ഡിപ്ലോമയല്ല, ഡിപ്ലോമസിയാണു കാര്യം</h3>
<h3 style="text-align: center;">
</h3>
<div style="text-align: justify;">
ഇരുകാലിൽ നടന്നുശീലിച്ച ഹോമോ എറക്റ്റസ് എന്ന വംശത്തിൽനിന്നുതന്നെ പല
താവഴികളുണ്ടായി. അവയിൽ ഏറ്റവും വിജയകരമായ രണ്ടു പരമ്പരകളായിരുന്നു ഹോമോ
സാപ്പിയൻസും ഹോമോ നിയാണ്ടർതാലെൻസിസും. ആദ്യത്തേതിലാണു നാം ഉൾപ്പെടുന്നതു്.
രണ്ടാമത്തേതിന്റെ പേർ നിയാണ്ടർതാൽ. അവരുടെ സ്വന്തം കഥയാണു് പരിണാമവഴിയിലെ
സ്പെഷ്യലൈസേഷന്റെ ഒരു പ്രധാന കദനകഥ.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഏതാണ്ടു് 50,000 കൊല്ലം മുമ്പ്
ഭൂമിയിൽ കടുത്ത ഒരു മഞ്ഞുകാലമുണ്ടായി. മനുഷ്യവംശത്തിന്റെ രണ്ടു താവഴികളും
(സാപ്പിയനുകളും നിയാണ്ടർതാലുകളും) അക്കാലത്തു് യൂറോപ്പിൽ സഹവസിച്ചിരുന്നു.
അവർ തമ്മിൽ കടുത്ത ശത്രുതയിലായിരുന്നോ അതോ സാമാന്യം
പരസ്പരപരിചയത്തിലായിരുന്നോ എന്നു നമുക്കറിയില്ല. എങ്കിലും മഞ്ഞുകാലം
കഴിഞ്ഞുവന്നപ്പോഴേക്കും അവയിൽ ഒരു കൂട്ടർ - നിയാണ്ടർതാലുകൾ- ഈ
ഭൂമുഖത്തുനിന്നുതന്നെ തുടച്ചുനീക്കപ്പെട്ടു.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
സാപ്പിയനുകൾ
ലോകത്തിന്റെ മറ്റു ഭാഗങ്ങളിലേക്കു് അതിനകം പടർന്നുകഴിഞ്ഞിരുന്നുവെങ്കിലും
നിയാണ്ടറുകൾ യൂറോപ്പിൽ മാത്രമായി ഒതുങ്ങിയിരുന്നു. എന്നാൽ
യൂറോപ്പിലെത്തന്നെ നിയാണ്ടറുകൾ നിശ്ശേഷം ഒടുങ്ങിപ്പോയിട്ടും സാപ്പിയനുകൾ
അവശേഷിച്ചു.</div>
<div style="text-align: justify;">
നിയാണ്ടർതാലുകൾ ബുദ്ധിശക്തിയിലും സാങ്കേതികപുരോഗതിയിലും
നമ്മേക്കാൾ മോശമൊന്നുമായിരുന്നില്ല. ചില കാര്യങ്ങളിൽ അവർ കൂടുതൽ
മികച്ചവരുമായിരുന്നു.</div>
<div style="text-align: justify;">
എന്നിട്ടും എന്തുകൊണ്ടാണു് നിയാണ്ടർതാലുകൾ ഒടുങ്ങിപ്പോയതു്?</div>
<div style="text-align: justify;">
പുതിയ കാലാവസ്ഥാമാറ്റത്തെ നേരിടാൻ നിയാണ്ടർതാലുകളുടെ അതിബുദ്ധി
സമ്മതിച്ചില്ല. ചെറിയ സമൂഹങ്ങളായാണു് അവർ ജീവിച്ചിരുന്നതു്. ഓരോ
കൂട്ടത്തിനും എന്തെങ്കിലും അത്യാഹിതമുണ്ടാവുമ്പോൾ (തണുപ്പുമൂലമുള്ള മരണം,
പകർച്ചവ്യാധി, ഭക്ഷണക്ഷാമം) അവ അങ്ങനെത്തന്നെ ചത്തൊടുങ്ങി.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നിയാണ്ടർതാലുകൾ ഇരപിടിച്ചിരുന്ന വിധം പോലും വളരെ സ്പെഷ്യലൈസ് ചെയ്തിരുന്നു.
മഹാദന്തി ആനകളെപ്പോലുള്ള വന്മൃഗങ്ങളെ അവർ മലയിടുക്കുകളിൽനിന്നും
പാറക്കല്ലുരുട്ടിയിട്ടു് കൊല്ലുമായിരുന്നത്രേ (sabotage). ചെറുമൃഗങ്ങളെ
നേർക്കുനേരേ ചെന്നു് (ambush) നായാടും. അധികം ഊർജ്ജക്ഷമത ലഭിക്കുന്ന
മാംസഭക്ഷണം മാത്രമായി അവരുടെ ശീലം. താരതമ്യേന ഊർജ്ജമൂല്യം കുറഞ്ഞ
കിഴങ്ങുകളും കായ്കനികളും ധാന്യവും ഉപയോഗിക്കാൻ കാലക്രമത്തിൽ മറന്നുപോയി.<br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
ഭക്ഷണമാക്കാൻ പറ്റിയ മിക്ക മൃഗങ്ങളും പെട്ടെന്നു പെട്ടെന്നു മാറിവരുന്ന
കാലാവസ്ഥയിൽ വംശമറ്റു. പൊതുവേ ഊർജ്ജോപഭോഗം കൂടുതലായിരുന്ന നിയാണ്ടർതാലിന്റെ
ശരീരഘടനയ്ക്കു് ഈ പട്ടിണിയിൽ പിടിച്ചുനിൽക്കാൻ പറ്റിയില്ല.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
അതേ
സമയം ഹോമോസാപ്പിയൻസ് ഏതു സാഹചര്യത്തിനും അനുയോജ്യമായ വിധത്തിൽ
ആവശ്യത്തിനനുസരിച്ചു് അവരുടെ ശീലങ്ങളും മാറ്റി. ഒന്നാമതു് അവർ പരസ്പരം
സഹകരിച്ച് വ്യാപകമായ സാമൂഹ്യശൃംഖലകളുണ്ടാക്കി. കൃഷി, മൃഗങ്ങളെ
ഇണക്കിവളർത്തൽ തുടങ്ങിയവയുടെ ആദിമപാഠങ്ങൾ അന്യോന്യം പങ്കുവെച്ചു. മാറുന്ന
കാലാവസ്ഥക്കനുസരിച്ച് വിളവുകളും ഭക്ഷണങ്ങളും മാറിമാറി പരീക്ഷിച്ചു.
കുട്ടികൾ മരിച്ചുപോകാതിരിക്കാൻ അവരുടെ സുരക്ഷിതത്വവും ശുശ്രൂഷയും
ഉറപ്പാക്കാൻ സ്ത്രീകളെ വീട്ടിൽ നിർത്തി പുരുഷന്മാർ വേട്ടയാടാനും ഇരതേടാനും
പോയിത്തുടങ്ങി. പരസ്പരസഹകരണം മൂലം അറിവുകൾ കൂടുതൽ പങ്കുവെക്കപ്പെട്ടു.
അവർക്കിടയിൽ അർത്ഥസ്പഷ്ടതയുള്ള ശബ്ദങ്ങളും വാക്കുകളും ഭാഷയും ആവിർഭവിച്ചു.
അങ്ങനെ അവർ സ്പെഷലൈസേഷനുപകരം അഡാപ്റ്റേഷൻ എന്ന ഉപായം വഴി നിലനിൽപ്പും
ജനപ്പെരുപ്പവും ഉറപ്പാക്കി.</div>
<h3 style="text-align: center;">
വ്യക്തിയല്ല സമഷ്ടിയാണു ശക്തി</h3>
<div style="text-align: justify;">
ഇന്നു് ലോകത്തിന്റെ ഒരു കോണിൽ ഒരു ദുരന്തമുണ്ടായാൽ മിനിട്ടുകൾക്കുള്ളിൽ
മറ്റൊരു കോണിലുള്ള ജനതകൾക്കു വരെ ആ വിവരം ചെന്നെത്തും. യാതൊരു
പരിചയവുമില്ലാത്ത നാട്ടുകാരാണെങ്കിലും നാമെല്ലാം അവർക്കു വേണ്ടി
പിരിവെടുക്കുകയും ദുരിതാശ്വാസപ്രവൃത്തികളിലേർപ്പെടുകയും ചെയ്യും.
അമേരിക്കയിൽ ഒരു ട്രമ്പ് ട്രമ്പുരാനായാൽ ഇന്ത്യയിലൊരാൾ ട്രംബുരു മീട്ടും.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
“നാളെ വൈകീട്ട് ലോകവസാനമുണ്ടായാൽ ഞാനും എന്റെ കെട്ട്യോളും ഒരു തട്ടാനും
മാത്രം ബാക്കി മതി” എന്നു് ഇന്നാരും ചിന്തിക്കാൻ ധൈര്യപ്പെടുകയില്ല. ഒരു
സ്പീഷീസിലെ അംഗങ്ങൾ മുഴുവനും പരസ്പരം ആശയവിനിമയം നടത്താവുന്ന ഇത്തരം ഒരു
സംവിധാനം മുമ്പൊരിക്കലും ഈ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടില്ല. മാനവസമഷ്ടി
മുഴുവൻ ഭീമാകാരമായ ഒരു ഒറ്റത്തലച്ചോർ പോലെയാണിന്നു് പ്രവർത്തിക്കുന്നതു്.
അതിന്റെ മഹാശക്തിയോളം പോന്ന മറ്റൊരു എഞ്ചിനും എഞ്ചിനീയറിങ്ങും ഇന്നേവരെ
ഉണ്ടായിട്ടില്ല.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
എങ്ങനെയാണു് നാം ഇത്രത്തോളം വിജയിച്ചതു്? തരാതരം
പോലെ ഓരോ അവസരങ്ങളിലും സ്പെഷ്യലൈസ് ചെയ്യുകയും അഡാപ്റ്റ് ചെയ്യുകയും
ചെയ്തുകൊണ്ടു്. വേണ്ടിടത്തു് മത്സരിക്കുക (compete), വേണ്ടിടത്തു്
സഹകരിക്കുക (co-operate). സന്ദർഭം മികച്ചതെങ്കിൽ യുദ്ധം ചെയ്യുക (conquest)
അല്ലെങ്കിൽ രമ്യതയിൽ നീങ്ങുക (collaborate). ഒരുകൂറ്റൻ ചിത്രപടപ്രഹേളിക
പോലെ, ലോകത്തെ മൊത്തമായി തടുത്തുകൂട്ടി ഓരോരോ കഷ്ണങ്ങളായി അടുക്കിവിരിച്ചു്
ഉത്തരമാക്കിയെടുക്കുക.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
നിയാണ്ടർതാലുകളും ചീറ്റപ്പുലികളും
അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യാൻ ഇടയ്ക്കുവെച്ച് മറന്നുപോയി. അവരിൽ ഒരു വംശം കാൽ
ലക്ഷം കൊല്ലം മുമ്പ് നാമം പോലുമില്ലാതെ അവശേഷമായി. മറ്റേ കൂട്ടർ ഇന്നു്
വംശനാശത്തിന്റെ ഭീഷണിയിലാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഇന്നത്തേതുപോലെത്തന്നെയാവണമെന്നില്ല
നാളെ. നാളുകൾ കഴിയുമ്പോൾ നമുക്കു പരിചയമുള്ള പല വിഭവങ്ങളും അവസരങ്ങളും
മാറിമറിയും. അതിനൊത്തു മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ലെങ്കിൽ ബുദ്ധിയുള്ള
(Sapiens) ആൾക്കുരങ്ങന്മാർ(Homo) എന്ന പദവിയുണ്ടായിട്ടും നമ്മളും
ചീറ്റപ്പുലികളുടെ നരകത്തിലേക്കോ നിയാണ്ടർതാലുകളുടെ സ്വർഗ്ഗത്തിലേക്കോ
മാർച്ചുചെയ്തു പോവും.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<h3 style="text-align: center;">
ജൈവവൈവിദ്ധ്യം</h3>
<div style="text-align: justify;">
നാമൊക്കെ
ജൈവവൈവിദ്ധ്യം എന്നു് എപ്പോഴും പറഞ്ഞുനടക്കാറില്ലേ? എല്ലാ തരത്തിലും
സ്പീഷീസുകളിലുമുള്ള ജീവികളേയും നിലനിൽക്കാൻ അനുവദിക്കുകയും ആവശ്യമെങ്കിൽ
സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണു് ജൈവവൈവിദ്ധ്യത്തിന്റെ കാതൽ.</div>
<div style="text-align: justify;">
എന്തിനാണു് അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതു്? എന്താണു് അതിന്റെ മെച്ചം?</div>
<div style="text-align: justify;">
ഏറ്റവും മികച്ച (എന്നു നമുക്കുതോന്നുന്ന) വിത്തുകളും സ്പീഷീസുകളും മാത്രം
നിലനിർത്തിയാൽ പോരേ? വിളഞ്ഞാൽ നൂറുമേനി കിട്ടുന്ന സങ്കരയിനം
നെൽവിത്തുകളുള്ളപ്പോൾ എന്തിനാണു് പഴയ ചിറ്റേനിയും വട്ടനും ആര്യനും മറ്റും?
കൈപൊക്കിയാൽ നാളികേരം പറിച്ചെടുക്കാവുന്ന പതിനെട്ടാം പട്ടയും
ഗൗളിഗാത്രവുമുള്ളപ്പോൾ എന്തിനാണു് ആകാശത്തോളം ഉയരത്തിൽ വളരുന്ന മുത്തശ്ശൻ
തെങ്ങുകൾ?</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
സ്പീഷീസ് എന്ന വാക്കുതന്നെ വന്നതു് സ്പെഷലൈസേഷൻ എന്ന
പദത്തിൽ നിന്നാണു്. കൂടുതൽ മികച്ച സ്പീഷീസുകൾ എന്നാൽ ജീവിതമാർഗ്ഗങ്ങൾ
കൂടുതൽ സ്പെഷ്യലൈസ് ചെയ്തുശീലമുള്ള ഇനങ്ങൾ എന്നുകരുതാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഒരു
പുരാതനഗ്രാമത്തിൽ കുറേ ആളുകൾ വസിച്ചിരുന്നു. അവരെല്ലാവരും സ്വന്തം
കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം തന്നെ സ്വയം ചെയ്തുവന്നു. അരി വെക്കുക, തുണി കഴുകുക,
മൺകലവും ചെമ്പുതളികകളും ചെരിപ്പുമുണ്ടാക്കുക, ഏറുകല്ലും കത്തിയും
മൂർച്ചകൂട്ടുക എല്ലാം അവരവർ തന്നെ ചെയ്യും. (ഇതിനെ നമുക്കു് ജനറൽ
പ്രാക്ടീസ് എന്നുവിളിക്കാം)</div>
<div style="text-align: justify;">
പക്ഷേ, പയ്യെപ്പയ്യെ അവർ ഒരു കാര്യം
മനസ്സിലാക്കി. എല്ലാവരും എല്ലാ കാര്യങ്ങളും ചെയ്യുന്നതിലും കൂടുതൽ
ഫലവത്താണു് ഒരു പ്രത്യേക ജോലി ഒരാൾ എന്ന നിലയിൽ തൊഴിൽ പങ്കിട്ടെടുക്കുക
എന്നു്. അതായതു് ഒരാൾ ചെരുപ്പുണ്ടാക്കുക മാത്രം ചെയ്യുക. മറ്റൊരാൾ കത്തി
മൂർച്ച കൂട്ടും. ഇനിയുമൊരാൾ എല്ലാരുടേയും തുണി കഴുകും. വേറൊരാൾ മൺപാത്രങ്ങൾ
മാത്രമുണ്ടാക്കും. അങ്ങനെയങ്ങനെ അതു് സ്പെഷ്യലിസ്റ്റുകൾ നിറഞ്ഞ ഒരു
ഗ്രാമമായി മാറി. ചെരുപ്പുകുത്തി, കരുവാൻ, മൂശാരി, ആശാരി, ഹോട്ടലാരി,
അലക്കുകാരൻ എന്നൊക്കെയായി അവരുടെ അപരനാമങ്ങൾ. അവരവർ ചെയ്യുന്ന ജോലിയൊഴികെ
മറ്റെല്ലാ കരകൗശലവിദ്യകളും എല്ലാവരും മറന്നും പോയി.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഒരു ദിവസം ചെരുപ്പുകുത്തി ഇടിമിന്നലേറ്റു മരിച്ചുപോയി. വേറെയാർക്കും ചെരിപ്പുണ്ടാക്കാനറിയുകയുമില്ല.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
അങ്ങനെ ആ ഗ്രാമത്തിലുള്ളവരൊക്കെ ചെരിപ്പില്ലാതെ ജീവിക്കേണ്ടിവന്നു.</div>
<div style="text-align: justify;">
വിളവു കുറഞ്ഞതാണെങ്കിലും ഒരു പാവം നെൽവിത്തിനു് മറ്റു ചില കഴിവുകൾ
കണ്ടേക്കാം. ഉദാഹരണത്തിനു് xyz എന്നൊരുതരം പുതിയ വൈറസ് ആക്രമണത്തിനെ
പ്രതിരോധിക്കാൻ ആ ഒരു ഇനത്തിനേ കഴിവുള്ളൂ എന്നു വരാം. മറ്റെല്ലാ
വിത്തിനങ്ങളും മുടിഞ്ഞുപോയാലും കൂട്ടത്തിൽ പിന്നാക്കമെന്നുകരുതിയ ആ ഒരു
ഇനമാവാം നെല്ലുകളുടെ കുലം സംരക്ഷിക്കുവാൻ ഒടുവിൽ ബാക്കി വരിക.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
അതുകൊണ്ടാണു് കഴിയാവുന്നിടത്തോളം എല്ലാ തരം ജീവിവർഗ്ഗങ്ങളേയും നാം നിലനിർത്താൻ ശ്രമിക്കണം എന്നു പറയുന്നതു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ഏറ്റവും വേഗമുള്ള മൃഗമായി ചീറ്റപ്പുലി മാറിയപ്പോൾ ഒരു പാടുകാര്യങ്ങളിൽ
അതിനു പരിമിതികളുമുണ്ടായി. ഭാരം കുറഞ്ഞ ചെറിയ ശരീരം (അതോടൊപ്പം
ഊർജ്ജക്ഷമതയും ഊർജ്ജസംഭരണശേഷിയും ആയുസ്സും കുറയും), ആ ശരീരവും വെച്ച് മറ്റു
മൃഗങ്ങളോട് ഏറ്റുമുട്ടാനോ കീഴ്പ്പെടുത്താനോ വേണ്ടത്ര കഴിവില്ലായ്മ.
എന്തിനു്, കാൽനഖങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് ഇരകളെ ഒന്നു വരഞ്ഞുകോറാൻ പോലും വയ്യാത്ത
അവസ്ഥ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
ചീറ്റപ്പുലിയുടെ ദുരിതം മനസ്സിലാക്കാൻ അതു് ഇരപിടിക്കുന്ന
വിധം കൂടി അറിയണം. ഇരയുടെ 50-100 മീറ്ററോളം അടുത്തുവരെ പതുങ്ങിച്ചെന്നോ
ഒളിച്ചുനിന്നോ ആണു് നായാട്ടിന്റെ തുടക്കം. ആ 50 മീറ്ററാണു് ചീറ്റപ്പുലിയുടെ
യഥാർത്ഥ കുതിപ്പു്. ഇരയുടെ അടുത്തെത്തിയാൽ ഉടനെ അടിക്കഴുത്തിൽ കാലുകൊണ്ടു്
അടിച്ചോ പിടിമുറുക്കിയോ ശ്വാസം മുട്ടിച്ചു് അതിനെ കൊല്ലുന്നു.<br />
അപ്പൊഴേക്കും ചീറ്റപ്പുലി വല്ലാതെ തളർന്നിട്ടുണ്ടാവും. ഇരയെ അപ്പോൾ തന്നെ
കടിച്ചുകീറി തിന്നാനുള്ള ശക്തിപോലുമുണ്ടാവില്ല അപ്പോൾ അതിനു്. നിർബന്ധമായും
അരമണിക്കൂറെങ്കിലുമുള്ള വിശ്രമമാണു് അടുത്ത പടി. എന്നിട്ടുവേണം ഭക്ഷണം
കഴിക്കാൻ.</div>
<div style="text-align: justify;">
എന്നാൽ അപ്പോഴും സമാധാനമായി ഒരിടത്തിരുന്നു് സ്വാദോടെ
ഇരയെ അകത്താക്കാൻ പറ്റുമോ? ഇല്ല. വളരെ തിടുക്കത്തിലാണു് ആ ജീവി സ്വയം
നായാടിക്കിട്ടിയ ഭക്ഷണം എങ്ങനെയെങ്കിലും അകത്താക്കുന്നതു്. അതിനിടയ്ക്കു്
വേറൊരു വലിയ മൃഗം വന്നുപെട്ടാൽ, അതു് ഇരയേയും അതിന്റെ ഉടമയായ
ചീറ്റപ്പുലിയേയും തിന്നെന്നുവരാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
അഥവാ അങ്ങനെ ഒരു ക്രൂരനായ അതിഥി
എത്തിപ്പെട്ടാൽചീറ്റപ്പുലിയ്ക്കു് വീണ്ടും അതിന്റെ ഓട്ടം തന്നെ രക്ഷ.
ഓടിപ്പിടിച്ച ഭക്ഷണം പോലും മുഴുവനാക്കാതെ അവിടെത്തന്നെ ഉപേക്ഷിച്ച് അതിനു
സ്ഥലം കാലിയാക്കേണ്ടി വരും.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
വലിയ വലിയ സ്ഥാനമോ സിദ്ധിയോ ഉള്ള, നാം
അസൂയയോടെ കാണുന്ന, പലരുടേയും അവസ്ഥയും ചീറ്റപ്പുലികളുടേതുതന്നെയാവാം. ഒറ്റ
നോട്ടത്തിൽ അവർ ലോകചാമ്പ്യന്മാരാവാം. എന്നാൽ കൂടുതൽ അറിഞ്ഞുവരുമ്പൊഴേ
അവരേക്കാളൊക്കെ ഭാഗ്യവാന്മാർ നാം തന്നെ എന്നു മനസ്സിലാവൂ.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
ഹ്മ്!
എന്റെ ഉത്തരം തീരെ നീണ്ടുനീണ്ടു് ഒരു ചീറ്റപ്പുലിവാൽ പോലെയായി അല്ലേ?
ഇക്കണക്കിനു് ഇനി ആരും എന്നോട് എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കും എന്നു
തോന്നുന്നില്ല. അഥവാ ചോദിച്ചാലും ആ ചോദ്യവും അതിനു ഞാൻ നൽകിയേക്കാവുന്ന
ഉത്തരവും വായിക്കാനോ ലൈക്കു ചെയ്യാനോ ആരും ഇവിടേക്കു വരുമെന്നും
തോന്നുന്നില്ല.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
അതെ! തെറ്റ് എന്റേതാണു്. ഡിപ്ലോമയോ ഡിപ്ലോമസിയോ സ്പെഷ്യലൈസേഷനോ ഇല്ലാത്ത എന്റെയീ കൈക്കുറ്റപ്പാടിന്റെയാണു്. <span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/fe/1/16/1f622.png" width="16" /><span class="_7oe">:'(</span></span><span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/fe/1/16/1f622.png" width="16" /><span class="_7oe">:'(</span></span><span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/fe/1/16/1f622.png" width="16" /></span><br />
<span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"></span><br />
<span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"></span><br />
<span class="_47e3 _5mfr" title="cry emoticon"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-967227616951999812018-03-01T04:03:00.000+05:302018-03-01T04:03:01.826+05:30<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent _3576" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_bwf">
<h2 style="text-align: left;">
സംശയം:</h2>
<div style="text-align: justify;">
<b><i> മഴ വെള്ളത്തിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ഘടകങ്ങൾ അതെല്ലാം? അന്തരീക്ഷത്തിലെ പൊടിയല്ലാതെ? മഴവെള്ളം കടലിൽ എത്തിയാൽ ഉടനെ കടൽ വെള്ളവുമായി യോജിക്കുമോ? അതോ വേറെ കിടക്കുമോ? കടലിലെ ഐസ് കട്ടയിൽ ഉപ്പിന്റെ അഥവാ ലവണങ്ങളുടെ അംശം എത്ര?<br /></i></b></div>
<h2 style="text-align: left;">
ഉത്തരം:</h2>
<div style="text-align: justify;">
(മനുഷ്യജീവനുമായി ബന്ധപ്പെട്ട് എല്ലായ്പോഴും പദാർത്ഥങ്ങളെ (മാലിന്യം/
അശുദ്ധി) മൂന്നായി തിരിക്കാം. ഭൗതികം (physical), രാസം (chemical), ജൈവികം
(biological). അവയുടെ അടിസ്ഥാനഗുണങ്ങളും പ്രവർത്തനങ്ങളും ചുറ്റുപാടുകളെ
എങ്ങനെ ബാധിക്കും എന്നതിനെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണു് ഈ തരം തിരിവു്.</div>
<br />
<h3 style="text-align: center;">
<u>ജലം: ജീവന്റെ അമൃതം</u></h3>
<div style="text-align: justify;">
മാനത്തുനിന്നും വീണുതുടങ്ങുമ്പോഴുള്ള മഴവെള്ളം പ്രകൃതിയിൽ ലഭിക്കുന്നതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും ശുദ്ധമായതാണെന്നു് ഏകദേശം പറയാം. (അതിലും ശുദ്ധമായതു് വളരെ ഉയർന്ന മലകളുടെ മുകളിൽ സീസണലായി ഉറഞ്ഞുകൂടി അതേ സീസണിലെ വേനലിൽ ഉരുകിയൊലിച്ചുതുടങ്ങുന്ന വെള്ളമാണു്.)<br /><br />എന്നാൽ, താഴെ എത്തുമ്പോഴേക്കും മഴത്തുള്ളികളിൽ മൂന്നുവിധത്തിലുള്ള മാലിന്യങ്ങളും കലരുന്നുണ്ടു്.</div>
<h4 style="text-align: left;">
ഭൗതികം(ഖരം):</h4>
<div style="text-align: justify;">
നാം താഴെനിന്നും കത്തിച്ചുവിടുന്ന കാർബൺ, ഹൈഡ്രോകാർബൺ, കാർബോഹൈഡ്രേറ്റ് ഇന്ധനങ്ങളിലെ പൂർണ്ണമായും കത്തിക്കഴിഞ്ഞിട്ടില്ലാത്ത, പുകയായി കാണുന്ന, കാർബണും ഫോസ്ഫറസ്, സൾഫർ (ഗന്ധകം), കാൽഷ്യം തുടങ്ങിയവയുടെ ഓക്സൈഡുകളും ലവണങ്ങളും(soot & fly ash) ആസ്ബസ്റ്റോസ്, സിലിക്കാവൂൾ തുടങ്ങിയ നാരുകളും.<br /><br />ഇവ കൂടാതെ, അഗ്നിപർവ്വതങ്ങളിൽനിന്നും കാട്ടുതീയിൽ നിന്നും വൻതോതിൽ പുറത്തുവരുന്ന ഗന്ധകം അടക്കമുള്ള പല പദാർത്ഥങ്ങളും ചേർന്ന പുക, മരുഭൂമിയിൽനിന്നും മറ്റ് ഊഷരപ്രദേശങ്ങളിൽനിന്നും ഉയർന്നു പൊങ്ങി വായുവിൽ സ്ഥിരമായി തങ്ങിനിൽക്കുന്ന പൊടി (സിലിക്കേറ്റുകളും മറ്റു കളിമൺധാതുക്കളും).(ഗൾഫ് രാജ്യങ്ങളിൽ വർഷങ്ങൾ കൂടി വല്ലപ്പോഴും മഴ പെയ്യുമ്പോഴുള്ള ഭീകരമായ ചെളി പ്രശ്നത്തിനു കാരണം ഇത്തരം മൺപൊടികളാണു്).<br /><br />ഇതിൽ നല്ലൊരു ഭാഗം വെള്ളത്തിൽ ലയിച്ചുചേരാത്ത ഖരകണികകളാണു്. ബാൿടീരിയയുടെ വലിപ്പം മുതൽ തലമുടിനാരിന്റെ വലിപ്പം വരെയുള്ള ഇവ മഴത്തുള്ളികളോടൊപ്പം താഴേക്കെത്തുന്നു.</div>
<h4 style="text-align: left;">
രാസികം:</h4>
<div style="text-align: justify;">
ഇടിമിന്നലിന്റെ ഉയർന്ന ചൂടിൽ മാത്രം പരസ്പരം യോജിക്കുന്ന നൈട്രജൻ, ഓക്സിജൻ, +നീരാവി ഇവയിൽ നിന്നുണ്ടാവുന്ന നൈട്രിൿ ആസിഡ് ബാഷ്പം.<br />ഭൂമിയിലെ ജീർണ്ണപദാർത്ഥങ്ങളിൽ നിന്നുണ്ടാവുന്ന ഹൈഡ്രജൻ സൾഫൈഡ്, സൾഫർ ഡയോക്സൈഡ് ഇവ ഉയർന്നു പൊങ്ങി മഴയുമായി പ്രവർത്തിച്ചുണ്ടാവുന്ന സൽഫ്യൂറിൿ ആസിഡ് ബാഷ്പം.<br /><br />വായുവിൽ തന്നെയുള്ള വളരെ നേരിയ അംശം (0.04%) കാർബൺ ഡയോക്സൈഡുമായി ജലം യോജിക്കുമ്പോൾ ഉണ്ടാവുന്ന കാർബോണിൿ ആസിഡ് (സോഡാവെള്ളം).<br />മഴവെള്ളവുമായി ഒത്തുനോക്കുമ്പോൾ സാധാരണ ഇത്തരം ആസിഡുകൾ വളരെ നേരിയ അംശം മാത്രമേ കാണൂ. എന്നാൽ സജീവമായ അഗ്നീപർവ്വതപ്രദേശങ്ങൾക്കടുത്തു് അപകടകരമായ ഗാഢതയുള്ള ആസിഡ് മഴകൾ പതിവാണു്.</div>
<h4 style="text-align: left;">
ജൈവികം:</h4>
<div style="text-align: justify;">
ബാൿടീരിയകളും വൈറസുകളും മറ്റു സൂക്ഷ്മജീവികളും.<br />വ്യാപ്തിയിലും എണ്ണത്തിലും നാം കരുതുന്നതിലും വളരെക്കൂടുതലാണു് ഭൂമിയിലേയും അന്തരീക്ഷത്തിലേയും ജീവാണുക്കളുടെ സാന്നിദ്ധ്യം. നമ്മുടെ ശരീരത്തിന്റെതന്നെ 3-4 ശതമാനം ഭാരം നമുക്കുള്ളിൽ ജീവിക്കുന്ന നല്ലതും മോശമായതുമായ ബാൿടീരിയകളാണു്. വായുവും ഇക്കാര്യത്തിൽ മോശമല്ല. വളരെ ഉയർന്ന തലങ്ങളിൽപ്പോലും വൈറസുകളും ബാൿടീരിയകളും കാണാം.<br /><br />മഴ പെയ്യുമ്പോൾ അതിനോടൊപ്പം ഇവയെല്ലാം കുറെയെങ്കിലും താഴെയെത്തുന്നു.<br /><br />ɐɥqɐɹdɐʍsıʌ/ɯoɔ˙ʞooqǝɔɐɟ<br /><br />എങ്കിൽപ്പോലും നമ്മുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്കനുസരിച്ച്, മഴവെള്ളം ഏറെക്കുറെ ശുദ്ധമാണെന്നു സമ്മതിക്കാം. മുകളിലെ മൊത്തം മാലിന്യങ്ങൾ ഏകദേശം 5 മുതൽ 10 ppm വരെ (ഒരു ലിറ്ററിൽ 5-10 മില്ലിഗ്രാം) ഉണ്ടാകാം.<br /><br />താഴെയെത്തുന്ന മഴവെള്ളത്തിലെ നല്ലൊരു ഭാഗം കടലിലേക്കാണല്ലോ ഒഴുകിയെത്തുന്നതു്. ആ നീണ്ട യാത്രയിൽ ഇനിയും മൂന്നുനാലുഘട്ടങ്ങൾ കൂടിയുണ്ടു്:<br /></div>
<ul style="text-align: justify;">
<li>മലമ്പ്രദേശങ്ങളിൽനിന്നോ പരന്ന കരഭൂമികളിൽനിന്നോ അരുവികളിലേക്കും പുഴകളിലേക്കുമുള്ള പ്രയാണം.</li>
<li>പുഴയിലൂടെയുള്ള ഒഴുക്കു്</li>
<li>തുടർന്നു് കായൽ, ചതുപ്പ്, കണ്ടൽപ്രദേശങ്ങൾ തുടങ്ങിയ നീർത്തടങ്ങളിലൂടെ തീരക്കടൽ വരെ.</li>
<li>തീരക്കടലിൽനിന്നു് പുറം കടലിലേക്കുള്ള വ്യാപനം.</li>
</ul>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqIXVSHvpNXq2fL71MlSj_SSC00qM_VMOJYvzbRJDf2ZgP4mrwIEpqqRioIzmZD7Zwvq14TXBQtZd9nW-6bRt_6wl9kp3Fs8iBw2cFxa05StUFHX6w_SVFKD0hadKxfE7oARaO/s1600/21688224_10156638208228135_8313538138600097314_o.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="363" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqIXVSHvpNXq2fL71MlSj_SSC00qM_VMOJYvzbRJDf2ZgP4mrwIEpqqRioIzmZD7Zwvq14TXBQtZd9nW-6bRt_6wl9kp3Fs8iBw2cFxa05StUFHX6w_SVFKD0hadKxfE7oARaO/s640/21688224_10156638208228135_8313538138600097314_o.jpg" width="640" /></a></div>
<br /><div style="text-align: left;">
</div>
<h3 style="text-align: center;">
<u><b>കരിങ്കല്ല്: ജീവന്റെ കരള്</b></u></h3>
<div style="text-align: justify;">
ഭൂമിയുടെ പുറന്തോടിൽ ഏറ്റവും സമൃദ്ധമായുള്ള ധാതുവാണു് ഫെൽഡ്സ്പാർ. എല്ലാ
തരം പാറകളിലും അവ പൊടിഞ്ഞുണ്ടാകുന്ന മണ്ണുകളിലും ഇവ കാണാം. ഭൂമിയുടെ
പുറന്തോടിലെ 41% വരെ ഇവയാണെന്നു് കണക്കാക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. NaAlSi₃O₈,
KAlSi₃O₈, CaAl₂Si₂O₈ (സോഡിയം, പൊട്ടാസ്യം, കാൽഷ്യം എന്നിവയുടെ അലുമിനിയം
സിലിക്കേറ്റുകൾ) - ടെൿടോസിലിക്കേറ്റ് ധാതുക്കൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന
ഇവയിൽനിന്നാണു് കരയിലും കടലിലുമുള്ള എല്ലാ തരം ഉപ്പുകളും
ചുണ്ണാമ്പുതരങ്ങളും ഉണ്ടായതു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
മഴവെള്ളവും ബാൿറ്റീരിയകളും ഈ
പാറപ്പൊടികളും കൂടിയുള്ള ഒരു മാമാങ്കമാണു് ഭൂമിയിൽ
കോടിക്കണക്കിനുവർഷങ്ങളായി ബഹുകോശജീവികൾ ആഘോഷിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന
ജീവോത്സവത്തിലെ ആദ്യരംഗം.</div>
<h3 style="text-align: center;">
<u> ബാൿടീരിയ: ജീവന്റെ ശില്പി</u></h3>
<div style="text-align: justify;">
ബാൿടീരിയകൾ രണ്ടുവിധം. വായവശ്വസനം (oxygen breathing) നടത്തുന്നവയും അല്ലാത്തവയും (anaerobic).</div>
<div style="text-align: justify;">
[വാസ്തവത്തിൽ ബാൿറ്റീരിയകൾ ഓക്സിജൻ ഉപയോഗിക്കാൻ തുടങ്ങിയതു്
ഏറെക്കഴിഞ്ഞിട്ടാണു്. ആദ്യമൊക്കെ മീഥെയ്നും ഹൈഡ്രജൻ സൾഫൈഡും
ഒക്കെയായിരുന്നു അവരുടെ ഊർജ്ജദഹനഇന്ധനങ്ങൾ (anoxic). അന്നത്തെ
ശീലമനുസരിച്ച് ഓക്സിജൻ അവയ്ക്കു വിഷവാതകം പോലുമായിരുന്നു. പക്ഷേ, 200 കോടി
കൊല്ലം മുമ്പ് ചില ഫ്രീക്കൻ ബാൿടീരിയകൾ ജീവിതം കയിച്ചിലാക്കാൻ ഓക്സിജനാണു്
നല്ലതെന്നു് എങ്ങനെയോ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പച്ചവിറക് ഊതിയൂതി
കണ്ണുപുകഞ്ഞിരിക്കുമ്പോൾ LPG ഗ്യാസ് സ്റ്റൗ കിട്ടിയതുപോലെയായിരുന്നു അപ്പോൾ
അവറ്റകളുടെ സന്തോഷം. മുമ്പത്തേതിനേക്കാൾ 16 ഇരട്ടി മൈലേജ് ആണു് അവർക്കു്
ഒറ്റയടിക്കു ലഭിച്ചതു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഇന്നു മനുഷ്യൻ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതും ഓക്സിജൻ
ശ്വസിച്ചിട്ടുതന്നെ. പക്ഷേ സത്യത്തിൽ, നമ്മുടെ കോശങ്ങൾക്കു് ഓക്സിജൻ
ഉപയോഗിക്കാൻ അറിയില്ല! ഒരു കണക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ, അന്നത്തെ ഫ്രീക്കൻ ബാൿടീരിയകൾ
തന്നെയാണു് വേറൊരു വേഷം കെട്ടി, നമ്മുടെയൊക്കെ കോശങ്ങളിലിരുന്നു്
നമുക്കുവേണ്ടി ഇപ്പോഴും ശ്വസിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതു്! അവ തന്നെയാണു്
സസ്യങ്ങളുടെ വേഷത്തിൽ നമുക്കുവേണ്ട ആഹാരം പാകം ചെയ്തെടുക്കുന്നതും! അക്കഥ
വേറൊരു പോസ്റ്റായി പിന്നെ എഴുതാം].</div>
<div style="text-align: justify;">
എന്തായാലും ഈ രണ്ടുതരത്തിലുമുള്ള
ബാൿടീരിയകൾ ചുറ്റുപാടുമുള്ള ജൈവാവശിഷ്ടങ്ങൾ ജീർണ്ണിപ്പിച്ച് CO₂
ഉണ്ടാക്കുന്നു എന്നു തൽക്കാലം ധരിക്കാം.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഈ CO₂, മാനത്തുനിന്നെത്തിയ മഴവെള്ളവുമായി യോജിച്ച് കൂടുതൽ ഷോഡാവെള്ളം (കാർബോണിൿ ആസിഡ്) സൃഷ്ടിക്കും.</div>
<div style="text-align: justify;">
കാർബോണിൿ ആസിഡ് (H₂CO₃) അത്ര ദൃഢമായ ഒരു ആസിഡൊന്നുമല്ല. അതിലെ ഹൈഡ്രജൻ
ആറ്റങ്ങൾ ബാക്കിയുള്ള ആറ്റങ്ങളോടു് എപ്പോഴും തല്ലിയും പിണങ്ങിയും പിന്നെ
തലോടിയുമൊക്കെയാണു് കഴിഞ്ഞുപോവുന്നതു്. തൊമ്മൻ അയഞ്ഞാൽ ചാണ്ടി മുറുകും
എന്നപോലെയാണു് അവർ രണ്ടുപേരും പരസ്പരം.<br /> തരം കിട്ടിയാൽ അവരിൽ ആരെങ്കിലുമൊരാൾ വീടുമാറിപ്പോവാൻ ശ്രമിക്കും.</div>
<div style="text-align: justify;">
കെമിസ്ട്രി ഫോർമുലകൾ കണ്ടു് തലവേദന വരില്ലെങ്കിൽ ഇങ്ങനെയാണു സംഭവം:</div>
<div style="text-align: justify;">
(CH₂O)ₙ + O₂ ---> CO₂ + H₂O<br /> CO₂ + H₂O ---> H₂CO₃<br /> H₂CO₃ ---> H⁺ + HCO₃⁻</div>
<div style="text-align: justify;">
ഈ കുടുംബവഴക്കിനുള്ളിലേക്കാണു് ഫെൽഡ്സ്പാർ എത്തിപ്പെടുന്നതു്. ഇഷ്ടംപോലെ
വെള്ളം! കാലുമാറാൻ റെഡിയായി നിൽക്കുന്ന ഒരു ഹൈഡ്രജൻ അയോണും. അങ്ങനെയാണു്
അടുത്ത രാസപ്രവർത്തനം തുടങ്ങിവെക്കുന്നതു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
NaAlSi₃O₈ + 7 H₂O + H₂CO₃ ---> Al(OH)₃ + Na⁺ + HCO₃⁻ + 3 H₄SiO₄</div>
<div style="text-align: justify;">
പക്ഷേ അതോടെ മൊത്തം പ്രശ്നമായി. ദശലക്ഷക്കണക്കിനു കൊല്ലം പാറപോലെ ഉറച്ചുനിന്നിരുന്ന ഫെൽഡ്സ്പാർ തന്നെ പൊട്ടിപ്പിളരുകയായി.</div>
<div style="text-align: justify;">
ɒʜdɒɿqɒwꙅiV</div>
<div style="text-align: justify;">
അതിൽ നിന്നും ഉണ്ടാവുന്നതു് അലുമിനിയം ഹൈഡ്രോക്സൈഡ് (Al(OH)₃), സോഡിയം,
സിലിസിൿ ആസിഡ് (H₄SiO₄) എന്നിങ്ങനെ മൂന്നുല്പന്നങ്ങളാണു്. ഇവയിൽ
ആദ്യത്തേതു് വെള്ളത്തിൽ ലയിക്കില്ല. സോഡിയത്തിനും മറ്റും വെള്ളത്തോടുള്ള
പ്രേമം മുമ്പേ അറിയാമല്ലോ. സിലിസിൿ ആസിഡും വെള്ളം കണ്ടാൽ അതിൽ ചാടാതെ
മാറിനിൽക്കില്ല.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഭൂമിയുടെ ഉൾഭാഗത്തുനിന്നും തള്ളിത്തുറിച്ചുവന്നു്
ഉറഞ്ഞുകിടക്കുന്ന മഹാപർവ്വതങ്ങൾ പൊടിഞ്ഞു് ജീവലോകത്തിന്റെ വളവും
ഭക്ഷണവുമാകുന്ന വലിയ സംഭവപരമ്പരകളുടെ തുടക്കം ഈ ഭാഗം വെച്ചുപിരിയലോടെയാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
എവിടേയ്ക്കും ഒഴുകിപ്പോവാതെ കെട്ടിനിൽക്കുന്ന വെള്ളമാണെന്നിരിക്കട്ടെ. ആ
വെള്ളം വേനൽക്കാലത്തു വറ്റുന്നതോടെ സിലിസിൿ ആസിഡ് താഴെ അടിഞ്ഞുകിടക്കുന്ന
അലുമിനിയം ഹൈഡ്രോക്സൈഡുമായി പ്രതിപ്രവർത്തിക്കും. എന്നിട്ട് കാവോലിനൈറ്റ്
എന്നൊരു കളിമൺ ധാതുവായിമാറും.</div>
<div style="text-align: justify;">
2 Al(OH)₃ + 2 H₄SiO₄ --->> 2 Al₂Si₂O₅(OH)₄ + 5 H₂O</div>
<div style="text-align: justify;">
നമ്മുടേതുപോലുള്ള ഉഷ്ണമേഖലാപ്രദേശങ്ങളിൽ ധാരാളം മഴ ലഭിക്കും. ആ വെള്ളം
മുഴുവൻ തുടർച്ചയായി കടലിലേക്കൊഴുകിപ്പോവുകയും ചെയ്യും. അതോടൊപ്പം സോഡിയം,
കാൽഷ്യം, പൊട്ടാസ്യം, മഗ്നീഷ്യം, ഇരുമ്പ്, സിലിസിൿ ആസിഡ് ഇവയും.
ബാക്കിവരുന്നതു് അലുമിനിയം ഹൈഡ്രോക്സൈഡ് മാത്രം. ജിബ്സൈറ്റ് (Gibbsite). ഈ
ജിബ്സൈറ്റാണു് പിന്നീട് ബോക്സൈറ്റ് എന്നതരം അലുമിനിയം ധാതുവാകുന്നതു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
അതിദൃഢമായ പാറകൾ പൊടിച്ച് മണ്ണുണ്ടാക്കുന്നതും ആ മണ്ണിൽ നിന്നു്
അലുമിനിയത്തെ മാറ്റിവെച്ച് സോഡിയം, കാൽഷ്യം, പൊട്ടാസ്യം തുടങ്ങിയവയെ
കടലിലേയ്ക്കയക്കുന്നതും അവയെയെല്ലാം ഉപ്പും ഇന്തുപ്പും ചുണ്ണാമ്പും കാരവും
വിരേചിനിയുപ്പുമൊക്കെയാക്കി മാറ്റുന്ന വലിയ ശക്തി മഴവെള്ളമാണെന്നു
മനസ്സിലായില്ലേ?</div>
<div style="text-align: justify;">
കെമിസ്ട്രിയുടെ ഈ ഭാഗം നമ്മെ സ്കൂളിലും
കോളേജിലുമൊന്നും അധികം പഠിപ്പിക്കാറുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല. പക്ഷേ,
ബയോളജിക്കാരും പരിസ്ഥിതിസ്നേഹികളുമെങ്കിലും ഇതൊക്കെ ഒന്നറിഞ്ഞിരിക്കുന്നതു
നല്ലതാണു്.</div>
<h3 style="text-align: center;">
<u> പുഴ: ഭൂമിയുടെ അന്നപഥം</u></h3>
<div style="text-align: justify;">
പുഴകളിലേക്കു് ഒഴുകിയെത്തുമ്പൊഴേക്കും മഴവെള്ളത്തിൽ ലയിച്ചുചേർന്ന
അന്യപദാർത്ഥങ്ങളുടെ അളവ് ഇരുപതു് ഇരട്ടിയായി (ഏകദേശം 100 മില്ലിഗ്രാം /
ലിറ്റർ) വർദ്ധിക്കും. വെള്ളം ഒഴുക്കിക്കൊണ്ടുവരുന്ന താരതമേന വലിയ
മണൽത്തരികളേയും കളിമൺ കണികകളേയും ഉൾപ്പെടുത്താതെയാണീ കണക്കു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
നേരത്തെ പറഞ്ഞ ആസിഡ് ബാഷ്പങ്ങൾ കലരുന്നതിനാൽ മഴവെള്ളത്തിന്റെ pH മൂല്യം
ശുദ്ധജലത്തിന്റെ സ്വതേ ഉള്ള 7 അല്ല. അതിനേക്കാൾ കുറഞ്ഞ ഒരു
സംഖ്യയായിരിക്കും.<br /> ചുരുക്കത്തിൽ മഴവെള്ളം പുളിക്കും! എത്ര കണ്ടു പുളിക്കുമെന്നതു് പല ഘടകങ്ങളുമനുസരിച്ച് വ്യത്യാസപ്പെട്ടിരിക്കും എന്നു മാത്രം.</div>
<div style="text-align: justify;">
കരഭൂമിയിലൂടെ പരന്നൊഴുകി പുഴയിലെത്തുന്നതോടെ, വെള്ളത്തിൽ കൂടുതൽ കൂടുതൽ
രാസവസ്തുക്കൾ ചേരുകയായി. മുകളിൽ വിവരിച്ച സോഡിയം, പൊട്ടാസ്യം, കാൽഷ്യം,
ബൈകാർബണേറ്റു് (HCO₃⁻), സിലിസിൿ ആസിഡ് എന്നിവയ്ക്കു പുറമേ മഗ്നീഷ്യം
(Mg⁺⁺), ഇരുമ്പ്(Fe⁺⁺) എന്നീ പോസിറ്റീവ് അയോണുകളും (കാഷണുകൾ) ഇതിൽ പെടും.
ഇതു കൂടാതെ, കാൽഷ്യം ഫോസ്ഫേറ്റ് അടങ്ങുന്ന അപ്പാറ്റൈറ്റ് (apatite) എന്ന
ധാതുവിൽനിന്നു് ഫോസ്ഫറസും യാത്രയിൽ ചേരും.</div>
<div style="text-align: justify;">
CaCO₃ + H₂CO₃ ---> Ca⁺⁺ + 2 HCO₃⁻</div>
<div style="text-align: justify;">
ഈ കാൽഷ്യമാണു് കടലിലെത്തി ജീവന്റെ അടിസ്ഥാന ചേരുവകളിലൊന്നായി മാറുന്നതു്.
ഒപ്പമുള്ള ബൈകാർബണേറ്റാണു് റൊട്ടിക്കാരവും സോപ്പുമൊക്കെയായി നമ്മുടെ
വീടുകളിലേക്കെത്തുന്നതു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഇരുമ്പിനു് ഒരു പ്രശ്നമുണ്ടു്. ധാരാളം
ഓക്സിജൻ സാന്നിദ്ധ്യമുള്ള ജലത്തിൽ അതു കൂട്ടുചേരില്ല. പകരം ഓക്സിജനുമായി
ചേർന്നു് തുരുമ്പായി മാറും. എന്നിട്ട് തവിട്ടുകലർന്ന ചുവപ്പുനിറത്തിൽ
വെള്ളത്തിലെ പാറകളിലോ മണലിലോ പറ്റിപ്പിടിച്ചിരിക്കും.</div>
<div style="text-align: justify;">
ഇടയ്ക്കിടെ പുഴയിലോ മഴവെള്ളത്തിലോ മുങ്ങിക്കിടക്കുന്നതോ പാറക്കല്ലുകളിൽ കാണുന്ന ചുവന്ന നിറം തുരുമ്പിന്റെ ഈ അവക്ഷിപ്തമാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
പുഴവെള്ളത്തോടൊപ്പം സാവധാനം ഉരുണ്ടുനീങ്ങുന്ന മണൽത്തരികളിലും ഇത്തരം
തുരുമ്പു കോട്ടിങ്ങ് കാണാം. ചിലപ്പോൾ അവ മണലിൽനിന്നു വേർപ്പെട്ട്
സ്വതന്ത്രമായും വെള്ളത്തോടൊപ്പം ഒഴുകും. ഇവയെല്ലാം കായലോ ചതുപ്പോ നിറഞ്ഞ
താഴ്നിലത്തണ്ണീർത്തടങ്ങളിലേക്കാണു് എത്തുക. കൂടാതെ മണൽത്തരികളായിത്തന്നെ
സിലിക്കൺ, അലുമിനിയം തുടങ്ങിയ ലോഹസംയുക്തങ്ങളും ഈ ഒഴുക്കിൽ പെടും. ഇതെല്ലാം
അടുത്ത ഘട്ടത്തിൽ, തണ്ണീർത്തടങ്ങളിലും കടലിലും നടക്കാൻ പോവുന്ന നാടകത്തിൽ
ആവശ്യമുള്ള കഥാപാത്രങ്ങളാണു്.</div>
<div style="text-align: justify;">
പ്രത്യേകിച്ച്, ഇരുമ്പിന്റെ ഈ
തണ്ണീർത്തടശേഖരണം വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാര്യമാണു്. തണ്ണീർത്തടങ്ങളിലെ
ജൈവവൈവിദ്ധ്യത്തിനു് ഒരു പ്രധാനകാരണം എന്നതിനുപരി, ആദിമപ്രകൃതിയിൽ
ബഹുകോശജീവികളുണ്ടാവാനും ജീവികളുടെ ശരീരത്തിനുള്ളിൽ ഓക്സിജൻ
ചംക്രമണവ്യവസ്ഥയുണ്ടാവാനും ഈ ഇരുമ്പാണു് മൂലധനം.</div>
<h3 style="text-align: center;">
<u> തണ്ണീർത്തടം എന്ന വൻകുടൽ</u></h3>
നമ്മുടെ ശരീരത്തിൽ അതിസങ്കീർണ്ണങ്ങളായ പല രാസപ്രവർത്തനങ്ങളും
ഭൗതികപ്രവർത്തനങ്ങളും നടക്കുന്ന ഒരു സ്ഥലമാണു് വൻകുടൽ. നാം കഴിച്ച
ഭക്ഷണത്തിലെ ആക്രി പെറുക്കി തരം തിരിക്കുന്ന സ്ഥലം. ചെറുകുടലിന്റെ വേല
കഴിഞ്ഞിട്ടും ബാക്കിവരുന്ന പോഷകങ്ങളൊക്കെ പെറുക്കിമാറ്റിയെടുത്ത് ആ
ചണ്ടിയിൽനിന്നും കഴിയുന്നത്ര ജലം കൂടി ഊറ്റിയെടുത്തു് അതിനെ കട്ടികൂടിയ
മലമാക്കി മാറ്റുകയാണു് വൻകുടൽ ചെയ്യുന്നതു്).<br />
പാറപൊടിഞ്ഞുണ്ടായി
ജൈവപുഷ്ടി പ്രാപിക്കുന്ന മണ്ണു് ഒരു ശരീരമാണെങ്കിൽ, പുഴ ആ ശരീരത്തിന്റെ
അന്നപഥമായിരുന്നെങ്കിൽ, കരഭൂമിയുടെ വൻകുടലാണു് അഴിപ്രദേശങ്ങൾ.<br />
തുറന്ന കടലിലെ ഉപ്പിന്റെ അളവ് ഒരു ലിറ്ററിൽ 35 ഗ്രാം ഉണ്ടാവും. എന്നാൽ
അഴിപ്രദേശത്തെത്തുന്ന പുതുവെള്ളത്തിലെ ലീനപദാർത്ഥങ്ങൾ അര ഗ്രാമിലും
കുറവായിരിക്കും. ഈ രണ്ടുതരം ജലങ്ങളും തമ്മിൽ കലരുമ്പോൾ വീണ്ടും ഭൗതികമായും
രാസികമായും രസകരമായ പ്രതിഭാസങ്ങളുണ്ടാവും.<br />
ഓരുജലത്തിലെ ലവണത
സോഡിയത്തിന്റെ ഒരു അരിപ്പ പോലെ പ്രവർത്തിക്കും. പോസിറ്റീവ് ചാർജ്ജുള്ള
സോഡിയം അയോണുകൾ കായലിലെ ഉപ്പുകലർന്ന നെഗറ്റീവ് ചാർജ്ജുള്ള
മാലിന്യകണികകളുമായി (ഉദാ: ക്ലോറിൻ റാഡിക്കലുകൾ) ചേർന്നു് താരതമ്യേന
നിശ്ചലമായ വെള്ളത്തിന്റെ അടിത്തട്ടിലേക്കു് താഴും. ഓരുജലത്തിലെ ലവണാംശനില
(solute gradient) 5% മുതൽ 15% വരെ കൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന മേഖലയിൽ
സോഡിയത്തിന്റെ അവക്ഷേപണം (sedimentation) മിക്കവാറും പൂർത്തിയാവും.<br />
നമ്മുടെ നാട്ടിലൊക്കെ, മഴക്കാലത്തു് കടൽവെള്ളം അടിഭാഗത്തുകൂടിയും പുഴവെള്ളം
മേൽഭാഗത്തുകൂടിയുമാണു് കായലിൽ കലരുന്നതു്. ഇതിനുകാരണം അവയുടെ
സന്ദ്രതയ്ക്കുള്ള വ്യത്യാസമാണു്. എന്നാൽ മരുഭൂമികളിലും, പൊതുവേ
വേനൽക്കാലത്തും കരയിൽനിന്നും ഒഴുകിയെത്തുന്ന വെള്ളം കുറയുകയും അതിനേക്കാൾ
കൂടുതൽ ബാഷ്പീകരണം നടക്കുകയും ചെയ്താൽ കാര്യം നേരേ തിരിച്ചാവും. കായലിൽ /
ചതുപ്പിൽ അവശേഷിക്കുന്ന ജലത്തിനു മീതെക്കൂടി കടൽവെള്ളം
മേൽത്തട്ടിലൂടെത്തന്നെ ഒഴുകിയെത്തും. ജീവികളുടെ വളർച്ചയേയും
പ്രത്യുല്പാദനചക്രത്തേയും ഈ മാറ്റങ്ങൾ വലിയ തോതിൽ ബാധിക്കാം.<br /> ɐɥqɐɹdɐʍsıʌ/ɯoɔ˙ʞooqǝɔɐɟ<br />
കാലവർഷദിനങ്ങളിൽ പെയ്യുന്ന മഴയെല്ലാം അപ്പോൾ തന്നെ കടലിലേക്കു്
ഒഴുക്കിവിടുന്നതാണോ നല്ലതു് അതോ കഴിയാവുന്നത്ര, വർഷം മുഴുവൻ സമവിതരണം
ചെയ്തു് പുഴകളെ നിത്യപുഷ്പിണികളാക്കി നിലനിർത്തുന്നതോ?<br />
ചതുപ്പുകളിൽ
ഒട്ടും മഴ പെയ്യുകയോ പുഴവെള്ളം എത്തുകയോ ചെയ്യാതെ, ഓരുജലം മാത്രം സ്ഥിരമായി
ഒഴുകിയെത്തിയാൽ ഇനിയും മറ്റൊന്നുണ്ടാവുക. അവ പ്രകൃത്യാ ഉള്ള ഉപ്പളങ്ങളായി
മാറും. അനേകായിരം വർഷങ്ങൾ കഴിയുമ്പോൾ അവ കരയുടെ ഭാഗമായി ഭൂമിയുടെ
അകത്തേക്കു് പിൻവാങ്ങി പിന്നീട് ഉപ്പുപാറകളായും ഉപ്പുഖനികളായും മാറും.<br /> ഗുജറാത്തിലെ കച്ച് ചതുപ്പുകൾ അങ്ങനെയുള്ളവയാണു്.<br />
അപൂർവ്വമായി ഭൂമിയുടെ പുറന്തോടിൽ പ്ലേറ്റുകളുടെ ചലനം മൂലം വലിയ
വിടവുകളുണ്ടാവുകയും അതിനുള്ളിലേക്കു് കടൽവെള്ളം ആഴ്ന്നിറങ്ങുകയും പിന്നീട്
ചെളിയും മറ്റും ഊറിയടിഞ്ഞ് ആ വിടവുകൾ മൂടിപ്പോവുകയും ചെയ്യാം. അത്തരം
സ്ഥലങ്ങളും പിന്നീട് ഉപ്പുപാറകളായി മാറും. മനുഷ്യകുലത്തിന്റെ
വ്യവസായസംസ്കാരം തുടങ്ങിവെക്കുന്നതു് അത്തരം ഉപ്പുഖനിപ്പട്ടണങ്ങളിലാണു്.
അതു വേറൊരു കഥ.<br />
ഇപ്പോൾ കരവെള്ളത്തിന്റെ കാര്യം ഒരുവിധം തീരുമാനമായി.
ഇനി കടൽവെള്ളത്തിന്റെ കാര്യമാണു് ബാക്കിയുള്ളതു്. തീരപ്രദേശത്തെ കടലിൽ
വെള്ളത്തിന്റെ കെമിസ്ട്രിയും ഫിസിക്സും അതിസങ്കീർണ്ണമാവും. കാറ്റുകൾ,
തീരത്തിന്റെ ഉയരം, അവിടത്തെ ഭൂപ്രകൃതി , സമുദ്രജലപ്രവാഹങ്ങൾ ഇവയൊക്കെ
അനുസരിച്ച് ഈ സാഹചര്യങ്ങൾ മാറാം.<br /> കടലിന്റെ കെമിസ്ട്രി മറ്റൊരു നീണ്ട പോസ്റ്റിനുള്ള വകയാണു്. അതും പിന്നൊരിക്കലാവാം.<br /><br />
<div style="text-align: left;">
(സംശയം: <a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100002386076364&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/jofeena.joseph?fref=mentions">Jofeena Joseph</a>) </div>
<div style="text-align: left;">
<br />Facebook Link: <a href="https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10156637497588135">https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10156637497588135</a></div>
<h2 style="text-align: left;">
</h2>
<br />
<h2 style="text-align: left;">
<br /></h2>
</div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-34210560840531061552018-03-01T03:24:00.000+05:302018-03-01T03:24:46.883+05:30ചിതലും ഈയാംപാറ്റയും<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="mrs fsm fwn fcg"><span id="fbPhotoSnowliftTimestampAudienceContainer"></span></span><br />
<div id="fbPhotoSnowliftAudienceSelector">
<div class="mbs fbPhotosAudienceContainerEditable _1jam">
<div class="_6a _g4r _3iio _20np _21o_ _fol">
<div class="_6a uiPopover" id="u_jsonp_19_o">
<a class="_42ft _4jy0 _55pi _5vto _55_p _2agf _4o_4 _401v _p _1zg8 _3m8n _4jy3 _517h _51sy _59pe" data-hover="tooltip" data-tooltip-content="Public" href="https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10154875620603135&set=a.10150158846473135.352695.530973134&type=3&theater#" id="u_jsonp_19_p" rel="toggle" role="button" style="max-width: 26px;"><span class="_4o_3"></span></a></div>
</div>
</div>
</div>
<span id="fbPhotoSnowliftExpiration"></span><span id="fbPhotoSnowliftBlock"></span><br />
<span id="fbPhotoSnowliftViewOnApp"></span><span id="fbPhotoSnowliftUseApp"></span><div class="_xlr">
<span class="fbPhotosPhotoContext" id="fbPhotoSnowliftContext"></span><span class="fbPhotosPhotoCaption" data-ft="{"tn":"K"}" id="fbPhotoSnowliftCaption" tabindex="0"><span class="hasCaption"><div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_5a9723b478f259c63535498">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_5a9723b478f259c63535498">
</div>
<div class="text_exposed_root text_exposed" id="id_5a9723b478f259c63535498">
"ആദ്യ മഴ പെയ്താൽ പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ മുറ്റത്ത് ജീവൻ ബലിയർപ്പിച്ച കുറേ പ്രാണികളെ കാണാം..എന്താണെന്ന് മനസ്സിലായിട്ടില്ല സംഭവം.."<br /><br /> <br /> ഈയൽ അഥവാ ഈയാമ്പാറ്റകൾ ആണു് ഇതു്.<br /> ഇതിനെയാണു നാം ചിതൽ എന്ന അവസ്ഥയിൽ സാധാരണ കാണുന്നതു്.<br />
ചിതലുകൾ അപൂർണ്ണ വളർച്ചയെത്തിയ പറക്കമുറ്റാത്ത ശലഭഷഡ്പദങ്ങളാണു്. ഇവയുടെ
നിംഫുകൾ ഒരു കോളനിയിൽ അനേകായിരങ്ങൾ കാണും. അവയെ സാധാരണ ജോലിക്കാരായി
(വേലക്കാരികൾ) കണക്കാക്കാം. അവയാണു് കോളനിയുടെ ദൈനംദിന<span class="text_exposed_show">പ്രവർത്തനങ്ങൾ ചെയ്തുപോരുന്നതു്. <br />
മഴക്കാലത്തിനു് ആഴ്ചകൾക്കുമുമ്പ് ഇവയിൽ ഒരു ഭാഗം അവയുടെ വളർച്ച തുടരുന്നു.
അവയ്ക്കു ചിറകുകളും പ്രത്യുല്പാദനാവയവങ്ങളും രൂപം പ്രാപിക്കുന്നു. പുതുമഴ
പെയ്യുന്നതോടെ, തക്കതായ കാലാവസ്ഥ കണ്ടറിഞ്ഞു് രാത്രി അവ കോളനികളിൽനിന്നും
കൂട്ടായി (swarm) പറന്നുപൊങ്ങുന്നു. ഇവയിൽ ഏതാനും ചിലതു മാത്രം റാണികൾ
(മുട്ടയിടാൻ തക്ക സ്ത്രൈണാവയവങ്ങളുള്ളവ) ആയിരിക്കും. മറ്റുള്ളവ മടിയന്മാർ
എന്നറിയപ്പെടുന്ന പുരുഷജീവികളും. <br /> <br /> മഴപെയ്തതിനുശേഷമുള്ള
സന്ധ്യമുതലുള്ള ഏതാനും മണിക്കൂറുകൾ മാത്രമാണു് മടിയന്മാരുടെ ആയുസ്സ്
തുടരുക. അതിനിടേ അവയിൽ ചിലതു് പറന്നുകൊണ്ടുതന്നെ റാണികളുമായി ഇണ
ചേർന്നിരിക്കും. തുടർന്നു് മടിയന്മാരെല്ലാം ചിറകു കൊഴിഞ്ഞു്
നിലത്തുവീഴുകയും ചത്തുപോവുകയും ചെയ്യുന്നു.<br /> <br /> റാണിയുറുമ്പ്
അതിനിടയിൽ വീണ്ടും സ്വന്തം കോളനിയിൽ തിരിച്ചെത്തിയിരിക്കും. കൂടുതൽ
റാണികളുണ്ടെങ്കിൽ അവ പുതിയ കോളനികൾ രൂപീകരിക്കുകയും ചെയ്യും.<br /><span>
റാണിയെ കോളനിയിലുള്ള മറ്റു നിംഫ് ചിതലുകൾ സ്വീകരിച്ചാനയിക്കുന്നു.
പ്രത്യേകം ഒരുക്കിയിട്ടുള്ള സുരക്ഷിതമായ ഒരു അറയിലാണു് പിന്നീട് ഏതാനും
ദിവസത്തേക്കു് റാണിയുടെ വാസം. ആ സമയത്തു് തുടർച്ചയായി
മുട്ടയിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span> ഒരു ഫാക്ടറിയാണു് ഈ റാണിപ്പെണ്ണു്. അതിന്റെ വയറിനു് അപ്പോൾ അസാമാന്യമായ വലുപ്പമുണ്ടാകും.<br /><span> മുട്ടയിട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന</span><wbr></wbr><span class="word_break"></span>
റാണിയ്ക്കു് തുടർച്ചയായി ഭക്ഷണം ആവശ്യമുണ്ടു്. മറ്റു വേലക്കാർ നിരന്തരമായി
അവൾക്കു ഭക്ഷണം കൊണ്ടക്കൊടുക്കുകയും, അവളിട്ടുകൂട്ടുന്ന മുട്ടകൾ കോളനിയുടെ
മറ്റു ഭാഗങ്ങളിൽ കൊണ്ടുപോയി സുരക്ഷിതമായി അടുക്കിവെക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.<br /> <br /> മറ്റു ചില ഉറുമ്പുവർഗ്ഗങ്ങളിലും ഈച്ചകളിലും ഇത്തരത്തിലുള്ള ജീവിതചക്രം പതിവാണു്.<br /> <br />
ചിതലുകൾ ദ്രോഹകാരികളാണോ? പ്രത്യക്ഷത്തിൽ അങ്ങനെ തോന്നുമെങ്കിലും, അതു
വാസ്തവമല്ല. ചിതലുകളില്ലെങ്കിൽ നമ്മുടെ ലോകം ജൈവമാലിന്യങ്ങളെക്കൊണ്ടു
നിറഞ്ഞേനെ. പ്രകൃതിയുടെ റീസൈക്ലിങ്ങ് മൈക്രോലോകത്തിലെ ഭീമന്മാരായ റെഫ്യൂസ്
ഗ്രാപ്പിൾ ട്രക്കുകളാണു് ചിതലുകൾ.<br /> <br /> ഒരാണ്ടു മുഴുവൻ
ഒരുങ്ങിയിരുന്നു്, ഒടുവിൽ പ്രായപൂർത്തിയെത്തിയാൽ ഒരു മണിക്കൂർ മാത്രം
സുഖിച്ചുരസിച്ച് ആർമ്മാദിച്ചു ജീവിച്ചുമരിച്ചുപോകുന്ന
ഈയാംപാറ്റകളെക്കൊണ്ടു് വേറൊരു പ്രയോജനം കൂടിയുണ്ടു്. 'ഹമ്പമ്പട ഞാനേ' എന്നു
കരുതി ലോകം മുഴുവൻ ചവിട്ടിമെരുക്കി ജീവിക്കുന്ന നമ്മെ, പ്രകൃതിയുടേയും
കാലത്തിന്റേയും മുന്നിൽ നമ്മിലോരോരുത്തരും എത്ര നിസ്സാരന്മാരാണെന്നു
കാണിച്ചുതരിക കൂടിയാണു് അവ.<br /><br />Facebook Link: https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10154875624463135<br /></span></div>
</span></span></div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-19902968595420674302018-02-02T23:44:00.005+05:302018-02-02T23:47:30.502+05:30ലോകം തുന്നിച്ചേർത്തവരുടെ സായാഹ്നശാല<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent _22jv _3576" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_15v">
എന്നെങ്കിലും ചത്തു് സുബർക്കത്തിലെത്തുമ്പോൾ പടച്ചവൻ എന്നോടു ചോദിച്ചു:<br />
<b> “നീ അവിടെ എന്തെടുക്കുവായിരുന്നു? നിന്റെ വക എന്തു ചെയ്തു?”</b><br />
<br />
ഉത്തരം ഇപ്പൊഴേ കരുതിവെച്ചിട്ടുണ്ടു്:<br />
<br />
“ഞാനവിടെ എന്റെ ഒപ്പത്തിനൊപ്പമുള്ളവരെ തേടിയെത്തിപ്പിടിച്ചു.<br />
ഞങ്ങളെല്ലാരും കൂടി കൈകോർത്തു.<br />
ആ കൈകളിൽ ഈ വലിയ ലോകം മുഴുവൻ ഞങ്ങൾ ചുറ്റിവാരിപ്പിടിച്ചു.<br />
മറ്റാരും ഒരിക്കലും ചെയ്യാത്ത വണ്ണം,<br />
തുരുത്തുജീവിതങ്ങളിൽ ശ്വാസം
മുട്ടിക്കിടന്നിരുന്ന ആയിരക്കണക്കിനു വാക്കുകളേയും എഴുത്തുകളേയും ഞങ്ങൾ
കെട്ടഴിച്ചുവിട്ട് വന്യമായി അലയാൻ അയച്ചു.<br />
അവിടവിടെ കൂട്ടം കൂടിക്കിടന്നിരുന്ന ഭാവനയുടെ കരിയിലക്കൂട്ടങ്ങൾക്കു ചുറ്റും,<br />
കൈയിൽ ഓരോ മത്താപ്പുതിരിപ്പെട്ടികളുമായി<br />
ഞങ്ങൾ കുറേ കുറുമ്പൻകുട്ടികളും കൂട്ടുകാരികളും നഗരകാന്താരങ്ങളിലൂടെ അലസമായി നടന്നു....<br />
എന്നിട്ടു് അവയിലെല്ലാം വർണ്ണാഗ്നി വിതറി.<br />
വേറെ, മൂക്കിൻതുമ്പത്തു ശുണ്ഠി മുളപ്പിക്കുന്ന മൂത്താരൊന്നും കാണുന്നില്ലെന്നുറപ്പുവരുത്തി,<br />
മെല്ലെ,<br />
ശബ്ദമുണ്ടാക്കാതെ,<br />
ചെറ്റുചെനുങ്ങനെ കുഞ്ഞിക്കാലടിവെച്ചുചെന്നു്,<br />
ആ ചപ്പിലകൾക്കു മുഴുവൻ ഒന്നൊന്നായി തീകൊളുത്തി പറുദീസയോളം ഉയരത്തിൽ വെളിച്ചം ആളിയെത്തിച്ചു.<br />
<br />
<b>ക്ഷരങ്ങൾക്കും അക്ഷരങ്ങൾക്കും നാഥനായ തമ്പുരാനേ,<br /> അതിലൊരു കുട്ടി ഞാനാണു്“.</b><br />
<b> </b>എന്റെ, അപ്പൊഴും കുട്ടിക്കുറുമ്പു മായാത്ത, വികൃതി കലർന്ന പുഞ്ചിരി കണ്ടു് സകലലോകത്തിനും നായകനായവൻ മറുപുഞ്ചിരി തൂകി.<br />
അവൻ കൈചൂണ്ടിയിടത്തു് ഒരു വാതിൽ തുറന്നു.<br />
അതിനുമുകളിൽ എഴുതിവെച്ചിരുന്നു:<br />
<br />
<b>“ലോകം തുന്നിച്ചേർത്തവരുടെ സായാഹ്നശാല“</b><br />
<span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><br /><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /><span class="_7oe"></span></span> <br />
പത്തുപതിനാലുവർഷം മുമ്പു് -അല്ല, പത്തിരുപതുവർഷം മുമ്പ്- നാമൊക്കെ
തുടങ്ങിവെച്ച കിറുക്കൻ കൈക്കുറ്റപ്പാടുകൾ വെറുമൊരു വിനോദമായിരുന്നില്ല.<br />
ഇന്നു് ഇന്റർനെറ്റിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അക്ഷരങ്ങൾ ടൈപ്പ് ചെയ്യപ്പെടുകയും
വായിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ഇന്ത്യൻ ഭാഷകളിൽ മുമ്പുതന്നെയുണ്ടു് മലയാളം.<br />
കേരളത്തിലെ ലക്ഷക്കണക്കിനു് സാധാരണക്കാരായ ആളുകൾ പോലും ഓരോ കൊച്ചുഫോണുകളിൽ
തേമ്പിയും തോണ്ടിയും മലയാളത്തിൽ തന്നെ പരസ്പരം സന്ദേശവിനിമയം
നടത്തുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അതിന്റെ മൂലകാരണം തുടങ്ങിവെച്ചതു് നമ്മളൊക്കെയാണു്.<br />
നമ്മുടെ ഭരണകൂടമോ വിദ്യാലയങ്ങളോ ബിസിനസ്സ് സ്ഥാപനങ്ങളോ പോലുമല്ല.<br />
<br />
<br />
Let us realize that ourselves! <span class="_47e3 _5mfr" title="like emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/e40/1/16/LIKE.png" width="16" /></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="like emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/e40/1/16/LIKE.png" width="16" /></span> <span class="_47e3 _5mfr" title="like emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/e40/1/16/LIKE.png" width="16" /></span><br />
<span class="_47e3 _5mfr" title="smile emoticon"><br /><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f4c/1/16/1f642.png" width="16" /></span><br />
<span class="_47e3 _5mfr" title="heart emoticon"><br /><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://static.xx.fbcdn.net/images/emoji.php/v9/f6c/1/16/2764.png" width="16" /></span> to all among ourselves!<br /><br /><a href="https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10156729924943135" target="_blank">ഫേസ് ബുക്ക് ലിങ്ക്</a><br />
<br /></div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-53183408266474167582018-01-04T01:47:00.002+05:302018-01-04T02:37:52.169+05:30പകർപ്പവകാശം, വിക്കിപീഡിയ, ക്രിയേറ്റീവ് കോമൺസ്<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
“വിക്കിപീഡിയ പോസ്റ്റ് / ആർട്ടിക്കിൾ വല്ലതും സോമനടിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടോ
എന്ന് കൂടി നോക്കൂ.. CC ലൈസൻസ് ആയത് കൊണ്ട് കേസ് കൊടുക്കാൻ പറ്റില്ല എന്ന്
മാത്രം!” - <a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=761732989&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/ganeshkn?fref=mentions">Ganesh Narayanan</a><br /> .<br /> കേസ് കൊടുക്കാൻ പറ്റില്ല എന്നു് ആരു പറഞ്ഞു? വിക്കിപീഡിയയിൽ നിന്നായാൽ പോലും രണ്ടു കാര്യം നിർബന്ധമാണു്.<br /> 1. പകർത്തിയതു് എവിടേനിന്നാണെന്നും (Attribution- BY)<br /> 2. അതു സൗജന്യമായി ലഭിച്ചതാണെന്നും സൗജന്യമായി ആർക്കും വീണ്ടും പകർത്താവുന്നതാണെന്നും (Share Alike -SA)<br /> വ്യക്തമായി പകർപ്പിൽ പരാമർശിച്ചിരിക്കണം.<br /> .<br /> അതിനാണു് CC-BY-SA എന്നു പറയുന്നതു്.<br /> .<br /> ഈ ഫേസ്ബുക്കിലെ എഴുത്തുകൾക്കും ചിത്രങ്ങൾക്കും കൂടി അതു ബാധകമാണു്.<br />
ഇതൊന്നും ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ വിക്കിപീഡിയയിൽ നിന്നായാലും പണി
പാലുംവെള്ളത്തിൽ തന്നെ പാഴ്സലായി വരും! വിക്കിമീഡിയ ഫൗണ്ടേഷനിൽ ഇത്തരം
കാര്യങ്ങൾ ഒരരുക്കാക്കാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഒരു പ്രധാന ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ്
തന്നെയുണ്ടു്.<br /> .<br /> .<br />
ഈയിടെ, ഒരു കളവുസാഹിത്യകാരന്റെ ഇരകളായി
ചുരുങ്ങിയതു മൂന്നുപേരെങ്കിലും തിരിച്ചറിയപ്പെട്ടു. ബിലായത്ത് പൗരനായ കാരൂർ
സോമൻ എഴുതിയ ഒരൊറ്റ ‘സ്വന്തം’ യാത്രാവിവരണപ്പുസ്തകത്തിലെ 200 പേജുകളിൽ
പകുതിയിലേറെ അവരുടെ ബ്ലോഗിൽ നിന്നും ഇസ്കിയെടുത്ത വിവരങ്ങളായിരുന്നു. 51
പുസ്തകങ്ങൾ ഇതിനകം അച്ചടിച്ചിറക്കി എന്നവകാശപ്പെടുന്ന കാരൂരാൻ അതിൽ
എത്രയെണ്ണം എത്ര പേരുടെ പുസ്തകങ്ങളോ ഓൺലൈൻ രചനകളോ
കോപ്പിയടിച്ചുണ്ടാക്കിയതാവാമെന്നു് ദൈവത്തിന്റെ ലോഗ് ബുക്കിൽ പോലും
കണ്ടെന്നു വരില്ല. വല്ലവരുടേയും ഒരു പഴയ പാസ്സ്പോർട്ട് പേജിന്റെ കോപ്പി
കിട്ടിയാൽ അതിലെ വിസയുടേയും ഇമ്മിഗ്രേഷൻ സ്റ്റാമ്പിന്റേയും സ്കാൻ കോപ്പി
വരെ പുള്ളിക്കാരൻ വല്ല നിഴലെഴുത്തുകാരെയും വാടകയ്ക്കുവിളിച്ച്
യാത്രാവിവരണമാക്കി മാറ്റും എന്നാണു് ബാക്കിവരുന്ന ഒരു ആശങ്ക. സ്വന്തം
പാസ്സ്പോർട്ടുകൾ, പഴയതായാൽ പോലും, അലസമായി ഉപേക്ഷിക്കാതിരിക്കാൻ ഒരു കാരണം
കൂടിയായി. <br /> .<br /> എന്തായാലും, അതേക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു പോസ്റ്റിൽ ഒരു സുഹൃത്തു് <a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=761732989&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/ganeshkn?fref=mentions">Ganesh Narayanan</a> എഴുതിയിട്ട കമന്റും അതിന്റെ മറുപടിയുമാണു് മുകളിൽ ഉദ്ധരിച്ചതു്.<br /> .<br /> .<br />
വിക്കിപീഡിയയിൽ സൗജന്യമായി വായിക്കാവുന്നവയൊക്കെ ആർക്കും എങ്ങനെയും
പകർത്തി പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിക്കാം എന്നൊരു ധാരണ മിക്ക ഇന്റർനെറ്റ്
ഉപയോക്താക്കൾക്കും ഉണ്ടു്. എന്നാൽ അതു തികച്ചും അബദ്ധമായ ഒരു ധാരണയാണു്!<br /> .<br />
വിക്കിപീഡിയയും അതോടനുബന്ധിച്ച മറ്റു സൈറ്റുകളും (വിക്കിമീഡിയ കോമൺസ്,
വിക്കിഗ്രന്ഥശാല, വിക്കിനിഘണ്ടു...) സ്വതന്ത്രമാണു്. സൗജന്യവുമാണു്. എന്നാൽ
അതിനർത്ഥം അവയൊക്കെ വെറുതെ കോപ്പിയടിച്ചു് സ്വന്തം രചന എന്നു്
അവകാശപ്പെടാം എന്നല്ല.<br /> .<br />
സ്വതന്ത്രം, സൗജന്യം - ഈ രണ്ടു മലയാളം
അർത്ഥങ്ങൾക്കും ഇംഗ്ലീഷിൽ സാധാരണയായി ഒരൊറ്റ വാക്കേ ഉള്ളൂ. Free. പക്ഷേ
ഇംഗ്ലീഷിൽ പോലും അതിനു് രണ്ടർത്ഥങ്ങളും പ്രസക്തമാണു്.<br /> .<br />
ഒന്നാമത്തെ അർത്ഥം: സ്വതന്ത്രം - എന്നാൽ, അത്തരം വിവരങ്ങൾ ആർക്കും
പ്രത്യേകം ചോദിച്ചുവാങ്ങാതെത്തന്നെ മറ്റൊരിടത്തു് പങ്കുവെക്കുകയോ പകർത്തി
എഴുതുകയോ പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിക്കുകയോ ചെയ്യാം എന്നതാണു്. പക്ഷേ, അങ്ങനെ
ചെയ്യുമ്പോൾ ചില വ്യവസ്ഥകൾ നിർബന്ധമായും പാലിക്കേണ്ടി വരും. ഇല്ലെങ്കിൽ,
ഇന്നോ നാളെയോ നിയമപ്രശ്നങ്ങളും നഷ്ടപരിഹാരത്തിന്റെ തലവേദനകളും ജയിൽ ശിക്ഷ
പോലും ഉണ്ടായെന്നു വരാം.<br />
ഹോട്ടലിലോ സ്വർണ്ണക്കടയിലോ പോലല്ല, റെയിൽവേ
സ്റ്റേഷനിലോ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലോ കാണുന്ന ഇരിപ്പിടങ്ങളിൽ ആരോടും
ചോദിക്കാതെത്തന്നെ ഊരയുറപ്പിച്ച് ഇരിക്കാം. പക്ഷേ അതിനർത്ഥം ആ കസേരമേൽ
തെറിപ്പടം കോറിവരച്ചിടാമെന്നോ സ്വന്തം മൊബൈൽ നമ്പറും പേരും
എഴുതിച്ചേർക്കാമെന്നോ അല്ലെങ്കിൽ അതെടുത്തുകൊണ്ടുപോയി ഇരുമ്പുതൂക്കത്തിനു്
ഉരുക്കിവിൽക്കാമെന്നോ അല്ല. സ്വാതന്ത്ര്യം എപ്പോഴും നിബന്ധനകളുടെ
അകമ്പടിയും കൂട്ടിയാണു വരിക. <br /> .<br /> .<br /> രണ്ടാമത്തെ അർത്ഥം: സൗജന്യം -
എന്നാൽ, അത്തരം വിവരങ്ങൾ വായിക്കാനോ പങ്കുവെക്കാനോ പകർത്തി
പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിക്കാനോ നിങ്ങൾ പണം കൊടുക്കേണ്ടതില്ല എന്നാണു്. അങ്ങനെ
ചെയ്യാൻ വേണ്ട കമ്പ്യൂട്ടർ / മൊബൈൽ ഫോൺ, ഇന്റർനെറ്റ് കണൿഷൻ, ഡാറ്റ സ്ട്രീം
എന്നിവയ്ക്കെല്ലാം പണം കൊടുക്കുന്നുണ്ടാവാം. പക്ഷേ, വായിക്കുന്ന
ടെക്സ്റ്റ്, ചിത്രം, ശബ്ദം, വീഡിയോ എന്നിവയ്ക്കു് പ്രത്യേകം എന്തെങ്കിലും
ഫീസോ റോയൽടിയോ നൽകേണ്ടതില്ല.<br />
എന്തൊക്കെയാണു് ഈ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ വ്യവസ്ഥകൾ?<br /> .<br />
നിലവിൽ, വിക്കിപീഡിയയിലെ ട്ടെക്സ്റ്റ് ഉള്ളടക്കത്തിനെ സംബന്ധിച്ച്, സാധാരണ ഉപയോഗിക്കുന്ന ലൈസൻസ് CC BY-SA 3.0 ആണു്.<br />
ആ വ്യവസ്ഥകളനുസരിച്ച്,<br />
വിക്കിപീഡിയയിലെ “ടെക്സ്റ്റ്“ പകർത്തി സൂക്ഷിക്കാനോ അല്ലെങ്കിൽ അച്ചടിച്ചോ
ഓൺലൈനോ ആയി വിതരണം ചെയ്യാനോ അനുവാദമുണ്ടു്. കൂടാതെ, അത്തരം ടെക്സ്റ്റ്,
അർത്ഥവ്യത്യാസം ഉണ്ടാക്കാതെ ആവശ്യം പോലെ ‘കൂട്ടിക്കുഴച്ച്‘ (re-mix) പുതിയ
രചനയാക്കാനും അനുവാദമുണ്ടു്.<br />
അങ്ങനെ പകർത്തിയോ കൂട്ടിക്കുഴച്ചോ നിർമ്മിച്ച രചന പണം പ്രതിഫലമായി വാങ്ങി വിൽക്കാൻ പോലും അനുവാദമുണ്ടു്!<br />
പക്ഷേ,<br />
രണ്ടു പ്രധാന നിബന്ധനകളുണ്ടു്.<br />
1. കടപ്പാടു്:<br />
ഫേസ്ബുക്ക് പോസ്റ്റുകളിലും വാട്ട്സ്ആപ്പ് ഫോർവേഡുകളിലുമൊക്കെ (തെറ്റായി)
കാണാറുള്ളതുപോലെ, വെറുതെ കടപ്പാട് എന്ന് എവിടെയെങ്കിലും എഴുതിവെച്ചിട്ടു
കാര്യമില്ല.<br />
ഒന്നുകിൽ സ്രോതസ്സ് (മൂലാധാരം) ആയ വിക്കിപീഡിയ
ലേഖനത്തിന്റെ ഇന്റർനെറ്റ് ലിങ്ക് (URL) ഒപ്പം ചേർക്കണം. ഈ ലേഖനത്തിന്റെ
ഉറവിടം ആ ലിങ്കാണു് എന്ന അടിസ്ഥാനസൂചന നൽകുക മാത്രമേ അതുവഴി
ചെയ്യുന്നുള്ളൂ. എങ്കിലും യാതൊരു കടപ്പാടും വെക്കാതിരിക്കുന്നതിലും
ഭേദമാണതു്. പൊതുവേ, അങ്ങനെ മാത്രമെങ്കിലും ചെയ്താൽ ആരും കർക്കശമായ
നിയമനടപടികളിലേക്കു പോവാറില്ല. <br />
കൂടുതൽ ശരിയായ വഴി, ഏതു CCലൈസൻസ്
പ്രകാരമാണു് ഇതു പകർത്തിയെഴുതിയിട്ടുള്ളതു് എന്നുകൂടി ലേഖനത്തോടൊപ്പം
ചേർത്തെഴുതുകയാണു്. പലപ്പോഴും നാമൊന്നും അത്രത്തോളം പോവാറില്ല.<br />
ഉദാ: CC-BY-SA 3.0 അല്ലെങ്കിൽ CC-NC-ND<br />
വിക്കിപീഡിയയിലെ ടെക്സ്റ്റിനു മാത്രമാണു് ഈ അനുവാദങ്ങളും നിബന്ധനകളും
ബാധകം. വിക്കിപീഡിയയിലടക്കവും മിക്കവാറും മറ്റെല്ലാ വെബ് സൈറ്റുകളിലും
ചിത്രങ്ങൾക്കും വീഡിയോകൾക്കും മറ്റും ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഇത്രത്തോളം അയഞ്ഞ
അനുവാദങ്ങൾ ലഭ്യമായില്ലെന്നു വരും!<br />
ഉദാ: <br /> 1. ന്യായോപയോഗം: ഒരു
സിനിമയുടെ ലേഖനത്തിൽ അതിന്റെ പോസ്റ്റർ ചിത്രം കണ്ടേക്കാം. എന്നാൽ
ന്യായോപയോഗം (Fair use rights) എന്ന ഒഴികഴിവിൽ ചേർത്തിട്ടുള്ള, റിസൊലൂഷൻ
തീരെക്കുറഞ്ഞ ഒരു ചിത്രം മാത്രമായിരിക്കും അതു്. ആ ഒരു ലേഖനത്തിന്റെ
ആവശ്യത്തിനുമാത്രം, ആ ഒരു ലേഖനത്തിൽ മാത്രം ചേർക്കാനുള്ള ലൈസൻസ് ആയിരിക്കും
അതിനുണ്ടാവുക. അതേ ചിത്രം കോപ്പിയടിച്ച് മറ്റൊരിടത്തു് ഉപയോഗിക്കുന്നതു്
നിയമവിരുദ്ധമായിരിക്കും!<br />
ഇതുപോലെ, പ്രശസ്തവ്യക്തികളുടെ ചെറിയ
ഫോട്ടോകൾ, (അല്ലെങ്കിൽ രേഖാചിത്രങ്ങൾ) , ന്യൂസ് പേപ്പർ കട്ടിങ്ങുകൾ,
കമ്പനികളുടെ ലോഗോകൾ തുടങ്ങിയവയെല്ലാം ന്യായോപയോഗത്തിന്റെ പരിധിയിൽ വരാം.<br />
2. പകർപ്പവകാശങ്ങൾ നിലനിൽക്കുന്നവയുടെ ഫോട്ടോകളുടെ പകർപ്പവകാശം:
വാസ്തുശില്പപരമോ സാങ്കേതികമോ ആയ പകർപ്പവകാശങ്ങളുള്ള കെട്ടിടങ്ങളുടേയും
നിർമ്മിതികളുടേയും കരകൗശലവസ്തുക്കളുടേയും ശിൽപ്പങ്ങളുടേയും മറ്റും
ഫോട്ടോകൾ. <br />
പാവം ഗ്രാമീണസ്ത്രീകൾ തെരുവോരത്തു് വിൽക്കാൻ
വെച്ചിരിക്കുന്ന ജിംക്കിക്കമ്മലുകൾക്കും കളിമൺപാവകൾക്കും പിറന്നാൾ
പാർട്ടിയിൽ മുറിക്കുന്ന കേക്കിനുപോലും കലാപരമായ ബൗദ്ധികാവകാശങ്ങൾ ഉണ്ടു്.
യൂറോപ്പിലും മറ്റും അവയൊക്കെ ഗൗരവമായ കാര്യങ്ങളാണു താനും. നമ്മളൊക്കെ
ഇനിയും അതൊക്കെ പഠിച്ചുവരുന്നേയുള്ളൂ എന്നു മാത്രം!<br />
3. സ്വകാര്യത:
സെലബ്രിറ്റികളായ മഞ്ജു വാര്യരുടേയും മോഹൻ ലാലിന്റെയുമൊക്കെ പൊതുവേദിയിൽ
നിൽക്കുന്ന ഫോട്ടോ എടുത്തു് നമുക്കു് പബ്ലിഷ് ചെയ്യാമോ? മിക്കപ്പോഴും ആവാം.
എന്നാൽ അവർക്കു് ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ഒരു ആംഗിളിലോ അവസരത്തിലോ സന്ദർഭത്തിലോ
ആണെങ്കിൽ അവർക്കു് നിയമപരമായി പരാതിപ്പെടാം. മുൻകൂട്ടി വാങ്ങിവെച്ചിട്ടുള്ള
പ്രത്യേകമായ സ്വകാര്യതാ-അനുവാദത്തിന്റെ തെളിവുകൾ കാണിക്കേണ്ടി വരും!
അത്രയൊന്നും സെലബ്രിറ്റിയല്ലാത്ത ഒരു സുന്ദരിക്കൊച്ചിന്റെ, ബസ്സിലോ കവലയിലോ
മറ്റോ വെച്ചെടുത്ത ഒരു ഫോട്ടോയാണെങ്കിലോ? നാട്ടിലെ നിയമങ്ങൾ കൃത്യമായി
പറയുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, മറ്റുതരം ലൈസൻസുകളെയൊക്കെ ആ നിയമങ്ങൾ ഓവർ റൂൾ ചെയ്യും.<br />
4. അതാതു രാജ്യങ്ങളിലെ നിയമങ്ങൾക്കു വിരുദ്ധമായ ചിത്രങ്ങൾ:<br />
ഉദാ: ഇന്ത്യയിലെ റെയ്ൽവേ സ്റ്റേഷനുകൾ, അണക്കെട്ടുകൾ, ആശുപത്രികളുടെ
ഉൾഭാഗങ്ങൾ, സർക്കാർ ഓഫീസുകൾ, കോടതികൾ തുടങ്ങിയവയുടേയും ഭൂനിരപ്പിന്റെ
വിമാനത്തിൽനിന്നുമുള്ള വീക്ഷണത്തിലേയും ചിത്രങ്ങൾ ഇപ്പോഴും
നീയമവിരുദ്ധമാണു്! പ്രാചീനകാലത്തു് ഉണാക്കിവെച്ച അത്തരം നിയമങ്ങളിൽ പലതും
ഇപ്പോൾ സാങ്കേതികമായി അപഹാസ്യമാണെങ്കിൽപ്പോലും, നിയമമല്ലേ? അതിനു കണ്ണും
മൂക്കുമില്ല. കല്പന കല്ലേപ്പിളർക്കും!<br />
<br /> വിക്കിപീഡിയയിൽ
മാത്രമല്ല, ഫേസ്ബുക്കിലും ബ്ലോഗുകളിലും യു-ട്യൂബിലും മറ്റുതരം ഇന്റർനെറ്റ്
വെബ് സൈറ്റുകളിലും വാട്ട്സ്ആപ്പിലും എല്ലാം സമാനമായ
പുനരുപയോഗനിബന്ധനകളുണ്ടു്. ഒരു സ്ക്രീൻഷോട്ട് എടുത്തു് പോസ്റ്റ്
ചെയ്യുന്നതുപോലും ശരിക്കും നിയമാനുസാരിയായ പ്രവൃത്തിയല്ല.<br />
എന്നാൽ,
ഫേസ്ബുക്കിലും മറ്റും ഷെയർ ചെയ്യുന്നതു ശരിയല്ലേ? അതെ. പക്ഷേ ഷെയർ
ചെയ്യുന്നതും കോപ്പി പേസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതും തമ്മിൽ വ്യത്യാസമുണ്ടു്. ഒരാൾ
പോസ്റ്റു ചെയ്ത ലേഖനം ഷെയർ ചെയ്യുമ്പോൾ ഒപ്പം തന്നെ അതിന്റെ മൂലാധാരമായ
ലിങ്ക് ലഭ്യമാക്കുകയാണു ചെയ്യുന്നതു്. പിന്നീട് മൂലരചയിതാവ് അയാളുടെ
പോസ്റ്റിൽ എന്തെങ്കിലും തിരുത്തുകൾ വരുത്തുകയോ പോസ്റ്റു തന്നെ നീക്കം
ചെയ്യുകയോ ചെയ്താൽ ഷെയർ ചെയ്തയിടത്തും ആ മാറ്റം പ്രതിഫലിക്കും. അതേ സമയം,
ഒറിജിനൽ ടെക്സ്റ്റോ ചിത്രമോ കോപ്പി ചെയ്തു് പകർത്തി വെച്ചാൽ അതു്
മൂലകൃതിയുമായി ബന്ധമില്ലാത്ത ഒരു ‘dead copy' ആയിരിക്കും. അതു്
രചനാമോഷണമായി കണക്കാക്കാം.<br />
ക്രിയേറ്റീവ് കോമൺസ്<br /> =================<br />
ഓരോ ലേഖനങ്ങൾക്കും പോസ്റ്റുകൾക്കും ഒപ്പം ഇത്തരം നിയമങ്ങളും വ്യവസ്ഥകളും
ചേർത്തുവെക്കുന്നതു് അനാവശ്യമായ ദുർവ്യയമല്ലേ? അതിനാൽ, പൊതുവേ ഒരേപോലെയുള്ള
പകർപ്പവകാശനിബന്ധനകളെയെല്ലാം ഒരുമിച്ചുചേർത്തു് ഒരു പൊതുരൂപമാക്കി,
അവയെല്ലാം സശ്രദ്ധവും സൂക്ഷ്മവുമായ വാക്കുകളും വാചകങ്ങളുമുപയോഗിച്ച്
എഴുതിയുണ്ടാക്കിയ പൊതു-നിയമാനുവാദരേഖകൾ അഥവാ സ്റ്റാൻഡേർഡ് ലൈസൻസുകളാക്കി
മാറ്റിയവയാണു് ബൗദ്ധിക പകർപ്പവകാശ(Intellectual Property Rights or IP
Rights) പ്രഖ്യാപനരേഖകൾ. <br />
അത്തരം രേഖകൾ സൃഷ്ടിക്കാനും
പരിപാലിക്കാനും വേണ്ടി രൂപം കൊണ്ട ഒരു സ്വതന്ത്രസംഘടനയാണു് ക്രിയേറ്റീവ്
കോമൺസ് (Creative Commons - CC). (CC കൂടാതെ, മറ്റു സംഘടനകളും സ്ഥാപനങ്ങളും
നിയമകൂടങ്ങളും ഇത്തരം ലൈസൻസു് രേഖകൾക്കു രൂപം കൊടുക്കാറുണ്ടു്). <br />
എല്ലാ കൃതികൾക്കും സാഹചര്യങ്ങൾക്കും ഒരേ കൂട്ടം വ്യവസ്ഥ ശരിയാവില്ല. അതിനാൽ
CC തന്നെ പല വിധത്തിലുമുള്ള ലൈസൻസുകൾക്കു രൂപം കൊടുത്തിട്ടുണ്ടു്.
അവയ്ക്കോരോന്നിനും കൃത്യമായ ഓരോ പേരും പതിപ്പുസംഖ്യയും (version)
കൊടുത്തിട്ടുണ്ടു്.<br />
CC-BY-SA (ക്രിയേറ്റീവ് കോമൺസ്-ആട്രിബ്യൂഷൻസ്-ഷെയർ എലൈൿ)<br />
ഇതിൽ ക്രിയേറ്റീവ് എന്നാൽ ബൗദ്ധികമായി സൃഷ്ടിപരമായ മൂല്യമുള്ളതു്
എന്നർത്ഥം. ഒരു തീവണ്ടി ഓടുന്ന ശബ്ദമോ ഒരു സർക്കാർ ഉത്തരവോ ഒരു കമ്പനിയുടെ
വാർഷികറിപ്പോർട്ടോ ക്രിയേറ്റീവ് അല്ല. പക്ഷേ ഒരാൾ പാടുന്നതും ഒരു കുട്ടി
വരയ്ക്കുന്നതും ഒരു പൂച്ചെണ്ടുപോലും സർഗ്ഗരചനകളാണു്.<br />
കോമൺസ് -
പൊതുജനത്തിനു് - ലോകമെങ്ങുമുള്ള ജനസാമാന്യത്തിനു്- ഉപയോഗിക്കാവുന്നതു്. ഒരു
കമ്പനിയുടെ സ്വന്തം ആവശ്യത്തിനുവേണ്ടിയുണ്ടാക്കുന്ന പരസ്യങ്ങൾ, ഇന്റേർണൽ
മെമ്മോകൾ, പ്രചരണസാമഗ്രികൾ, ഒരു രാജ്യത്തിന്റെ പതാക, ദേശീയഗാനം ഇവയൊന്നും
ജനസാമാന്യത്തിന്റെ അവകാശമല്ല.<br />
BY - ആട്രിബ്യൂഷൻ (കടപ്പാടിന്റെ മൂലാധാരം - സ്രോതസ്സ് വ്യക്തമായി കാണിക്കൽ) <br /> എവിടെനിന്നാണോ ഒരു ലേഖനത്തിന്റെ അപ്പാടെയുള്ള ഉള്ളടക്കമോ കാമ്പോ ലഭിച്ചതെന്നുള്ള വ്യക്തമായ സൂചന കാണിച്ചിരിക്കണം.<br />
ഇന്റർനെറ്റിലാണെങ്കിൽ, ഒരു URL (മൂല ലിങ്ക്) ഉണ്ടായാൽ ഈ നിബന്ധന
അനുസരിച്ചു എന്നു പൊതുവേ കണക്കാക്കാം. ഒരു പുസ്തകമാണു
പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നതെങ്കിൽ അതിന്റെ അകത്തെ രണ്ടാമത്തെയോ നാലാമത്തെയോ
താളിലോ (Verso:Colophone) ഒരു അദ്ധ്യായത്തിന്റെ / ലേഖനത്തിന്റെ
അടിക്കുറിപ്പായോ പുറംചട്ടയിലോ അല്ലെങ്കിൽ യോജിച്ച മറ്റെവിടെയെങ്കിലുമോ
ഇക്കാര്യം പരാമർശിച്ചിരിക്കണം.<br />
SA <br /> ഷെയർ: സൗജന്യമായി
പങ്കുവെക്കാം എന്ന പ്രാഥമിക അനുവാദം. പ്രത്യേകം സൂചിപ്പിച്ചിട്ടില്ലെങ്കിൽ,
ഇങ്ങനെ പങ്കുവെക്കുന്നതു് വാണിജ്യപരമായ ലാഭത്തിനു വേണ്ടിയോ (Commercial)
അല്ലാതെയോ ആവാം. NC എന്നാണു കാണുന്നതെങ്കിൽ Non-Commercial. പങ്കുവെച്ചതു്
ലാഭോദ്ദേശ്യത്തോടെ വിൽക്കുകയോ വിതരണം ചെയ്യുകയോ പാടില്ല.<br />
ചിലപ്പോൾ
ND (No Derivatives) എന്നും കാണാം. പങ്കുവെക്കുന്നതു് ഒരു
നേർപ്പകർപ്പായിരിക്കണം. അല്ലാതെ, അതിൽ കൂട്ടിക്കുറച്ചിലുകളോ (derivations)
കൂട്ടിക്കുഴക്കലുകളോ (re-mixing) പാടില്ല എന്നർത്ഥം. <br />
ഉദാഹരണത്തിനു് ഒരു കവിതയിലെ ഏതാനും വാക്കുകൾ എടുത്തുമാറ്റി സ്വന്തം
പാരഡിയുണ്ടാക്കിക്കൂടാ. സ്ക്രീൻ ഷോട്ട് എടുത്തു് ICU ചെളിപ്പോസ്റ്റ്
ഉണ്ടാക്കിക്കൂടാ. ഫോട്ടോഷോപ്പ് ചെയ്തു് തല മാറ്റി ഒട്ടിച്ചുകൂടാ. സുഡാപ്പി
വിഡ്ഢിത്തപ്പോസ്റ്റ് എടുത്തു് അന്തംകമ്മി ഗീബെൽസിയൻ പോസ്റ്റോ സംഘി
ആഭാസപ്പോസ്റ്റോ ആക്കിക്കൂടാ. വീഡിയോയിൽ നിന്നും കട്ട് ചെയ്തു് ഫോട്ടോയും
ഫോട്ടോകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്തു് വീഡിയോയും അരുതു്. കല്യാണവീഡിയോയിൽ
സിനിമാപ്പാട്ട് ചേർക്കാവുന്നതല്ല. ഷോർട്ട് ഫിലിമിൽ ബാൿഗ്രൗണ്ട്
മ്യൂസിക്കായി വെസ്റ്റേൺ ടോപ്-ഹിറ്റ് പറ്റില്ല. ആരാന്റെയും പെയിന്റിങ്ങിന്റെ
ഫോട്ടോയ്ക്കൊപ്പം സെൽഫിയെടുക്കരുതു്. <br /> അവയെല്ലാം ഡെറിവേറ്റീവ് സൃഷ്ടികളാണു്. <br />
Alike: ഇതേ വ്യവസ്ഥകൾ പങ്കുവെച്ച പകർപ്പുകൾക്കും ബാധകമാണു്. അതായതു് പങ്കുവെക്കുമ്പോൾ ഇതേ ലൈസൻസ് അവയിലും കാണിച്ചിരിക്കണം.<br />
ഫേസ്ബുക്കിലും വാട്ട്സ്ആപ്പിലുമൊക്കെ നാം ചെളിപ്പോസ്റ്റിട്ടും ഫോർവേഡ്
ചെയ്തും കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ ഇത്രയെങ്കിലുമൊക്കെ ഓർമ്മിച്ചുവെക്കുക.<br />
സോമേട്ടനെപ്പോലെ അമ്പതു ലക്ഷവും ഒരു കോടിയുമൊക്കെ ആരെങ്കിലും വന്നു
ചോദിക്കുമ്പോൾ എടുത്തുകൊടുക്കാൻ നമ്മുടെ അച്ഛനമ്മമാർ അങ്കമാലിയിലെ
പ്രധാനമന്ത്രിയൊന്നുമല്ലല്ലോ! അതുകൊണ്ടു്, പകർപ്പവകാശം പടർപ്പുതമാശയാവില്ല
എന്നു് പതുക്കെപ്പതുക്കെ ധരിച്ചുവശാവുക! <br />
ഈയൊരു പോസ്റ്റ് CC-BY-SA
ആണു്. പക്ഷേ അതിനർത്ഥം ഫേസ്ബുക്കിൽ ഞാനെഴുതുന്നതെല്ലാം ഇത്ര തന്നെ
സൗജന്യമാണെന്നല്ല. പ്രത്യേകിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിൽ, ഷെയർ ചെയ്യാൻ
മാത്രമാണു് ഇവിടെ അനുവാദമുള്ളതു്. അതും ഫേസ്ബുക്കും ഞാനും അനുവദിക്കുന്ന
പോസ്റ്റുകളിൽ മാത്രം. (ഫേസ്ബുക്കിൽ പബ്ലിൿ ആയി പോസ്റ്റ് ചെയ്യുന്നതു്
പൊതുവേ മുന്നേ ചോദിക്കാതെ ഷെയർ ചെയ്യാം.അതു പറ്റില്ലെങ്കിൽ ഷെയർ ബട്ടൺ
ദൃശ്യമാവില്ല).<br />
Viswaprabha 2018 CC-BY-SA 3.0<br /><br /><div class="" data-block="true" data-editor="ebo1n" data-offset-key="3tu3i-0-0">
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="3tu3i-0-0">
<span data-offset-key="3tu3i-0-0"></span></div>
</div>
<div class="_1mf _1mj" data-offset-key="9m0h1-0-0">
<span data-offset-key="9m0h1-0-0"><span data-text="true">(<a href="https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10156974956693135">https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10156974956693135</a>)</span></span></div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-43165321221093177522017-06-16T17:18:00.004+05:302017-06-16T17:18:49.295+05:30We are trying even more...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_2wc">
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #b4a7d6;">[കാലം
ചെല്ലുംതോറും രക്തത്തിലെ പഞ്ചസാരയുടെ സ്വീകാര്യമായ അളവു്
കുറച്ചുകുറച്ചുകൊണ്ടുവരുന്നതു്, ഡോക്ടർമാരെല്ലാം കൂടി നടത്തുന്ന ഒരു
അന്താരാഷ്ട്രഗൂഡതന്ത്രത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്നു് ചില ഡാം സ്റ്റുപ്പിഡ്
ഇഡിയറ്റുകൾ പ്രചരണം നടത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു...]</span></div>
<br />
എന്റെയൊക്കെ
കുട്ടിക്കാലത്തു് പിങ്കു നിറമുള്ള ഒരു പൊടി വെള്ളത്തിൽ കലക്കിയതാണു് എല്ലാ
രോഗങ്ങൾക്കും ലഭിക്കുന്ന സർവ്വരോഗസംഹാരി. സർക്കാർ വക ഡിസ്പെൻസറിയിൽ ഒരു
കുപ്പിയും കൊണ്ടുപോയാൽ അതു് സൗജന്യമായി ലഭിക്കും.<br /><br />
പനി, തലവേദന, വയറുവേദന തുടങ്ങി രക്താർബ്ബുദത്തിനുവരെ അതു മതി.<br />
അഥവാ അർബ്ബുദം ബാധിച്ചിരിക്കുന്നതു് ശരീരത്തിനു പുറത്താണെങ്കിൽ,
അല്ലെങ്കിൽ കാറപകടത്തിൽ തല കഴുത്തിൽനിന്നു് വേർപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണെങ്കിൽ,
ജെൻഷ്യൻ വയലറ്റ്. വേണമെങ്കിൽ കുറച്ചു് ടിങ്ചർ അയോഡിനും.
തീപ്പൊള്ളലാണെങ്കിലും അതു മതി.<br />
ഡോക്ടറും ഹാപ്പി. രോഗിയും ഹാപ്പി.<br />
ഇപ്പഴൊക്കെ എന്തു ചികിത്സ? എന്തു മരുന്നു്! എത്ര വലിയ അസുഖമുണ്ടെങ്കിലും
ഒരു കുഞ്ഞുപൊതിയിൽ കണ്ണിൽ പെടാൻ പോലും വലിപ്പമില്ലാത്ത നാലോ അഞ്ചോ ഗുളികകൾ!
ച്ഛായ്!<br />
<br />
വെറും നാല്പതുവർഷത്തിനുള്ളിൽ എത്ര വലിയ മാറ്റമാണു് നമ്മുടെ
ആരോഗ്യപദ്ധതികളിൽ സംഭവിച്ചതെന്നറിയണമെങ്കിൽ ആ പഴയ കാലത്തിലും
ജീവിച്ചിരുന്നിരിക്കണം. രോഗികൾക്കും അപകടങ്ങൾക്കിരയായവർക്കും ആകെ ലഭ്യമായ
രക്ഷാമാർഗ്ഗങ്ങൾ എത്ര പ്രാകൃതമായിരുന്നു എന്നു് ഇന്നു ചിന്തിക്കാൻ
പോലുമാവില്ല.<br />
<br />
ഇക്കാലത്തു്, ഏറ്റവും ലാഭത്തിൽ കൊള്ളചെയ്യാൻ വേണ്ടി
ആരെങ്കിലുമൊക്കെക്കൂടി ഷുഗർ ലെവൽ കൂടെക്കൂടെ താഴേക്കു സെറ്റ് ചെയ്തു് ശരീരം
പ്രോഗ്രാം ചെയ്തുവെയ്ക്കുന്നൊന്നുമില്ല. ജീവിതത്തിന്റെ ഗുണമേന്മയും
ദൈർഘ്യവും കൂടുന്നതിനനുസരിച്ചു്, കൂടുതൽ ശോഭനവും സുഖസ്ഥായിയുമായ ഭാവി
പ്രതീക്ഷിക്കുമ്പോൾ നമ്മുടെ പല 'റീഡിങ്ങു'കളും പുതുക്കിയെന്നു വരും. ഒരു
കാലത്തു് സാധാ ഹവായ് ചെരുപ്പുപോലും ഉപയോഗിക്കാതിരുന്ന നമ്മൾക്കിപ്പോൾ
ബാറ്റയുടെ ഷൂസെങ്കിലും നിർബന്ധമായതുപോലെത്തന്നെ.<br />
<br />
തിമിരം,
അസ്ഥിക്ഷയം, ശ്വാസഭംഗം, പ്രമേഹം, അർബ്ബുദം, ഹൃദയസ്തംഭനം, മസ്തിഷ്കാഘാതം,
മഹോദരം, അൾഷിമേഴ്'സ് തുടങ്ങിയ രോഗങ്ങളൊക്കെ ഒരാളൊഴിയാതെ എല്ലാർക്കും
നിശ്ചയമായും വരും. ഭാഗ്യവും ആരോഗ്യവുമുള്ള ഒരാൾക്കു് അങ്ങനെയൊക്കെ വരാൻ
പത്തിരുനൂറു വർഷം വരെ ജീവിച്ചിരിക്കേണ്ടിവന്നേക്കാം. പക്ഷേ അതിനുമുമ്പേ
അയാൾ കാറിടിച്ചോ ഇടിമിന്നലേറ്റോ മരിച്ചിരിക്കും. It is only a matter of
how long you live before one or other part of your body complex stops
functioning in its wonderful and meticulous normal way.<br />
മുമ്പൊക്കെ, ഏതാണു രോഗമെന്നുപോലും നാം തിരിച്ചറിയാറില്ല. ഡിസ്പെൻസറിയിലെ
മരുന്നു് സർവ്വരോഗസംഹാരിയായിരുന്നതു് ആ ഗതികേടുകൊണ്ടാണു്. മൂത്ത അർബ്ബുദം
വന്നാലും, 'വയറ്റിലൊരു മുഴ വന്നു പഴുത്തു നീരുകെട്ടി. അയാൾ അങ്ങനെ
കാഞ്ഞുപോയി' എന്ന ഒരൊറ്റ വാചക പോസ്റ്റ്-മോർട്ടം ഡയഗ്നോസിസിൽ മിക്കപ്പോഴും
ഓരോ കഥയും കഴിയും. 50 വയസ്സായ വൃദ്ധൻ മരിച്ചുപോയി എന്നു സ്വ.ലേ.കൾ
പത്രവാർത്തയെഴുതും. വയസ്സു 35 കഴിഞ്ഞാൽ നിങ്ങൾ ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം
മദ്ധ്യവയസ്കനെങ്കിലുമാവും. <br />
<br />
കിഡ്നിയോ ഹാർട്ടോ ബ്രെയിനോ ഒക്കെ
ഒറിജിനൽ പീസുതന്നെ നന്നായി വർക്കു ചെയ്യുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അതുതന്നെയാണു്
എപ്പോഴും നല്ലതു്. അങ്ങനെ വർക്കു ചെയ്യാൻ ഇട വരട്ടെ എന്ന ഉദ്ദേശത്തിലാണു്
ഷുഗറും പ്രഷറും കൊളസ്റ്ററോളും ഒക്കെ ഇത്രത്തോളം മതിയെന്നു് ഭിഷഗ്വരന്മാർ
പറഞ്ഞുതരാൻ ശ്രമിക്കുന്നതു്.<br />
<br />
ഇനി, ഇതൊക്കെ ചെയ്താലും, ദൗർഭാഗ്യവശാൽ, അവയ്ക്കും കേടു സംഭവിക്കാം. വഴിയിൽ വെച്ചു് പഞ്ചർ ആയിപ്പോകുന്ന ടയർ പോലെ.<br />
<br />
അപ്പോൾ രണ്ടു് ഓപ്ഷനുണ്ടു്. മറ്റൊരാൾക്കു് ആവശ്യമില്ലാത്തതോ
അത്യാവശ്യമില്ലാത്തതോ ആയ സ്റ്റെപ്പിനി ടയർ ഉണ്ടെങ്കിൽ, അയാൾ അതു കടം തരാൻ
തയ്യാറാണെങ്കിൽ, യാത്ര കുറേക്കൂടി നീട്ടാം. അല്ലെങ്കിൽ യാത്ര
അവിടെവെച്ചുനിർത്താം.<br />
സ്വന്തം ജീവനു് ഒരു ആൾട്ടർനേറ്റീവ് ഓപ്ഷൻ ഒരിക്കലുമില്ല. ഒന്നുകിൽ നിങ്ങൾക്കു് ജീവിക്കാം.<br />
<br />
അല്ലെങ്കിൽ?<br />
അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നുമില്ല. ഈ ലോകം തന്നെയില്ല. ജീവിയെസംബന്ധിച്ചു്, ജീവന്റെ
അവസാനം ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ അവസാനം തന്നെയാണു്. ഒരു
വയ്ക്കോൽത്തുരുമ്പിലെങ്കിലും ഞാന്നുവലിച്ചുപിടിച്ചുനിന്നു് ഒരു
നിമിഷമെങ്കിലും കൂടുതൽ ജീവിക്കാമെന്നു് പ്രത്യാശിച്ചുകൊണ്ടാണു് പുഴുക്കൾ
പോലും അവയുടെ സനാതനസമരം ചെയ്യുന്നതു്. താൻ ചത്തു മീൻ പിടിച്ചാൽ ഒരു
തത്ത്വശാസ്ത്രവും തങ്ങളെ സഹായിക്കാനുണ്ടാവില്ല എന്നു് അവയ്ക്കുപോലും
അറിയാം.<br />
ഒരു കാലത്തു് സ്വന്തം ടയറിലെ കാറ്റുപോയാൽ അവിടെവെച്ചു്
യാത്ര നിർത്തിക്കോളണം എന്ന ഒരൊറ്റ ഓപ്ഷനേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഇന്നു് മറ്റു
പോംവഴികൾ കൂടി ലഭ്യമാണു്. ചുരുങ്ങിയ പക്ഷം, അടുത്ത ഓട്ടോറിക്ഷാ സ്റ്റാൻഡ്
വരെയെങ്കിലും ഓടിയെത്താം. അത്രത്തോളം, നാം മോഡേൺ മെഡിസിനും (വേണമെങ്കിൽ
ദൈവത്തിനും) നന്ദി പറയുക.<br />
<br />
വൈദ്യശാസ്ത്രലോകവും ഔഷധലോകവും
പരിപൂർണ്ണസുന്ദരമാണെന്നും നിഷ്കളങ്കമാണെന്നും അർത്ഥമാക്കുന്നില്ല.
മറ്റെല്ലാ രംഗത്തിലുമെന്നപോലെ, കൊള്ളലാഭത്തിനോടുള്ള ഭ്രമം, പിടിപ്പുകേടു്,
അശ്രദ്ധ, പിഴയ്ക്കുന്ന കൈക്രിയകളും അനുമാനങ്ങളും ഒക്കെ അവിടെയും ഇഷ്ടം
പോലെയുണ്ടു്. പക്ഷേ, അതു് പുതിയ ചികിത്സാരീതികളെ അവമതിക്കാനുള്ള
ഒഴികഴിവുകളല്ല.<br />
തെറ്റായി രോഗനിർണ്ണയം നടക്കുന്നതും അണുബാധ മൂലം
മരിക്കുന്നതും പ്രിസ്ക്രിപ്ഷൻ പിഴച്ചുപോകുന്നതും ഒന്നും ശാസ്ത്രത്തിന്റെ
കുറ്റമല്ല. അതു പ്രയോഗിക്കുന്നവരുടെ അറിവുകേടോ അശ്രദ്ധയോ, പ്രയോഗത്തിൽ
വരുത്തേണ്ട ഭരണസംവിധാനങ്ങളുടെ ഉത്തരവാദിത്തമില്ലായ്മയോ മൂലമാണു്. യുദ്ധം
ചെയ്യേണ്ടതു് നാമൊക്കെ സ്വതേ ശീലമാക്കിവെച്ചിരിക്കുന്ന ആ
'കൊയപ്പല്യാ'സംസ്കാരത്തിനോടാണു്. അല്ലാതെ, സ്റ്റെപ്പിനി ടയർ നൽകാൻ
തയ്യാറാവുന്ന സുഹൃത്തിനോടല്ല.<br />
<br />
ആത്യന്തികമായി, ജീവൻ ജീവനോടും മനുഷ്യൻ മനുഷ്യനോടും എല്ലാക്കാലത്തും പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ലളിതമായ വാചകം ഇതാണു്:<br />
"We are trying..<br /> We hope we will accomplish..<br /> We are trying even more..<br /> And we will continue trying until we accomplish or perish completely".<br /></div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-55591913398255083302017-06-16T16:34:00.001+05:302017-06-16T16:36:16.391+05:30കോഴിക്കക്കൂസയിലെ ടെലിവിഷൻ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ഭാവി എത്ര കണ്ടു് അതിശയപ്പെടുത്തുന്നതാവുമെന്നു് ഒരിക്കലും മുൻകൂട്ടിപ്പറയാൻ പറ്റില്ല.<br />
പൊതുവേ നാമൊക്കെ ദുരന്താശങ്കകളാണു് ഭൂമിയെപ്പറ്റി
പങ്കുവെക്കാറുള്ളതെങ്കിലും എനിക്കു തോന്നുന്നതു് നമ്മുടേതിനേക്കാൾ ഭാസുരമായ
ഒരു ലോകം തന്നെയാണു് ഇനിയുമിനിയും രൂപപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതെന്നു
തന്നെയാണു്.<br />
<br />
<br />
<br />
മൊബൈൽ ഫോണിന്റെ അവതാരമാണു് ഒരു ഉദാഹരണം.<br />
<br />
20 കൊല്ലം മുമ്പ് നമ്മുടെ നാട്ടിൽ ഇങ്ങനെയൊരു ലോകം പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നോ?<br />
<br />
1993ൽ ഒരു ദിവസം ഗർവ്വിഷ്ഠനായ ഒരു അറബി എന്റെ ഓഫീസിലെ ഒരു തഞ്ചാവൂർക്കാരൻ
ചായ്ബോയിയെ ചീത്ത പറഞ്ഞു. മേശപ്പുറത്തുവെച്ചിരുന്ന, ശവപ്പെട്ടിയുടെ
വലിപ്പമുള്ള മൊബൈൽ ഫോണിൽ ആ പാവം കൗതുകം കൊണ്ടു് ഒന്നു
തൊട്ടുനോക്കിയതായിരുന്നു. അയിനാണു്.<br />
<br />
എനിക്കും വല്ലാതെ ദേഷ്യവും
സങ്കടവും വന്നു. പാടില്ലാത്ത ഒരു ധിക്കാരത്തോടെ, ആ അറബിയോടു ഞാൻ പറഞ്ഞു,
"പത്തേ പത്തുകൊല്ലത്തിനുള്ളിൽ, ഈ പയ്യൻ ഇതിനേക്കാൾ മിടുക്കും റേഞ്ചുമുള്ള
ഒരു കാർ ഫോൺ (അന്നു് കാർ ഫോൺ എന്നാണു വിളിച്ചിരുന്നതു്) അവന്റെ
പോക്കറ്റിലിട്ടുകൊണ്ടു നടക്കും. നിങ്ങളുടെ കയ്യിലിരിക്കുന്ന ആ സിഗരറ്റ്
ലൈറ്ററിന്റെ അത്ര പോലും വില വേണ്ടിവരില്ല അതിനു്!"<br />
എന്റെ ശാപം ഫലിക്കാൻ അഞ്ചുകൊല്ലം പോലും വേണ്ടി വന്നില്ല!<br />
<br />
അഞ്ചിൽ പഠിക്കുന്ന കാലത്തു് ഏതോ ക്വിസ് പരീക്ഷയിൽ സമ്മാനം കിട്ടിയ ഒരു
ഇംഗ്ലീഷ് സചിത്ര-വർണ്ണപ്പുസ്തകം അന്നത്തെ അമേരിക്കൻ ആധുനികലോകം
ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന വീട്ടുപകരണങ്ങളേയും വാഹനങ്ങളേയും പറ്റിയായിരുന്നു.
അതിലാണു് ടെലിവിഷൻ എന്ന മാന്ത്രികപ്പെട്ടിയുടെ ഒരു ചിത്രം ആദ്യമായി
കാണുന്നതു്.<br />
<br />
ഏതാനും മാസങ്ങൾക്കുള്ളിൽ തൃശ്ശൂർ നെഹ്രു പാർക്കിൽ
വെച്ച് ഒരു യഥാർത്ഥ വിദൂരചിത്രദർശിനി കാണാൻ ഭാഗ്യമുണ്ടായി. ATS-6 എന്ന
നാസയുടെ പരീക്ഷണ ഉപഗ്രഹത്തിന്റെ സഹായത്തോടെ ദൂരദർശൻ തുടങ്ങിവെച്ച Satellite
Instructional Television Experiment SITE (1975-76) എന്ന പദ്ധതിയുടെ
ഭാഗമായി തൃശ്ശൂക്കാർക്കു ലഭിച്ച സമ്മാനമായിരുന്നു ആ ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ്
അത്ഭുതപ്പെട്ടി.<br />
<br />
അതു കണ്ടതോടെ പൂർണ്ണബോദ്ധ്യം വന്ന ഞാൻ,
വേലിക്കപ്പുറം പോയ തുണിപ്പന്തു് ഉമ്പാപ്പുവും ചന്ദ്രുട്ടിയും
പെറുക്കിക്കൊണ്ടുവരുന്ന കൊച്ചിട നേരത്തു് ടീമിലെ കൂട്ടുകാരോടു സൊറ
പറയുമ്പോൾ, ഇങ്ങനെയൊരു സാധനമുണ്ടെന്നും അതിൽ സിനിമ കാണാൻ പറ്റുമെന്നും
പറഞ്ഞു. കുട്ടിക്കുറുമ്പുചങ്ങാതിമാരായിരുന്ന സത്യനും (<a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100006759421336&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/sathiaseelan.varadiyattilsreedharan?fref=mentions">Sathiaseelan Varadiyattil</a>)
മുകുന്ദനും ഭരതനും ഉണ്ണിക്കുട്ടനും രമേശനും ചീരാത്തനുമൊക്കെ അന്നു
കളിയാക്കിച്ചിരിച്ചതിനു് കണക്കില്ല. അവരുടെ ഇടയിൽ, നാഗരികതയുടെ അവസാനത്തെ
വാക്കായ 'ശ്ശൂർ' പട്ടണത്തിന്റെ ടെൿനോളജി അംബാസ്സഡറായിരുന്നു മാസത്തിൽ
രണ്ടുതവണയെങ്കിലും തൃശ്ശൂരങ്ങാടി കാണാൻ യോഗമുള്ള ഞാൻ.<br />
<br />
എനിക്കു ക്രോധം ഇരച്ചുവന്നു.<br />
<br />
"സത്യമായും ഞാൻ വലുതാവുമ്പോൾ വലിയ പണക്കാരനായി അത്തരം ഒരു ടീവി എന്റെ
കക്കൂസിൽ തന്നെ ഫിറ്റ് ചെയ്യും!" എന്നു ഞാൻ അവരോടു ദൃഢപ്രതിജ്ഞ ചെയ്തു.<br />
<br />
കുറച്ചുവർഷം മുമ്പുവരെ, അവധിക്കു വരുന്ന എന്നോടു് എല്ലാ പ്രാവശ്യവും
അവരിലൊരുവൻ കളിയാക്കിച്ചോദിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു, കക്കൂസിൽ ടീവി
വാങ്ങിവെക്കുന്നില്ലേ?"<br />
<br />
തൊടിയുടെ അങ്ങാപ്പുറത്തു് രണ്ടടി വീതിയിൽ
മൂന്നടി ആഴത്തിൽ നാലടി നീളത്തിൽ കുഴിവെട്ടി മുകളിലൊരു ജോഡി
മുളന്തണ്ടുമിട്ടു് മൂന്നേമുക്കാൽ ദിക്കും ഓലമടലിട്ടു മറച്ച
'കോഴി'ക്കക്കൂസകൾ അക്കാലമായപ്പോഴേക്കും നാടുവിട്ടുപോയിരുന്നു.<br />
<br />
എങ്കിലും,<br />
കടലിനക്കരെയുള്ള വീട്ടിൽ, സ്വന്തമായി ലക്ഷണമൊത്ത ഒരു ഹോം തിയ്യറ്റർ
നെറ്റ്വർക്ക് തന്നെ ഒരുക്കിവെച്ചിട്ടുള്ള ഞാൻ വെറുതെ പുഞ്ചിരിക്കുക
മാത്രം ചെയ്തുകൊണ്ടുമിരുന്നു. അത്തരം പരിപാടികളെക്കുറിച്ചൊക്കെ അവനെ എങ്ങനെ
പറഞ്ഞുമനസ്സിലാക്കാനാണു്!<br />
<br />
ഈയിടെ സ്മാർട്ട്ഫോണിൽ യൂട്യൂബിലോ വാട്ട്സ്ആപ്പിലോ സിനിമ കണ്ടുകൊണ്ടിരുന്ന അവനോടു ഞാൻ ചോദിച്ചു:<br />
"നിനക്കെപ്പൊഴും ഇതു കാണലെന്ന്യാ പരിപാടി"?<br />
"ങ്ഹും. എന്തേ?"<br />
"ടോയ്ലറ്റിലിരിക്കുമ്പോഴും?"<br />
"ചിലപ്പൊഴൊക്കെ"<br />
വിജയാഹ്ലാദത്തോടെ ഞാൻ പറഞ്ഞു: "ആഹാ! ഓർമ്മയുണ്ടോ ഈ മുഖം? ഇപ്പോൾ നീ തന്നെ
കക്കൂസിലിരുന്നു ടീവി കാണാൻ തുടങ്ങി, അല്ലേ? ഞാനാണെങ്കിൽ ഇപ്പോൾ ടീവിയും
സിനിമയും കാണാറേ ഇല്ല. അത്ര കണ്ടു മടുത്തു കഴിഞ്ഞു"<br />
<br />
<br />
76-ൽ സ്വരാജ്
റൗണ്ടിലെ സൗത്ത് ഇന്ത്യൻ ബാങ്കിൽ ഒരു ക്ലർക്കിന്റെ മേശപ്പുറത്താണു്
ആദ്യമായി, മനുഷ്യരെപ്പോലെ ബുദ്ധിയുള്ള, കണക്കുകൂട്ടുന്ന ഒരു മിഷ്യൻ
കാൽക്കുലേറ്റർ കണ്ടതു്. തിളങ്ങുന്ന പച്ചക്കഷ്ണങ്ങളിൽ മിന്നിക്കൊണ്ടിരുന്ന
അതിന്റെ മുഖത്തോളം തന്നെ എനിക്കതിന്റെ പതുപതുത്ത മേനിയിലെ ബട്ടൻകട്ടകളേയും
ഇഷ്ടമായി.<br />
<br />
അച്ഛനുമായി എന്തോ ലോണിന്റെ കാര്യത്തെപ്പറ്റി ഗൗരവമായി
സംസാരിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ആ മീശക്കാരനോടു് ധൈര്യമവലംബിച്ചു ചോദിച്ചു:"ഇതൊന്നു
ഞെക്കിനോക്കട്ടെ?"<br />
വളരെ ലാഘവത്തോടെ അദ്ദേഹം പുഞ്ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട്
വാത്സല്യപൂർവ്വം അതു തൊട്ടുനോക്കാൻ തന്നു. ഞാൻ അതിൽ എന്റെ ആദ്യത്തെ കണക്കും
ചെയ്തു: ആദ്യം ഒന്നു്. പിന്നെ പ്ലസ് എന്ന ചിഹ്നം. അതുകഴിഞ്ഞ് രണ്ടു്.
എന്നിട്ട് സമം എന്ന ബട്ടൺ.<br />
അപ്പൊഴുണ്ടെടാ, പച്ചമുഖത്തു തെളിഞ്ഞുവരുന്നു, "മൂന്നു്!"<br />
<br />
അന്നു തീരുമാനിച്ചു, ഈ ലോകത്തു് ഇനി കാര്യങ്ങളൊക്കെ മാറാൻ പോവുകയാണു്. എന്റെ ഭാവിയും ജോലിയും ജീവിതവും ഇനി ഇതിനോടൊപ്പം.<br />
<br />
എഞ്ചിനീയറിങ്ങ് കോളേജിൽ വിവിധയിനം കാൽക്കുലേറ്ററുകളുടെ ചാകരയായിരുന്നു.
പ്രസാദിന്റെ കയ്യിൽ LCD ഡിസ്പ്ലേ ഉള്ള ചെറുതൊരെണ്ണം: Casio FX-115. വിൽസൺ
ഫ്രാൻസീസിന്റെ കൈയിലേതു് FX-120. <a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100001615720049&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/msalihudeen?fref=mentions">Sali Km</a>ന്റെ കാൽക്കു ഷാർപ്പ് EL-506 ആയിരുന്നുവെന്നു തോന്നുന്നു. ക്ലാസ്സിലെ ഏറ്റവും ചെറുതു്. <a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=1616203160&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/sebi.paul1?fref=mentions">Sebi Paul</a>
ആണു് അത്ഭുതപ്പെടുത്തിക്കളഞ്ഞതു്. അവന്റെ FX-700Pയിൽ ഫോർമുലകൾ വരെ
സ്റ്റോർ ചെയ്തുവെക്കാം! എന്റേതാവട്ടെ ഒരു സാദാ Fx-82. എങ്കിലും നാട്ടിലെ
സ്റ്റാൻഡാർഡ് സ്കൂട്ടർ ആയ ലാംബ്രട്ട പോലെ, വീട്ടിലെ സ്റ്റാൻഡാർഡ് സോപ്പായ
'ലൈബോയി' പോലെ, വലിയ അഹങ്കാരമൊന്നുമില്ലെങ്കിലും സ്വന്തം ജോലി മര്യാദയ്ക്കു
ചെയ്യുന്നവൻ.<br />
<br />
പിന്നീട് അന്ത്യസെമസ്റ്ററുകളിലൊന്നിൽ, സുമ (<a class="profileLink" data-hovercard-prefer-more-content-show="1" data-hovercard="/ajax/hovercard/user.php?id=100001096857996&extragetparams=%7B%22fref%22%3A%22mentions%22%7D" href="https://www.facebook.com/nvsuma?fref=mentions">Suma Mukundan</a>)
എന്റെ ഓട്ടോഗ്രാഫിൽ എഴുതി: "എന്നു് എവിടെ ഒരു കാൽക്കുലേറ്റർ കാണുമ്പോഴും
ഞാൻ വിശ്വത്തിനെ ഓർത്തോളാം". ഇപ്പൊഴും അവൾ കാൽക്കുലേറ്ററുകൾ പതിവായി
കാണാറുണ്ടോ എന്നറിയില്ല. അതുകൊണ്ടാവാം, ഒരു പക്ഷേ, ഇപ്പോളവളെന്നെ
ഓർക്കാറുമുണ്ടാവാറില്ല. <span class="_47e3 _5mfr" title="smile emoticon"><img alt="" class="img" height="16" role="presentation" src="https://www.facebook.com/images/emoji.php/v9/f4c/1/16/1f642.png" width="16" /><span class="_7oe">:)</span></span><br />
<br />
ഈയിടെ, ഞാനും കാൽക്കുലേറ്ററുകൾ അപൂർവ്വമായാണു കാണുന്നതു്.
എനിക്കുചെയ്യേണ്ട കണക്കുകൾ മിക്കപ്പോഴും ഏതോ ക്ലൗഡ് സർവ്വറിലെ ഗൂഗിൾ
സ്പ്രെഡ് ഷീറ്റിലിരുന്നു് സ്വയം ചെയ്തുതീരപ്പെടുകയാണിന്നു്.<br />
<br />
ഒന്നോർത്താൽ, എക്കാലവും കമ്പ്യൂട്ടറിനേക്കാൾ പ്രേമമുണ്ടായിരുന്നതു്
റേഡിയോയോടായിരുന്നു. പക്ഷേ, അതേപ്പറ്റി വേറെത്തന്നെ ഒരു
നീണ്ടകഥയെഴുതാനുണ്ടു്. അതു പിന്നെയാവാം.<br />
ഇനിയും വരാൻ പോകുന്ന
ഭാവിസങ്കേതങ്ങളെക്കുറിച്ചു് ഞാനിപ്പോഴും സ്വപ്നങ്ങൾ കാണാറുണ്ടു്.
അവയെക്കുറിച്ചു കേട്ട് ആളുകൾ ഇപ്പോഴും പരിഹസിക്കാറുമുണ്ടു്. അതിൽ 'ബം
ആന്റിന'മുതൽ ദേശീയ 'കേബിൾ കാർ നെറ്റ്വർക്കു് വരെ ഉൾപ്പെടും. തൃശ്ശൂർ
നിന്നു കയറിയാൽ പെറുവിലോ സിഡ്നിയിലോ ചെന്നിറങ്ങാവുന്ന തീവണ്ടി മുതൽ
വെറുമൊരു മൊബൈൽഫോട്ടോ വഴി ഒരു താളിയോലയുടെ പന ഏതു നാട്ടിൽ ഏതുകൊല്ലം ഉണ്ടായ
ഏതു ജനുസ്സിന്റെ എത്രാമത്തെ തലമുറയാണെന്നുവരെ അറിയാവുന്ന റേഡിയോ
ഇമ്മ്യൂണോഫ്ലൂറസെൻസ് മൊളിക്യുലർ എക്സ്പ്രെഷൻ മൈക്രോസ്കോപ്പി-
പ്രോസസ്സിങ്ങ്, ഇവാലുവേഷൻ & റിവ്യൂ (RIMEMPER) വരെ ആ സ്വപ്നങ്ങളിൽ
തെളിഞ്ഞുമായാറുണ്ടു്. പ്രോട്ടീൻ കമ്പ്യൂട്ടിങ്ങ്, അരിഫാക്ടറി ഒക്കെ വേറെ!
<br />
ഇനി വരാൻ പോകുന്ന പത്തുവർഷത്തിനുള്ളിൽ തന്നെ ടെൿനോളജിയുടെ
ലോകത്തു് എന്തൊക്കെ സംഭവിക്കും എന്നു നമുക്കു് ഇപ്പോൾ കാര്യമായൊന്നും
സ്വപ്നം കാണാനാവില്ല. ലോകം അത്ര കണ്ടു് പരസ്പരം തുറന്നുകഴിഞ്ഞു.
ഇവിടെയിപ്പോൾ ജനിച്ചുവളർന്നുവരുന്ന ഓരോ തലച്ചോറുകളും ഐഡിയകളുടെ ഓരോ പവർ
ഹൗസുകളാണു്. അതോരോന്നും പരസ്പരം കൊണ്ടും കൊടുത്തും പടർന്നുകയറുന്നതിന്റെ
വരുമാനക്കണക്കെടുക്കേണ്ടതു് ഇനി, സങ്കലനപ്പട്ടിക കൊണ്ടല്ല ഗുണകോഷ്ഠം
കൊണ്ടാണു്. <br />
<br />
<b>പൊതുവേ നാമൊക്കെ ദുരന്താശങ്കകളാണു് ഭൂമിയെപ്പറ്റി
പങ്കുവെക്കാറുള്ളതെങ്കിലും എനിക്കു തോന്നുന്നതു് നമ്മുടേതിനേക്കാൾ ഭാസുരമായ
ഒരു ലോകം തന്നെയാണു് ഇനിയുമിനിയും രൂപപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതെന്നു
തന്നെയാണു്. ഇവിടെ ഉദിച്ചസ്തമിച്ചുപോയ പഴങ്കാലത്തലമുറകളെ മുൻവിധികളില്ലാതെ
തിരിഞ്ഞുനോക്കുമ്പോഴും, അങ്ങനെത്തന്നെയായിരുന്നു താനും.</b><br />
<br />
<b>അനുനിമിഷം
ചടുലമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ആ സംസാരനർത്തനത്തിനൊപ്പം താളം തെറ്റാതെ
ചുവടുവെക്കാനുള്ള കഴിവു നമുക്കെപ്പോഴുമുണ്ടായിരിക്കണമെന്നു മാത്രം. <br /><br />(<a href="https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10154913075853135" target="_blank">ഫേസ്ബുക്ക് ജൂൺ2, 2016</a>)</b></div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-41054417177362083262017-06-16T14:58:00.000+05:302017-06-16T16:37:26.707+05:30പറ്റുപുസ്തകം<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="_5pbx userContent" data-ft="{"tn":"K"}" id="js_6m">
കഥ എഴുതാറില്ല. ഭ്രാന്തുപിടിച്ച എന്റെ എഴുത്തിൽ അതിനും മാത്രം കഥയുണ്ടെന്നു തോന്നാറുമില്ല.<br />
ഫേസ്ബുക്കിലെ ഒരു കൂട്ടത്തിൽ, ഇടയ്ക്കൊരിടത്തു് സന്ദർഭവശാൽ ഇട്ട ഒരു
കമന്റ് പതിവുപോലെ നീണ്ടുപരന്നു. അതു കഴിഞ്ഞു് മഴക്കാലം രണ്ടെങ്കിലും
മാറിപ്പോയെങ്കിലും ഇപ്പോഴും ചിലർ ആ കുറിപ്പ് വെളുപ്പാക്കണമെന്നു് വാശി
പിടിക്കുന്നു.<br />
<br />
എങ്കിൽ അതിവിടെയാട്ടെ എന്നു വിചാരിച്ചു. വെളുക്കാൻ തേച്ചതു പാണ്ടെങ്കിലുമായിക്കോട്ടെ.<br />
കഥയല്ല; ജീവിതം തന്നെയായിരുന്നു....<br />
<br />
**** **** ****<br />
<br />
എന്റെ ദിവസപ്പറ്റായിരുന്നു 35 പൈസ. ഇപ്പഴത്ത്യൊക്കെ ആൾക്കാരടെ ഭാഷേല് ഡെയ്ലി ക്വോട്ട.<br />
<br />
ആദ്യമാദ്യമൊക്കെ, അഞ്ചിലും ആറിലും ഒക്കെ പഠിക്കുമ്പോ, അച്ഛനെ
പെട്ടിക്കടയിൽ എന്തെങ്കിലും സഹായിച്ചാൽ, അല്ലെങ്കിൽ സ്കൂളിൽ വല്ല നല്ല
കാര്യോം സംഭവിപ്പിച്ചാൽ, അതു കിട്ടും.<br />
<br />
മാധവൻ നായരുടെ
ചായക്ലബ്ബീന്നു് ഒരു ഉണ്ട (ബോണ്ട), ഒരു പാലുംവെള്ളം - ഇതാണു 35 പൈസയ്ക്കു
കിട്ടുക. (ചൂടുവെള്ളം 5 പൈസ, പാൽ 5 പൈസ, പഞ്ചസാര 5 പൈസ, ചായ/കാപ്പി 5 പൈസ -
ഇതാണു് മാധവൻനായരുടെ വിലകളുടെ അനാറ്റമി. ഉദാ: പാലും പഞ്ചസാരയുമില്ലാത്ത
ചായ / കാപ്പി - 10 പൈസ, പാൽ + പഞ്ചസാര + വെള്ളം =15 പൈസ...)<br />
<br />
അച്ഛന്റെ ആത്മസുഹൃത്തായിരുന്നു മാധവൻ നായർ. അപ്പുറത്തും ഇപ്പുറത്തുമുള്ള
പീടികക്കാർ. എന്നെ അവിടെ അയച്ചിരുന്നതു് പാലുംവെള്ളം
കുടിപ്പിക്കാനായിരുന്നു എന്നു ഞാൻ കരുതി. പക്ഷേ, ചായക്ലബ്ബെന്ന
ആത്മവിദ്യാലയത്തിലെ അമൂല്യമായ ക്ലാസ്സുകളും ചർച്ചാപാഠങ്ങളും ഞാൻ
സ്വയമറിയാതെത്തന്നെ കേട്ടുപഠിച്ചോട്ടെ എന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ
ഉള്ളിലിരുപ്പെന്നു മനസ്സിലായതു് ഏറെ വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാണു്.<br />
<br />
ചായക്ലബ്ബിൽ ഞാൻ കയറിയാൽ, മാധവൻനായർ, വേറെ ആരെങ്കിലും തപ്പിപ്പിടിച്ചു
വായിച്ചുകൊണ്ടിരുന്ന ദിനപ്പത്രത്താളുകളൊക്കെ അവരുടെ കയ്യിൽ നിന്നും
തട്ടിപ്പറിച്ച് എനിക്കു തരും. ഏറ്റവും ഒടുവിലത്തെ ഇരുട്ടുമൂലയിൽ എന്റെ
സ്ഥിരം ഇടത്തുചെന്നിരുന്നു ഞാൻ മൗനമായി വായന തുടങ്ങും. ആദ്യത്തെ പേജിലെ
ആദ്യത്തെ അക്ഷരം മുതൽ (എക്സ്പ്രസ്സ് ദിനപ്പത്രം) അവസാനത്തെ പേജിലെ അവസാനവരി
(Printed at Sreekrishna Press, Thrissur) വരെ ആർത്തിയോടെ
വായിച്ചുതീർക്കും. അപ്പോഴേക്കും ചൂടുള്ള പാലുംവെള്ളവും പെരുപെരുത്തു
കറുമുറുത്തുരുണ്ട, ഇടയ്ക്കു വറുത്തുചുവന്ന നാളികേരക്കൊത്തുകളുള്ള, ബോണ്ടയും
അലിഞ്ഞിറങ്ങിയിട്ടുണ്ടാവും.<br />
<br />
വായന ഏതാണ്ടു മുഴുവനാവുമ്പോഴേക്കും,
മാധവൻ നായരും സ്ഥലത്തെ ദിവ്യന്മാരായ രാഷ്ട്രീയസാമൂഹ്യനിരീക്ഷകരും ചുറ്റും
കൂടിയിട്ടുണ്ടാവും. അന്നത്തെ ന്യൂസ് ഹവർ തുടങ്ങുന്നു. വിശകലനവിദഗ്ദൻ
ആണെന്റെ റോൾ.<br />
<br />
"ഇരുപതിനപരിപാടി നമുക്കു വല്ല ഗുണവും ചെയ്യുമോ?", "ഈ
കോഫെപോസ" ഇംഗ്ലീഷ് വാക്കാണോ?" "ബ്രഷ്ണേവ് ചന്ദ്രനിൽ പോണില്യാന്നു
തീരുമാനിച്ചൂലേ? അതെന്താ സോവിയറ്റ് യൂണിയൻ അപ്പോ അമേരിക്കേടെ അത്ര
പോര,ല്ലേ?, ശ്രീധരാ, ങ്ങടെ നാട്ടുകാര്ക്കു് വീരവാദം അടിക്കാനേ അറിയൂ.
ആങ്കുട്ട്യോള് ആര്യഭട്ട വിട്ടതു കണ്ടില്യേ?" ഇങ്ങനെയൊക്കെയാവും ചർച്ച.
അവരെസംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഞാൻ എന്തോ ഒരു തരം സഞ്ചാരവായനശാലയായിരുന്നു....<br />
അപ്പൊഴേക്കും ഒരുമണിക്കൂറോളം കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവും...<br />
<br />
കാലം മാറി വന്നു. അടിയന്തിരാവസ്ഥ പിൻവലിച്ചു. പ്രധാനമന്ത്രി എന്നതും
ഇന്ദിരാഗാന്ധി എന്നതും ഒരേ ആളുടെ പേരിന്റെ രണ്ടു കഷ്ണങ്ങളല്ലെന്നു്
ആകാശവാണിയിലെ വാർത്തവായനക്കാർ പയ്യെപ്പയ്യെ പറഞ്ഞുശീലിച്ചുവന്നു. വാർത്തയിൽ
20-ഇനപരിപാടികൾക്കും ഇടുക്കിഡാമിനും പകരം രാജനും പുലിക്കോടനും ജിമ്മി
കാർട്ടറും കയറിവന്നു.<br />
എന്റെ പഠിപ്പു് പട്ടണത്തിലെ ഇമ്മിണി ബല്യ സ്കൂളിലേക്കു മാറി.<br />
അപ്പോഴും പകുതിമയക്കത്തിലാണ്ടുപോവുന്ന ഉച്ചതിരിഞ്ഞ ക്ലാസ്സ്
പിരീയഡുകൾക്കിടയിലൂടെ മാധവൻനായരുടെ ഉണ്ടയുടെ മണവും പാലും വെള്ളത്തിന്റെ
മധുരവും എന്നെ നോക്കി കൊതിപിടിപ്പിച്ചു കണ്ണിറുക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു....<br />
<br />
ബസ്സുകൂലി വകയിൽ കാലത്തു നാല്പതുപൈസ. (20 അങ്ങോട്ടും 20 ഇങ്ങോട്ടും).
ചെമ്പൂക്കാവിലിറങ്ങി അരക്കിലോമീറ്റർ നടന്നാൽ 15 മതി. 5 പൈസ ലാഭം. അതിനു്
ഉച്ചയ്ക്കു് ഒരു ഐസ് ഫ്രൂട്ട് തരമാക്കാം.<br />
ഉണ്ട,പാലുംവെള്ളം വകയിൽ വൈകീട്ട് 35 പൈസ....<br />
<br />
പിന്നെയും കാലം മാറി. ഒരു ദിവസം ചായക്കടയിൽ ഒരു ബോർഡു പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.
"അടുക്കളച്ചെലവുകൂടിയതിനാൽ ഈ വരുന്ന കുംഭം 1ആം തീയതി മുതൽ വിലകൾ മാറ്റി
നിശ്ചയിച്ചിരിക്കുന്നു. എല്ലാരും സഹകരിക്കണം"<br />
<br />
ചൂടുവെള്ളത്തിന്റെ
വിലയാണു് കൂടിയതു്. ആദ്യത്തെ 5 പൈസയിൽ നിന്നു് അതു് 10ഉം പിന്നെയും
കുറേക്കാലം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ 15ഉം ആയി കൂടി. ബോണ്ടയ്ക്കും കൂടി 5ഉം പത്തും പൈസ
വെച്ച്. ബ്രൂ കോഫി 35ൽ നിന്നു് ഒറ്റയടിക്കു് 75 ആയി ഉയർന്നതായിരുന്നു
എല്ലാവരേയും വിസ്മയിപ്പിച്ചതു്. <br />
<br />
"അതെന്താ മാധ്വൻ നായരേ, അതിനെ മാത്രം
ഇങ്ങനെ ദ്രോഹിച്ചതു്?" എന്നായിരുന്നു പലരുടേയും ക്വസ്റ്റീൻ.<br />
<br />
ശ്രീധരൻ മാത്രം
സമാധാനിച്ചു:" ബ്രൂ കോഫി ബൂർഷ്വാകൾ കുടിക്കുന്നതാണു്. അസ്സലായി
മാധ്വൻനായരേ" അയാൾ പറഞ്ഞു.<br />
<br />
മാധവൻനായരുടെ കടയിൽ ഒരു ചെറിയ കുപ്പി
ബ്രൂകോഫിയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ബ്രൂ കോഫി തന്നെ വേണംന്നു് നിർബന്ധം
പിടിച്ചു വരുന്നവർ കൊല്ലത്തിൽ നാലോ അഞ്ചോ. ഉറപ്പായും ബ്രൂ കോഫി
ലഭിച്ചിരുന്ന ഒരാളേ ഓർമ്മയിലുള്ളൂ. സ്കൂൾ ഇൻസ്പെക്ടർ. രാഘവൻ സാർ
ഇൻസ്പെക്ഷനു വന്നപ്പോൾ രണ്ടു കൊല്ലവും എന്നെയായിരുന്നു ബ്രൂ കാഫി വാങ്ങാൻ
പറഞ്ഞുവിട്ടതു്.<br />
<br />
ശ്രീധരന്റെ ഊഹം തെറ്റിയിരുന്നില്ല. ആ ഭാഗത്തൊക്കെ
ഒരു ബൂർഷ്വാ ആയി ചൂണ്ടിക്കാണിക്കാൻ പറ്റിയ ഒരാൾ സ്കൂൾ ഇൻസ്പേട്ട്റ് മാത്രമേ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.<br />
<br />
ഗ്രാമത്തിലെ അത്ഭുതബാലനായ, എന്റെ അച്ചന്റെ
മ്വോൻ ആയ, എനിക്കു മാത്രമൊരു രഹസ്യ ഇളവു്: എനിക്കുള്ള പാലുംവെള്ളത്തിനും
ഉണ്ടക്കും അതേ പഴയ വില തന്നെ.<br />
<br />
മീശ മുളച്ചുതുടങ്ങിയിരുന്നു.
ബുദ്ധിജീവികളുടെ കുട്ടിസംഘത്തിന്റെ കൂടെ കൂട്ടംകൂടി തെരുപ്രങ്ങി നടപ്പും
തുടങ്ങിയിരുന്നു. പോളണ്ടിലെ ലേ വലേസയോട് സോളിഡാരിറ്റി പ്രഖ്യാപിച്ചുകൊണ്ട്
പലപ്പോഴും നടന്നുകയറിയിരുന്നതു് മാധവൻ നായരുടെ കടയിലേക്കായിരുന്നു.<br />
<br />
ബാക്കിയെല്ലാർക്കും ചായ, കടി. എനിക്കെന്റെ പാലുംവെള്ളവും ഉണ്ടയും.<br />
<br />
അച്ഛന്റെ അടുത്തുചെന്നു് റൊക്കം ക്യാഷായി വെറും മുപ്പത്തഞ്ചു പൈസയ്ക്കു കൈനീട്ടാൻ നാണവും തുടങ്ങിയിരുന്നു.<br />
<br />
മകനെ നന്നായി മനസ്സിലാക്കിയിരുന്ന അച്ഛൻ ഒരുപായം ചെയ്തു: അദ്ദേഹം
മാധവൻനായരോടു പറഞ്ഞുവെച്ചു. ഇനി തൊട്ട് ചെക്കൻ വന്നു കഴിക്കുന്ന പറ്റൊക്കെ
മാധവൻ എഴുതിവെച്ചോളൂ. കുറേക്കാലം കഴിയുമ്പോൾ, പഠിച്ചുവലുതായി ജോലിയൊക്കെ
കിട്ടുമ്പോൾ അവൻ തന്നെ അതൊക്കെ തിരിച്ചുതരട്ടെ. എന്തേ?<br />
<br />
ഒരു
വിസമ്മതവുമില്ലാത്ത മാധവന്നായർക്കു് അച്ഛൻ സമ്മാനമായി ഒന്നു കൂടി നൽകി.
എന്റെ കണക്കെഴുതാൻ വേണ്ടി മാത്രം ഒരു കാലി ലെഡ്ജർ ബുക്ക്!<br />
<br />
പിന്നൊരു
പത്തുകൊല്ലത്തോളം ആ ലെഡ്ജർ ബുക്ക് എഴുതപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു. പക്ഷേ, 35
പൈസയ്ക്കു പകരം, കൂടെയുള്ള ബുദ്ധിജീവിപ്പട്ടിണിവർഗ്ഗത്തിന്റെ ചർച്ചാചെലവുകൾ
കൂടി പലപ്പോഴും അവയ്ക്കിടയിൽ വരികൾ നിറച്ചു....<br />
<br />
മാധവൻനായർ നിശ്ശബ്ദമായി കണക്കുകൾ എഴുതി വെച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു...<br />
<br />
ബല്യ എഞ്ചിനീയറൊക്കെയായിത്തീർന്നു ചെക്കൻ. മേപ്പാടം ബാലൻ പൂരപ്പിരിവിനു
പോവുമ്പോൾ സ്ഥിരമായി ചെയ്യുന്ന ഒരു കാര്യമുണ്ട്: മാധവൻനായരുടെ കയ്യിൽ
നിന്നും ഒരു ഒരുരൂപാ തുട്ട് 'കയ്യട്ടം' വാങ്ങിക്കും. അതുമായി ചെന്നാൽ
പിരിവു് കുശാലാകുമത്രേ!<br />
<br />
വെടിപ്പടക്കവും ബോംബും ചീറിക്കളിക്കുന്ന
പഞ്ചാബിലേക്കാണു് ചെക്കനെഞ്ചിനീയറുടെ ഉത്തരായണം. ബസ്സു കയറുന്നതിനു മുമ്പ്
മാധവൻനായരുടെ കടയിൽ കയറി. "ഒരു പാലുംവെള്ളം, ഒരു ഉണ്ട, പിന്നെ, ഒരു രൂപയും
വേണം...."<br />
ഒരു നല്ല നാടു വിട്ടുപോവുകയായിരുന്നു. പിന്നൊരിക്കലും
പൂഴാൻ പറ്റാത്ത ഒരു കുതിർമണ്ണിൽനിന്നു് ഒരു തൃത്താച്ചെടി ആരൊക്കെയോ
കടപുഴക്കി അകലെ മരുപ്പറമ്പുകളിലേക്കു് വലിച്ചെറിയുകയായിരുന്നു...<br />
<br />
മാധവന്നായരുടെ കയ്യട്ടം ഒട്ടും മോശമായില്ല. നാടായ നാടും ലോകമായ ലോകമൊക്കെയും ചുറ്റിക്കറങ്ങി പിരിവെടുത്തു. ഒട്ടും മോശായില്യാ.<br />
<br />
കൃത്യം ഒന്നരവർഷമെടുത്തു അവധിയ്ക്കു തിരിച്ചു നാട്ടിൽ വരാൻ. വൈകീട്ട്
കവലയിലേക്കിറങ്ങി ആദ്യം കയറിയതു് മാധ്വൻനായരുടെ ചായക്ലബ്ബിലേക്കായിരുന്നു.<br />
<br />
"ഒരു പാലുംവെള്ളം, ഒരുണ്ട.."<br />
<br />
മാധവൻ നായർക്കു വയസ്സായിത്തുടങ്ങിയ പോലെ. ഇപ്പോളും പാലുംവെള്ളം
ചോദിക്കുന്നതു് ഒരു പക്ഷേ പരിഹാസമായിട്ടാവുമോ എന്നൊരു ഭാവമുണ്ടോ അങ്ങേരുടെ
കണ്ണിൽ? പണ്ടത്തെ പ്രസാദമധുരമായ പുഞ്ചിരി എന്തേ ഇല്ലാത്തൂ?<br />
<br />
പാലുംവെള്ളം ആർത്തിയോടെ കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോൾ ഞാൻ പറഞ്ഞു:'എന്റെ പറ്റുപുസ്തകം ഒന്നു നോക്കിപ്പറയ്വോ?'<br />
മാധവൻ നായരുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു."തന്റച്ഛൻ ശരിയ്ക്കും ഒരു
ഭയങ്കരനാണുട്ടോ. എത്ര കാലം മുമ്പേ അയാൾ ഇതൊക്കെ മുൻകൂട്ടി കണ്ടിരിക്ക്ണു!"<br />
<br />
മാധവൻനായർക്കു കഷ്ടകാലമായിരുന്നു. അതുവരെ ഒപ്പമുണ്ടായിരുന്ന നേരനിയൻ
വാസുന്നായർ തൊട്ടപ്പുറത്തു വേറെ "ഹോട്ടൽ & ടീ സ്റ്റാൾ" തുടങ്ങി.
ചില്ലും ബോർഡുമൊക്കെയുള്ള ഒരു ടെറസ്സ് വണ്ടർ!<br />
<br />
ആളുകൾ തീരെക്കുറഞ്ഞു. പത്രം വായിക്കാൻ വരെ ആരും ഇപ്പോൾ വരാറില്ല.<br />
കുടുംബം? പണ്ടേ അകലെ അയ്യന്തോൾ എവിടെയോ ആയിരുന്നു. സ്നേഹമില്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല,
എങ്കിലും ഹോട്ടൽ തിരക്കൊഴിഞ്ഞു വീട്ടിൽ പോകുന്നതു വല്ലപ്പോഴുമായിരുന്നു.
ആകെ ഒരു ചെക്കനുണ്ടായിരുന്നതു് നാടു വിട്ടുപോയി. മകൾ തീപ്പൊള്ളി മരിച്ചു.
ഭാര്യ കിടപ്പിൽ.<br />
മാധവൻ നായർ കരിയും എണ്ണയും പിടിച്ച അലമാരിയുടെ
മുകളറ്റത്തെവിടെയോ ഭദ്രമായി സൂക്ഷിച്ചിരുന്ന ഒരു വലിയ കണക്കുപുസ്തകം പതിയെ
വലിച്ചെടുത്തു. ഇനിയും കുറേ പേജുകൾ എഴുതാതെ ബാക്കിവന്ന ഒരു പഴയ
ലെഡ്ജർബുക്ക്.<br />
<br />
ഓരോ മാസത്തേയും അവസാനം മൊത്തം തുക കണക്കാക്കിയെഴുതി
അതെല്ലാം കൊല്ലക്കണക്കിൽ വേറൊരു പേജിൽ എഴുതിച്ചേർത്തു് അതും കൂട്ടി
ഒറ്റത്തുകയാക്കി ഭദ്രമായി എഴുതിവെച്ച ഒരു പറ്റുപുസ്തകം.<br />
വലിയ കുഴപ്പമില്ലാത്തൊരു തുകയുണ്ടായിരുന്നു അതിൽ. എഞ്ചിനീയർ ചെക്കനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം വെറും ഒരാഴ്ചത്തെ വട്ടച്ചെലവെന്നു പറയാം.<br />
പക്ഷേ, മാധവൻനായർക്കു് ഒരു ജന്മത്തിന്റെ ഗ്രാറ്റ്വിറ്റിയോ ഇൻഷുറൻസോ ബാങ്ക് ബാലൻസോ ഒക്കെയായിരുന്നു അതു്.<br />
<br />
കണക്കുകൾ തീർത്തു് ഞാൻ പടിയിറങ്ങി.<br />
ഒരു പൊക്കിൾക്കൊടി മുറിഞ്ഞുവീണു.<br />
ഒരു ഗ്രാമം അതിന്റെ പറ്റുപുസ്തകത്തിൽ നിന്നും എന്നെ എന്നെന്നേക്കുമായി പുറത്താക്കി.<br />
എന്നിട്ടോടിപ്പോയി.<br />
<br />
എന്നെന്നേയ്ക്കും എന്റെ മനസ്സിലും ഓർമ്മയിലും മാത്രമായി ഒളിച്ചിരിക്കാൻ, അതെന്റെ പടിയിറങ്ങിപ്പോയി....</div>
</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-58336925626636539162017-06-16T14:44:00.001+05:302017-06-16T16:39:18.658+05:30വായന(ാ)രതി<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
ഗ്രാമത്തിലൊരു വായനശാലയുണ്ടായിരുന്നു. അക്ഷരം കൂട്ടിവായിക്കാൻ പഠിച്ച്,
അക്ഷരമാണു ബ്രഹ്മമെന്നു തിരിച്ചറിഞ്ഞ നാൾ (രാധ കന്യാകുമാരി കാണാൻ പോയ
രണ്ടാം ക്ലാസ്സ് മലയാളം പാഠത്തിലാണു് ആ ബോധോദയം ഉണ്ടായതു് - ആ ഒരു ദിവസം
വരെ , അന്യഥാ ചവറ്റുകുട്ടയിൽ ചെന്നുവീഴുമായിരുന്ന ഒരു ഡിസ്ലെക്സിയൻ
പരമമന്ദബുദ്ധി ആയിരുന്നു.) മുതൽ ആ വായനശാലയുടെ അടുത്തു് പറ്റിക്കൂടി.
ഇച്ചെറുചെക്കന്റെ വായനക്കൊതി കണ്ടു് ഒരു കാരണവർ ഒരു ദിവസം അകത്തേക്കു
വിളിച്ചു. <br />
<br />
'അണ്ണാൻ കുഞ്ചുവും കീരൻ കുറുക്കനും' ആയിരുന്നു ആദ്യം
അദ്ദേഹം വിളിച്ചുതന്ന പുസ്തകം. രണ്ടുവര കയ്യെഴുത്തുപുസ്തകം പോലെ നീണ്ടൊരു
ഫോർമാറ്റിൽ വർണ്ണങ്ങളുടെ മായാപ്രപഞ്ചം. അതിൽ ആകെ ഒരു അണ്ണാനും ഒരു
കുറുക്കനും.<br />
<br />
'കുറുപ്പത്തെ മേനോൻ' എന്നായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരു്. വായനയുടെ, അറിവിന്റെ ആദ്യത്തെ തിരി കൊളുത്തിത്തന്നതു് അദ്ദേഹമായിരുന്നു.<br />
നാഷണൽ ബുക്ക് ട്രസ്റ്റിന്റെ 'നെഹ്രു ബാലപുസ്തകാലയ' പംക്തിയിൽ
പ്രസിദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട ഏതാനും ഡസൻ പുസ്തകങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു. അതിലെ
'ബാപ്പു', 'നമ്മുടെ പക്ഷികൾ', 'നമ്മുടെ തീവണ്ടികൾ' എന്നീ
പുസ്തകങ്ങളായിരുന്നു അടുത്തതു്. മൂന്നു മണിക്കൂറുകൊണ്ടു് അവ മൂന്നും
തിന്നുതീർത്തു.<br />
<br />
അങ്ങനെ തുടങ്ങിയ വായനയാത്രയിൽ അടുത്ത നാലഞ്ചുകൊല്ലം കൊണ്ടു് ആ വായനശാല മുഴുവൻ തിന്നുതീർത്തു.<br />
<br />
അതിൽ ആരൊക്കെയുണ്ടായിരുന്നു?<br />
പി. നരേന്ദ്രനാഥ്, സിസ്റ്റർ മേരി ബനീഞ്ജ, കേശവദേവ്, കാനം, മുട്ടത്തു
വർക്കി, വല്ലച്ചിറ മാധവൻ, കോട്ടയം പുഷ്പനാഥ്, ടി. എൻ. ഗോപിനാഥൻ നായർ,
ദുർഗാപ്രസാദ് ഖത്രി, കൈനിക്കര കുമാരപ്പിള്ള, ഉറൂബ്, മോപ്പസാങ്ങ്,
മോഹനചന്ദ്രൻ, പമ്മൻ, എം.പി. പോൾ, ചങ്ങമ്പുഴ, ടാഗോർ, തകഴി, ആൻഡേഴ്സൺ,
പൊറ്റേക്കാടു്, മേതിൽ രാധാകൃഷ്ണൻ, എഡ്ഗാർ അലൻ പോ, സി.വി. രാമൻ പിള്ള,
മിഖായേൽ ഷോളഖോവ്, യൂഗോ, കാര്യങ്ങൾ എത്ര സിമ്പിളാണെന്നു് വാട്സണെ
തിരിച്ചറിയിച്ചിരുന്ന ഒരു നിഷേധി, ഒരു നീർമാതളപ്പെണ്ണിന്റെ സ്വന്തം കഥ,
ദസ്തയോവ്സ്കി, ജോൺ ഗ്ലെൻ, ദുഷ്പ്രഭുപ്പുലയാടിയായ ഒരു വല്യച്ഛൻ,
ഹക്കിളിന്റേയും ടോമിന്റേയും തലതൊട്ടപ്പൻ, നീലകണ്ഠൻ പരമാര, കിറുക്കുപിടിച്ച
തിരക്കിൽനിന്നും ഓടിയകലുന്ന ഒരു ഹാർഡി, മരുഭൂമിയിലൂടെ നിധി തേടി അലയുന്ന
ഒരു റൈഡർ ഹഗാർഡ്, ആറാറുമാസം കാട്ടുജീവിയായി അലയുന്ന ഹംഫ്രി ഡേവിഡ് തോറാ,
വീഞ്ഞുകോപ്പയും പിടിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു ലെബനോണി, നിങ്ങൾ പേരു പറഞ്ഞോളൂ,
അവരൊക്കെ, ആ ലിസ്റ്റിലുണ്ടായിരുന്നു.<br />
തീരെ കുട്ടിക്കാലത്തു്,
ഹോർമോണുകൾ ദിനപര്യന്തങ്ങളായി പൂത്തുവിരിയാഞ്ഞൊരു കാലത്തു്,
പ്രേമലേഖനങ്ങളെക്കുറിച്ചു്, മാനവമഹാതതിയുടെ ഉദ്വേഗങ്ങളെക്കുറിച്ചു്,
ചോരയുടേയും നിലാവിന്റേയും നിറങ്ങളിലെ മാസ്മരികതകളെക്കുറിച്ചു്
അറിയേണ്ടതുപോലെ അറിയാതെ, ഒറ്റവരവിന്റെ മലവെള്ളപ്പാച്ചിലിൽ മട്ടും
മാലുമറിയാതെ, വായിച്ചുതള്ളിയ ഒരു കുട്ടിക്കാലത്തെക്കുറിച്ചാണിന്നെന്റെ
ഖിന്നത.<br />
<br />
മീശ മുളച്ചിരുന്നില്ല. അപ്പോഴേക്കും, വായിക്കാൻ ഇനിയൊരു
പുസ്തകവും ബാക്കിയില്ലാതെ ആ വായനശാലപ്പെണ്ണു് എന്നെ നോക്കി വിഷണ്ണയായി
നിന്നു.<br />
<br />
എന്നിട്ടെന്തുണ്ടായി? ഒരു നാൾ, ആ വായന മുഴുവൻ മരിച്ചുപോയി... !<br />
<br />
ഇന്നു് ഏതു പുസ്തകമാണു് എന്നെ ബാധയായിപ്പടർന്നതെന്നു് ആരെങ്കിലും
ചോദിക്കുമ്പോൾ, എനിക്കറിയുന്നില്ല ആരാരെ, ഏതേതിനെ ഒരു
പേരായിപ്പറയണമെന്നു്....<br />
<br />
(<a href="https://www.facebook.com/viswaprabha/posts/10155383106798135" target="_blank">ഫേസ്ബുക്ക് 24 ഒൿറ്റോബർ 2014</a>)</div>
Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-78607717265481228342010-03-22T04:48:00.001+05:302010-03-22T04:51:37.663+05:30കടിഞ്ഞൂലോർമ്മഇളകിയാടിയുയരുന്നൊരോർമ്മയുണ്ടു്.<br /><br />സടകുടഞ്ഞൊരു സിംഹത്തേപ്പോൽ വയറിനെ ഭൂമിയിൽനിന്നും വിടർത്തിമാറ്റി-<br />സ്വർഗ്ഗത്തോളം ഉയരത്തിലേക്കു് കൈകാലുകൾ ഊന്നിയുണർന്നെഴുന്നേറ്റയൊരോർമ്മയുണ്ടു്.<br /><br />ഗർഭഗൃഹങ്ങൾ താണ്ടി ഇറയവും കടന്നു് ചവിട്ടുപടിയിലേക്കു് , കുന്നിറങ്ങുന്ന ആനയെപ്പോലെ വേച്ചൊരു കൈ നീട്ടിയിഴഞ്ഞതോർമ്മയുണ്ടു്.<br />മുറ്റത്തൊരു കിണറെന്തേ അടപ്പില്ലാത്ത ചെപ്പുപോലെ മാനവും നോക്കി മലർന്നുകിടപ്പൂ എന്നു സാകൂതം നോക്കിയതോർമ്മയുണ്ടു്.<br />ആരോ പടികടന്നോടിവന്നതും അമ്മ വന്നു കോരിയെടുത്തതും ഓർമ്മയുണ്ട്.<br />അന്നാണെനിക്കെന്റെ പേരു് എന്റെ പേരാണെന്നു മനസ്സിലായതു്.<br />രണ്ടുകാലിലെഴുന്നേറ്റുനിന്നു് നാടുകാണാൻ പുറപ്പെട്ടുപോവേണ്ട, മാനം നോക്കി മലർന്നു നടക്കേണ്ട, അടപ്പില്ലാത്തൊരു ചെപ്പാണു ഞാനെന്നു മനസ്സിലായതു്.<br />പിന്നെ,<br />പഴുത്തു പാൽപ്പായസം പോലെയായ പപ്പായയുടെ മണമുള്ള ഒരോർമ്മ.<br />ഉണങ്ങിയൊടിഞ്ഞുതൂങ്ങുന്ന വാഴക്കൈ പോലെ തെളിഞ്ഞും മാഞ്ഞും ബോധക്കാറ്റിലാടുന്നൊരോർമ്മ.<br />കന്നിവരമ്പത്തെ ചെളിയിലാണ്ടുപോയ കുഞ്ഞുപാദങ്ങൾ പോലെ കുളുർന്നൊരോർമ്മ.<br />ഞാറ്റുപെണ്ണുങ്ങളുടെ പാട്ടൊലിപോലെ കാതുകളെ ഇക്കിളി പൂശുന്നൊരോർമ്മ.<br />തുലാക്കോളിൽ മൂടിക്കെട്ടി, വെള്ളെഴുത്തിൽ പാടകെട്ടി<br />നേർത്തുനേർത്തെരിഞ്ഞടങ്ങുന്നൊരു തിരി ഓർമ്മ....Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-85814625565248313832008-06-09T03:43:00.004+05:302009-03-21T01:24:40.728+05:30ബ്ലാക്ക് ! Web thugs, Black on you!<span style=""><br /><ul><li><span style="color: rgb(204, 0, 0);font-size:130%;" ><span style="font-size:180%;">Keral$.com, Listen!</span> </span><br /><span style="color: rgb(204, 0, 0);font-size:130%;" >We are linked, We are together, against your plagiaristic, malicious, vicious and barbaric designs! </span><br /><!-- <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-e39_u6ApLCdWe7dOK39ECzT7kg1h5LFND3eJwgpryZ8HMUWVCac9kSczfXbYXqRWOSR-g5OEUMeFHnPR9ssc_UEhfh4vd3Po1ApDu6TMQUtDnddEA7RF720Zusu5rl3bbha0/s1600-h/keral$.com.jpg"><img style="width: 480px; height: 289px;" alt="" src="http://malayalam2020.googlepages.com/kerals.com.jpg" border="0" /></a> ---><br /><br /><strong><span style="color: rgb(51, 255, 51);">Those who have blackened their blogs or expressed solidarity (in no particular order of precedence) :<br /></span></strong><br />1 <a href="http://peringodan.blogspot.com/2008/06/color-is-black.html">രാജ് നീട്ടിയത്ത് (Raj Neetiyath)</a><br />2 <a href="http://valippukal.blogspot.com/2008/06/black-week_08.html">വണ് സ്വാലോ (One Swallow)</a><br />3 <a href="http://vellezhuthth.blogspot.com/2008/06/blog-post_08.html">വെള്ളെഴുത്ത് (Vellezhuthth)</a><br />4 <a href="http://kodakarapuranam.sajeevedathadan.com/2008/06/black-week-against-black-world.html">വിശാലമനസ്ക്കന് (Visalamanaskan)</a><br />5 <a href="http://dalydavis.blogspot.com/">ചൂട്ടഴി (Choottazhi)</a><br />6 <a href="http://guptham.blogspot.com/">ഗുപ്തന് (guptham)</a><br />7 <a href="http://identhaa.blogspot.com/">ഇതെന്താ? (ithentha)</a><br />8 <a href="http://salinis.blogspot.com/2008/06/black-week-against-black-world.html">ശാലിനി (Salini)</a><br />9 <a href="http://kumarclicks.blogspot.com/">കുമാര് (Kumar)</a><br />10 <a href="http://anchalkaran.blogspot.com/2008/06/blog-post_8301.html">അഞ്ചല്ക്കാരന് (anchalkkaran)</a><br />11 <a href="http://najoos.blogspot.com/2008/06/black-week.html">നജൂസ് (Najoos)</a><br />12 <a href="http://nilavathekozhi.blogspot.com/2008/06/this-blog-is-black-protest-against.html">വക്കാരിമഷ്ട (Wakkarimashta)</a><br />13 <a href="http://itival.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ഇടിവാള് (Idival)</a><br />14 <a href="http://deshadanom.blogspot.com/2008/06/black-week-against-black-world.html">ബിന്ദു (Bindu)</a><br />15 <a href="http://pachalama.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">പച്ചാളം (Pachalam)</a><br />16 <a href="http://njaan.wordpress.com/2008/06/08/i-protest/">ഞാന് (Njan)</a><br />17 <a href="http://ladylazarusspage.blogspot.com/2008/06/protest.html">ശ്രീ (Sree)</a><br />18 <a href="http://udayipp.blogspot.com/2008/06/black-week-against-keralscom.html">സിജു (Siju)</a><br />19 <a href="http://beerankutty.blogspot.com/2008/06/blog-post_08.html">ബീരാങ്കുട്ടി (Beerankutti)</a><br />20 <a href="http://reshan.blogspot.com/2008/06/black-week.html">രേഷ്മ (Reshma)</a><br />21 <a href="http://moorthyblog.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">മൂര്ത്തി (Moorthy)</a><br />22 <a href="http://www.saaramgi.blogspot.com/">സാരംഗി (Saramgi)</a><br />23 <a href="http://absolutevoid.blogspot.com/">സെബിന് ജേക്കബ് (Sebin Jacob)</a><br />24 <a href="http://anandkurup.blogspot.com/2008/06/black-week-protest.html">ശ്രീവല്ലഭന് (Sreevallabhan)</a><br />25 <a href="http://thapal.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">അനംഗാരി (Anamgari)</a><br />26 <a href="http://sankuchitham.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">സങ്കുചിതന് (Sankuchithan)</a><br />27 <a href="http://cyberloakam.blogspot.com/2008/06/blog-post_08.html">യാരിദ് (Yarid)</a><br />28 <a href="http://naattukavala.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">സുന്ദരന് (Sundaran)</a><br />29 <a href="http://entechithrangal.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ദേവന് (Devan)</a><br />30 <a href="http://saptavarnangal.blogspot.com/2008/06/black-week-keralscom-protest.html">സപ്തവര്ണ്ണങ്ങള് (Sapthavarnangal)</a><br />31 <a href="http://nizhalkuth.blogspot.com/2008/06/blog-post_08.html">വേണു (Venu)</a><br />32 <a href="http://shijualex.blogspot.com/2008/06/i-protest.html">ഷിജു അലക്സ് (Shiju)</a><br />33 <a href="http://vava-vavachi.blogspot.com/2008/06/get-off-internet-ill-see-you-in-streets.html">വാവച്ചി (Vavachi)</a><br />34 <a href="http://rithubhedangal.blogspot.com/2008/06/black-week-to-protest-against-black.html">മയൂര (Mayoora)</a><br />35 <a href="http://kattempatom.blogspot.com/2008/06/protest-against-cyber-bullying.html">പുള്ളി (Pulli)</a><br />36 <a href="http://raappani.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">അനിലന് (Anilan)</a><br />37 <a href="http://kannuran.blogspot.com/2008/06/protest-against-keralscom.html">കണ്ണൂരാന് (Kannuran)</a><br />38 <a href="http://jeevitharekhakal.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ജി. മനു (G Manu)</a><br />39 <a href="http://randamidam.blogspot.com/2008/06/black-week.html">തമനു (Thamanu)</a><br />40 <a href="http://shefees.blogspot.com/2008/06/blog-post_09.html">ഷെഫി (Shefi)</a><br />41 <a href="http://patangngal.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">തറവാടി & വല്യമ്മായി (Tharavadi & Valyammayi)</a><br />42 <a href="http://varakal.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">സാക്ഷി (Sakshi)</a><br />43 <a href="http://www.tmziyad.com/2008/06/black-week.html">സിയ (Ziya)</a><br />44 <a href="http://kunjans.blogspot.com/2008/06/black-week.html">കുഞ്ഞന്സ് (Kunjans)</a><br />45 <a href="http://samkramanam.blogspot.com/">നസീര് (Nazeer)</a><br />46 <a href="http://cheedaappy.blogspot.com/2008/06/protest-against-plagiarism.html">ചീടാപ്പി (Cheedappi)</a><br />47 <a href="http://kuttamenon.blogspot.com/">കുട്ടന്മേനോന് (Kuttenmenon)</a><br />48 <a href="http://anonyantony.blogspot.com/2008/06/blog-post_09.html">അനോണി ആന്റണി (Anony Antony)</a><br />49 <a href="http://prasaanth.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">പ്രശാന്ത് കളത്തില് (Prasanth Kalathil)</a><br />50 <a href="http://chandrasekharannair.wordpress.com/2008/06/09/against-keralas-com/">കേരളഫാര്മര് (Keralafarmer)</a><br />51 <a href="http://lemondesign.blogspot.com/2008_06_01_archive.html">ദസ്തക്കിര് (Dasthakir)</a><br />52 <a href="http://kadavanadan.blogspot.com/">കിനാവ് (Kinav)</a><br />53 <a href="http://nishkalankanonline.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">നിഷ്ക്കളങ്കന് (Nishkalankan)</a><br />54 <a href="http://ashaadam.blogspot.com/2008/06/black-week.html">ആശ (Asha)</a><br />55 <a href="http://junkiegypsy.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ലതീഷ് മോഹന് (Latheesh Mohan)</a><br />56 <a href="http://raagavarnangal.blogspot.com/2008/06/joining-hands.html">പി.ആര്. (PR)</a><br />57 <a href="http://nilapaatu.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">സിദ്ധാര്ത്ഥന് (Sidarthan)</a><br />58 <a href="http://kaathoram.blogspot.com/2008/06/in-support-of-injippennu.html">ഭൂമിപുത്രി (Bhumiputhri)</a><br />59 <a href="http://kalavara.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">കല (Kala)</a><br />60 <a href="http://padayidam.blogspot.com/">അഗ്രജന് (Agrajan)</a><br />61 <a href="http://samasya-sharu.blogspot.com/2008/06/blog-post_09.html">ഷാരു (Sharu)</a><br />62 <a href="http://chintha.com/malayalam/blogroll.php">ചിന്ത(പോള്) (Chintha)</a><br />63 <a href="http://malayalam.usvishakh.net/blog/">ഉമേഷ് (Umesh)</a><br />64 <a href="http://cheruvaka.blogspot.com/2008/05/keralscom-theif-who-stalks-its-victims.html">സിബു (Cibu)</a><br />65 <a href="http://www.nandyala.org/mahanandi/archives/2008/06/09/supporting-inji-pennu/">ഇന്ദിര (Indira)</a><br />66 <a href="http://www.desipundit.com/2008/06/09/intimidation-for-content-theft/">ദേശി പണ്ഡിറ്റ് (DesiPundit)</a><br />67 <a href="http://idangal.blogspot.com/2008/06/black-week.html">താഹിര് അബ്ദു (Thahirabdhu)</a><br />68 <a href="http://foodtravails.blogspot.com/2008/06/blog-goondaism-support-inji-pennu.html">എം.എസ്. (MS)</a><br />69 <a href="http://viswaprabha.blogspot.com/2008/06/web-thugs-black-on-you.html">വിശ്വപ്രഭ (Viswam)</a><br />70 <a href="http://naadoodi1.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ബാജി ഓടംവേലി (Baji Odamveli)</a><br />71 <a href="http://en-ulagam.blogspot.com/2008/06/dealing-with-goons-we-are-there-with.html">രേവതി (Revathi)</a><br />72 <a href="http://hariyannan.blogspot.com/2008/06/black-week-against-keralscom.html">ഹരിയണ്ണന് (Hariyanan)</a><br />73 <a href="http://viswam.tumblr.com/post/37784848/black-week-against-plagiarism">വിശ്വപ്രഭ (Viswam Tumblr)</a><br />74 <a href="http://karinkallu.blogspot.com/2008/06/blog-post_09.html">കരിങ്കല്ല് (Karinkallu)</a><br />75 <a href="http://www.ipatrix.com/blogger-intimidation/">പാട്രിക്സ് (Patrix)</a><br />76 <a href="http://kovaalan.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">കോവാലകൃഷ്ണന് (Kovalakrishnan)</a><br />77 <a href="http://jrajansblog.blogspot.com/2008/06/protest-against-content-theft-and.html">ജയരാജന് (Jayarajan)</a><br />78 <a href="http://edaakoodam.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ജിഹേഷ് (Jihesh)</a><br />79 <a href="http://hydbirithudakam.blogspot.com/2008/06/black-week-joining-protest.html">ബിക്കു (Bikku)</a><br />80 <a href="http://vellarakad.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ബഷീര് വെള്ളറക്കാട് (Basheer Vellarakkad)</a><br />81 <a href="http://chithrappetti.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ശ്രീലാല് (Sreelal)</a><br />82 <a href="http://kurimaanam.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">മെലോഡിയസ് (Melodious)</a><br />83 <a href="http://chilakaazhchakal.blogspot.com/2008/06/crystal.html">നന്ദന് (Nandan)</a><br />84 <a href="http://ente-notebook.blogspot.com/2008/06/lets-raise-our-hands-together.html">അജ്ഞാതന് (Ajnjathan)</a><br />85 <a href="http://nurunguvettam1.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ഇത്തിരിവെട്ടം (Ithirivettam)</a><br />86 <a href="http://anonyashan.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">തോന്നിവാസന് (Thonnivasan)</a><br />87 <a href="http://thecoolsun.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">കൂള്സണ് (Coolsun)</a><br />88 <a href="http://malayalivayadi.blogspot.com/2008/06/blog-post_10.html">വായാടി മലയാളി (Vayadi Malayali)</a><br />89 <a href="http://priyamvada-priyamvada.blogspot.com/2008/05/blog-post.html">പ്രിയംവദ (Priyamvada)</a><br />90 <a href="http://colouredcanvas.blogspot.com/2008/06/black-week-protest-against-keralscom.html">ശംഖുപുഷ്പം (Shankupushpam)</a><br />91 <a href="http://www.withinandwithout.com/?p=1394">നേഹ വിശനാഥന് (Neha Viswanathan)</a><br />92 <a href="http://uberdesi.com/blog/2008/06/09/indian-portal-bullies-and-stalks-blogger/">സന്തോഷ് (Santhosh)</a><br />93 <a href="http://blog.nikhil.co.in/2008/06/copyito-ergo-sum-aka-keralscom.html">നിഖില് (Nikhil)</a><br />94 <a href="http://manalkinavu.blogspot.com/2008/06/blog-post_10.html">രഞ്ജിത്ത് ചെമ്മാട് (Ranjith chemmad)</a><br />95 <a href="http://axaram.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">അനില് (Anil)</a><br />96 <a href="http://lapuda.blogspot.com/2008/06/blog-post_09.html">ലാപുട (Lapuda)</a><br />97 <a href="http://sabiraktk.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">സാബി (Sabi)</a><br />98 <a href="http://achinthyam.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">അചിന്ത്യ (Achinthya)</a><br />99 <a href="http://nalanz.wordpress.com/2008/06/07/keralscom-turns-out-be-mafialand/">നളന് (Nalan)</a><br />100 <a href="http://saljojoseph.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">സാല്ജോ (Saljo)</a><br />101 <a href="http://www.ireport.com/docs/DOC-28184">മലയാളി (Malayaali)</a><br />102 <a href="http://chintyam.blogspot.com/2008/06/protest-against-copyright-violation.html">സന്തോഷ് പിള്ള (Santhosh Pillai)</a><br />103 <a href="http://sinikkutty.blogspot.com/2008/06/blog-post_10.html">സിനി (Sini)</a><br />104 <a href="http://palavyanjanam.blogspot.com/2008/06/blog-post_10.html">കൈതമുള്ള് (Kaithamullu)</a><br />105 <a href="http://opinionsallmine.blogspot.com/2008/06/time-to-fight-back.html">നന്ദിനി വിശ്വനാഥ് (Nandini Vishwanath)</a><br />106 <a href="http://thaththamma.blogspot.com/">തത്തമ്മ (Thaththamma)</a><br />107 <a href="http://jugalbandi.info/2008/05/click-june-2008-a-special-edition/">ബീ & ജയ് (Bee and Jai)</a><br />108 <a href="http://iqkod.blogspot.com/2008/06/blog-post_10.html">ചിതല് (Chithal)</a><br />109 <a href="http://kareemmaash.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">കരീം മാഷ് (Karim Mash)</a><br />110 <a href="http://pottakkalam.blogspot.com/2008/06/blog-post_10.html">ജ്യോനവന് (Jyonavan)</a><br />111 <a href="http://mumbai-days.blogspot.com/2008/06/black-week.html">അനുരാജ് (Anuraj)</a><br />112 <a href="http://shankupushpam.blogspot.com/2008/06/blog-post_10.html">ശംഖുപുഷ്പം (Shankupushpam)</a><br />113 <a href="http://thanalitam.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">കാവലാന് (Kavalan)</a><br />114 <a href="http://idlidosa.wordpress.com/2008/06/10/a-bloggers-shocking-experience/">ഇഡ്ലിദോശ (IdliDosa )</a><br />115 <a href="http://ravunni.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">രാവുണ്ണി (Ravunni)</a><br />116 <a href="http://aarppey.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">പാഞ്ചാലി (Panchali)</a><br />117 <a href="http://malabar-express.blogspot.com/">കൊച്ചുത്രേസ്സ്യ (Kochuthresia)</a><br />118 <a href="http://sree-orukadankkadha.blogspot.com/2008/06/blog-post_9815.html">ശ്രീദേവി നായര് (Sreedevi Nair)</a><br />119 <a href="http://vinimayangal.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">വിശാഖ് ശങ്കര് (Visakh Sankar)</a><br />120 <a href="http://keralahahaha.blogspot.com/">കാര്ട്ടൂണിസ്റ്റ് (Cartoonist)</a><br />121 <a href="http://poomanam.blogspot.com/2008/06/when-you-cant-beat-them.html">സില്വെറൈന് (Silverine)</a><br />122 <a href="http://kunjilakkoottam.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">പി.അനൂപ് (P.Anoop)</a><br />123 <a href="http://blog.amruthaupendran.com/2008/06/plagiarism-cyber-stalking-and-crime.html">അമൃത (Amrutha)</a><br />124 <a href="http://uberdesi.com/blog/2008/06/11/update-on-the-keralscom-cyber-bullying-accusation/">സന്തോഷ് (Santosh)</a><br />125 <a href="http://kaalindeetheeram.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ലക്ഷ്മി (Lakshmy)</a><br />126 <a href="http://uganda02.blogspot.com/">ഉഗാണ്ട രണ്ടാമന് (Uganda raNTAman)</a><br />127 <a href="http://ormachepp.blogspot.com/">അപ്പു (Appu)</a><br />128 <a href="http://ittimalu.blogspot.com/">ഇട്ടിമാളു (Ittimalu)</a><br />129 <a href="http://www.monsoonspice.com/2008/06/enough-is-enough.html">സിയ (Sia)</a><br />130 <a href="http://inside-the-cranium.blogspot.com/2008/06/blogging-nightmare.html">ട്രെവര് പെണ് (Trevor Penn)</a><br />131 <a href="http://chinthukal.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ദൃശ്യന് (Drisyan)</a><br />132 <a href="http://kochumuthalali.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">കൊച്ചുമുതലാളി (Kochumuthalali)</a><br />133 <a href="http://chithralekha.blogspot.com/2008/06/protest-against-cyber-plagiarism-and.html">കൃഷ് (Krish)</a><br />134 <a href="http://chendakkaran.blogspot.com/2008/06/black-week.html">അബ്ദുള് അലിഫ് (Abdul Aleef)</a><br />135 <a href="http://naagurinchi.blogspot.com/">നാഗുറിഞ്ചി (Naagurinch)</a><br />136 <a href="http://chattikkari.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ഐസിബി (Aisibi)</a><br />137 <a href="http://puthunireekshanam.blogspot.com/2008/06/blog-post_09.html">ബാബുരാജ് ഭഗവതി (Baburaj Bagavathi)</a><br />138 <a href="http://anomani.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">അനോമണി (Anomani)</a><br />139 <a href="http://vakjyothi.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">ജ്യോതിര്മയി (Jyothirmayi)</a><br />140 <a href="http://blog.sajithm.com/post/387/2008/06/14/uncategorized/keralscom-stealing-abusing-threatening-cyber-stalking/?article=uncategorized%2Fkeralscom-stealing-abusing-threatening-cyber-stalking">സജിത്ത് എം (Sajith M)</a><br />141 <a href="http://vimalsparadise.blogspot.com/2008/06/incident-of-web-abuse.html">വിമ്മൂ (Vimmuuu )</a><br />142 <a href="http://blog.fluids.in/news/blog-theft">ഫ്ലുയ്ഡ് (FLu!D)</a><br />143 <a href="http://blog.neo999.com/blog-theft/">എന് ഇ 0999 (nE0999)</a><br />144 <a href="http://www.rantlust.com/papi/2008/06/11/keralscom-tourism-misogyny-matrimony-porn/">പാപി (Papi)</a><br />145 <a href="http://anishthomas.wordpress.com/2008/06/13/joining-hands-with-injipennu-in-the-fight-against-threat-cyber-stalking-abuse-copyright-infringement/">അനീഷ് തോമസ് പണിക്കര് (Anish Thomas Panicker)</a><br />146 <a href="http://vellanikode.blogspot.com/2008/06/blog-post.html">സിജോ (Sijo)</a><br /><br /></li></ul><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><p><strong><span style="color: rgb(51, 51, 255);">..... and many more marching in....</span></strong></p><p><strong><span style="color: rgb(51, 255, 51);"></span></strong> </p><p> </p><p></p><p><strong><span style="color: rgb(51, 255, 51);">Supporters of the Black Protest (As per their comments to related posts)</span></strong></p><ul><li><blockquote><li>1. <a href="http://www.blogger.com/profile/09581276218386317347">അരുന്ധതി (Arundathi) </a></li><li>2. <a href="http://www.blogger.com/profile/07905000396589717457">ഷമ്മി (Shammi) </a></li><li>3. <a href="http://www.blogger.com/profile/14046975223820190015">പൂജ (Pooja)</a></li><li>4. <a href="http://www.blogger.com/profile/09176577177334401747">സുനിത (Sunitha)</a></li><li>5. <a href="http://pippalaleaf.wordpress.com/about/">പിപ്പല ലീഫ് (Pippala Leaf)</a></li><li>6. <a href="http://www.blogger.com/profile/05006583549096167541">കല (Kalai)</a></li><li>7. പ്രിയ (Priya)</li><br /></blockquote></li></ul><p><span style="color: rgb(51, 255, 51);"><strong>News</strong></span></p><ul><li><blockquote><li>1.<a href="http://www.epathram.com/home/news/mainnews/index.php?tgt=http://www.epathram.com/news/mainnews/2008/06/blog-post_5298.shtml">ഇ-പത്രം (e-pathram)</a></li><li>2.<a href="http://thatsmalayalam.oneindia.in/culture/2008/06/11blog-content-theft-black-week-boolokam.html">ദാറ്റ്സ് മലയാളം (ThatsMalayalam)</a></li><li>3.<a href="http://www.newindpress.com/news.asp?id=IEX20080612225723">ഇന്ത്യന് എക്സ്പ്രസ്സ് (Indian Express)</a></li><li>4.<a href="http://anumathi.mywebdunia.com/2008/06/11/1213206060000.html">വെബ്ബ് ദുനിയാ (Web Dunia)</a><br /></li><br /></blockquote></li></ul><p></p><p><a href="http://kalluslate.blogspot.com/2008/05/story-of-robbery-plagiarism-by.html"><span style="color: rgb(51, 255, 51);"><strong>More about kerals.com's content theft and protests (blogs)</strong></span></a> </p><p><a href="http://njaan.wordpress.com/2008/06/10/i-extend-my-protest/"><strong><span style="color: rgb(51, 255, 51);">Answers to some F.A.Q about black protest</span></strong></a> </p><p></p><p></p><br /></span>Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-582217491173983062007-08-29T20:45:00.000+05:302007-08-30T03:49:57.669+05:30മഷിത്തണ്ട് - ഒരു ഓണക്കണിമലയാളമക്കള്ക്കു വേണ്ടി ഈ ഓണത്തിന് ഒരു പുതിയ സമ്മാനം അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിവന്നിരിക്കുന്നു!<br /><br />മഷിത്തണ്ട് തികച്ചും പുതുമയോടെ ഒരു ഓണ്ലൈന് മലയാളംനിഘണ്ടു അവതരിപ്പിക്കുന്നു!<br /><br />പ്രാരംഭദിശയിലാണെങ്കിലും വളരെ സാദ്ധ്യതകളുള്ള ഒരു സംരംഭം!<br /><br /><a href="http://www.mashithantu.com/">ഇവിടെ</a><br /><br /><br />(ഈ സുന്ദരമായ പോര്ട്ടല് ഒരുക്കിയിരിക്കുന്ന പ്രതിഭാശാലികള്ക്ക് എന്റെ കൂപ്പുകൈ! )Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-24771790852572140402007-05-29T07:04:00.000+05:302007-08-14T11:13:19.554+05:30കാറ്ററിയാതെ..., കാടുണരാതെ...(പിന്മൊഴിയല്ല;<br /><br />എനിക്കു മുന്പേ കാലം കയ്യിലൊരു പൂക്കുലക്കൂട് വ്യര്ത്ഥതൃഷ്ണകള് ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നു.<br />എന്നെ കബളിപ്പിച്ചുകൊണ്ടേ ഇരിക്കാന്, ഞാന് എന്നെന്നും പിന്പറ്റിക്കൊണ്ടേ ചെന്നുകൂടാന്, പാതയെമ്പാടും....<br /><br />അതാണ്, ആ മുന്മൊഴിയാണിത്.<br />അതുകൊണ്ട് ഒരു പുതിയ പോസ്റ്റായിത്തന്നെ കിടക്കട്ടെ എന്നു കരുതി...)<br /><br />**************<br /><br /><br />വെറുതെ നടക്കുകയായിരുന്നു...<br /><br />പിന്നില് ജന്മജന്മാന്തരങ്ങളുടെ ഭാണ്ഡങ്ങള് ....<br /><br />ഒരു പൂ വിളിച്ചു: “ഓര്മ്മയില്ലേ?”<br /><br />തികട്ടിവന്ന ഓര്മ്മകളില് തിരഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നു....<br /><br />ഉവ്വ്....<br /><br />നിന്നെ...,<br />വ്യാഴവട്ടങ്ങള്ക്കുമുന്പേ കണ്ടുകണ്മറഞ്ഞ ബിംബങ്ങളില് നിന്നൊരു ശലാക എനിക്കിപ്പോള് ഓര്മ്മ വരുന്നു...<br /><br />“നീയതായിരുന്നോ? പിന്നെന്തേ നമുക്കിത്ര വൈകി?”<br /><br />“നാം എഴുതിവെയ്ക്കപ്പെട്ട സ്വന്തം ഭ്രമണപഥങ്ങളില് കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു....<br />വ്യാഴവട്ടങ്ങളിലേ നമുക്കൊത്തുചേരാനാവൂ...“<br /><br />“നമ്മുടെ സമയം പക്ഷേ വിധിയെടുത്തുകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു...!“<br /><br />“എങ്കിലും നിനക്കോര്മ്മയുണ്ടാവണം...ഞാനിപ്പോഴും നിന്നെക്കുറിച്ചു ഭ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു....“<br /><br />*** *** ***<br /><br />നീണ്ട കൈകള്ക്കറ്റത്ത് ചിതയില് നിന്നൊരു പെണ്കുട്ടി പിടി മുറുക്കി.<br /><br />ഗുരുത്വത്തിന്നെതിരെ ഞാനെന്റെ ഹൃദയത്തെ എന്നോടുതന്നെ ചേര്ത്ത് വലിച്ചടുപ്പിക്കാന് ശ്രമിച്ചു....<br /><br />മഴ വീണ ഊടുവഴികളില് പോയ വേനലിന്റെ പായല് വഴുക്കുകള്....<br /><br />ആത്മഹത്യാമുനമ്പുകളില് തിരിച്ചലയടിക്കുന്ന എന്റെ സ്വന്തം പ്രതിബിംബങ്ങള്...<br /><br />ദേവീ, വരൂ... ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്ക്കൂ....<br /><br />കോടമഞ്ഞുപോലെ ഒരു തേങ്ങല് മനസ്സിനെ കടന്നുപോയി....<br /><br />*** *** ***<br /><br />ഹുതാശനശ്ചന്ദനപങ്കശീതളമായിരുന്നു മനസ്സ്.<br />എവിടെനിന്നാണിപ്പോള് ഈ ഉഷ്ണമേഘങ്ങള് പാറിവരുന്നത്?<br />തുടുത്ത പ്രഭാതത്തിനുമീതെ അവ അഗ്നിയായി തപിച്ചു...തപിപ്പിച്ചു...<br />വയ്യ.<br />ഇവയ്ക്കപ്പുറം എന്റെ പതിവുള്ള ദിവസങ്ങളിലേക്കു കയറിപ്പോകാനാവുന്നില്ല...<br /><br />ഉഷസ്സെണീല്ക്കുന്നതിനുമുന്നേ അവ ആകാശം മുഴുവന് മൂടിനില്ക്കുന്നു....<br /><br />പെയ്തൊഴിയുകയെങ്കിലും ചെയ്തിരുന്നെങ്കില്...<br /><br />അഥവാ ഇവ വെറും ഉഷ്ണമേഘങ്ങള് തന്നെയോ?<br /><br />*** *** ***<br /><br />ഗുരുത്വം വഴുതലിനു കീഴടങ്ങി...<br /><br />ദേശത്തിലും കാലത്തിലും പിടിച്ചുനില്ക്കാനാവാതെ നീലക്കുറിഞ്ഞിപ്പൂക്കള് കീഴെ അഗാധതയിലേക്കു പടിയിറങ്ങിപ്പോയി പിന്നെയും...<br /><br />********* *********<br /><br />(മുന്പൊരിക്കല് ഈ വരികള് <a href="http://suryagayatri.blogspot.com/2006/08/blog-post_06.html#c115497714226745119">കത്തിയമര്ന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ഏതോ മഴക്കാടുകളില് </a>കോറിവരച്ചിട്ടിരുന്നു എന്നിട്ടും ഒരായിരത്തിയൊന്നാമതുതവണയും ചിതപ്പക്ഷികളായി ഉയിര്ത്തെഴുന്നേറ്റ് ഈ നീലക്കുറിഞ്ഞിപ്പൂക്കള് എന്നെ വേട്ടയാടിക്കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു... ഒട്ടും ആവര്ത്തനവിരസത തോന്നാതെ <a href="http://conspiracyofsilence-baiju.blogspot.com/2007/05/blog-post.html">Conspiracy of Silence</a>-ലെ കുഞ്ഞുവേദനത്തുണ്ടിനുകൂടി പിന്മൊഴിയാക്കി ഇവിടെ ചേര്ക്കട്ടെ.)<br /><br />*****************<br /><br />എന്തിനെന്നറിയില്ല, ബൂലോഗത്ത് അവളെക്കുറിച്ച് ഒരു പോസ്റ്റ് വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയാതെത്തന്നെ, ഇന്നലെമുതല് ആ ഗാനം ലാസ്യനിലാവായി എനിക്കു മേലെ പെയ്തുകൊണ്ടിരുന്നു. ആരോ ചാരത്തുവരുമല്ലോ എന്ന ആശ, ആരും വന്നില്ലല്ലോ എന്ന നിരാശ...<br />ഇന്നു പകല് മുഴുവന് നഗരമാകെ അലഞ്ഞുനടന്നു, ശ്രുതിയുടെ പഴമ്പാട്ടിന് ഭാണ്ഡങ്ങള്ക്കുള്ളിലെവിടെയോ നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയ ഈ കുറിഞ്ഞിപ്പൂക്കളും തിരഞ്ഞുകൊണ്ട്।<br /><br /><br />ഇല്ല, ആരും ഒന്ന് ഓര്ക്കുകപോലും ചെയ്യാതെ ഒരു വരിപോലുമില്ലാതെ എന്റെ പൂക്കുലക്കൂടപ്പാടെ കരിഞ്ഞുണങ്ങിപ്പോയിരിക്കുന്നു...<br /><br />നിരാശയോടെ രാത്രി തിരിച്ചുവന്നുകയറിയപ്പോള്, അപ്പോളാണ് <a href="http://conspiracyofsilence-baiju.blogspot.com/2007/05/blog-post.html">നിശ്ശബ്ദതയുടെ ഗൂഢാലോചനക്കൂടാരത്തില്</a> അവള് വീണ്ടും...! ഇന്നീ അന്തിവരേയ്ക്കും അങ്ങിനെയൊരുവള് എന്നെയും കാത്തിവിടെ ഇരിപ്പുണ്ടെന്നു് ഒരിക്കലും അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.<br /><br />കളിയാക്കുകയാവണം...<br />കുണുങ്ങിച്ചിരിക്കുന്നു...<br />പിന്നെ തേങ്ങിത്തേങ്ങി...<br /><br /><br />പരതിത്തിരഞ്ഞ കൈവിരലുകള് ഒടുവില് അവളെ കണ്ടുപിടിച്ചു...<br />കാറ്ററിയാതെ, കാടുണരാതെ, ഇവിടെ എന്റെ തൊട്ടുചാരത്ത് തന്നെ അവള് ചേര്ന്നിരിക്കുന്നു...<br /><a href="http://www.blogger.com/profile/11362287026692054168">പച്ചാളക്കുട്ടന്</a> പണ്ടെന്നോ അയച്ചുതന്ന തേരിനുള്ളില്, എന്റെ, എന്റെ മാത്രം, പാട്ട്:<br /><br />ഈ തിരിച്ചുകിട്ടലിന്റെ സൌഭാഗ്യം ഓര്മ്മിക്കാന്, ബൈജുവിനും കൂട്ടുകാര്ക്കും വേണ്ടി <a href="http://viswaprabha.podomatic.com/entry/2007-05-28T17_53_26-07_00">ഇവിടെ ഒരു പോഡ്കാസ്റ്റായിട്ട്</a> , അല്ലെങ്കില് <a href="http://nostaalgiya.googlepages.com/neelakkuRinjnjikaL.mp3">ഇവിടെ നിന്നും നേരെ</a> ഡൌണ്ലോഡ് ചെയ്യാം.<br /><br /><br />എന്റെ ആത്മാവിനെ എന്നെന്നേക്കുമായി തൊട്ടുചാരിയിരിക്കുന്ന <strong>ആ ഗാനത്തിന്റെ വരികള്:</strong><br /><br />നീലക്കുറിഞ്ഞികള് പൂക്കുന്ന വീഥിയില് നിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്നൂ<br />ഒരു കൃഷ്ണതുളസിക്കതിരുമായ് നിന്നെ ഞാനിന്നും പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്നൂ<br />നീയിതുകാണാതെ പോകയോ? നീയിതു ചൂടാതെ പോകയോ?<br />നീലക്കുറിഞ്ഞികള് പൂക്കുന്ന വീഥിയില്...<br /><br />ആഷാഢമാസ നിശീഥിനി തന് വനസീമയിലൂടെ നീ<br />ആരും കാണാതെ.. ആരും കേള്ക്കാതെ..<br />എന്നിലേക്കെന്നും വരുന്നൂ എന്മണ്കുടില് തേടി വരുന്നൂ<br />നീയിതുകാണാതെ പോകയോ? നീയിതു ചൂടാതെ പോകയോ?<br />നീലക്കുറിഞ്ഞികള് പൂക്കുന്ന വീഥിയില്...<br /><br />ലാസ്യനിലാവിന്റെ ലാളനമേറ്റു ഞാന്നൊന്നുമയങ്ങീ<br />കാറ്റും കാണാതെ.. കാടും ഉണരാതെ..<br />എന്റെ ചാരത്തുവന്നൂ എന് പ്രേമനൈവേദ്യമണിഞ്ഞൂ<br />നീയിതുകാണാതെ പോകയോ? നീയിതു ചൂടാതെ പോകയോ?<br />നീലക്കുറിഞ്ഞികള് പൂക്കുന്ന വീഥിയില് നിന്നെ പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്നൂ<br />നീയിതുകാണാതെ പോകയോ? നീയിതു ചൂടാതെ പോകയോ?<br />നീലക്കുറിഞ്ഞികള് പൂക്കുന്ന വീഥിയില്...Viswaprabhahttp://www.blogger.com/profile/12023214729497772482noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1174333689473497152007-03-20T02:13:00.000+05:302007-08-14T11:12:26.398+05:30ഈ ദിവസത്തിനു നന്ദിയോടെ...വല്ലപ്പോഴും ചിലപ്പോള്, വളരെ അപൂര്വ്വമായിത്തന്നെയെന്നുപറയാം, ചില ദിവസങ്ങളില് നമുക്ക് ആനന്ദക്കണ്ണീര് വരും.<br />ഇന്ന് എനിക്ക് അങ്ങനെയൊരു ദിവസമാണ്!<br /><br /><br />കുറച്ചുനാളായി നമ്മുടെ കൂടെയുള്ള ഒരു ബ്ലോഗര് അദ്ദേഹത്തിന്റെ തന്നെ അനുഭവങ്ങളിലൂടെയുണ്ടായ ചില തെറ്റിദ്ധാരണകള് മൂലം വേറിട്ട സ്വന്തമായ ഒരു വഴിയിലൂടെ നടക്കുകയായിരുന്നു. മറ്റെല്ലാ ബ്ലോഗര്മാരെയും അനിഷ്ടപ്പെടുത്തുന്ന ദൂരം വരെ അദ്ദേഹം ഒറ്റയ്ക്കു നടന്നുപോയ്ക്കൊണ്ടിരുന്നു...<br /><br />ഇന്ന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഉള്ളിലെ നന്മയെ നമുക്ക്, ബൂലോഗര്ക്ക്, തിരിച്ചുകിട്ടിയിരിക്കുന്നു!<br /><br />:-)<br /><br />ഏതാനും മണിക്കൂറുകള്ക്കു മുന്പ് ചിത്രകാരന് എന്ന ബ്ലോഗര് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ബ്ലോഗില് ഒരു പോസ്റ്റ് ഇട്ടിരുന്നു. ആരോ അദ്ദേഹത്തിനെ ഫോണില് വിളിച്ചു ഭീഷണിപ്പെടുത്തി എന്ന് അതില് പരാമര്ശിച്ചിരുന്നു. ഒട്ടും ആശാസ്യമല്ലാത്ത വിധത്തില് ഇത്തരമൊരു സംഭവമുണ്ടായതില് ഞാനും ഉള്പ്പെട്ടിരിക്കാം എന്ന് പരോക്ഷമായ സൂചനയുമുണ്ടായിരുന്നു അതില്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ എന്റെ ഒരു മറുപടിയും ആ പോസ്റ്റിനു കീഴില് കമന്റായി ഇട്ടിരുന്നു.<br /><br />പല കഴിവുകളുമുള്ള ഒരു മലയാളം എഴുത്തുകാരന് എന്ന നിലയില് ചിത്രകാരന് എന്ന ഈ ബ്ലോഗറെ നമുക്ക് സാവധാനം നഷ്ടപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നതില് വളരെ വേദന തോന്നിയിരുന്നു എനിക്കിത്രയും നാള്. ബ്ലോഗ് എന്ന വ്യത്യസ്തപ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ഊടും പാവും അറിയാഞ്ഞതായിരിക്കാം, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ഭാഷ പലപ്പോഴും സാധാരണ ബ്ലോഗുവായനക്കാര്ക്ക് രസിക്കത്തക്കതായിരുന്നില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ തീര്ത്തും ദുഷ്ക്രമമായ ഒരു വിനിമയബന്ധം അദ്ദേഹത്തിനും ഞാനടക്കമുള്ള മറ്റു മിക്ക ബ്ലോഗേര്സിനും തമ്മില് ഉടലെടുത്തുപോയി.<br /><br />എന്തായാലും ഇന്നത്തെ ആ പോസ്റ്റിനുശേഷം അദ്ദേഹവുമായി നേരിട്ട് ആശയബന്ധം സ്ഥാപിക്കാന് ഞാന് ശ്രമിച്ചു. ഒട്ടൊരു ആശങ്കയോടെയാണ് ഞങ്ങള് പരസ്പരം തുടങ്ങിവെച്ചതെങ്കിലും ഏതാനും നിമിഷങ്ങള്ക്കകം ഞങ്ങളുടെ ഇടയില് രൂപം കൊണ്ടിരുന്ന വലിയ മഞ്ഞുമലകളൊക്കെ ഒരു പൊടിപോലും ബാക്കിയില്ലാതെ അലിഞ്ഞുപോയി!<br /><br />ചിത്രകാരന് എന്ന കൂട്ടുകാരന് ഇനി മുതല് നമുക്കിടയില് നമ്മെയൊക്കെ അര്ഹിക്കുന്ന വിധത്തില് മാനിച്ചുകൊണ്ടു തന്നെ സഹവര്ത്തിക്കാമെന്ന് ഉറപ്പു തന്നിട്ടുണ്ട്. അതുപോലെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ വികാരവിചാരങ്ങളില് അവയ്ക്കൊത്തനിലയില് മറ്റുള്ളവരും പങ്കെടുക്കുമെന്ന് ഞാനും പ്രത്യാശ നല്കിയിട്ടുണ്ട്.<br /><br />അദ്ദേഹത്തിന് നമ്മോടും നമ്മുടെ സമൂഹത്തിനോടും ധാരാളം തുറന്നു സംസാരിക്കാനുണ്ട്. അതെല്ലാം ക്ഷമാപൂര്വ്വം കേള്ക്കാനും സ്വതന്ത്രമായി പരസ്പരം ചര്ച്ച ചെയ്യാനും ഇനി നമുക്ക് ശ്രമിക്കാം. അതേ സമയം ബ്ലോഗില് തന്നെയുള്ള ഏതെങ്കിലും പ്രത്യേകവ്യക്തികളിലും വ്യക്തിബന്ധങ്ങളിലും ഊന്നിയുള്ള വേദനാജനകമായ പരാമര്ശങ്ങള് അദ്ദേഹം സ്വന്തം ലേഖനങ്ങളിലും കമന്റുകളിലും ഉള്പ്പെടുത്തില്ലെന്ന് നമുക്ക് പ്രതീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യാം!<br /><br />ഭാവിയിലെ ബ്ലോഗുകളുടെ സാമൂഹ്യ ഉപയുക്തതയെക്കുറിച്ച് ചിത്രകാരന് നല്ല അവബോധമുണ്ടെന്നു് കുറഞ്ഞ സമയത്തെ ഞങ്ങളുടെ സംഭാഷണത്തിലൂടെ മനസ്സിലായി. ഉദാഹരണത്തിന് കേരളത്തിലെ എല്ലാ ഇന്റെര്നെറ്റ് കഫേകളിലുംമലയാളം യുണികോഡ് ഫോണ്ടുകളും ഉപകരണങ്ങളും ശീലമാക്കാന് നാം ഉത്സാഹിക്കണമെന്ന് അദ്ദേഹം ആഗ്രഹം പ്രകടിപ്പിച്ചു!<br /><br />ആ കൂട്ടുകാരന്റെ മനസ്സിനെ വിഷമിക്കുന്ന തരത്തില് ഞാനായിട്ടോ എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളായ മറ്റു മലയാളം ബ്ലോഗര്മാര് ആയിട്ടോ എന്തെങ്കിലും തരത്തില് പ്രവര്ത്തിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കില് അവര്ക്കെല്ലാം വേണ്ടി മാപ്പുചോദിക്കാനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഞാന് ഇവിടെ എടുത്തോട്ടെ?<br /><br />ഞങ്ങളുടെ സംസാരം കഴിയുന്നതിനിടയില് തന്നെ അദ്ദേഹം നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച ബ്ലോഗ് പോസ്റ്റും ഡീലിറ്റു ചെയ്തു കളഞ്ഞു!! അതിന് ചിത്രകാരനോട് പ്രത്യേക നന്ദി!<br /><br />കൃത്യമായി തിരിച്ചറിയാതെ പരസ്പരം വഴിപിരിഞ്ഞു പോയ ഒരു നല്ല സഹജീവിയെ നമുക്കു തിരിച്ചു തന്നതിന് ഈ ദിവസത്തിനോട് എനിക്കു വളരെ നന്ദിയുണ്ട്....!Unknownnoreply@blogger.com73tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1172748671238055742007-03-01T02:30:00.000+05:302007-08-14T11:11:48.011+05:30കടന്നല്കൂട്ടത്തില് കല്ലെറിയരുതേ...ഇങ്ങനെയൊരു പോസ്റ്റ് ഇവിടെ എഴുതേണ്ട ഗതികേട് വരാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞ ഒരു മാസമായി ഏറെ ശ്രമിച്ചതായിരുന്നു ഞാന്. എല്ലാ കോര്പ്പറേറ്റു മിഷനുകളിലും ചരിത്രത്തിലൊരിക്കല് സംഭവിക്കാവുന്ന ഒരബദ്ധം പോലെ <a href="http://in.malayalam.yahoo.com/">യാഹൂമലയാളത്തിലും</a> സംഭവിച്ചത് ആരുടെ തെറ്റുമായിക്കൊള്ളട്ടെ, മൊത്തത്തില് വലിയ ബഹളമൊന്നുമുണ്ടാകാതെ സ്വയം തേഞ്ഞുമാഞ്ഞുപൊയ്ക്കോട്ടെ എന്നായിരുന്നു ഞാനും ആദ്യം വിചാരിച്ചിരുന്നത്. അസാമാന്യമായ ജോലിത്തിരക്കിന്റെയും മറ്റു കുടുംബപ്രശ്നങ്ങളുടേയും ബാദ്ധ്യതക്കിടയില് പെട്ടുപോയതിനാല് ഇങ്ങനെയൊരു വിഷയത്തില് അര്ഹമായ സമയം കൊടുത്ത് വ്യക്തിപരമായി പങ്കെടുക്കുകയും വേണ്ടെന്നു വെച്ചിരിക്കുകയായിരുന്നു. പക്ഷേ മിണ്ടാതിരുന്നാലും അപകടം എന്ന വിഷമം പിടിച്ച അവസ്ഥയാണ് ഇപ്പോള് എന്നെക്കൊണ്ട് ഇതെഴുതിക്കുന്നത്.<br /><br />ഇടയ്ക്കുവെച്ച് ഒന്നോ രണ്ടോ വട്ടം പ്രത്യാശ തോന്നിയെങ്കിലും യാഹൂ എന്ന ശങ്കരന് പിന്നെയും പിന്നെയും തെങ്ങിലേക്കു തന്നെ വലിഞ്ഞുകയറുന്നതു കണ്ട് ഇപ്പോള് നിരാശ തോന്നുന്നു. സ്വന്തം ബിസിനസ്സ് താല്പ്പര്യങ്ങള്ക്കുവേണ്ടി ആരെ കുരുതി കൊടുത്താലും ചേതമില്ല എന്നതാണ് അവരുടെ മനോഗതി എന്ന് ഏകദേശം ഉറപ്പായിക്കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു ഇപ്പോള്. അത് ഏതെങ്കിലും ബ്ലോഗറായാലും ബ്ലോഗര്മാരുടെ ഈ കൂട്ടായ്മയായാലും യാഹുവുമായി ബിസിനസ്സ് പങ്കാളിത്തമുള്ള ഏതെങ്കിലും ഇന്ത്യന് പ്രാദേശികകമ്പനിയായാലും അതിലെ തൊഴിലാളികളായാലും മൊത്തത്തില് നാമൊക്കെത്തന്നെയായാലും യാഹു ഗൌനിക്കാന് പോകുന്നില്ല എന്ന് ഇതിനകം തെളിയിച്ചുകഴിഞ്ഞു അവര്.<br /><br />പണ്ട് നാലഞ്ചുനൂറ്റാണ്ടുമുന്പ് നാട്ടുരാജാക്കന്മാരെ തമ്മില് തല്ലിച്ച് ഇവിടന്ന് ചുളുവില് കുരുമുളകും കരുവാപ്പട്ടയും ഏലയ്ക്കയും കപ്പല് നിറച്ച് കൊണ്ടുപോയിരുന്ന സായിപ്പന്മാരും ഇവരും തമ്മില് വല്യ വ്യത്യാസമൊന്നും വന്നിട്ടില്ല. അതേ ഓപ്പറേറ്റിങ്ങ് സിസ്റ്റം, അതേ സോഫ്റ്റ്വെയര്!<br /><br />അതുകൊണ്ടാണീ തൊലിപൊളിക്കല്:<br /><br />സൂചി കൊണ്ടെടുക്കാവുന്നത് തൂമ്പാ കൊണ്ടെടുക്കുക എന്നൊരു ചൊല്ലുണ്ട് നമ്മുടെ ഭാഷയില്. അതാണിപ്പോള് ഏതാണ്ട് ഒരു മാസമായി യാഹുവിന്റെ ഇന്ത്യന് പോര്ട്ടലില് നടന്നുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.<br />ഏറ്റവും ഒടുവില് കിട്ടിയതനുസരിച്ച് തൂമ്പയ്ക്കു പകരം ഒരു ബുള്ഡോസര് തന്നെ വേണ്ടിവരും!<br /><br />ആദ്യമാദ്യം ഇതിത്ര വലിയ ഒരു പ്രശ്നമാക്കണമെന്ന് ആര്ക്കും താല്പ്പര്യമുണ്ടായിരുന്നില്ല. യാഹു മലയാളം (മറ്റു ഇന്ത്യന് ഭാഷകളിലും) യുണികോഡില് ഇങ്ങനെയൊരു സൈറ്റ് തുടങ്ങിയത് എല്ലാ ഇന്റെര്നെറ്റ് മലയാളികളും, വിശേഷാല് മലയാളം ബ്ലോഗര്മാരും തുടക്കത്തില് ആവേശത്തോടെയാണ് വരവേറ്റത്. സൈറ്റിനെ കുറിച്ചുള്ള അഭിപ്രായങ്ങളും നിര്ദ്ദേശങ്ങളും അറിയിക്കുവാനും അവ യുക്തമായ സ്ഥലങ്ങളിലേക്ക് എത്തിച്ചുകൊടുക്കാനും പോലും പല പരിചയസമ്പന്നരായ ബ്ലോഗര്മാരും തയ്യാറായി.<br /><br />എന്തായാലും ഏതാനും പേജുകള് വായിച്ചുകഴിയുമ്പോഴേക്കും യാഹു മലയാളം ബീറ്റാ സൈറ്റിലെ ഉള്ളടക്കത്തില് എന്തൊക്കെയോ ആവര്ത്തനവിരസത തോന്നിത്തുടങ്ങി പലര്ക്കും. പുഴ.കോം എന്ന പ്രസിദ്ധ മലയാളം പോര്ട്ടലാണ് <a href="http://puzhablogger.blogspot.com/2007/02/blog-post.html">ആദ്യം ഇതേക്കുറിച്ച് ഒരു പോസ്റ്റിട്ടത്</a>. ഒറ്റയടിക്ക് ആര്ക്കും അതില് വലിയ സാംഗത്യമൊന്നും തോന്നിക്കാണില്ല. പുഴ.കോം തന്നെ ഈയടുത്ത് ഇത്തരമൊരു പ്രശ്നത്തില് വേണ്ടാത്ത പുലിവാല് പിടിച്ചതാണ്. അത്യാവശ്യത്തിന് ആട്രിബ്യൂഷനും മറ്റും കൊടുത്തിരുന്നുവെങ്കിലും പുഴയുടെ പ്രവൃത്തി ചൂടുള്ള ഒരു ഉശിരന് ചര്ച്ചയ്ക്കു വഴിവെച്ചിരുന്നു (അതിന് അവര് തക്കതായ സമയത്ത് വിനീതമായി ക്ഷമ ചോദിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.)<br /><br />പുഴയുടെ പോസ്റ്റു വായിച്ചാണ് പല മലയാളം ബ്ലോഗേര്സും യാഹൂ സൈറ്റില് ചെല്ലുന്നത്. മഹാത്ഭുതം എന്നേ പറയേണ്ടൂ, അവരുടെ കൃതികളും ചിലയിടത്തൊക്കെ ചെറിയ വ്യത്യാസങ്ങളോടെ, മറ്റു ചിലയിടത്ത് പിറന്ന പടി, യാഹു വിളമ്പി വെച്ചിട്ടുണ്ട്. ചിന്ത.കോം, നളപാചകം, മൂന്നാമിടം, <a href="http://kariveppila.blogspot.com/2007/02/blog-post.html">കറിവേപ്പില</a> തുടങ്ങി പല ബ്ലോഗുകളുടെയും സൈറ്റുകളുടേയും ഉടമസ്ഥര് ഈ déjà vu കണ്ട് കണ്ണുമിഴിച്ചുപോയി. കയ്യിലിരുന്നതു വെറുതേ പോയെന്നതുമാത്രമല്ല, അവയുടെയൊക്കെ പകര്പ്പവകാശം യാഹുവിനു മാത്രം എന്നു പടച്ചുവിട്ടിട്ടുമുണ്ടായിരുന്നു അവിടെ!<br /><br />മലയാളത്തില് മാത്രമല്ല, യാഹു തുടങ്ങിവെച്ച മറ്റു ഇന്ഡിക് ഭാഷാ പോര്ട്ടലുകളിലും ഈ ‘ആകസ്മിക’ സംഭവം നടന്നുവത്രേ. എന്തായാലും അവിടങ്ങളിലൊന്നുമില്ലാത്തത്ര സഹവര്ത്തിത്ത്വവും സിന്ഡിക്കേഷനും ഉള്ളതുകൊണ്ടായിരിക്കാം മലയാളം സൈറ്റിലെ എച്ചിലിലകളാണ് ഏറ്റവും ആദ്യമായും കൂടുതലായും എല്ലാവരുടേയും ശ്രദ്ധയാകര്ഷിച്ചത്.<br /><br />പുഴ.കോം അവരുടെ സൈറ്റിനു വേണ്ടി പ്രതിഫലം കൊടുത്തുപോലും വാങ്ങി പ്രസിദ്ധീകരിച്ച ഭാഗങ്ങളാണ് യാഹുവില് വന്നതെന്നു പറയുന്നു. എങ്കിലും ഒരു വ്യത്യാസമുണ്ട്. പുഴ സൈറ്റ് തയ്യാറാക്കിയിരിക്കുന്നത് യുണികോഡിലല്ല; ASCII ഫോണ്ടുകളാണ് അവര് ഉപയോഗിക്കുന്നത്. അറിയാതെ സ്വന്തം സൈറ്റില് ചേര്ക്കുമ്പോള് ഈ ആസ്കിയൊക്കെ എങ്ങനെയോ യുണികോഡായി മാറുകയും ചെയ്തു!<br /><br />ഉദ്യോഗ-വ്യാപാരബന്ധങ്ങളെ ഓര്ത്തായിരിക്കണം, പുഴ.കോം നടത്തുന്നവര് എന്തായാലും ഈ കേസ് ഒരു ബ്ലോഗ്പോസ്റ്റിനുപരി കൂടുതല് മുന്നോട്ടുകൊണ്ടുപോകേണ്ടെന്നു തീരുമാനിച്ചു. ഈ കോപ്പിയടിക്കേസില് ഇരകളായ പലരും തല്ക്കാലം വലിയ ബഹളമൊന്നുമുണ്ടാക്കിയില്ല. യാഹൂ എന്ന ഇന്റെര്നെറ്റ് ഭീമനെ നേരിടാന് സമയമോ സാഹചര്യമോ മനോബലമോ ഇല്ലാത്തവരാണ് മിക്കവാറും എല്ലാ ഇന്ത്യന് ബ്ലോഗേര്സും. കോപ്പിറൈറ്റിനെക്കുറിച്ചും അതിന്റെ പ്രാധാന്യത്തെക്കുറിച്ചും പലര്ക്കും വേണ്ടത്ര ധാരണയില്ലാഞ്ഞതും യാഹുവിന്റെ ഈ ഉച്ഛിഷ്ടസദ്യയ്ക്ക് കുറച്ചൊക്കെ തുണയായി. യാഹൂവിന്റെ പോര്ട്ടലില് സ്വന്തം കൃതി പ്രദര്ശിപ്പിച്ചുകാണുക എന്ന (പിന്നീടു വന്ന) ഗംഭീര ക്രെഡിറ്റും ചിലര്ക്കൊക്കെ ഇഷ്ടമായിക്കാണണം. വീണിടത്തുകിടന്ന് ഉരുളുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി ചില എഴുത്തുകാരോടെങ്കിലും സ്വകാര്യമായി ചില നീക്കുപോക്കുകളും നടത്തിയിരിക്കാം. മാത്രമല്ല, കാര്യം പന്തിയല്ലെന്നുകണ്ട ഉടനെ ഈവക വിഭവങ്ങളൊക്കെ ഉടനടി യാഹൂ സദ്യയില്നിന്നെടുത്തുമാറ്റുകയും ചെയ്തു.<br /><br /><br />എന്നാല് സ്വന്തം കൃതികളുടെ അന്യാദേശം ഒരു സ്ഥിരം ശല്യമായിതുടര്ന്നുവരുന്നതു കണ്ട് ഗതികെട്ട ഒരു പറ്റം ബ്ലോഗര്മാര് അങ്ങനെ ഒഴിഞ്ഞുപോവാന് തയ്യാറായില്ല. <a href="http://kariveppila.blogspot.com/2007/02/blog-post.html">കറിവേപ്പില</a>, <a href="http://myinjimanga.blogspot.com/2007/02/yahoo-india-and-content-theft.html">ഇഞ്ചിമാങ്ങ</a> തുടങ്ങിയ ബ്ലോഗുകളാണ് ഇപ്രാവശ്യം സ്വന്തം നിലയ്ക്ക് മുന്പോട്ടു വന്നത്. അതിനെത്തുടര്ന്നുള്ള അങ്കങ്ങളെല്ലാം എല്ലാവരും കണ്ടിട്ടുള്ളതാണല്ലോ.<br /><br /><br />ഏതോ ബ്ലോഗറും വലിയൊരു ഇന്റെര്നെറ്റ് ഭീമന് കമ്പനിയുമായുള്ള ഒരിടപാടില് പ്രത്യക്ഷത്തില് അവര്ക്കൊരു ബന്ധവുമില്ലാത്ത മൂന്നാം കക്ഷിക്കും നാലാം കക്ഷിക്കും ഒക്കെ എന്തു പ്രാധാന്യം? ഇപ്പോള് കരുക്കള് നീങ്ങിവരുന്നത് അത്തരം കക്ഷികളിലൂടെയാണ്. വെബ്ദുനിയ എന്നൊരു ഇന്ത്യന് ഇന്റെര്നെറ്റ് കമ്പനി ഈ പ്രശ്നത്തേക്കുറിച്ച് ഏതോ ചില മലയാളം ബ്ലോഗര്മാരുടെ മുന്നില് ഒരു സ്വയം വിചാരണ നേരിടാന് തയ്യാറായി മുന്നിട്ടിറങ്ങുന്നു! അതിനുവേണ്ടി മാര്ച്ച് രണ്ടാം തീയതി അവര് തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട ചില ബ്ലോഗര്മാരെ ക്ഷണിച്ചുകൊണ്ട് അവര്ക്കൊക്കെ ഒരു ഈ-മെയില് സന്ദേശവും അയച്ചിട്ടുണ്ട്! (എന്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണെന്ന് തെരഞ്ഞെടുത്തിരിക്കുന്നത് എന്ന് യാതൊരു ഊഹവുമില്ല!).<br /><br />രസകരമായ ഒരു വസ്തുതയുണ്ട് ഇതില്: ഈ വെബ്ദുനിയക്കാര് പോലും വേര്ഡ്പ്രെസ്സില് സൌജന്യമായി ആര്ക്കും കിട്ടാവുന്ന ഒരു പുതിയ പേജ് തുടങ്ങി, അവിടെയാണ് ഈ പരിണാമഗുസ്തി ചെയ്യാന് പോകുന്നത്. അല്ലാതെ അവര്ക്കു സ്വന്തമായുള്ള വിശാലമായ അവരുടെ പോര്ട്ടല് സാമ്രാജ്യത്തിലോ അല്ലെങ്കില് ബ്ല്ലോഗര്മാര് ഭൂരിഭാഗവും ഉപയോഗിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന <a href="http://www.google.com/search?&q=yahoo+plagiarism">ഗൂഗിളിന്റെ </a><a href="http://blogger.com/">ബ്ലോഗര്.കോം</a> എന്ന സൈറ്റിലോ അല്ല ഈ കൈകൊട്ടിക്കളി നടക്കുക.<br /><br />അതിലൊരു സാങ്കേതികത്തമാശയുമുണ്ട്. കേക്കു തിന്നുകയും എന്നിട്ടും ഫ്രിഡ്ജില് കേറ്റിവെക്കുകയും ചെയ്യാന് പറ്റിയാലോ എന്നായിരിക്കണം ഒരു പക്ഷേ അവരുടെ വ്യാമോഹം! ഔദ്യോഗികമായി എപ്പോള് വേണമെങ്കിലും സ്വന്തം വാക്കുകള് തന്നെ നിരസിക്കാനാവുന്ന, അങ്ങനെയുള്ള പ്രസ്താവനകളിറക്കി പിന്നീട് വിഴുങ്ങാവുന്ന, ഇതിലും നല്ലൊരു വഴി വേറെയില്ല. മുന്പും ഈ പ്രശ്നത്തില് തന്നെ ഇതേ ഉത്തരേന്ത്യന് ബിസിനസ്സ് അടവ് പയറ്റിക്കാണിച്ചിട്ടുള്ളതിനാല് ഇതില് വീണ ബ്ലോഗുപൂച്ചകള്ക്കൊക്കെ ആ വെള്ളത്തിന്റെ ചൂട് ഇപ്പോള് നന്നായറിയാം!<br /><br />എന്തായാലും ഇങ്ങനെ ഒരു കുമ്പസാരക്കുര്ബ്ബാനക്കാര്യം ഇപ്പോള് പെട്ടെന്ന് ഉണ്ടാവാന് ഒരു കാരണം വേണം. അതെന്തായിരിക്കും?<br /><br />2007 മാര്ച്ച് അഞ്ചാം തീയതി വ്യാപകമായി യാഹുവിന്റെ പ്ലാഗിയാരിസത്തിനെതിരെ ബ്ലോഗര്മാര്, പ്രത്യേകിച്ച് ഇന്ത്യന് ബ്ലോഗര്മാര് അണിനിരന്ന് ഒരു <a href="http://copyrightviolations.blogspot.com/">പ്രചരണസമരം</a> നടത്തുവാന് പോകുന്നുണ്ട്. യാഹുവിനെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഇതത്ര സുഖകരമായ ഒരനുഭവമാകണമെന്നില്ല. ഇപ്പോള് തന്നെ yahoo, Malayalam, Webduniya, copyright, Plagiarism തുടങ്ങിയ വാക്കുകളില് ഏതെങ്കിലും രണ്ടെണ്ണം മാത്രം ഒരുമിച്ചെടുത്ത് ഇന്റെര്നെറ്റില് സെര്ച്ച് ചെയ്താല് പോലും ഈ പോരാട്ടത്തിന്റെ പേജുകളിലാണ് വായനക്കാര് എത്തിച്ചേരുക. മലയാളം യുണികോഡിലാണ് അന്വേഷിക്കുന്നതെങ്കില് വെറുതെ <a href="http://www.google.com/search?sourceid=navclient&ie=UTF-8&rls=GGLJ,GGLJ:2006-35,GGLJ:en&q=%e0%b4%af%e0%b4%be%e0%b4%b9%e0%b5%81">യാഹു</a> എന്നോ <a href="http://www.google.com/search?sourceid=navclient&aq=t&ie=UTF-8&rls=GGLJ,GGLJ:2006-35,GGLJ:en&q=%e0%b4%b5%e0%b5%86%e0%b4%ac%e0%b5%8d%e0%b4%a6%e0%b5%81%e0%b4%a8%e0%b4%bf%e0%b4%af">വെബ്ദുനിയ</a> എന്നോ ഒരൊറ്റ വാക്കായാലും മതി!<br /><br />ച്ഛെ,ച്ഛെ! എത്ര ലജ്ജാകരം,അല്ലേ!<br /><br />ഇനിയുള്ള കാലത്തെ ഏറ്റവും വലിയ ഇന്റെര്നെറ്റ് കമ്പോളം എന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്ന ഇന്ത്യയിലെ അവരുടെ അരങ്ങേറ്റത്തിന് ഇതെത്ര മാത്രം ദോഷമായിരിക്കുമെന്ന് ഊഹിക്കാമല്ലോ.<br /><br />സ്വയം അവകാശപ്പെടുന്നതനുസരിച്ച് വെബ്ദുനിയ എന്ന ഇന്ത്യന് കമ്പനിയാണ് യാഹുവിന്റെ ഇന്ത്യന് ഭാഷാമുഖങ്ങള് തയ്യാറാക്കുന്നത്. യാഹൂ തുടക്കത്തിലെങ്കിലും ഇങ്ങനെയൊന്നും എവിടെയും ആര്ക്കും സര്ട്ടിഫിക്കറ്റു കൊടുത്തിട്ടില്ല. (ഇപ്പോള് യാഹൂ പോര്ട്ടലില് ഈ കമ്പനിയുടെ പേര് (ഉറവിടം- വെബ്ദുനിയ) എന്ന പേരില് ചേര്ക്കുന്നുണ്ട്. എന്നാല് ഈ ചോരണമാരണം നടന്ന സമയത്ത് ഇങ്ങനെ ഒരു പേരു തന്നെ ഉണ്ടായിരുന്നില്ല അവിടൊന്നും.).<br /><br />ഇതിനകം തന്നെ ഈ പ്രശ്നത്തില്നിന്നും വിദഗ്ദമായി സ്വന്തം തലയൂരുവാന് യാഹു പലതരത്തിലും പലകുറിയും ശ്രമിച്ചുകഴിഞ്ഞു. എങ്കിലും ഏറ്റവും മാന്യമായി, ഭംഗിയായി ചെയ്യാവുന്ന, അവരെ സംബന്ധിച്ച് വലിയ ചെലവില്ലാത്ത ഒരു ക്ഷമാപണത്തിണോ ഇടപെടലിനോ യാഹു ഇതുവരെയും മുതിര്ന്നിട്ടില്ല. പ്രസക്തമല്ലാത്തതും വാദം നിലനില്ക്കാത്തതുമായ ചില ഉരുണ്ടുകളി മറുപടികള് മാത്രമാണ് യാഹുവിന്റേതായി പലരും ഉദ്ധരിച്ചുകാണുന്നത്. പ്രശസ്ത ഇന്ത്യന് ബ്ലോഗറായ <a href="http://labnol.blogspot.com/2007/02/yahoo-india-rejects-web-plagiarism.html">അമിത് അഗര്വാള്ക്കു കിട്ടിയിട്ടുള്ള ഒരു വിശദീകരണം അനുസരിച്ച് യാഹുവിന് ഇതില് ഒരു പങ്കുമില്ലത്രേ!</a> അതു കൊള്ളാം. ശിങ്കിടികളാണ് കുറ്റം ചെയ്തത് എന്നു പറഞ്ഞ് തടിയൂരുന്ന മൊയലാളിയെപ്പോലെ തോന്നുന്നു യാഹു അമ്മാവന്റെ പറച്ചില് കേള്ക്കുമ്പോള്! സബ് കോണ്ട്രാക്റ്റ് വ്യവസ്ഥകള് അനുസരിച്ച് അമ്മാവന് ഇത്തരം കൊലപാതകങ്ങളിലൊന്നും ഒരു പങ്കുമുണ്ടാവില്ലത്രേ! പാവം പിണങ്ങള്! അവര് അവരെ കൊന്ന ഗുണ്ടകളെ തേടി വേണമെങ്കില് നാടുനിരങ്ങിക്കോട്ടെ!<br /><br />യാഹുവാണോ അവരുടെ കരാറുകാര് എന്ന് ഇപ്പോള് സ്വയം പ്രഖ്യാപിച്ചിരിക്കുന്ന വെബ്ദുനിയയാണോ കൂടുതല് സമര്ത്ഥര് എന്നറിയില്ല. പക്ഷേ വെബ്ദുനിയയുടെ ഉന്നത മാനേജ്മെന്റും മോശമില്ല. സംഭവം നടന്നതുമുതല് ഇതു തേച്ചുമാച്ചുകളയാന് അവരും രംഗത്തുണ്ട്. പല വിദ്യകളും പയറ്റിയതില് ഏറ്റവും വൃത്തികെട്ടതായി തോന്നിയത് അവരുടെ തന്നെ തൊഴിലാളികളെ ഇതില് വലിച്ചിഴയ്ക്കാന് ശ്രമിച്ചതാണ്. പഴക്കം ചെന്ന ബ്ലോഗര്മാരെയും മലയാളം ഇന്റര്നെറ്റില് പരിചിതമായ വ്യക്തിത്വമുള്ള മറ്റു പലരേയും അവര് ഇതിനായി ഉപയോഗിക്കാന് ശ്രമിച്ചു. ഇങ്ങനെയൊരു സംഭവം നടന്നതും അതിങ്ങനെ ഉരുള്പൊട്ടി വലിയൊരു അങ്കമായതും പോലും കുറേ ദിവസത്തേക്ക് അറിയാതിരുന്ന ഇതെഴുതുന്ന ആളെയും അവര് ഫോണ് വഴി നേരിട്ടു ബന്ധപ്പെടുകയുണ്ടായി. കോപ്പിയടിക്കിരയായ വ്യക്തികളെ നേരിട്ടു ബന്ധപ്പെട്ട് പ്രശ്നം രമ്യമായി ചര്ച്ച ചെയ്ത് എല്ലാവര്ക്കും ഏറ്റവും കുറഞ്ഞ നഷ്ടങ്ങളോടെ ഒരു ബഹളവുമില്ലാതെ പരിഹരിച്ചെടുക്കുവാന് സാഹചര്യം ഒരുക്കിക്കൊടുത്തിട്ടും അതു ഫലപ്രദമായി അവര്ക്ക് ഉപയോഗിക്കാന് കഴിഞ്ഞതുമില്ല. അനുരഞ്ജനവ്യവസ്ഥകളില് ഇഷ്ടംപോലെ വെള്ളം പമ്പു ചെയ്ത് ഉപായത്തില് കാര്യം നേടാനായിരുന്നു അവരപ്പോള് ശ്രമിച്ചത്. (എന്തായാലും മദ്ധ്യസ്ഥന് എന്ന നിലയില് നിന്നും തക്ക സമയത്ത് എന്നെ തൂക്കിയെറിഞ്ഞുകാണണം, പിന്നീട് അത്തരം ഭാരിച്ച ഉത്തരവാദിത്തങ്ങളിലേക്കൊന്നും എന്നെ ക്ഷണിച്ചുകണ്ടില്ല. നന്നായി! മദ്ധ്യസ്ഥന് എന്ന നിലയ്ക്ക് എനിക്കു ചെലവായ സമയത്തിനും മറ്റും കൃത്യമായി ലഭിക്കേണ്ടുന്ന പ്രതിഫലങ്ങള് അനോണിയായും അജ്ഞാതനാമാവായും പല തരത്തിലുമുള്ള പ്രചരണങ്ങളിലൂടെ അവര് എനിക്കു കണക്കുപറഞ്ഞു തീര്ത്തുതന്നു എന്നും ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നു.)<br /><br />കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി മലയാളം ബ്ലോഗ് രംഗത്തു കണ്ടുവരുന്ന അടുക്കളത്തല്ലുകള്ക്കും ആള്മാറാട്ടങ്ങള്ക്കും ഈ വിഷയവുമായി നേരിട്ട് ബന്ധമുണ്ടെന്നു ഇപ്പോള് സാവകാശം മനസ്സിലായി വരുന്നു. കൊത്തിക്കൊത്തി മുറത്തില് കേറിയാണ് ഇപ്പോള് കളി. അതു ശരിയാവില്ല. അതും കണ്ട് ഇനിയും നിശ്ശബ്ദമായി ഇരിക്കാന് വയ്യ.<br /><br />ഇത്രമേല് ശക്തമാണ് ഒരു പറ്റം സാദാ മലയാളം ബ്ലോഗര്മാരുടെ ഐക്യം എന്നു മനസ്സിലാക്കാന് കഴിഞ്ഞ ആ ബിസിനസ്സ് ബുദ്ധി ഇപ്പോള് സ്വാഭാവികമായും പ്രവര്ത്തിക്കുന്നത് ഈ കൂട്ടായ്മ തകര്ക്കാന് വേണ്ടിയാണ്. അച്ചടി-ദൃശ്യശ്രാവ്യമാദ്ധ്യമങ്ങളെയൊക്കെ സൌകര്യമായി അടക്കിനിര്ത്താനുള്ള വിദ്യ അവര്ക്കറിയാം. ഒരു ഫുള്പേജ് പരസ്യം കളയാന് ധൈര്യമുള്ള എത്ര പത്രങ്ങള്, എത്ര ചാനലുകള് ഉണ്ട് നമ്മുടെ നാട്ടില്? പക്ഷേ പത്തുപൈസക്ക് വകുപ്പില്ലാത്ത, നേരിട്ട് സ്വാധീനിക്കാന് കഴിയാത്ത ഈ ബ്ലോഗുശല്യങ്ങളെ ഇല്ലാതാക്കാന് ആ വഴിയൊന്നും നടക്കില്ല. അതുകൊണ്ട് പല പേരുകളിലും മുഖങ്ങളിലും ഏജന്റുകള് ഇറങ്ങിത്തിരിച്ചിരിക്കുന്നു ഇപ്പോള്. അതില് പെട്ട് അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും നമ്മുടെതന്നെ പല കൂട്ടുകാരും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലുമായിരിക്കുന്നു.<br /><br />കൂട്ടായി വിലപേശേണ്ടുന്ന ഒരു ഘട്ടത്തില്, അതിനുപകരം പരസ്പരം തല്ലിച്ച് കാര്യം നേടുക എന്ന കൌടില്യബുദ്ധിയാണ് മാര്ച്ച് രണ്ടാംതീയതി വേര്ഡ്പ്രെസ്സിന്റെ ചക്കാത്ത് സൈറ്റില് ഒരു ബ്ലോഗ്രൂപത്തില് നടക്കാന് പോകുന്നത് എന്ന് എന്റെ നല്ല ബുദ്ധി ഉറക്കെ വിളിച്ചുപറയുന്നു ഇപ്പോള്.<br />മാര്ച്ച് അഞ്ചാംതീയതി ലക്ഷ്യമാക്കിവെച്ചിട്ടുള്ള പ്രചരണപ്രവര്ത്തനങ്ങള് എന്തു വിലയും കൊടുത്ത് യാഹുവിന് തടഞ്ഞേ തീരൂ. ആ സമരത്തില് ബ്ലോഗര്മാര് വിജയിച്ചാല് യാഹുവിനുണ്ടാവുന്ന ദീര്ഘകാലനഷ്ടം ചില്ലറയൊന്നുമാവില്ല. അതുകൊണ്ടു തന്നെ അവരുടെ കണ്ടെന്റ് പ്രൊവൈഡറിനെയും അവര് ശക്തമായി താക്കീത് ചെയ്തിരിക്കും. കരാര് വ്യവസ്ഥകളിലെ കുഞ്ഞക്ഷരങ്ങളില് മുന്പുതന്നെ ബുദ്ധിപൂര്വ്വമായി എഴുതിവെച്ചിട്ടുള്ള ചില വരികള് മതി വെബ്ദുനിയയെ വെള്ളം കുടിപ്പിക്കാന്. ഇത്രയധികം പണം ഒരൊറ്റയടിക്ക് നഷ്ടപ്പെടുക എന്നു പറഞ്ഞാല്, ദൈവത്താനാണേ, ആര്ക്കും സഹിക്കില്ല.<br /><br />രണ്ടാംതീയതി നടക്കുന്ന കുമ്പസാരക്കുര്ബ്ബാനയില് എന്തൊക്കെ കുന്തിരിക്കം പുകയുമെന്ന് സാമാന്യവിവേകമുള്ള ആര്ക്കും ഇപ്പോള് തന്നെ മനസ്സില് കാണാം. തങ്ങള്ക്കിഷ്ടപ്പെട്ട വാദഗതികള് ഉയര്ത്തിവെച്ചും അതല്ലാത്തവയെ മുക്കിക്കളഞ്ഞും കഴിയുമെങ്കില് പങ്കെടുക്കുന്നവരെയൊക്കെ പരസ്പരം വിഘടിപ്പിച്ചും അഞ്ചാംതീയതിയാകുമ്പോഴേക്കും നമുക്കൊക്കെയിടയില് നല്ലൊരു കുളം കുഴിക്കാനുള്ള കുടുക്കുവിദ്യയായി മാത്രമേ ഈ വേര്ഡ്പ്രസ്സ് കൂടോത്രത്തെ എനിക്കിപ്പോള് കാണാന് കഴിയുന്നുള്ളൂ.<br /><br />മലയാളം ബ്ലോഗര്മാര്ക്കിടയില് സാധാരണ പതിവില്ലാത്ത തരത്തിലുള്ള ഒരു സഹവര്ത്തനബോധം ഉണ്ടെന്ന് കുറേക്കാലം മുന്പ് ഞാന് ധരിച്ചുവെച്ചിരുന്നു. മലയാളം എന്ന ഭാഷയുടെ നിലനില്പ്പിനും വികാസത്തിനും ഏറെ മുതല്ക്കൂട്ടാവുമെന്ന വിശ്വാസം മൂലം, ആ ഉന്മേഷത്തില് വളരെ വളരെ സമയവും മറ്റ് ആസ്തികളും ഞാന് ചെലവിട്ടുമിരുന്നു. ഇപ്പോഴും ആ സഹവര്ത്തനബോധം ഉണ്ടെന്നുതന്നെയാണ് ഞാന് വിശ്വസിക്കുന്നത്. അഥവാ അതൊക്കെ നഷ്ടപ്പെട്ടുപോയി എന്നു വരികിലും ഇപ്പോള് അത്ഭുതമൊന്നും തോന്നുകയുമില്ല.ഇത്രനാളത്തെ അനുഭവം വെച്ച് ഒരു ഭാഷയെന്നനിലയില് മലയാളത്തിനോടുള്ള പ്രതിബദ്ധത ഇതുകൊണ്ട് എനിക്കവസാനിപ്പിക്കേണ്ടിവരികയുമില്ല.<br /><br /><br /><strong>ഈ വിഷയവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ചില ലിങ്കുകള്:</strong><br /><br />1. <a href="http://copyrightviolations.blogspot.com/2007/02/march-5th-2007-blog-event-against.html">ബ്ലോഗ് കോപ്പിയടിവിരുദ്ധദിനം</a><br />2. <a href="http://labnol.blogspot.com/2007/02/yahoo-india-rejects-web-plagiarism.html">ലാബ്നോള് - അമിത് അഗര്വാള് </a><br />3. <a href="http://kariveppila.blogspot.com/2007/02/blog-post.html">കറിവേപ്പില - സൂര്യഗായത്രി</a><br />4. <a href="http://myinjimanga.blogspot.com/2007/02/bloggers-protest-event-against-yahoo.html">ഇഞ്ചിമാങ്ങ - ഇഞ്ചിപ്പെണ്ണ്</a><br />5. <a href="http://cibu.blogspot.com/2007/03/blog-post.html">If it were... - സിബു</a><br />6. <a href="http://chintyam.blogspot.com/2007/02/blog-post_28.html">ശേഷം ചിന്ത്യം- സന്തോഷ്</a><br />7. <a href="http://www.plagiarismtoday.com/2007/02/26/yahoo-plagiarism-protest-scheduled-march-5th/">Against Plagiarism</a><br />8. <a href="http://www.globalvoicesonline.org/2007/02/13/india-mergers-acquisitions-and-technology/">Global Voice On Line</a><br />9. <a href="http://chandrasekharannair.wordpress.com/2007/03/01/save_our_posts">കര്ഷകന് ചന്ദ്രേട്ടന് - Chandrasekharan Nair</a><br />10.<a href="http://bongcookbook.blogspot.com/2007/02/protest-against-plagiarism.html">BongCookBook - Sandeepa</a><br />11.<a href="http://www.discoverion.com/archive/venture-IndianbloggersMadatYahoo1171931317.shtml"> Indian bloggers Mad at Yahoo</a><br />12.<a href="http://www.indiablogwatch.com/entry/indian-bloggers-enraged-at-yahoo-indias-plagiarism/">Indian Bloggers Enraged at Yahoo! India’s Plagiarism</a><br />13.<a href="http://gigaom.com/2007/02/19/indian-bloggers-mad-at-yahoo/">Indian bloggers Mad at Yahoo</a><br />14.<a href="http://mridulasworldisround.blogspot.com/2007/02/malayalam-bloggers-dont-agree-with.html">Malayalam Bloggers Don't Agree with Yahoo India</a><br />15.<a href="http://webmash.org/2007/02/19/yahoo-back-upsetting-people/">Yahoo back upsetting people</a><br />16.<a href="http://www.watblog.com/?content=detail&id=546">Wat Blog</a><br />17.<a href="http://vicky.in/dhandora/?p=317">Tamil News</a><br />18.<a href="http://www.alootechie.com/news/2075.asp">Yahoo India accused of plagiarism by Malayalam blogger</a><br />19.<a href="http://www.webpronews.com/topnews/2007/02/16/yahoo-india-denies-stealing-recipes">Yahoo India Denies Stealing Recipes</a><br />20. <a href="http://www.manoramaonline.com/advt/she/27Feb14/section1_article1.htm">മനോരമ ഓണ്ലൈന്</a><br />21.<a href="http://www.desipundit.com/2007/02/14/content-theft-by-yahoo-india/">Content theft by Yahoo India</a><br />22.<a href="http://paivakil.blogspot.com/2007/02/blog-theft.html">Lawyers' Opinion</a>Unknownnoreply@blogger.com82tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1162342246724649512006-11-01T06:19:00.000+05:302007-08-14T11:10:21.389+05:30ചൊല്ലും കേള്വിയും<strong>എഴുതിപ്പെയ്തിറങ്ങാന് ഒരാകാശം മുഴുവന് മേഘങ്ങളുണ്ടെന്റെ കയ്യില്...<br />പക്ഷേ വായിച്ചുകോരിയെടുക്കാന് ഒരു തുടം കടല് നീട്ടുമോ നീ?</strong><br /><br />വളരെ നാളുകള്ക്കുശേഷമാണ് ബൂലോഗത്തുവന്ന് ഒരു <a href="http://blogabhimani.blogspot.com/2006/10/3_30.html">പോസ്റ്റും</a> അതിലെ മുഴുവന് കമന്റുകളും ഇരുത്തിവായിക്കാന് സമയവും സന്നദ്ധതയും ഒത്തുകിട്ടിയത്. കറുത്തു മാറാലപിടിച്ച ഈ വിശ്വബൂലോഗത്തെക്കുറിച്ച് പലപ്പോഴും പറയണമെന്നു വിചാരിച്ച കുറേ ജല്പ്പനങ്ങള് ഒടുവില് ഇവിടെത്തന്നെ ചേര്ക്കാമെന്നു കരുതുന്നു:<br /><br /><br />ബ്ലോഗുകള് എന്നതിന് ഞാന് വിചാരിക്കുന്ന ഏറ്റവും അടിസ്ഥാനപരമായ അര്ത്ഥം എന്റെ തന്നെ മനോവ്യാപാരങ്ങള് പുറത്തേക്കൊഴുക്കുവാനുള്ള ഒരുപാധി എന്നോ ഉപകരണം എന്നോ ആണ്. ആ നിലയ്ക്ക് ‘എന്റെ സ്വന്തം ബ്ലോഗ് ’എന്റെ <a title="ഗര്വ്വോടെയുള്ള പിച്ചും പേയും പറയല് Rantings">സാടോപപ്രലാപ</a>ങ്ങള്ക്കും ആത്മാവിഷ്കാരങ്ങള്ക്കും വേണ്ടിത്തന്നെയാണ് നിലകൊള്ളേണ്ടത്. അങ്ങനെയുള്ളൊരു ബ്ലോഗ് ആയി ആണ് ‘വിശ്വബൂലോഗം’ ഞാന് മാറ്റിവെച്ചിരിക്കുന്നത്. അതിലെഴുതിയിരിക്കുന്ന ഓരോ വാക്കും ആശയവും എന്റെ തന്നെ സ്വന്തം ചിന്തയെത്തന്നെയാണു കൊണ്ടുവന്നുകോരിയിടുന്നത്. വാസ്തവത്തില് അവിടെവരുന്ന കമന്റുകള് പോലും എന്റെ മനോഭൂപ്രകൃതിയില് കടന്നുകയറരുതെന്ന് എനിക്ക് നിര്ബന്ധം പോലുമുണ്ട്. അത്രമാത്രം മൌലികമായാണ് അതിലെ മിക്ക പോസ്റ്റുകളും ഞാന് കാത്തുസൂക്ഷിക്കുക. എനിക്കു സ്വയം വായിക്കുമ്പോള് അവ വിശ്വോത്തരങ്ങളായ കവിതയോ കഥയോ മറ്റെന്തൊക്കെയോ ആണ്!<br /><br />ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോള് വിശ്വപ്രഭ അത്രയ്ക്കും ഒരഹങ്കാരിയാണെന്നു പക്ഷേ ദയവുചെയ്തു വിചാരിക്കരുത്. അയാള് കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ‘ആ ഒരു ബ്ലോഗ്’ ഞാന്, അതായത്, വിശ്വം എന്ന സാധനത്തിന്റെ മാത്രം വ്യക്തിത്വത്തിനെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, ആ വ്യക്തിത്വത്തിന്റെ കൊച്ചുസങ്കല്പ്പങ്ങള്ക്ക് ഇങ്കു കുറുക്കിക്കൊടുക്കുന്നു എന്നു മാത്രം കരുതുക. നോട്ടുപുസ്തകങ്ങള്ക്കിടയിലും കൂട്ടുകാര്ക്കെഴുതുന്ന കത്തുകള്ക്കുള്ളിലും ഒളിച്ചുചെന്നിടം തേടാറുണ്ടായിരുന്ന വിശ്വത്തിന്റെ മതിഭ്രമങ്ങള്ക്ക് അയാളിപ്പോള് സ്വന്തമായി ഒരു കുടില് കെട്ടിക്കൊടുത്തിരിക്കുന്നു എന്നു മാത്രം അനുവദിച്ചുതരിക. തീനിനും കുടിയ്ക്കും കിടപ്പിനും കെട്ടിപ്പൂട്ടാനാവാതെ സ്വയം ഓടിരക്ഷപ്പെട്ട് സ്വച്ഛമായി പറന്നുകളിക്കാന് മനസ്സിന് ഭാഗ്യം കിട്ടുന്ന ചില നാളുകളിലെ, യാമങ്ങളിലെ ആത്മരതിയാണ് അവിടത്തെ താമസക്കാര്. ഭാഷ പോലും പറന്നെത്താത്ത നിമ്നോന്നതങ്ങളിലും വിദൂരതകളിലുമാണ് അവയുടെ അഭിനിഷ്പതനങ്ങള്. കേള്ക്കുവാനുള്ള ചെവികളും കാണുവാനുള്ള കണ്ണുകളും ഉണ്ടായിക്കൊള്ളാണമെന്നില്ല എന്ന ഉത്തമമായ അറിവോടെ തന്നെ, എങ്കിലും ‘ചെവിയുള്ളവര് കേള്ക്കട്ടെ’ എന്ന ആത്മഗതത്തോടെ, ‘എന്നിട്ടെന്തേ നീയതൊന്നും ഒരിക്കലും പറയാഞ്ഞൂ’ എന്നാരുമൊരിക്കലും കുറ്റപ്പെടുത്താതിരിക്കാന് വേണ്ടി മാത്രം അവിടെ വിശ്വം എന്ന പല്ലി ഉത്തരവും താങ്ങി വല്ലപ്പോഴും ചിലച്ചുകൊണ്ടിരിക്കും. പണ്ടൊരിക്കല് ആര്ക്കൊക്കെയോ കൊടുത്തിട്ടിറങ്ങിപ്പോന്ന വാക്കുകളാണയാള്ക്കിപ്പോള് പാലിക്കേണ്ടിവരുന്നത്.<br /><br />പക്ഷേ, മലയാളത്തമ്മയോടുള്ള അതിരുകടന്ന ഇമ്പം എന്നെ കൊണ്ടെത്തിക്കുന്ന മറ്റൊരു സമതലമാണ് ബൂലോഗം. അവിടെ ഞാന് എന്നത്തേയും പോലെ പലപല വേഷങ്ങള് കെട്ടാന് പഠിക്കുന്നു. നിതാന്തമായ എന്റെ ഏകാന്തതയ്ക്ക് പുറത്തു ചാടി ഞാന് മറ്റൊരു ഉരുളന്കല്ലായോ ഇഷ്ടികക്കട്ടയായോ മാറേണ്ടിവരുന്നു പലപ്പോഴും. ഞാന് ആയിരിക്കുമ്പോഴത്തെ എന്റെ മാത്രം മുനകളും ചീളുകളും പോടുകളും നഷ്ടപ്പെട്ട് വൃത്തമോ സമചതുരമോ ആയി ഞാന് മതിലിന്റെ അംശമായി മാറുന്നു. സ്വയം കല്പ്പിച്ചെടുക്കുന്ന എന്റെ തന്നെ സ്വത്വത്തിന്റെ ശില്പഭംഗിയില്നിന്നും എനിക്കുറയൂരേണ്ടിവരുന്നു.<br /><br />ആ സ്ഥാനാന്തരണഭ്രമണത്തിനിടയിലാണ് വിശ്വവും വിശ്വപ്രഭയും നിങ്ങള്ക്കിടയില് ഉദിച്ചസ്തമിക്കാറ്.<br /><br />വിനിമയം തന്നെയാണ് ജീവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പ്രശ്നം. അത് ആദിയിലെ വചനം മുതല് ഒടുവിലെ തിരുവെഴുത്തുനാള് വരെ നമ്മുടെയുടലിലും ആത്മാവിലും പുണര്ന്നുകൂടും. കാര്ബോണിക് ചങ്ങലകളും ‘സാമാന്യബുദ്ധി‘യില്ലാത്ത വൈറസുകളും ഇരപിടിക്കാന് പോകുന്ന അമീബയും ലോകത്തെ സംസ്കരിക്കാനിറങ്ങുന്ന ബുഷും ഒസാമയും <a title="Fast Fourrier Transforms">അതിവേഗഫോറിയര് രൂപാന്തരങ്ങളി</a> ലൂടെ ലോകാന്തരജീവിതങ്ങളെ കയ്യെത്തിപ്പിടിക്കാന് ശ്രമിക്കുന്ന <a href="http://setiathome.berkeley.edu/">ബെര്ക്കിലി യൂണിവേഴ്സിറ്റി </a>പോലും ശ്രമിക്കുന്നത് ആ സമസ്യയുടെ ചുരുളുകളഴിക്കാനാണ്. ഒട്ടുമിക്കവാറും ഈ ശ്രമങ്ങളിലാണ് നമ്മുടെ അന്ത്യവിധികളും നമ്മെത്തേടിയെത്തുകയും ചെയ്യുക എന്നാണെനിക്കു തോന്നാറ്. പറഞ്ഞവനും കേട്ടവനും ഇടയില് ഒളിച്ചോടിപ്പോവുന്ന ശിഥിലാര്ത്ഥങ്ങള് ഒട്ടൊന്നുമല്ല ഈ പ്രപഞ്ചത്തിന്റെ ജീവഗാഥയെ എന്നുമെന്നും ഗതിമാറ്റിവിട്ടിട്ടുള്ളത്. അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം പലപ്പോഴും തോന്നാറുണ്ട് കൂട്ടായ ജീവന്റെ ഏറ്റവും വലിയ പോരായ്മ ഇന്നും എന്നും വിനിമയത്തിനുള്ള അതിന്റെ കഴിവുകേടുതന്നെയാണെന്ന്.<br /><br />ആ വിനിമയത്തിന്റെ പല മൂര്ത്തരൂപങ്ങളില് ഒന്നാണ് ഭാഷ. മനുഷ്യന് ഉപയോഗിക്കുന്ന ഭാഷയുടെ സംസ്കൃതരൂപങ്ങളെയാണ് നാം ‘മലയാളം’ ‘ഇംഗ്ലീഷ്’, ‘ബ്രഹൂയി’, ‘ബ്രെയ്ലി’ എന്നൊക്കെ വിളിക്കുന്നതും. ഓരോരുത്തരും അവരവരുടെ സൌകര്യത്തിനു വേണ്ടി അവര്ക്കിഷ്ടപ്പെട്ടപോലെ അങ്ങനെയൊക്കെ ആക്കിയെന്നു മാത്രം.<br /><br />ആ ഭാഷകളിലൊന്നില് തന്നെ പിന്നെയും തരംതിരിവുകള് ഉണ്ടായെന്നു വരാം. അതുകൊണ്ടാണ് ‘ദുരൂഹ‘മായും ‘പൈങ്കിളി‘യായും നമ്മുടെ തന്നെ കുഞ്ഞുമൊഴിപ്പാടുകള് പരസ്പരം സംവാദം നടത്തുന്നതും.<br /><br />ഇതൊരു കഴിവുകേടാണോ? അഹങ്കാരത്തിന്റെ ആളിക്കത്തലാണോ? അല്ലെന്നാണെനിക്കു വിനീതമായി തോന്നുന്നത്.<br /><br />ഒരിക്കല്, വര്ഷങ്ങളായി കോമയില് കിടന്നിരുന്ന അച്ഛനില്നിന്നും പുറത്തുവരാനാവാതെ ഉള്ളില്തന്നെ തേങ്ങിക്കിടന്ന ഞരക്കങ്ങളും വേദനകളുമായി ഞാന് പ്രതിവദിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഭ്രാന്തമെന്നോണമെന്നുള്ള എന്റെ ചേഷ്ടകള് കണ്ടു് സഹികെട്ടുനിന്ന വീട്ടുകാര്ക്ക് ഞാന് അച്ഛന്റെ ചിന്തകള് മുഴുവന് പുറത്തെടുത്ത് കോരിക്കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്.<br />പിന്നെ ഈയടുത്തൊരിക്കല്, ശ്രീക്കുട്ടിയോട് (വായനശാല സുനിലിന്റേയും സോയയുടേയും മകള്) ഞാന് കൊഞ്ചിക്കളിച്ചിട്ടുണ്ട്. അഞ്ചുവയസ്സിന്റെ ഇത്തിരിപ്പോന്ന ഭാഷയില് എനിക്കെയ്തുവീഴ്ത്താന് അഞ്ഞൂറുവാക്കുപോലുമില്ലായിരുന്നു അമ്പുകളാക്കാന്. എന്നിട്ടും എന്നെ വിട്ടുപോവുമ്പോള് ശ്രീക്കുട്ടി നല്ല ഇളംമലയാളത്തില് തേങ്ങിത്തേങ്ങിക്കരഞ്ഞു! ഇല്ലേ സുനിലേ?<br />ഈ രണ്ട് അനുഭവങ്ങള്ക്കുമിടയിലേ മനുഷ്യനും മനുഷ്യനും തമ്മില് സംവദിക്കേണ്ട മറ്റേതൊരു പ്രഹേളികയും വന്നിരിക്കൂയെന്ന് എനിക്കു നല്ല ഉറപ്പുമുണ്ട്.<br /><br />ചൊല്ലിനും കേള്വിക്കുമിടയില് പരസ്പരം കുരുങ്ങിയിരിക്കേണ്ട ഈ ചങ്ങലക്കൊളുത്തുകളെപ്പറ്റിയുള്ള ബോധം നന്നായി ഉള്ളില്കരുതിക്കൊണ്ടു തന്നെയാണ് ഞാന് ബൂലോഗങ്ങളില് ഇടപെടാറുള്ളത്. അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം ചില കാര്യങ്ങള് നല്ല വെടിപ്പായും മറ്റു ചിലവ തീരെ ദുര്ഗ്രാഹ്യമായും എഴുതിപ്പോവുന്നത്.<br /><br />എന്നിരുന്നാലും,<br />കിട്ടുന്ന ഓരോ അവസരങ്ങളിലും മേല്ക്കാലത്തേക്കു ഗതി കിട്ടാവുന്ന ഒരു വിവരശകലമെങ്കിലും ഓരോ സംവേദനത്തിനുമിടയിലും പരസ്പരം ചെലുത്തണമെന്ന് എനിക്കൊരു സ്വാര്ത്ഥമോഹമുണ്ട്. ആരാലുമോര്ക്കാതെ ഭാഷയുടെ പിന്നിടങ്ങളില് കുഴിച്ചുമൂടിപ്പോകാവുന്ന ഒരു വാക്കെങ്കിലും ഞാന് ഈ കാറ്റില് ഊതിപ്പറത്തിവിടും. അത്തരം കൊച്ചുശകലങ്ങളിലൂടെയേ എന്റെയീ വിശ്വം ഒരുനാള് പ്രവാചകന്മാര് വാഗ്ദാനം ചെയ്ത സമഞ്ജസസ്വര്ഗ്ഗലോകമാവൂ എന്ന് ഉള്ളിലെ കിളി എന്നും കുറുകിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.<br /><br />അതുകൊണ്ടാണ് മൊഴിത്താരകളുടെ പിന്നില് ഇങ്ങേത്തലയ്ക്ക് പച്ചയും ചുവപ്പുമുള്ള ഓരോ കൊടികളും ഒരു കമ്പിറാന്തലും മാത്രം പിടിച്ച് , പിന്നിട്ടുപോകുന്ന പാതകളേയും ഇരുട്ടിനേയും മാത്രം നോക്കിക്കൊണ്ട് എന്റെയാ കുടുസ്സുമുറിവണ്ടിയില് ഞാനിരിക്കുന്നത്. കൊളുത്തുവിട്ടിളകിപ്പോകാതെ എനിക്കുമുന്നില് യാത്രചെയ്യുന്ന ഈ ബൂലോഗനിര എന്റെ സായൂജ്യമാവുന്നതും അതുകൊണ്ടാണ്.<br />അതുതന്നെയായിരിക്കണം ഉമേഷും സിബുവും കൈപ്പള്ളിയും ഇന്ത്യാഹെറിറ്റേജും ഷിജുവും ഡാലിയും സീയെസ്സും ചന്ദ്രശേഖരന്നായരും ജ്യോതിയും അതുപോലെ മറ്റുപല ഗാര്ഡുകളും അവരവരുടെ കോച്ചുകളിലിരുന്നു ചെയ്തുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്.<br /><br />ഇത്രയുമൊക്കെ പറഞ്ഞത് വളരെ ദുരൂഹമായിത്തോന്നുണ്ടായിരിക്കാം അല്ലേ? ഇതുതന്നെയും വായിച്ചെത്തിയെങ്കില് കൊള്ളാം! നല്ല ക്ഷമയുള്ള ആള് എന്നു ഞാന് നിങ്ങളെ ഒന്നു പുറത്തു തട്ടിക്കോണ്ടു പറഞ്ഞോട്ടെ! ഇനി ഒന്നു ലളിതവല്ക്കരിച്ചു് , കരിക്കാതെ ചുടാന് പറ്റുമോ എന്നു നോക്കട്ടെ:<br /><br />ചുരുക്കത്തില് ഇത്ര്യേയുള്ളൂ: എനിക്കെന്റേതായൊരു ഭാഷയുണ്ട്. എന്റെ ലോകത്ത് എനിക്കതേ ആവൂ. പക്ഷേ നിങ്ങളുമായി ഇടപെടുമ്പോള് കുറേയൊക്കെ മാറുവാന് ഞാന് ശ്രമിക്കാം. എന്റെ നിലപാടുകളെപ്പറ്റി ഞാന് പരത്താന് ആഗ്രഹിക്കുന്ന ധാരണകള്ക്ക് തെറ്റു വരാത്തിടത്തോളം ഞാന് അങ്ങനെ ചെയ്യാം. എന്റെ വാക്കിന്റെ അര്ത്ഥബോധത്തിനു കുറവില്ലാത്തവണ്ണം കൃത്യമായ വാക്കുകള് തെരഞ്ഞെടുക്കേണ്ടിവരുമ്പോള് പക്ഷേ ആ സ്വാതന്ത്ര്യം എനിക്കു തന്നേ തീരൂ. (ഇതുപോലെയൊക്കെയാണ് വക്കീല് നോട്ടീസുകളും എന്ഡ് യൂസര് ലൈസന്സ് അഗ്രിമെന്റുകളും ഇത്ര ദുരൂഹമായിപ്പോകാറ്!)Unknownnoreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1157935465897485142006-09-11T05:46:00.000+05:302023-01-10T05:29:40.875+05:30നേതി...നേതി...<p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"><a href="http://vakjyothi.blogspot.com/2006/09/blog-post_08.html">ജ്യോതീ</a>, <a href="http://vakjyothi.blogspot.com/2006/09/blog-post_08.html#115788141495833722">ഡാലീ</a>, </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">തമോഗര്ത്തം അവസാനമല്ല, ഇല്ലായ്മയല്ല!
അതു കാണുന്ന നമുക്കല്ലേ അപ്പുറം ഇരുട്ടായും ഉണ്മയുടെ മുങ്ങിപ്പോവലായും തോന്നുന്നത്?</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">അതിനക്കരെ പ്രപഞ്ചങ്ങളുണ്ടായിരിക്കാം. അവിടെ നിന്നും, ആ കൊച്ചുപൊത്തിനപ്പുറത്തുനിന്നും നമ്മെപ്പോലെത്തന്നെയുള്ള പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങള് ഇപ്പുറത്തേക്ക്, നമുക്കെതിരെ, ഇരുളിലേക്കു സാകൂതം നോക്കിക്കൊണ്ടു നില്ക്കുന്നുണ്ടാവാം. ഒരു പക്ഷേ നമുക്കു കേള്ക്കില്ലെങ്കിലും, അവര് നമ്മെ നോക്കി, നമ്മുടെ ഇതികർത്തവ്യതാമൗഢ്യങ്ങളെ നോക്കി, പറയുന്നുണ്ടാവാം:<br /><br />
“നോക്കൂ, ഇരുട്ട്! ഉറങ്ങിയെണീൽക്കുന്ന വെളിച്ചം നിത്യവും പായചുരുട്ടി വെക്കുന്ന പൊത്ത്! കണ്ടില്ലേ, നമ്മുടെ വാക്കു പോലും ഒരു പ്രതിദ്ധ്വനിപോലുമില്ലാതെ ഈ അന്ധകൂപത്തിലേക്കു മുങ്ങിപ്പോകുന്നത്! തൊടണ്ട, അറിയുക പോലും ചെയ്യണ്ട! നമ്മെക്കൂടി നമുക്കു നഷ്ടപ്പെടണ്ട!”<br /><br />ഇരുട്ടു ചുരത്തുന്ന ദ്വാരങ്ങള്ക്കപ്പുറവുമിപ്പുറവും നിന്ന്,
കേള്ക്കുന്ന ചെവിയേയും തേടി വാക്കു തെണ്ടുന്നു...
കാണുന്ന കണ്ണുകളും തിരഞ്ഞ് വെളിച്ചം അലയുന്നു...
<br /><br />*** *** ***</span><br /><br />
"The opposite of a correct statement is a false statement. But the
opposite of a profound truth may well be another profound truth."
—Niels Bohr<br /><br /><br />
<span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">ഒരു ദിവസം ഞാന് ആ കിണറ്റില് വീണു.<br /> <br />നേരങ്ങളും അകലങ്ങളും എന്നില്നിന്നും വഴുതിക്കയറിപ്പോയി. വെളിച്ചം എനിക്കു പിന്നില് എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു പിന്വാങ്ങി.<br /><br />
തലക്കുമുകളില് വൃത്താകാരത്തില് ഇരുട്ട് അങ്ങുയരെ എനിക്കൊരു കൂടാരം പണിഞ്ഞു.<br /> പ്രപഞ്ചം മുഴുവന് ആ കൂടാരത്തിന്റെ ഉച്ചിയില് ഒറ്റയൊരു ചെറുവട്ടമായി, വെളിച്ചത്തിന്റെ ഒരു ദ്വാരമായി മാറി.<br /><br />ദ്വാരകേന്ദ്രത്തിനുചുറ്റും ഫോട്ടോണുകള് ഭീഷണമായ വേഗത്തില് ഭ്രമണം ചെയ്തുചുരുങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവയുടെ അപകേന്ദ്രബലം കൂടിക്കൂടിവന്ന് ഒടുവില് സമസ്തലോകങ്ങളും ഒരു ത്രുടിക്കുള്ളില് പൊട്ടിച്ചുരുങ്ങി!
....
<br /><br />മറ്റൊരു ത്രുടിപോലുമായില്ല, വീണ്ടും ഭ്രമം! <br /><br />വിഭ്രമം!<br />
<br />ഇപ്പോള് ശ്രീകോവിലിലാണ്! വിഗ്രഹത്തിനുള്ളില്...
<br /> </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">സംപൂജ്യം!
നിര്ഗുണം!നിരാമയം!</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">അഖിലവുമുള്ളിലേക്കു വലിച്ചെടുക്കുന്ന ഒരൊറ്റ വിലയബിന്ദു! ഞാന് അതിലാണ്.</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">അതുതന്നെയാണ് ഞാന്!</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"> </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">അഹം തദ് സത്!
അന്യതയുള്ള ഒന്നുമില്ല ഇപ്പോള്... </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">ഉള്ളതു ഞാന് മാത്രം! </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">മറ്റൊന്നില്ലാത്തപ്പോള് ഞാനെവിടെ?</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"> </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">ബോധചക്രവാളത്തിനുമപ്പുറത്തെത്തിയപ്പോള് ആ അഹംകാരവുമില്ലാതായി. </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">ഇരുട്ടില്ല! വെളിച്ചം മാത്രം! അതെനിക്കുചുറ്റും അലകളുയര്ത്തിക്കൊണ്ടു നാലുപാടുനിന്നും വീശി!
അവയ്ക്കുള്ളിലൂടെ ഞാന് കണ്ടു, സ്വര്ഗ്ഗലോകങ്ങള്... ഒന്നിനുള്ളിലൊന്നായി ഈരേഴുപതിനാലോ? </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">അല്ല.. കണ്ണെത്താത്തിടത്തോളം പ്രകാശവലയങ്ങള്...</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">സ്വര്ഗ്ഗകൂപങ്ങള്...
സമയസോപാനങ്ങള്... </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">ആറെണ്ണമോ? അല്ല, ജഠരകാരാഗൃഹങ്ങള്..ഗര്ഭപാത്രത്തിനുള്ളില് ഗര്ഭപാത്രങ്ങളായി ഓര്മ്മയെത്താത്തിടത്തോളം നീളെ ജന്മജന്മാന്തരങ്ങള്... </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">അവയ്ക്കെല്ലാം മുകളിലൂടെ സദ്ചിദാനന്ദമായ നീലനീലംതുടുത്ത ആകാശത്തിലൂടെ വാക്കുകള്, ജ്ഞാനസ്നാനം കഴിഞ്ഞ ഹംസങ്ങള് ബീജാക്ഷരങ്ങളുരുക്കഴിച്ച്, നിരനിരയായി ശാന്തമായി പറന്നുനീങ്ങി...</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">അവയുടെ ഉച്ഛ്വാസനിശ്വാസങ്ങള് പിന്നെയും ചുറ്റുപാടും ജീവസ്വരങ്ങളായി, കര്മ്മസംഗീതമായി പടര്ന്നിറങ്ങി... </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">“സോഹം...”</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"> </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"...ആയിരത്താണ്ടുകളായി ഹൂഹു എന്റ്റെ കാലില് കടിച്ചുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു, അമ്മേ ഒരു വാക്ക്, ഒരൊറ്റ വാക്കു തരൂ, എനിക്കിന്ദ്രദ്യുമ്നനാകാം..."</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"> "...മയക്കത്തിലാണ്, ഉണര്ത്തേണ്ട..”</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"...in search of the great universal single equation..."</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"...മോനേ, എന്റെ പൊന്നുമോനേ, എന്റെ പുന്നാരമുത്തേ....”</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"...everything attrraacts....."</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"...oh my gosh! arrhythmia... again!..."</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"...നേതി, നേതി!..."</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"അയ്യോ...എന്റെ കുട്ടി...”</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"...സ്വര്ഗ്ഗസ്ഥനായ അങ്ങയുടെ രാജ്യം വരേണമേ...”</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"> “I told you! gravity is just geometry!"</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">"പരമകാരുണികനും സര്വ്വശക്തനും...”</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">".... .... ...."
"..."</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">".."</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">""</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"> </span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">ഈ കുഴിയില് വീണുകിടന്ന് ഉയരത്തില് നിന്നും ഞാനിപ്പോളൊരു രഹസ്യം പറയാം:</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;">എനിക്കീ സുവിശേഷം നിങ്ങളെ അറിയിക്കാന് പറ്റില്ലയിനി. വാക്ക്, നമുക്കിടയിലെ പൊക്കിള്ക്കൊടി, അറ്റുപോയിരിക്കുന്നു ഇപ്പോള്!
ഇവിടെനിന്നും പുറത്തേക്ക് സന്ദേശങ്ങള് പോവില്ല!</span></p><p><span style="font-family: Noto Sans Malayalam;"> </span></p>Unknownnoreply@blogger.com47tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1156558271026773302006-08-26T07:35:00.000+05:302007-08-14T11:10:46.315+05:30അറിയരുതായിരുന്നു...അച്ചന്റീം അമ്മേടീം കണ്ണും വെട്ടിച്ച് പഠിക്കണോട്ത്ത്ന്ന് ഒരു സെക്കന്ദ് മിറ്റത്തെറങ്ങി അപ്പു.<br />പയറുംചെട്യോള്ക്ക്ട്ട പന്തലില് അപ്പടി പൂക്കള്!<br /><br />അവനു നല്ല രസം തോന്നി.<br />പൂക്കളുടെ അടുത്തക്കു ചെന്നു.<br /><br />അപ്പോ പെട്ടെന്ന്,...<br />‘അല്ലാ, ഇതാരാ!?’<br />ഒരു ചുന്ദ്രിപ്പൂത്തുമ്പി!<br /><br />‘ഓണം കൂടാന് വന്നതേരിക്കുമ് ലേ?’<br />തുമ്പി അതേ എന്ന പോലെ അവനു ചുറ്റും പാറിക്കളിച്ചു.<br /><br />തുമ്പീടെ വീടെവിട്യാ?<br />തുമ്പി മിണ്ടീല്യ.<br /><br />തുമ്പീടെ കൂട്ടുകാരൊക്യോ?<br />‘അതൊക്ക്യേണ്ട്!’ തുമ്പി പിന്നെയും ചാഞ്ചാടി. ഇടയ്ക്ക് ഓരോരോ പൂവിലും ചെന്ന് ഇത്തിരീശ തേന് കുടിച്ചു് അങ്ങനെ പറന്നു നടന്നു.<br />അപ്പൂനു ഭയങ്കര സന്തോഷം തോന്നി. നല്ലൊരു ഫ്രന്ദിനെ കിട്ടി ഇപ്പോ!<br /><br />‘തുമ്പീടെ കുട്ട്യോളെവ്ട്യാ?‘<br />പൂത്തുമ്പിപ്പെണ്ണ് പെട്ടെന്ന് പറത്തം നിര്ത്തി. ഒണങ്ങിപ്പോയ ഒരു പയര്മൊട്ടിന്മെ ചെന്ന്രുന്നു.<br />പിന്നെ ഒരൊറ്റ പറന്നുപോവല്...!<br />പറന്നു പറന്നു പറന്നു പോയി അകലേക്ക്...! കാണാനുംകുടി പറ്റാണ്ടായി...<br />‘ചോക്ക്യണ്ടീര്ന്നില്ല്യ. അത്ന് സങ്കടം വന്ന്ണ്ടാവും! പാവം!’<br /><br />അപ്പൂനും ഭയങ്കര സങ്കടം വന്നു. കണ്ണ്ലൊക്കെ ആകെ വെള്ളായി.<br />അവന് പതുക്കെ മുറ്റോം മുറിച്ച് വീട്ട്ലക്കു നടന്നു...Unknownnoreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1153729243839531122006-07-24T12:56:00.000+05:302007-08-14T11:08:28.529+05:30അരൂപിയായ ഒരു ജ്വാലദേവാ,<br /><br />കുളിക്കുമ്പോള് അരൂപിയായ ഒരു ജ്വാല നമ്മില് ബാധ കൂടിയിരിക്കുന്നു...<br /><br />“നീ ഞങ്ങളെ പൂണ്ടിരിക്കുന്നത് എന്തിനു?” നീ ചോദിച്ചു.<br /><br />“ജ്ഞാനവിധിയുള്ളവനെ ഞാന് മുക്കുവനാക്കും, കടലായ കടലൊക്കെയും കരയായ കരയൊക്കെയും നമുക്കു വല വിരിക്കാം...<br />നമുക്കൊത്തുചേര്ന്ന് മനുഷ്യരെപ്പിടിക്കാം!” -നിസ്സങ്കോചം അതു നിന്നെ കൂടുതല് ഒട്ടിച്ചേര്ന്നിരുന്നു.<br /><br />“മലയടിവാരത്തിലെ കൂടാരത്തില് എന്റെ ഇണയുണ്ട്. കൊരുത്തിട്ട വിത്തുകളില് ഒരു പുതിയ സുവിശേഷം തളിരെടുക്കുണ്ണുണ്ട്. എനിക്കവരോടൊപ്പം അന്തിയുറങ്ങണം. പ്രപിതാക്കളുടെവെളിപാടുകള് സത്യമായ് വരാന്, തലമുറകളോടുള്ള കടം വീട്ടാന് എനിക്കാ സുവിശേഷം തുന്നിക്കെട്ടണം. നക്ഷത്രങ്ങളുടെ വംശവഴിയില് എനിക്കെന്റെയും തിരി തെളിക്കണം!”<br /><br />“പൊയ്ക്കോളൂ, പക്ഷേ നിന്റെ ഉറക്കത്തിലും ഞാന് സ്വപ്നമായി കത്തിയെരിയും. തിരിച്ചുവരുവോളവും നിന്നെ ഞാന് ചുട്ടുനീറ്റിക്കും...<br />നിനക്കു വിശക്കും. ദാഹിക്കും. കല്ക്കഷണങ്ങള് അപ്പമാക്കാനറിയാതെ നിന്റെ വിദ്യകളും വരങ്ങളും നിന്നില്നിന്നും മാറിനില്ക്കും...”<br /><br />നിന്റെ അപ്പം തിരഞ്ഞ് നിനക്കിവിടെ വന്നേ തീരൂ...<br /><br />**** **** ****<br />ഇല്ല, ദേവാ, നമുക്കൊന്നുമൊക്കില്ല പോവാന്!<br /><br />കുളിക്കുമ്പോള് അരൂപിയായ ഒരു ജ്വാല നമ്മില് ബാധ കൂടിയിരിക്കുന്നു...<br /><br /><em>(ഒരു പിന്മൊഴി സുഹൃത്തിന്റെ നിര്ദ്ദേശപ്രകാരം ഇതൊരു പോസ്റ്റ് ആക്കുന്നു. ദാരിദ്ര്യം പിടിച്ച് വരണ്ടുകിടക്കുന്ന ഈ ബ്ലോഗിന് ഒരു തുള്ളിയെങ്കിലും നനവായിട്ട്..) </em>Unknownnoreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1147220876821975742006-05-10T05:40:00.000+05:302007-08-14T11:09:55.391+05:30കലേഷിനും റീമയ്ക്കുംഇന്നു നിങ്ങള് നിറഞ്ഞ മേഘങ്ങളായ് പെയ്തിറങ്ങുക..<br />നവാര്ദ്രമായ മണ്തുരുത്തുകളില് കനവിന്റെ തേന് പുരട്ടുക...<br />കനിവിന്റെ വര്ഷമൊരുക്കുക...<br />ആനന്ദനടനമാടി, കഴല്പ്പാടുചേര്ത്തൊരു കളമെഴുതുക...<br /><br /><br />ഹ്രീഹ്ലാദരാഗങ്ങള് ചാലിച്ചുചേര്ത്തിറ്റു<br />ജലമായ്,<br />ജലപൂരജാലമായ്,<br />ചിരിച്ചാര്ത്തും മുത്തുകോര്ത്തും ഇടയ്ക്കൊക്കെപ്പിരിഞ്ഞോര്ത്തും<br />പ്രപാതങ്ങളിലൂടെ<br />ഒഴുകിയിറങ്ങുക....<br />ജടയിലെ ഗംഗയായ് പടരുക...<br />ശിലാപടലങ്ങളില് സ്വേദഗണ്ഢകിയായലയുക...<br />പ്രദ്യുമ്നചക്രാങ്കിതസാളഗ്രാമങ്ങള് തീര്ക്കുക...<br /><br />***<br /><br />ഇനി യാത്ര തുടരുക!<br />വഴിയിലുടനീളം നിങ്ങള് പരസ്പരം അത്താണിയായി മാറുക!<br /><br />മരം കോച്ചുന്ന മഞ്ഞിന്മേടുകളെത്തുമ്പോള് പരസ്പരം ചൂടേറ്റുക...<br />മനം പൊരിയ്ക്കുന്ന മണല്ക്കാടുകളില് തനുവിനു തനു കുളിരായി വീശുക...<br />പേമാരിയിലൊരു കീറോലച്ചിന്തായി നിങ്ങള് മെയ്യും മെയ്യും ചാഞ്ഞുനില്ക്കുക...<br />കണ്ണീര്പ്പാടങ്ങളില് കാലിടറുമ്പോള് ചവിട്ടിനില്ക്കാന് അന്യോന്യം പത്മശിലകളായി മാറുക...<br /><br />***<br /><a href="http://viswaprabha.googlepages.com/P4056279a.JPG"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 480px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://viswaprabha.googlepages.com/P4056279a.JPG" border="0" /></a><br /><br /><br />പകലുദിക്കുമ്പോള്,<br />കറുകപ്പീലിത്തുമ്പുകളില് നിങ്ങള് തുഷാരഗോളങ്ങളായുണരുക...<br />പരസ്പരം കണ്ണാടിയാവുക...<br />കണ്ണുകളില് മഴവില് പടര്ത്തുക...<br /><br />സൂര്യസോപാനസീമകളോളം വെളിച്ചം വിതറുക....<br /><br /><br />സന്ധ്യയില്,<br />ചോപ്പുതുടുത്ത മാനത്തിനും കടലിനുമിടയില്,<br />ചേക്കേറാന് ചുംബനപ്പൂക്കള് കൊണ്ടൊരു പ്രണയക്കൂടു തീര്ക്കുക..<br />നീലിമ പിഴിഞ്ഞ ഇരുളിലേക്ക് ഒന്നായി ഊളിയിടുക...<br />അഗാധതയിലെ നിധിച്ചെപ്പുകളില് പരസ്പരം പത്മരാഗം തിരയുക...<br />രാവുറങ്ങുമ്പോള് നിശാഗന്ധികളില് ശലഭങ്ങളായ് ചെല്ലുക...<br />മധുവുണ്ണുക...<br />വിധു തീര്ത്ത മെത്തമേല് സുപ്തിയില് മറയുക...<br /><br />******<br /><br />യാത്ര തുടരുക...<br />അകലെ മഹാപഥം കാണുവോളം....<br />വഴിയ്ക്കിടയില് ഇടറിവീഴുന്ന തേങ്ങലുകള്ക്കൊക്കെയും ഋതുശാന്തി നേരുക...<br />തളരുമ്പോള്,<br />ദൂരെ മുകളില് ചക്രവാളങ്ങള്ക്കുമുയരെ, ധ്രുവനെ നോക്കുക...<br />തുടരുക..<br /><br />ഒടുവിലവിടെയെത്തുമ്പോള്,<br />ഉടലും ഉയിരും ചേര്ക്കുക,<br />അര്ദ്ധനാരീശ്വരമായി, അദ്വൈതമായി,<br />അന്യോന്യം പൂണ്ടുറങ്ങുക...<br />*******<br /><br />സുഖദമായൊരു ദീര്ഘയാത്ര നേരുന്നു....<br /><br />-വിശ്വം, ഗീത, ഹരിശ്രീUnknownnoreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1144856459107186172006-04-12T21:07:00.000+05:302007-08-14T11:09:17.027+05:30വിഷുവത്പ്രഭഅയോദ്ധ്യയില് വീണ്ടും വിഷു വരുന്നു....<br />ഇനിയുമെന്നൊടുങ്ങുമെന്നറിയാത്ത നീണ്ട ആരണ്യവാസത്തിനിടയ്ക്ക് ഗ്രീഷ്മം മാത്രം തുടരുന്നു...<br /><br />വിഷുവിന്റെ മഞ്ഞപ്പട്ട് അകലെയെവിടെയോ...<br /><br />കിനാവിലോ ഓര്മ്മയിലോ അതിന്റെ ഞൊറികള് അലയടിക്കുന്ന ഒരു പതുപതുപ്പു മാത്രം ബാക്കിയുണ്ട്.....<br /><br /><br /><a href="http://viswaprabha.googlepages.com/vishukkaNi.jpg"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 400px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://viswaprabha.googlepages.com/vishukkaNi-sm.jpg" border="0" /></a><br /><small><center>(മുന്പെന്നോ ഒരു വിഷുപ്പുലരിയില് അകക്കണ്ണുതുറപ്പിക്കാന് കുളിച്ച് ഈറന് മാറാതൊരുങ്ങിവന്ന ഒരു കണിപ്പെണ്ണ്)</center></small><br /><br /><br /><center>ബൂലോഗത്തിലെ എല്ലാ കൂട്ടുകാര്ക്കും ബൂലോഗങ്ങളില് വല്ലപ്പോഴുമെങ്കിലും പറന്നിറങ്ങി കൊത്തിയും കൊറിച്ചും പോകുന്ന കിളിക്കൂട്ടങ്ങള്ക്കും ഹരിശ്രീയുടേയും അച്ഛനമ്മമാരുടേയും<br /><big><big>ഹൃദയംഗമമായ നബിദിന,വിഷു , ഈസ്റ്റര് ആശംസകള്!</big></big></center>Unknownnoreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-7060376.post-1141441927611501282006-03-04T07:43:00.000+05:302007-08-14T11:08:15.065+05:30നോവിന്റെ മധുപാത്രംപെരിങ്ങോടാ, <a href="http://upload3.putfile.com/videos/6017313760.mp3">സഫലമീ യാത്ര </a>ഒരു കവിതയായിരുന്നില്ല...<br />സ്വന്തം ജീവചരിത്രം മുഴുവന് ആറ്റിക്കുറുക്കി ഇനി ഒന്നും കുറച്ചോ കൂട്ടിയോ ബാക്കിവെക്കാഞ്ഞുപോയ ഒരാത്മാവിന്റെ വിടപറയലായിരുന്നു അത്...<br /><br />*****<br /><br />അക്കാലം നല്ല കവിതകളുടേതായിരുന്നു...<br /><br />കവിതയില് മുങ്ങിനീന്തിയിരുന്നു ഞാന് അപ്പോള്. മാതൃഭൂമി ആഴ്ച്ചപ്പതിപ്പിനോട് ഇന്നും ബാക്കിനില്ക്കുന്ന ഇത്തിരിയിമ്പം ഉറപൊട്ടിയത് ആ ആതിരരാവുകളിലായിരുന്നു.<br /><br />ഉള്ളിലെ രാഗവും അനുരാഗവും ഹൃദയമാം പുല്ലാങ്കുഴലിലൂടെ ക്ഷീരപഥത്തോളം പറന്നുപൊങ്ങുമായിരുന്നു ആയിടയ്ക്കൊക്കെ..<br /><br />ഉഷസ്സ്, കുറത്തി, ഭൂമിക്കൊരു ചരമഗീതം, കാടെവിടെ മക്കളേ, ആരോടു യാത്ര പറയേണ്ടൂ തുടങ്ങിയതൊക്കെ സ്വന്തം ഈണത്തില് ഇടറിപ്പാടി കൂട്ടുകാരുടെ കണ്നിറയ്ക്കലായിരുന്നു വിനോദം. മുളച്ചുപടര്ന്ന മണ്ണില്നിന്നും പിഴുതെടുക്കാന് പോവുന്ന ചെടിയുടെ നോവ് പന്തീരടിപ്പാട്ടുകളിലൂടെ വിതുമ്പി.<br /><br /><br />അന്നൊരിക്കല് വൃശ്ചികക്കാറ്റ് കടന്നുവന്നു...<br /><br />അവളുടെ മദാലസ്യം നിലം തൊടാതെ ആകാശം പരക്കേ പാറിനടന്നു. തുളുമ്പിച്ചിരിക്കുമ്പോള് അവളുടെ ചൊടികളില് നിന്നും ചോപ്പുകണങ്ങള് ഊര്ന്നുവീണു.<br />ആ ചോപ്പുതുള്ളികളില് താംബൂലമല്ല, അങ്ങുവടക്കൊരിടത്ത് ഞെരിഞ്ഞുതീരുന്ന ഒരു ഗന്ധര്വ്വവീണയുടെ ഹൃദയരക്തമാണെന്നു പക്ഷേ എന്നിലെ പുള്ളോന് തിരിച്ചറിഞ്ഞു..<br />അവളാണൊരു മാതൃഭൂമി ആഴച്ചപ്പതിപ്പിനകത്ത് നിഗൂഢമായി ചേര്ത്തുവെച്ച് ആ വില്പ്പത്രം കൊണ്ടത്തന്നത്...<br />നെഞ്ചിടറിപ്പാടുവാന് ഒരു പുതുപ്പാണന്പാട്ടു തന്നവള്.<br /><br />സഫലമീ യാത്ര പോലും...<br />നെരിപ്പോട്ടിലെ തീ പോലെ ഇന്നും എന്നും നീറുകയാണ് ആ അന്ത്യവിധി!<br />****<br /><p align="center"><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/7588/415/1600/alarippaala.jpg"><img style="MARGIN: 10px" alt="വിശ്വം വിശ്വപ്രഭ മുത്ത്യമ്മപ്പാല" src="http://photos1.blogger.com/blogger/7588/415/400/alarippaala.jpg" width="410" border="0" /></a></p><br />കക്കാടു പോയ നാള് ഓര്മ്മയുണ്ടാവണം. അന്നു വായന വിശപ്പായിരുന്ന ഓരോ മലയാളിയും തേങ്ങി:“ സഫലമീ യാത്ര പോലും”!<br />87 ജനുവരി ആറാംതീയതിയായിരുന്നു യാത്ര....<br /><br />ധനുമാസക്കുളിര് മാനത്തും മനസ്സിലും കവിത വരച്ചിട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു...<br />പകുതി മാത്രം തിരിനീട്ടിയ ആതിരയുടെ പൊന്വിളക്ക് പാതിരാവില് തന്നെ പോയ്മറഞ്ഞിരുന്നു... ഇനിയുമൊരേഴുനാള് കഴിയണം സഖിതിരുവാതിരക്കവള് പൌര്ണ്ണമിയായി കൂട്ടുവരാന്...<br /><br />ആ ദിവസങ്ങളില് സംസ്ഥാനസ്കൂള് യുവജനോത്സവത്തിന്റെ ആര്പ്പുവിളികള് കോഴിക്കോട് മാനാഞ്ചിറ കവിഞ്ഞൊഴുകുകയായിരുന്നു... കാലത്ത് കാരപ്പറമ്പ് ആകാശവാണി ക്വാര്ടേഴ്സില് പരമുവിന്റെ മുറിയില് ഉറക്കമുണര്ന്നു കിടക്കുമ്പോളായിരുന്നു പരമൂന്റച്ഛന് (യശശ്ശരീരനായ ശ്രീ വെണ്മണി വിഷ്ണു) റേഡിയോവിലൂടെ ആ യാത്രയുടെ കഥ ഗദ്ഗദത്തോടെയെന്നോണം പറഞ്ഞറിയിച്ചത്..<br /><br /><br />മുന്നേ പറഞ്ഞുവെച്ച ഒരു വിടവാങ്ങല്....<br /><br />“സഫലമീ യാത്ര പോലും....”<br /><br />മരണം വിളിച്ചോതുന്ന ഈ തരംഗങ്ങളില് ഒരു നാള് കക്കാടുണ്ടായിരുന്നു. മലയാളി ഒരിക്കലും മുഴുവനായറിയാതെ പോയ, ഇന്നു വ്രണിതമായ, ആ കണ്ഠം ഈ വീചികളിലൂടെ ഒരു നാള് മലയാളത്തിനെ അക്ഷരപ്പൈമ്പാലൂട്ടിയിരുന്നു...<br /><br />കാലമെത്രയോ പിന്നെയുമുരുണ്ടിട്ടും എത്ര വിഷു വന്നിട്ടും വര്ഷരാജികള് മാഞ്ഞിട്ടും കോഴിക്കോടന് ഓര്മ്മകളില് ഇനിയും ഒരു നീറ്റല് ബാക്കിയാവുന്നു...<br /><br /><br />****<br /><br />പത്തോളമാണ്ടുപോയി...<br />വീണ്ടുമൊരാതിര വരാറായി...<br /><br />നവഗ്രഹങ്ങള്ക്കും ഭുവനേശ്വരിക്കും മുന്നില് അണിഞ്ഞൊരുങ്ങി അവള്, സഖി വന്നു.<br /><br />പുളയുന്ന കുരുത്തോലകള്ക്കും കര്പ്പൂരത്തിനും അപ്പുറത്ത്, എന്തിനെന്നറിയില്ല, അവളുടെ കണ്ണിണകളില് ഓരോ നീര്മുത്തുകള് തങ്ങിനിന്നു...<br />കൈ പിടിക്കാന് നേരം ചൊല്ലിക്കേട്ടുപറഞ്ഞ മംഗളമന്ത്രങ്ങള്ക്കിടയില് പഴയൊരു പുള്ളുവന്പാട്ടു തികട്ടിവന്നു:<br />‘മിഴിനീര്ച്ചവര്പ്പുപെടാതെയീ മധുപാത്രമടിയോളം മോന്തുക..<br />നേര്ത്ത നിലാവിന്റെയടിയില് തെളിയുമിരുള്നോക്കുകിരുളിന്റെ-<br />യറകളില്.....‘<br /><br />“ഈശ്വരാ, ഈ യാത്ര സഫലമാകണേ, ഇനിയെല്ലാ നാളും ഞങ്ങളന്യോന്യമൂന്നുവടികളാകണേ! നൊന്തും എന്നിട്ടും നോവിക്കാതെയും നുണയുവാന് ചവര്പ്പിനടിയിലൊരിത്തിരി നിലാവിന്റെ ശര്ക്കര ബാക്കിയുണ്ടാവണേ...”<br /><br />തുറന്നുവിട്ട നീരാഞ്ജലിയില്നിന്നും പ്രാര്ത്ഥന വരംകൊടുക്കുന്ന ദേവകളെ തേടി ചിറകടിച്ചു പൊങ്ങി..<br /><br />പൂക്കൈതമണം ചാര്ത്തിവന്ന വൃശ്ചികപ്പെണ്ണ് മെല്ലെ കാതില് മൊഴിഞ്ഞു..:“സൌഭാഗ്യം!സൌമാംഗല്യം! സൌരസ്യം!”<br />തുടച്ചുമിനുക്കിയ അവളുടെ ചുണ്ടുകള്ക്കിടയില് ഞാന് പഴയ ചോരപ്പാടിന്റെ കറ തപ്പി...<br /><br /><br /><br />ആതിരനിലാവിന്റെ ഊഞ്ഞാല്പ്പാട്ടുകള് വിരിഞ്ഞുണരുന്നതിനുമുന്പേ അണിയത്ത് അവളെക്കൂടാതെ തന്നെ, പോക്കുവെയിലിനുള്ളിലൂടെ എനിക്കു പറന്നുപോരേണ്ടിവന്നു..<br /><br />‘ഇല്ല, കരയരുത്, ഇനിയൊരു നാള് ആതിരകളും കടന്ന് നാം യാത്രയാവും... അതുവരേയ്ക്കും<br />നേര്ത്ത നിലാവിന്റെയടിയില്<br />തെളിയുമിരുള്നോക്കുക നീ,<br />അവിടെ ഇരുളിന്റെ-<br />യറകളിലെയോര്മ്മകളെടുക്കുക.. ’<br /><br />*******<br /><br /><br />ആര്ദ്ര പിന്നെയും വന്നുകൊണ്ടേയിരുന്നു...<br />ഇരുപതാണ്ടായി ഇപ്പോള്... എഴുതിയവനും വായിച്ചവനും ഇടയ്ക്ക് വഴിയുടെ പകുതി താണ്ടിയിരിക്കുന്നു... ( അറുപത് ആതിരകളേ കക്കാടിനെ ഊഞ്ഞാലാട്ടിയുള്ളൂ).<br /><br /><br />‘സഫലമീ യാത്ര’ ഒരു കവിതയായിരുന്നില്ല...<br /><br />ആറ്റിക്കുറുക്കിയെടുത്ത ജീവിതം; മന്ദമായി, നിസ്തന്ദ്രമായി, മരണത്തെ വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ട് ജീവിച്ചുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന പ്രത്യാശ...<br /><br />പലനിറം കാച്ചിയ വളകളണിഞ്ഞും അണിയിച്ചും പതിതമായ കാലത്തിലൂടെ, അറിയാത്ത വഴികളിലൂടെ ഞങ്ങള് നടന്നുപോവുകയാണിപ്പൊഴും...<br /><br />ജനലഴികളും പിടിച്ച് അന്യോന്യമണിയത്തു ചേര്ന്നുനിന്ന് ഓര്മ്മച്ചെപ്പുകളില് ഇരുട്ടിന്റെ ചവര്പ്പും ഉള്ളിലൊരിത്തിരി ശര്ക്കരപ്പൂളും നിറക്കുകയാണിപ്പൊഴും...<br /><br />ആര്ദ്രയെയെതിരേല്ക്കാന്...<br />ഒരൊറ്റ മിഴിനീര് പതിക്കാതെ ഓര്മ്മപ്പൂക്കളം കൊണ്ടൊരു താലമൊരുക്കി, അവള് വരുന്നതും കാത്തുകാത്ത്...<br /><br /><br />****<br /><br />‘സഫലമീയാത്ര‘ ഇന്നു വായിച്ചും കേട്ടുമറിയുന്ന ഒരു പുത്തന്ബാല്യക്കാരന് അതെന്തു വികാരം എത്ര മാത്രമാണു തോന്നിക്കുക എന്നറിയില്ല. ആതിരയുടെ പൂനിലാവും താണ്ടി അണിയത്തേക്കൊഴുകിവരാവുന്ന യക്ഷകാമുകിമാരെയും കാത്ത് ജനലഴിപിടിച്ചു സ്വപ്നത്തില് പൂണ്ടുനിന്നിരുന്ന ആ നാളുകളില് ഞങ്ങളെപ്പോലുള്ളോര്ക്കു പക്ഷേ അതൊരു കവിതയായിരുന്നില്ല; അക്ഷരങ്ങള് കുറുക്കി വാക്കുകള്കൊണ്ട് അടയണിഞ്ഞ് തേങ്ങലുകള് പിഴിഞ്ഞുചാലിച്ചൊരു പഞ്ചാമൃതമായിരുന്നു....അല്ല, ഇരുള് ഉറയൊഴിച്ചുചേര്ത്ത് അടിയിലൊരു തുണ്ട് നിലാവും സ്വപ്നവും ശര്ക്കരയും പാകി ആണ്ടുകളോളം തപസ്സുചെയ്യിപ്പിച്ചെടുത്ത കയ്പ്പുനിറഞ്ഞ മദിരയായിരുന്നു...<br /><br />****<br /><br />എവിടെയോ വാക്കുകളിടറുന്നു..<br />ഇതിവിടെ നിറുത്തട്ടെ...<br /><br />(ഇന്നലെ പെരിങ്ങോടന്റെ പോസ്റ്റു കണ്ടപ്പോള് എഴുതിത്തുടങ്ങിയതാണ്. വാക്കുകള് ഇടറിവീണുവീണുപോയി...<br />അടങ്ങിക്കിടന്നുറങ്ങി സ്വയം മറന്നുപോയ ഏതോ മസ്തിഷ്കശാഖകളെ വെറുതെ ആരോ തട്ടിയുണര്ത്തി!<br />തര്പ്പണം പൂര്ണ്ണമാവാതെ ഗതികിട്ടാതെ പോയ ഓര്മ്മകള് ....<br />ഉറക്കത്തിനും ഊണിനും പോലും സ്വസ്തി തരാതെ ഓര്മ്മകളുടെ പിന്നാമ്പുറങ്ങളില് ശ്വാനരോദനങ്ങള്.....<br />ജീവിതങ്ങളിലുടക്കി ഏറെ എഴുതാനുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ, ഇതിവിടെ നിറുത്തട്ടെ...)<br /><br />(അത്ഭുതം തോന്നി! ഉമേഷും അന്നേ പറഞ്ഞു വെച്ചിരിക്കുന്നു യാത്രയുടെ സാഫല്യമില്ലായ്മയെക്കുറിച്ച്! പിന്നീട് നാടറുതി വന്ന് വടക്കോട്ട് കെട്ടുകെട്ടുന്നതുവരേയ്ക്കും ഞാന് പാടിനടന്ന പാണന്പാട്ടുകളില് മുഴുവന് ഇതേ തേങ്ങലുകള് തുടികൊട്ടിയിരുന്നു...<br />എല്ലാം തുരുമ്പിച്ചുപോയിരിക്കുന്നു... ഒന്നുപോലും ബാക്കി വരാതെ...<br />ഓര്മ്മയുടെ കാതലുകളില് പോലും ചിതലുകള് ....!<br />പുളിമഴവീണ ബോധിവൃക്ഷത്തില് നിന്നും കീഴിടം തേടി അവ വന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു....)<br /><br /><br /><a href="http://upload3.putfile.com/videos/6017313760.mp3"><strong>സഫലമീ യാത്ര</strong></a><br /><br /><br />ആര്ദ്രമീ ധനുമാസരാവുകളിലൊന്നില് ആതിര വരും പോകുമല്ലേ സഖീ...<br />ഞാനീ ജനലഴി പിടിച്ചൊട്ടു നില്ക്കട്ടെ നീയെന്നണിയത്തു തന്നെ നില്ക്കൂ..<br />ഇപ്പഴങ്കൂടൊരു ചുമയ്ക്കടിയിടറിവീഴാം<br />വ്രണിതമാം കണ്ഠത്തിലിന്നു നോവിത്തിരി കുറവുണ്ട്.<br /><br />വളരെ നാള് കൂടിഞാന് നേരിയ നിലാവിന്റെ<br />പിന്നിലെയനന്തതയിലലിയുന്നിരുള്നീലിമയില്<br />എന്നോ പഴകിയൊരോര്മ്മ മാതിരി നിന്നു വിറക്കുമീ-<br />യേകാന്തതാരകളെ നിന്നൊട്ടുകാണട്ടെ നീ തൊട്ടു നില്ക്കൂ!<br /><br /><br />ആതിരവരുംനേരമൊരുമിച്ചുകൈകള്-<br />കോര്ത്തെതിരേല്ക്കണം നമുക്കിക്കുറി!<br />വരുംകൊല്ലമാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്ക്കറിയാം...?<br /><br />എന്തു, നിന് മിഴിയിണ തുളുമ്പുന്നുവോ-<br />യെന് സഖീ ചന്തം നിറക്കുകീ ശിഷ്ടദിനങ്ങളില്...<br /><br />മിഴിനീര്ച്ചവര്പ്പുപെടാതെയീ<br />മധുപാത്രമടിയോളം മോന്തുക..<br />നേര്ത്ത നിലാവിന്റെയടിയില്<br />തെളിയുമിരുള്നോക്കുകിരുളിന്റെ-<br />യറകളിലെയോര്മ്മകളെടുക്കുക..<br /><br />എവിടെയെന്തോര്മ്മകളെന്നോ....<br /><br />നെറുകയിലിരുട്ടേന്തി പാറാവുനില്ക്കുമീ<br />തെരുവുവിളക്കുകള്ക്കപ്പുറം<br />പതിതമാം ബോധത്തിനപ്പുറം<br />ഓര്മ്മകളൊന്നുമില്ലെന്നോ....<br /><br />പലനിറം കാച്ചിയ വളകളണിഞ്ഞുമഴിച്ചും<br />പലമുഖം കൊണ്ടുനാം തമ്മിലെതിരേറ്റും<br />നൊന്തും പരസ്പരം നോവിച്ചു മൂപതിറ്റാണ്ടുകള്<br />നീണ്ടൊരീയറിയാത്ത വഴികളില്<br />എത്രകൊഴുത്തചവര്പ്പു കുടിച്ചു വറ്റിച്ചു നാം<br />ഇത്തിരി ശാന്തിതന് ശര്ക്കര നുണയുവാന്...<br /><br />ഓര്മകളുണ്ടായിരിക്കണം<br />ഒക്കെയും വഴിയോരക്കാഴ്ചകളായ്<br />പിറകിലേയ്ക്കോടി മറഞ്ഞിരിക്കാം<br />പാതിയിലേറെക്കടന്നുവല്ലോ വഴി!<br /><br />ഏതോ പുഴയുടെ കളകളത്തില്<br />ഏതോ മലമുടിപോക്കുവെയിലില്<br />ഏതോ നിശീഥത്തിന് തേക്കുപാട്ടില്<br />ഏതോ വിജനമാം വഴിവക്കേ നിഴലുകള്<br />നീങ്ങുമൊരുള്ത്താന്തമാമന്തിയില്<br />പടവുകളായ് കിഴക്കേറെയുയര്ന്നുപോയ്<br />കടുനീലവിണ്ണില് അലിഞ്ഞുപോം മലകളില്<br />പുളയും കുരുത്തോല തെളിയുന്ന പന്തങ്ങള്<br />നിന്നണയുന്ന നീളങ്ങളുറയുന്ന രാവുകളില്<br />എങ്ങാനൊരൂഞ്ഞാല്പ്പാട്ടുയരുന്നുവോ സഖീ<br />എങ്ങാനൊരൂഞ്ഞാല്പ്പാട്ടുയരുന്നുവോ?<br />ഒന്നുമില്ലെന്നോ...!<br />ഒന്നുമില്ലെന്നോ...!<br /><br />ഓര്മ്മകള് തിളങ്ങാതെ മധുരങ്ങള് പാടാതെ<br />പാതിരകളിളകാതെ അറിയാതെ<br />ആര്ദ്രയാമാര്ദ്ര വരുമെന്നോ സഖീ?<br />ആര്ദ്രയാമാര്ദ്ര വരുമെന്നോ സഖീ?<br /><br />ഏതാണ്ടൊരോര്മ്മ വരുന്നുവോ..?<br />ഓര്ത്താലുമോര്ക്കാതിരുന്നാലും<br />ആതിരയെത്തും കടന്നുപോമീ വഴി!<br />നാമീ ജനലിലൂടെരിരേല്ക്കും....<br />ഇപ്പഴയൊരോര്മ്മകളൊഴിഞ്ഞ താലം<br />തളര്ന്നൊട്ടു വിറയാര്ന്ന കൈകളിലേന്തി<br />അതിലൊറ്റ മിഴിനീര് പതിക്കാതെ, മനമിടറാതെ...<br /><br />കാലമിനിയുമുരുളും വിഷുവരും<br />വര്ഷംവരും തിരുവോണം വരും<br />പിന്നെയോരോ തളിരിനും പൂവരും കായ്വരും<br />അപ്പോളാരെന്നുമെന്തെന്നുമാര്ക്കറിയാം?<br /><br />നമുക്കിപ്പൊഴീയാര്ദ്രയെ ശാന്തരായ് സൌമ്യരായെതിരേല്ക്കാം...<br />വരിക സഖീയരികത്തു ചേര്ന്നു നില്ക്കൂ.....<br />പഴയൊരു മന്ത്രം സ്മരിക്കാം<br />അന്യോന്യമൂന്നു വടികളായ് നില്ക്കാം...<br />ഹാ സഫലമീ യാത്ര...<br />ഹാ സഫലമീ യാത്ര...<br /><br />******Unknownnoreply@blogger.com12